در تاریخ شنبه ۱۳۹۲٫۱٫۳۱، این مقاله در وبلاگ کوه و کوهنوردی (متعلق به کوهنورد و پیشکسوت کرمانشاهی آقای محمدباقر عیوضی) منتشر گردیده است که به دلیل اهمیت موضوع، عیناً در سایت باشگاه کوهنوردی اسپیلت منتشر می‌شود.
لذا بدینوسیله از نویسنده و منتشرکننده این مقاله کمال تشکر و قدردانی را داریم.
                                                                                                                                                     باشگاه کوهنوردی اسپیلت

زنده یاد مهدی عمیدی

مطلبی که در این پست ملاحظه می‌فرمایید ایمیلی است به قلم جناب حمید دهقان که برای اینجانب ارسال گردید. امیدوارم با دیده مثبت برای اعتلای ایران و ایرانی به نحو مقتضی مورد توجه و انعکاس قرار گیرد:
 

تاریخ نتیجه عملکرد انسانهای والایی می‌باشد که توانسته‌اند برای اولین بار مرزهای غیرممکن را در نوردیده و به ممکن هایی تبدیل کنند که مسیر تعالی و تکامل را برای بشریت مهیا نمایند.
 

این قانون عام و انکار ناپذیر،در تمام عرصه ها و پدیده های تاریخ بشریت اعم از عرصه های علمی، اجتماعی،فرهنگی، هنری و ورزشی متجلی و حاکم است.
به راستی که :
 

          تاریخ که بر باد رود رنج و سرورش                    نازد به سزاوار به گردان غیورش
 

تا سی چهل سال پیش هیمالایا نوردی وصعود به قلل شاخص آن مانند اورست و K2  در زمره رویاهای کوهنوردان ایرانی به شمار می رفت.تا اینکه در سال ۱۳۷۷ (پس از ۴۵ سال از اولین صعود) قله اورست و پس از آن چند هشت هزار متری در نپال و پاکستان توسط تعدادی ازکوهنوردان عزیز ایرانی در قالب تیم ملی و  با استفاده از امکانات فدراسیون کوهنوردی و اسپانسرهای دولتی صعود شد. البته اولین ایرانی که توانست اورست را صعود کند آقای هومن آپرین ایرانی مقیم آمریکا در سال ۱۳۶۹ می باشد.
 

صعود به قلل ۸۰۰۰ متری هیمالایا با صعود آقای کاظم فریدیان به قله K2 به عنوان سخت ترین و پر تلفات ترین قله هیمالایا و بدون استفاده از کپسول اکسیژن و با هزینه شخصی وارد مرحله جدیدی شد. در این میان فعالیت های زنده یاد مهدی اعتمادفر که با هزینه شخصی و بطور مستقل بعنوان اولین ایرانی موفق شد کلیه قلل پامیر را صعود نموده و عنوان و مدال پلنگ برفی رااز فدراسیون کوهنوردی روسیه دریافت کندو قلل هشت هزار متری برودپیک و گاشربروم ۱ را صعود نماید، بسیار اثر گذار و چشمگیر می باشد.
 

با مجموعه این صعود ها انگیزه صعود در بین کوهنوردان ایرانی به شکل وسیعی گسترش یافت.
 

به تبعیت از روند پیشرفت و تکامل در هر پدیده ای نوآوری و صعودهایی با کیفیت نوین و پیچیدگی منحصر به خود ضرورت دارد.
 

تا آن زمان اکثر صعود های ایرانیان در هیمالایا از مسیر های نرمال و در ارتفاعات بالای ۸۳۰۰ متر با استفاده ازکپسول اکسیژن صورت گرفت.
 

برای اولین بار در ایران زنده یاد مهدی عمیدی (که متاسفانه در مهر ماه سال ۱۳۹۱در اطراف قله مون بلان دچار سانحه شد و ناپدید گردید) در بهار ۱۳۹۰ همت نموده و موفق شد قلل اورست و لوتسه را بدون استفاده از کپسول اکسیژن وفقط به فاصله یک هفته بطور مستقل صعود نماید.
 

مهدی عمیدی علاوه بر اینکه موفق شده بود بعد از زنده یاد مهدی اعتمادفر کلیه قلل پامیر را صعود نموده به عنوان دومین ایرانی موفق به کسب مدال پلنگ برفی از فدراسیون کوهنوردی روسیه شده بود و صعود به قلل هشت هزار متری ماناسلو ،دائولاگری و تلاش روی K2  تا ارتفاع ۸۳۰۰ متری را در پرونده خود داشت.
 

