بنام خالق زیبایی ها

گزارش برنامه فرود از دره اندرسم
باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت
تاریخ اجرای برنامه: ۲۶ تا ۲۸ مرداد ۱۳۹۱

اندرسم دره ایست در شمال غربی گچسر ، جنوب غربی سیاه بیشه و حاشیه غربی گردنه کندوان در جاده چالوس به کرج. مختصات جغرافیایی ۳۶ درجه و ۱۱ دقیقه و ۵۰ ثانیه شمالی و ۵۱ درجه و ۱۲ دقیقه و ۲۴ ثانیه شرقی میباشد.دره اندرسم در حقیقت شامل سه دره بزرگ است که شروع  آن از دره  ا ندرسم بوده ، پس از گدشتن از دره "اولا" و "دره چهارباغ" ، به دهکده کوچک "چهارباغ" در کیلومتر پنج جاده "دزدبند" به "دلیر" ختم می شود.روستاهای چهار باغ و دلیر و الیت توسط یک جاده خاکی به طول تقریبی ۱۰ کیلومتر به روستای دزدبن در کنار جاده چالوس وکمی مانده به مرزن آباد متصل می باشد.

جهت رسیدن به اندرسم دو راه وجود دارد، یکی از طریق جاده کنار گذر تونل کندوان و دیگری از طریق گچسر و روستای آزاد بر  .                          

از مسیر گردنه کندوان در  ابتدا سربالایی هایی ملایمی است تا رسیدن به خط الراس و ادامه مسیر از یالهای با شیب تندی است که  به داخل دره سرازیر می شوند. مدت زمان کوهپیمایی به تقریب سه ساعت ونیم می باشد تا رسیدن به بستر رودخانه و حدود یک ساعت و نیم نیز باید در بستر رودخانه پیمایش مسیر کرد تا  به ابتدای دره رسید. رودخانه خروشان اندرسم از تلاقی سه رودخانه،  تشکیل میشود .

وجه تسمیه اندرس به زیستگاه دیرینه خرس قهوه ای مازندران در جنگل های سیاه بیشه بازمی گردد.اندرس کلام خلاصه شده و واژه آمیخته ای است از "اندر خرس" یا دره خرس .

در عبور از دره اندرسم نیز رد پای خرس و آثاری از این حیوان به چشم میخورد.
شهرت اندرس به آبشارهای آن است در مسیر اندرس که گاه از میان جنگل و گاه از بین دیواره های بسیار بلند می گذرد آبشارهای زنجیره واری وجود دارد که مسافر اندرس راهی جز فرود یا پرش از دل آنها را ندارد.این آبشارها که تعدادشان حدود سی رشته کوچک و بزرگ است از دو تا بیست و سه متر ارتفاع دارند و با فرود از هر کدام از آنها دیگر راه بازگشتی نیست .بیشتر آبشارهای اندرس رنگ هیچ انسانی را به غیر از کوهنوردان به خود ندیده اند خصوصا وقتی قدم در دل تنگه های آن می گذاریم. تنگه های باریکی با حداقل پنج و حداکثر پانزده متر عرض که دو طرف آنها را دیواره هایی با بیش از هفتاد متر ارتفاع محاصره کرده است و پس و پیش آنها را آبشارهای بلند حراست می کند.

شرح برنامه:
سرپرست : آقای محمد رهبری
مسئول فنی:  آقای مصطفی مرتضوی

افراد شرکت کننده :
آقایان: پیمان ثابت تبار، محمد رضا بهروزی،  ارژنگ تقوی ، مرتضی دهنوی
خانمها: نسرین سلطانی،  فاطمه درزی،  شهربانو درزی

