هر هفته یک برنامه : این بار گزارش صعود قله گرچان  ـ  ۶ خرداد ۹۰

گرچان قله ای مخروطی شکل است که فقط از یک طرف به یالی که آن را به همسایه شمال غربی خود یعنی هفت خوان وصل می کند، متصل است. این قله در کیلومتر ۷۰ جاده چالوس(گچسر) واقع است.

این قله از دو مسیر روستای کهنه ده(مسیر شرقی) و روستای کیاسر(مسیر غربی) صعود می شود. خط الرأس گرچان به هفت خوان بعد از گذشتن از قله های مشهور کهار و ناز تا قلل منطقه طالقان و هشتگرد ادامه دارد.

به همراه تیم ۱۷ نفره باشگاه صبح جمعه ۶ خرداد ۹۰ ساعت هشت صبح، از روستای کهنه ده و از اول یال روستا که شیب زیادی هم داشت صعود را شروع کردیم. ۵ ساعت طول کشید تا به قله رسیدیم. مسیر در بعضی قسمت ها تیغه ای ـ سنگی بود که بدون هیچ مشکلی از آنها عبور کردیم. چند برفچال کوچک هم در مسیر وجود داشت که به شکل تراورس از آنها گذشتیم.

GPS ارتفاع قله را ۳۷۶۰ متر نشان داد. در شرق قله آزادکوه، در جنوب خط الرأس توچال، در غرب ناز و کهار و در شمال قله سرسخت هفت خوان خودنمایی می کرد.

هوای آن روز نیمه ابری و بدون باد بود. پس از استراحت و عکاسی، مسیر بازگشت را از گردنه بین قله گرچان به هفت خوان انتخاب کردیم که گردنه بین دو روستای کهنه ده و کیاسر نیز محسوب می شود. از آنجا مسیر پاکوبی است که در سمت شمال دره قرار دارد و پس از گذشتن از برفچال ها، چمن زارها و دره های فرعی کوچک به کهنه ده می رسد.

در ساعت ۱۸:۳۰ به مینی بوس باشگاه در روستای کهنه ده رسیدیم و از آنجا به طرف تهران حرکت کردیم.

یکی از اتفاقات جالب این برنامه، دیدن پرچم دو سال پیش باشگاه نزدیک قله بود که پارچه آن کاملاً از بین رفته بود ولی چوبش سالم مانده بود. این موضوع نشان دهنده آن بود که پرچم های باشگاه بعد از مدتی جذب طبیعت می شوند و محیط زیست را آلوده نمی کنند.

ما چوب پرچم قبلی را برداشتیم و پس ثبت ارتفاع و تاریخ صعود به روی پرچم جدید، آن را بر روی قله نصب کردیم و بازگشتیم.

سرپرست برنامه: ذ.حمیدی/ ۸ خرداد ۹۰