گزارش برنامه صعود قله پالون گردن (۱۳۹۵/۵/۲۲)
این قله را می توان یک سه راهی بزرگ در البرز مرکزی قلمداد کرد . بدین معنی که سه خط الرأس عظیم قلل ؛
۱) دوخواهران از شرق
۲) نرگسها از شمال غربی
۳) خلنوها از غربی
جملگی به قله پالون گردن ختم می شوند.
این قله از شمال به منطقه بلده ، از شرق به دشت لار ، از غرب به دره والنگرود و از جنوب به منطقه کوهستانی شمال رودبار قصران می رسد.بهترین مسیر صعود این قله از روستای لالون (فشم) می باشد که البته مسیری طولانیست.
تیم ۱۹ نفره باشگاه اسپیلت موفق شد روز ۲۲ مرداد نودوپنج این قله را به شرح زیر (به شکل یک روزه) صعود نماید.
شرح صعود ما:
ساعت ۵:۴۵ صبح از روستای لالون صعود را آغاز کردیم.
در ساعت ۷ بامداد بعد از پشت سر گذاشتن تنگه لالون در کنار چشمه تلخ آب استراحت و صرف صبحانه داشتیم.
بعد از آن به طرف آبشار خلنو رفته سپس با صعود شیب های زیر گردنه ورزا ، ساعت ۱۰ صبح به این گردنه ۴۰۰۰ متری رسیدیم.
دو نفر از اعضای تیم به دلیل آمادگی لازم از صعود دست کشیده در همین ارتفاع به دلیل مساعد بودن وضعیت جوی اطراق کردند.
بقیه اعضا به شکل تراورسی (کاسه) زیر قلل خلنو را به طرف شمال ادامه مسیر دادند .
در ساعت ۱۲ بعد از دور زدن کامل جبهه جنوبی قله خلنو بزرگ به اول خط الرأس رسیدیم . پس از استراحت از آنجا تیم به دو قسمت تقسیم شد.
تیم اول به سرپرستی رضا خلیل آبادی به شکل سرعتی به قصد صعود قله اصلی پالون گردن حرکت خود را آغاز کردند.
آن ها (۹ نفر) موفق شدند بین ساعت ۱۳:۳۰ تا ۱۴ قله را صعود نمایند.(ارتفاع ۴۲۴۵ متر)
تیم دوم در ساعت ۱۴ بعد از صعود قله فرعی میش چال به ارتفاع … متر به دلیل عدم زمان کافی از صعود دست کشیده به طرف ارتفاعات پایین بازگشتند.
(مسیر صعود از قله خلنو بزرگ تا پالون گردن به شکل خط الرأس طولانیست که از چندین قله فرعی تشکیل شده است که با صعود و فرود از آن ها به شیب اصلی زیر قله می رسیم.)
در ساعت ۱۷ پس از پیوستن تمامی نفرات و صرف ناهار از گردنه ورزا به طرف لالون فرود رفتیم.
در ساعت ۲۰:۳۰ بعد از پشت سر گذاشتن یک ماراتن حدوداً پانزده ساعته کوهنوردی ، سوار بر مینی بوس باشگاه از لالون به طرف تهران حرکت کردیم.
نکته اول اینکه در این برنامه دو نفر از اعضا موفق شدند از مسیر صعود قلل برج خلنو و خلنو بزرگ به قله پالون گردن صعود نمایند.
نکته دوم اینکه در این صعود در بعضی نقاط نیاز به دست به سنگ شدن و عبور از برف چال های فصلی بود که تا حدودی زمان صعود را به خود جلب نمود.
مختصات gps این برنامه :
حداقل ارتفاع در ابتدای مسیر حرکت روستای لالون ۲۴۰۵ متر
قله پالون گردن ۴۲۴۵ متر
چشمه تلخ آب ۳۰۴۵ متر و گردنه ورزاب ۳۹۵۴ متر و قله میش چال ۴۲۵۸ متر
مسافت طی شده رفت و برگشت حدود ۲۸ کیلومتر (هوایی) اندازه گیری شد .