روز پنج شنبه ۲۶ مرداد تیم ۹ نفره ما ساعت ۵ صبح از میدان آزادی به سمت جاده چالوس حرکت نمود. به دلیل ترافیک زیاد در جاده حدود ساعت ۹ صبح به تونل کندوان رسیدیم. بعد از تونل در سمت چپ وارد جاده کنار گذر تونل شدیم،که بعد از ۲۰  دقیقه طی مسیر در  جاده فرعی به ساختمانهای مخروبه ای رسیدیم  که مربوط به مخابرات است . در این جا از راننده خداحافظی نموده، بعد از صرف صبحانه و تعویض لباس ساعت ۱۰:۳۰ صبح به سمت دره اندرسم حرکت کردیم .ابتدا مسیر به سمت غرب میباشد که مسطح گاهآ با سربالایی ملایم است، سپس روی یالی به سمت جنوب غربی به حرکت ادامه داده،  بعد از حدود  2ساعت به سمت شمال غربی ادامه مسیر دادیم. بعد از آن مسیر سراشیبی تقریبا تند دارد که به بستر رودخانه منتهی می شد. ساعت ۲ به ابتدای رودخانه رسیدیم بعد از صرف ناهار در بستر رودخانه به راه افتادیم .در طول مسیر از نیزار ها گذشتیم که بدلیل سیلاب آثار کمی از آن به جا مانده بود.گوسفند سرایی نیز در مسیر بود. ساعت ۵ عصر به ابتدای دره رسیدیم و بعد از آب بندی کردن وسایل به آب زدیم. بعد از طی مسیر در رودخانه به محلی رسیدیم که باید مسیر را دست به سنگ تراورس میکردیم ، بدلیل لیز بودن و احتمال سر خوردن  به آب زدیم. بدلیل خروشان بودن رودخانه قادر به کنترل کردن و ایستادن در آب نبودیم که با کمک بچه ها از آب خارج میشدیم .

در روز اول تنها یک فرود از آبشار داشتیم. ساعت ۷:۳۰ به اولین کمپ رسیدیم .بعد از برپایی آتش و خشک کردن لباسها  به استراحت پرداختیم .
روز دوم بعد از خوردن صبحانه و نرمش کردن ساعت ۸:۳۰ به آب زدیم. راه پیمایی در روز دوم زیاد بود تقریبا ۱ ساعت بعد به دومین آبشار رسیدیم. در برخی موارد آبشارها بلند بود و باید به وسیله طناب فرود می آمدیم و گاهی نیز نیاز به پریدن در آب داشتیم .در پای اکثرآبشارهای بلند به دلیل عمق زیاد آب، تیرول زده شده و فرود در حمایت ۲ طناب انجام می شد. اصول کار به این صورت بود که پس از برقراری کارگاه فرود، کسی که در شنا تبحر زیادی داشت و همچنین از قدرت بدنی بالایی برخوردار بود به عنوان نفر اول فرود میرفت. در این روز حدود ۷ تا  8 تا آبشار را پشت سر گذاشتیم. کارگاههای فرود اکثرا تک رول و از جنس حلب بود. برخی از کارگاهها نیر طبیعی (تنه درخت) بودند. بلند ترین فرود حدود ۲۳ متر بود .

ساعت ۶ عصر به جایی رسیدیم که آبشارهای متوالی  در ادامه مسیربود  و نیاز به صرف زمان زیاد داشت . به تصمیم سرپرست محترم برنامه ، در حدود ۱۰ متر بالاتر از محل ، مکان مناسبی جهت کمپ شب دوم انتخاب نمودیم. بدلیل اینکه در ابتدای صبح ، فرود از آبشار و درگیری با آب داشتیم با توافق همگی دیرتر حرکت نموده و ساعت ۱۱صبح روز بعد شروع به فرود از آبشار نمودیم. نکته جالب توجه این بود که تفریبا ۱۰ متر پایین تر از محل کمپ لوح یادبودی توجه ما را جلب نمود که بیانگر محلی بود که کوهنوردان قزوینی در آن محل دچار سانحه سیل شدندکه فوت ۱۱ نفر از این عزیزان را در پی داشت. در همین محل نیز با گروه ۴ نفره ای که از کرج آمده بودند مواجه شدیم که در کمپی بالاتر از کمپ ما اقامت داشتند.