دربهار سال ۹۰ سه نفر ایرانی در بیس کمپ اورست حضور داشتیم ، زنده یاد مهدی عمیدی که به عنوان اولین ایرانی موفق شد اورست و لوتسه را بدون استفاده از کپسول اکسیژن و فقط به فاصله یک هفته بطور مستقل صعود نماید_ حسین بهمن یار که موفق شد قله لوتسه را در تاریخ ۲۹/۲/۹۰ صعود نماید و بنده که اورست را در تاریخ ۲۹/۲/۹۰ صعود کردم .مهدی و حسین با شرکت پرستیژ ادونچر و من با شرکت ذن ادونچر قرارداد داشتم .ما سه نفر برنامه هایمان کاملا" از یکدیگر مستقل بود و فقط در بیس کمپ با هم ارتباط داشتیم و یا اینکه در مسیر کمپ های بالا بطور اتفاقی با همدیگر برخورد می کردیم. اما از هر نظر مواظب یکدیگر بوده و پیگیر برنامه های همدیگر بودیم. براستی که در آن دو ماه پیوند و تعلق خاطر عمیقی بین ما بوجود آمد.
 

به نظر من که در آن مدت از نزدیک در جریان برنامه های مهدی بودم صعود مهدی از چند نظر حائز اهمیت می باشد که تاکنون در کشور ما کمتر شاهد چنین عملکردی بوده ایم. متاسفانه مهدی به علت تواضع و فروتنی که داشت و ازآنجائیکه از داستان سرایی و خود ستایی منزجر بود در گزارش خود در مجله کوه از تشریح این موارد خودداری کرد.
 

ویژگی ها و نکات بارز صعود مستقل و بدون اکسیژن مهدی به اورست و لوتسه را به نظر من چنین بود :
۱٫  شرپای مهدی به نسبت شرپاهای دیگر بسیار ضعیف بود و در واقع بهتر این است که بگوئیم مهدی فقط از سی درصد کمک و توانایی یک شرپای متوسط برخوردار بود.
۲٫  در حمله اول به قله از کمپ ۴ بعلت هوای بسیار بد و طوفان شدید بجز یک نفر کوهنورد پاکستانی و دو نفر کوهنورد اروپایی کسی موفق به صعود نمی شود و در همین شرایط یک نفر کوهنورد ژاپنی(تاکاشی اوزاکی) از بین رفت و بقیه تیم ها از صعود منصرف شدند .مهدی تا ارتفاع ۸۳۰۰ متری صعود کرده و به امید تغییر هوا حدود یک ساعت زیر سنگ های بالکونی بیواک می کند و مجبور می شود به کمپ ۴ در ارتفاع ۸۰۰۰ متری مراجعت نماید. برای شب دوم در کمپ ۴ مستقر می شود.
۳٫  شب دوم در شرایط جوی بسیار وخیم و بدون اکسیژن به سمت قله حرکت کرده و با وصف هوای بسیار بد به تنهایی و با شرپایش به قله می رسد.و در بازگشت مجددا" در کمپ ۴ برای سومین شب متوالی پس از صعودی موفق مستقر می شود.
۴٫  روز بعد مهدی مستقیما" از کمپ ۴ تا بیس کمپ را در مدت ۱۵ ساعت طی کردو شب ساعت حدود ۱۰ به بیس کمپ رسید که من و حسین تا اوایل آیس فال به پیشوازش رفتیم.
۵٫  فقط و فقط افرادی که تجربه صعود اورست را دارند می توانند توانایی سه شب ماندن در کمپ ۴ و یک بار صعود تا زیر بالکنی و صعود مجدد موفقیت آمیز به قله اورست و فرود مستقیم از کمپ ۴ تا بیس کمپ را درک کنند.
۶٫  مهدی پس از ۴ روز استراحت در بیس کمپ مجددا" از بیس به طرف قله لوتسه و باز بدون اکسیژن به قصد صعود لوتسه حرکت نمود و موفق شد قله خطرناک و بسیار سرد لوتسه را نیز بدون اکسیژن صعود نماید.
۷٫  امداد و کمک به دو نفر از کوهنوردان اسپانیایی به نام های "روبرتو  رودریگو"   و "ماریاایزابل" در بالاتر از کمپ ۴ لوتسه  تا کمپ ۲  در شرایطی که حتی شرپاها در آن شب قادر به کمک نبوده اند. نامه تشکر آمیز این کوهنوردان در سایت سرزمین خورشید و مجله کوه شماره ۶۴ درج شده است.
۸٫  براستی فداکاری مهدی در آن شب به اعتراف هیمالایا نورد مکزیکی که با اکسیژن قصد صعود لوتسه را داشت ومتاسفانه در فاصله ۱۰۰ متری قله قادر به ادامه صعود نبود از نوع فداکاری  زنده یاد آناتولی بوکریف در فاجعه سال ۱۹۹۶اورست می باشد که به تنهایی توانسته بود جان چندین نفر را در بالاتر از کمپ ۴ نجات دهد.
۹٫  قدرت و توانایی مهدی در بین کوهنوردان آن سال درمنطقه زبانزد بود .موردی از آن را من خودم شاهد بودم و آن این بود:زمانی که من بعد از صعود از کمپ ۴ به طرف کمپ ۳ می آمدم  در فاصله بین یلوباند و کمپ ۳ از دور متوجه شدم مهدی آواز خوان از کمپ ۳ بالا می آید وقتی به هم رسیدیم مهدی از من فیلم گرفت که آن فیلم  موجود بوده و موید این ادعا می باشد. قدرت انسانی که بدون اکسیژن در ارتفاع ۷۵۰۰ متری به طرف کمپ ۴ لوتسه در ارتفاع ۷۸۰۰ متر بتواند آواز بخواند و صعود کند را فقط باید افرادی قضاوت کنند که در آن موقعیت قرار داشته اند.
۱۰٫  چند نفر در دنیا در یک برنامه بدون اکسیژن دو قله اورست و لوتسه را با فرود به بیس کمپ و با شرایط مهدی توانسته اند صعود کنند؟
 