مسافت کل صعود: ۲۶۴۸ متر
مختصات قله پالون گردن: ۳۶ درجه , ۰۵ دقیقه و ۸٫۶ ثانیه (شمالی) و ۵۱درجه , ۳۵ دقیقه و ۱۳٫۷ ثانیه (شرقی)
مختصات ابتدای مسیر حرکت (روستای لالون): ۳۵ درجه , ۵۹ دقیقه و ۴۵٫۷ ثانیه (شمالی) و ۵۱درجه , ۳۴دقیقه و ۴۲٫۹ ثانیه (شرقی)
مختصات گردنه ورزاب: ۳۶ درجه , ۰۳دقیقه و ۳٫۷ ثانیه (شمالی) و ۵۱درجه , ۳۳دقیقه و ۴۸٫۶ ثانیه (شرقی)
(همنوردان گرامی همچنان که ملاحظه می فرمایید ارتفاع قله میش چال با GPS باشگاه قدری بلندتر از قله اصلی پالون گردن ثبت شده که این امر ممکن است خطای GPS و یا نشان دهنده بلندای این قله باشد.)
اعضای شرکتکننده در برنامه :
خانمها: سِدا هاکوپیان – راشا ملک
آقایان: ذبیح اله حمیدی (سرپرست) – رضا خلیل آبادی(سرپرست فنی) – علی بلوچی (پزشک) – بابک فتحیان – محسن شاکری – علیرضا کاظمی – رحیم بیضاوی – سید محمود قاسمی(نقشه و GPS) – علی اکبر فیض آبادی – سروش معمار – امیر درودیان – عباس کمال پور – میثم نظری – علیرضا گوهری و دو عضو جدید حسن جان محمدی – شهیار یاری
میهمان برنامه : امیر زارع
گزارش : ذبیح اله حمیدی ۹۵/۵/۲۳
مسیر صعود قله پالون گردن
کاسه خلنو
قله خلنو بزرگ در انتها دیده می شود
قله میش چال
قله اصلی پالون گردن دیده می شود
قله آزادکوه سمت چپ دیده می شود
قله پالون گردن – ارتفاع ۴۲۴۵ متر
آگوست 14th, 2016 at 12:00 ق.ظ
درود وخسته نباشید به همنوردانم.یک روز خوب و یک صعود عالی برای من بود.اما برخلاف صعود فرود من دستخوش تغییرانرژی بدنی ام شد.همینجا میخواهم از آقا رضا خلیل آبادی بخاطر صبروحوصله ای که به خرج دادن تشکربکنم ومعذرت خواهی اگر در فرود نتوانستم مثل صعودم سریع باشم.خودم هم نمیدانم چرا بدنم یکدفعه کلا” انرژی تخلیه کرد.وتاگردنه این انرژی بازنگشت.
ولی درکل صعود زیبا وبا ارزشی برای من بود.ازاعتماد آقای حمیدی هم تشکرمیکنم که اجازه دادند درتیم اول قله را صعود کنم.
همواره سرافراز برفراز باشید.
آگوست 14th, 2016 at 10:51 ق.ظ
سلام و درود بر همنوردان .همیشه برفراز و سر افراز باشید.
آگوست 14th, 2016 at 2:33 ب.ظ
با سلام. با توجه به طولانی بودن مسیر صعود به قله پالون گردن، ذخیره انرژی و توان کافی جهت برگشت از قله به کاسه خلنو حائز اهمیت می باشد. از زحمات آقایان حمیدی و خلیل آبادی در اجرای این برنامه سپاسگزارم.
آگوست 14th, 2016 at 8:11 ب.ظ
احسنت و درود بر همنوردان استوار
برنامه بسیار خوبی بوده است گویا.
خوشحالم بابت صعود دوستان
آگوست 15th, 2016 at 7:38 ق.ظ
سیمون مورو در مصاحبه ای چنین می گوید:
من از ۱۰۰ متری قله برادپیک در زمستان در هوای خوب برگشتم…
چرا؟؟؟؟؟؟؟؟
چون ساعت ۴ عصر بود و در زمستان ساعت ۵ هوا تاریک می شد.من می توانستم به قله برسم و مطمئین بودم با رسیدن به آن وارد تاریخ می شوم.اما برای من مهم این بود که آیا خود من جایی در آن تاریخ دارم و آیا زنده می مانم که از آن لذت ببرم!!!! بنابر این برگشتم و با عقلم صعود کردم و نه با قلبم..
از آقای حمیدی ممنونم که در برنامه پالون گردن درس بزرگی به من یاد داد