بعد از فرود از آبشار ملکه،  سیفونی داشتیم که باید بصورت تیرول رد مینمودیم که به نظر من خطرناکترین جای مسیر بود، چون بعد از فرود از آبشار که از طناب جدا می شدیم باید روی سنگ کاملا خیس و لبه های گلی سنگ بدون حمایت میرفتیم تا به طناب ثابت رسیده و در حمایت قرار میگرفتیم .که با کمک آقایان مرتضوی و ثابت تبار این مرحله نیز با موفقیت طی شد. روز سوم حدود ۷ آبشار را فرود آمدیم. بعد از فرود از آخرین آبشار ۴۵ دقیقه در طول رودخانه پیمایش مسیر کردیم تا به ابتدای پاکوب منتهی به روستا رسیدیم. ساعت ۴ عصر کنار رودخانه ناهار صرف شد ، سپس  در مسیر جنگلی راهپیمایی نموده  و بعد از ۲۰ دقیقه به دهکده چهارباغ رسیدیم که براستی بیشتر از ۴ خانه  روستایی قشنگ در آن نبود .۵ عصر بود که سوار ماشین شدیم و دره اندرسم را با آبشارهای خروشان و دیوارهای عظیم  به خاطرهامان سپردیم .

تجهیزات لازم جهت برنامه:
۳ حلقه طناب ۵۰ متر ، یک حلقه طناب ۲۰ متر ، طناب انفرادی ،  چند حلقه فرود و رول و چکش و میخ  تا در صورت از بین رفتن کارگاهها از آنها استفاده نمود. چند طنابچه کوچک نیز برای تقویت کارگاهها لازم است.

وسایل انفرادی هم شامل کلاه کاسک ،هارنس، هشت فرود یا پیرانا،کارابین پیچ ۲ عدد ،کارابین ساده، ابزار فرود اضافه در صورت از دست دادن هشت فرود، تسمه خود حمایت، دستکش جهت فرود. در گروه داشتن کیف امداد نیز لازم میباشد. برای جلوگیری از صدمات زانو ، بستن زانو بند و ساق بند نیز کمک کننده است. همچنین بهتر است کفش مچ را بپوشاند زیرا در عبور از رودخانه احتمال آسیب به مچ پا زیاد است و لازم است تا کف آن نیز  خاصیت چسبندگی به سنگ را داشته باشد. جهت خوابیدن میتوان بیواک نمود، اما ما کیسه خواب به همراه برده بودیم.

وسایل باید بصورت جداگانه در کیسه نایلونی پیچیده شود و داخل کوله پشتی نیز با کیسه زباله آب بندی گردد .داشتن طناب رخت جهت خشک نمودن لباسها بسیار ضروری است. داشتن لباس گرم و کلاه ودستکش و جوراب اضافه از ملزومات میباشد. لباسها هم بهتر است که خیلی بلند و گشاد نباشد و از جنس نایلون یا نخ باشد که سریعا خشک گردد. باتوم در این مسیر نیاز نیست. زیر انداز باید فوم باشد و جاگیر نباشد. بادگیر باید دم دست باشد چون گاها جهت برقراری  کارگاهها باید مدتی  منتظر بمانیم. وعده غذایی ناهار باید بصورت لقمه ای و ساندویچی باشد چون  پشت کارگاهها صرف میشود. با وجود اینکه در رودخانه پر آب هستیم اما آب آشامیدنی بسیار کم میباشد. در ابتدای دره در نیزار یک چشمه داریم و در طول مسیر هم گاهأ چشمه هایی دیده میشود.  فصل مناسب اجرای برنامه از مرداد تا آخر شهریور میباشد. قبل از اجرای برنامه حتمأ وضعیت آب و هوا بررسی گردد و در صورت احتمالی هوای نامناسب به هیچ عنوان وارد منطقه نشویم.

تهیه و تنظیم: شهربانو درزی