این قله در حقیقت در امتداد خط الرأس جنوبی قله رفیع (ناز)قرار گرفته است که ادامه آن به منطقه دروان(کرج) – آدران و سد امیرکبیر می رسد.
در برخی از نقشه ها این قله با اسامی دیگری چون سیاه سنگ شناخته می شود.
جنوب این قله به منطقه سدامیرکبیر (جاده چالوس) ، شرق آن به روستای نشترود و غرب آن به منطقه برغان و کوه‌های ساوجبلاغ ختم می شود.

برنامه این هفته ما صعود زمستانی این قله از روستای نشترود و بازگشت از جبهه جنوبی آن به منطقه کوشک بالا – جاده چالوس بود که به شرح زیر اجرا شد؛

جمعه ۹۴،۱۰،۲۵ با تیمی ۲۴ نفره از اعضای باشگاه اسپیلت حدود ساعت ۷:۳۰ از روستای نشترود صعود را شروع کردیم.
در کیلومتر ۳۵ جاده چالوس (منطقه پل خواب) جاده ای نعل اسبی شکل وجود دارد که بعد از عبور از روستاهای نشترود ، ورزن ، کـَـلها ، کلوان ، آیگان ، ابیذر در منطقه سیرا دوباره به جاده چالوس باز می گردد.

از روستای نشترود می توان از دو مسیر قله را صعود کرد.
اول:«مسیر تابستانی »که از داخل دره غربی روستا ، از میان باغات شروع می شود که جاده ای نیز در آن قرار دارد و این مسیر به گردنه ای ختم می شود که از آنجا با صعود به سمت جنوب می توان به قله دست یافت .
دوم: «مسیر زمستانی» که از روستا به سمت جنوب غربی شروع شده تا قله اصلی ادامه دارد.

تیم ما مسیر زمستانی را جهت صعود قله انتخاب کرد.

برف نسبتاً پر حجمی روی یال صعود را فرا گرفته بود.
تمام نفرات به نوبت برف‌کوبی مسیر را برعهده داشتند . ضمن آنکه مربیان تیم آموزش‌های اولیه و نکات قابل ذکر را به اعضای تازه وارد باشگاه گوش‌زد می نمودند .
یال صعود ابتدا به جنوب سپس با چرخشی به سمت غرب و در ادامه با فراز و نشیب نه چندان زیادی به قله می رسد.

این صعود حدود ۷ کیلومتر ادامه داشت که در نهایت بین ساعات ۱۱:۳۰ تا ۱۲:۳۰ با تمام نفرات به قله دست یافتیم(ارتفاع ۳۴۵۰ متر).
(به دلیل همراه نداشتن GPS ارتفاع قله از گزارشات قبلی این سایت استخراج شد).
بعد از عکاسی و استراحت بر روی قله ۵ نفر به طرف جنوب این کوه یعنی منطقه (کوشک بالا) و الباقی نفرات از مسیر تابستانی به طرف نشترود فرود رفتند.
تیم اول (۱۹ نفر) در ساعت ۱۵:۳۰ به نشترود و کنار مینی بوس باشگاه بازگشت و تیم دوم (۵ نفر) در همان ساعت به کوشک بالا – جاده چالوس رسیدند.
هوا صاف و در ارتفاعات توأم با باد (۳۰ کیلومتر) همراه بود.

 

مختصری در خصوص مسیر (کوشک بالا):
این روستای چند خانواری دقیقاً در دهانه ورودی تونل شماره ۵ جاده چالوس قرار دارد و در ابتدای دره‌ای‌ست که دو طرف آن را صخره ها و دیواره های فراوانی فراگرفته است.
سال‌هاست که مایل بودم روزی از این دره صعودی داشته باشم که روز جمعه شرایط فراهم آمد تا از قله خوان کهار به طرف این دره سرازیر شویم.
مسیر فرود از یال جنوبی قله شروع شده بعد از ساعتی به گردنه ای می رسد که غرب آن به روستای دروان (کرج) و سمت شرق آن به دره ای می رسد که به گمان ما دره کوشک بالا بود.
«باید توجه داشت اکثر مسیرهای کوهستانی جاده چالوس که در بین تونل یک تا پل خواب قرار گرفته است ، اکثراً صخره ای و دیواره‌ای است و باید با شناخت قبلی در آن ها پیمایش کرد».
حدود ۳ ساعت طول کشید تا از قله به کوشک بالا برسیم . بعد از عبور از گردنه (جهت فرود)باید سعی نمود حتی الامکان وارد دره اصلی نشد و از روی یال های سمت چپ یا همان شرقی به طرف کوشک بالا فرود رفت.

در ساعت ۱۶:۳۰با رسیدن مینی بوس و سواری دوستان به تیم ما (در دهانه تونل شماره ۵) همگی به طرف تهران حرکت کردیم و برنامه پایان رسید.

 

اعضای شرکت کننده در برنامه :
خانمها: الهه کیانی – نسرین سلطانی – نسرین چارلنگ – مهرنوش تنظیفی – راشا ملک

آقایان: ذبیح‌اله حمیدی(سرپرست) – غلامرضا خلیل آبادی (مربی و سرپرست دوم)- شنتیا ربانی(مربی تیم) – آریا همدانچی(پزشک) – نوید ملکی – ارسلان بیک محمدی – محسن قبادی – رحیم بیضاوی – مسعود علیزاده – علی طوطی(پزشک) – مصطفی وزیری(عکاس) – امیرحسین ذوالفقار – سروش معمار – محسن فضلی – علی اکبر فیض آبادی – امیرحسین جوزی – سجاد پاپایی – رضا عبدالهی – نوید عابدی

 

گزارش سایت از : ذبیح اله حمیدی

 

 

 

 

یال صعود

 

 

 

 

 

 

 

 

قله ۳۴۵۰ متری خوان کهار

 

 

 مسیر فرود به نشترود

 

 

مسیر فرود به کوشک بالا