اشعار و تک نوشته ها (شماره ۷)

ارسال شده توسط در 15 سپتامبر 2019 بدون دیدگاه | دسته بندی شده در اشعار و تک نوشته ها

ای کوهستان 
آسمان آبی ات را می ستایم 
وزش باد را که بر پیشانی ام می نوازی 
دوست می دارم، 
می خواهمت ای ستیغ سنگی دلنواز 
بگذار با پنجه هایم راه صعود از میان سنگلاخ ها را بیابم 
و با گام هایم قدم به قدم به چکاد تقدیس شده ات نزدیکتر شوم 
مرا از خود مران 
بگذار با چشمانم از قله ها به کرانه های بی انتهایت بنگرم 
و لختی در آن اوج لایتناهی بیالایم 
می خواهم نفس هایم را با هوای پاکت در آمیزم 
و روح و جسمم را از عطر حضور با تو بودن، سیراب و لبریز نمایم 
ای همه شادی و سرور و مستی 
ای همه هستی و نیستی 
ای کوهستان 
ای کوهستان …

 

ذبیح اله حمیدی

قله دومیر اردهال ۱۴ آبان ۱۳۹۵

دیدگاه خود را بیان کنید