الوند کوهستانی است بین همدان و دو شهر اسدآباد و تویسرکان که مانند دژی مستحکم این شهرهای کوهستانی را از هم جدا کرده است.
 

بزرگترین سهم بهره‌برداری از الوند را اهالی مهربان و ورزش‌دوست آن دیار به‌دست آورده‌اند که به سبب علاقه و عشق وافرشان به طبیعت و ورزش، این شهر را به یکی از قطب‌های مهم کوهنوردی کشور تبدیل نموده‌اند. به طوری که تاکنون پیشکسوتان، ورزشکاران و قهرمانان بسیاری را در رسته‌های مختلف کوهنوردی در دامان خود پرورش داده و به جامعه ورزش کشور معرفی نموده است.
 

الوند تقریباً به شکل نعل اسبی از جنوب‌شرقی تا جنوب‌غربی شهر همدان امتداد دارد که طول تقریبی خط‌الرأس آن به بیش از ۳۰ کیلومتر می‌رسد و دارای ۶ قله اصلی (به ترتیب از شرق به غرب) کلاه‌قاضی ـ یخچال ـ کمرلرزان ـ الوند ـ کلاغ‌لان ـ دائم‌برف و قزل‌ارسلان می‌باشد.
 

برنامه این هفته باشگاه، صعود قله یخچال، بلندترین ارتفاع (قله) منطقه الوند بود.
 

تیم ۱۵ نفره ما روز پنجشنبه شب مهمان منزل یکی از اعضای باشگاه در همدان بود.
 

صبح روز بعد در ساعت ۶:۳۰ صبح، کوهپیمایی را از دره زیبای (مرادبیک) شروع کردیم.
 

از آخرین صعودم به این قله بیش از بیست و هفت سال می‌گذشت، ولی آن روز صبح خوشحال شدم از این که می‌دیدم جاده‌های خاکی آن زمان در این دره زیبا و همچنین باغ‌های اطراف آن تقریباً دست‌نخورده و بکر باقی مانده و ساخت‌وساز و بنایی در آنها انجام نگرفته است که جا دارد این پدیده زیست‌محیطی را به اهالی طبیعت‌دوست و مسئولین این شهر تبریک گفته، آرزو نمایم در سال‌های بعد نیز شاهد این اراده حفاظت از محیط‌زیست اهالی شهر همدان باشیم.
 

بعد از عبور از جاده (دره مرادبیک) که درختان دو طرف آن آکنده از شکوفه‌های بهاری بود، به دوراهی رسیدیم که به محل «خانه‌های ییلاقی» مشهور است.
 

در این جا به سمت چپ (شرق) تغییر مسیر داده وارد دره اصلی شدیم.
 

حدود ساعت ۸:۰۰ صبح بعد از رسیدن به جانپناه اول که در سمت چپ رودخانه، بر بلندای تپه‌ای ساخته شده بود، صبحانه خورده و سپس ادامه مسیر دادیم.
 

در این موقع دو نفر از همنوردان باشگاه به دلیل کسالت از ادامه مسیر بازمانده و به همدان بازگشتند. اما به جای آنها ۵ نفر از همنوردان باشگاه کوهنوردی پویان همدان در این صعود ما را همراهی و راهنمایی می‌نمودند. تعداد تیم‌مان جمعاً به ۱۸ نفر رسید.
 

در ساعت ۱۱:۳۰ به پناهگاه ۳۲۰۰ متری یخچال صعود نمودیم.
 

این پناهگاه بسیار تمیز و مرتب ساخته شده و توسط کوهنوردان منطقه نگهداری و حفاظت می‌گردد.
 

ساعت ۱۲:۳۰ ظهر با همه نفرات به قله یخچال صعود کردیم. ارتفاع دقیق آن ۳۵۸۰ متر با GPS اندازه‌گیری شد. مسافت طی شده از دره مرادبیک تا قله یخچال حدود ۹ کیلومتر بود.
 

بعد از عکاسی و استراحت به پیشنهاد دوستان همدانی جهت فرود، از مسیر خط‌ الرأس قله یخچال به قله کمرلرزان و پیست اسکی تاریک‌دره حرکت کردیم.
 

باد نسبتاً سردی روی خط‌ الرأس وزیدن گرفته و وضعیت هوا کمی ابری بود. طول این خط‌ الرأس حدود ۹ کیلومتر می‌باشد که از افت‌وخیز نسبتاً کمی برخوردار است.
 

در ساعت ۱۶:۰۰ قله ۳۴۰۰ متری کمرلرزان را صعود کردیم.
 

از روی این قله تقریباً تمامی خط‌ الرأس قلل الوند به خوبی دیده می‌شود.
 

بعد از قله، شیب منتهی شده به داخل پیست اسکی تاریک‌دره، به جاده بین همدان ـ تویسرکان می‌رسد.
 

در ساعت ۱۷:۳۰ بعد از عبور از برف‌های پیست تاریک‌دره، به این جاده رسیدیم که در آنجا مینی‌بوس باشگاه انتظارمان را می‌کشید.
 

لازم می‌دانم در پایان از زحمات خانواده آقای بابک فتحیان کمال تشکر و قدردانی را ابراز نمایم که در این برنامه ضمن میزبانی و برنامه‌ریزی صعود، منزل مسکونی خود را جهت شب‌مانی در اختیار تیم ما قرار دادند.
 

همچنین از اعضای باشگاه کوهنوردی پویان همدان، آقایان آرش فتحیان، امین بشیری، میثم مریانجی و ابراهیم نوری به ویژه همنورد گرامی جناب آقای بهروز احمدی بسیار سپاسگزاریم که در این برنامه ما را همراهی و راهنمایی نمودند.
 

اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: سیمین پورحسینی (عضو جدید)، خانی و محمودی
آقایان: ف. احمدی، اسدی، بلوچی (پزشکی)، حاصلی، حمیدی (سرپرست)، اسماعیل حیدری (مهمان)، سلیمی، حسین شاهینی (نقشه GPS و گزارش‌نویس)، محمد شاهینی (مهمان)، فتحیان، فقیهی (عکاس) و همتیان

    گزارش سایت از: ذبیح‌ا… حمیدی
    1392.1.31