امسال به مناسبت شصتمین سالگرد صعود قله اورست دولت نپال از کلیه صعود کنندگان اورست در سراسر دنیا دعوت نموده است که در گرد همایی که به همین مناسبت در تاریخ ۲۹ ماه می ۲۰۱۳ (برابر با  هشتم خرداد ماه ۱۳۹۲) در نپال برگزار می گردد شرکت کنند. و این نامه را برای فدراسیون کوهنوردی و صعود های ورزشی ایران نیز ارسال داشته است.
 

لازم به ذکر است که تاکنون ۲۱ نفر ایرانی موفق به صعود قله اورست شده اند که ۱۳ نفر از این تعداد با امکانات فدراسیون کوهنوردی و اسپانسر های دولتی  (در قالب دو تیم ملی۱۹ نفره مردان و ۲۰ نفره زنان و مردان  جمعا"33 % از اعضای این دو تیم موفق به صعود شدند.) و ۸ نفر بطور مستقل صعود نموده اند.
 

به نظر من شاخص ترین صعود های اورست  ایرانیان عبارت است از :

•     صعود بدون اکسیژن اورست و لوتسه توسط زنده یاد مهدی عمیدی ،  
•    صعود تیم ۴ نفره مردان در سال ۱۳۷۷با همراهی زنده یاد محمد اوراز ،
•    صعود آقایان نیما یزدی پور و عارف گرانمایه  از مسیر شمالی
•    صعود اولین بانوی دنیا سرکار خانم پروانه کاظمی در یک برنامه به دو قله اورست و لوتسه

بنده بر این باورم که وظفیه ای ملی و میهنی به ما حکم می کند  که در این گرد همایی ،صعود بدون اکسیژن زنده یاد مهدی عمیدی و امداد و نجات دو کوهنورد اسپانیایی به عنوان یکی از افتخارات ملی کشور عزیزمان ایران در سطح گسترده ای در حضور بزرگان کوهنوردی جهان مطرح و اطلاع رسانی شود.
 

در کنار نام زنده یاد مهدی عمیدی کار شاخص صعود اولین بانوی دنیا سرکار خانم پروانه کاظمی به دو قله لوتسه و اورست در یک برنامه نیز  باید  مطرح گردد.
 

          چو خواهی که نامت بود جاودان                    مکن نام نیک بزرگان نهان
 

این کار با چاپ و انتشار بروشور ها و یا هر روش سمعی و بصری،از عملکرد مهدی در اورست و لوتسه در بهار ۲۰۱۱ باید انجام گردد.
 

به نظر این حقیر رسالت این دین و وظیفه ملی و بسیار مهم در وهله نخست بر گردن فدراسیون کوهنوردی وصعود های ورزشی می باشد. که نهایتا" وزارت ورزش و جوانان باید در ثبت و مطرح نمودن این افتخار بزرگ ایرانیان فدراسیون را ملزم به اجرای این مهم به بهترین صورت بنماید.
 

در غیر این صورت این مهم به عهده دیگر همنوردان خصوصا" بزرگوارانی می باشد که در این گرد همایی شرکت می کنند.
 

      با تشکر و سپاس
      حمید دهقان