کویر مرکزی ایران با وسعت بیش از ۲۰۰۰ کیلومترمربع یکی از کویرهای زیبا و بی‌نظیر جهان به شمار می‌رود که از شمال به استان سمنان، از شرق به استان خراسان رضوی، از جنوب به استان‌های یزد و اصفهان و از غرب به استان قم محدود می‌شود.

مسیرهای کویرپیمایی بسیاری در این منطقه وجود دارد که مهمترین آن مسیر روستای طرود در شمال این کویر به روستای عروسان در جنوب آن به طول ۱۵۰ کیلومتر است که نگارنده این گزارش در سال ۱۳۶۱ به سرپرستی زنده‌یاد جلال رابوکی این مسیر را در ۵ روز با امکانات آن زمان پیمایش کرده است.

در حاشیه جنوب‌غربی کویر مرکزی ایران، روستاهای جندق، مصر، فرح‌زاد، عروسان و محمدآبادکوره‌گز قرار دارند که در این برنامه ما موفق شدیم از تمام این روستاها دیداری داشته باشیم.

برنامه تیم ما، کویرپیمایی مسیر روستای عروسان به جندق به طول ۶۳ کیلومتر (هوایی) بود که این برنامه از صبح روز جمعه ۳ آذر ۱۳۹۱ از مقابل باشگاه شروع شد.

در روز اول برنامه، تیم ۲۲ نفره ما به وسیله مینی‌بوس باشگاه، از طریق شهرهای سمنان، دامغان و معلمان به شهرستان جندق وارد شده، از طریق روستای مصر به روستای محمدآبادکوره‌گز رسیدیم (حدود ۶۵۰ کیلومتر). کمپ شب اول را در همان جا برپا داشتیم و شب آرامی را در جوار کویر مرکزی ایران به صبح رساندیم.

صبح روز بعد با مینی‌بوس به روستای عروسان بازگشتیم و در ساعت ۷:۰۰ صبح کویرپیمایی را در شرایطی که باران آغاز شده بود، شروع کردیم.

بعد از دور زدن کوه‌های غربی عروسان، به حاشیه کویر رسیدیم که برخلاف پیش‌بینی ما کاملاً شنی و به شکل تپه‌های کوچک و بزرگ رملی (ماسه‌ای) بود.

با اینکه چیدمان تیم ما مناسب و تمامی نفرات از آمادگی لازم برخوردار بودند، متأسفانه سرعت پیمایش ما به دلیل بارش و ماسه‌ای بودن مسیر، کند و در ساعت حدود ۳ کیلومتر بیشتر نبود.

تقریباً تمام روز بارش باران ادامه داشت و تمام لوازم و پوشاک اعضای تیم خیس شده بود.

بعد از ۱۰ ساعت پیمایش و طی حدود فقط ۳۰ کیلومتر از مسیر، به جاده بین روستاهای فرح‌زاد و مصر رسیدیم که در این هنگام بارش شدت یافته بود. در آنجا ۵ نفر از مهمانان برنامه به دلیل خیس شدن لوازم، تمایلی به ادامه برنامه نداشته و به میل خود به روستای مصر بازگشته و شب را در آنجا گذراندند.

بقیه اعضای تیم علی‌رغم ادامه باران، مسیر را ادامه داده، بعد از طی حدود ۱۰ کیلومتر دیگر در ساعت ۸ شب کمپ شب‌مانی را برپا کردیم و شب دوم برنامه را در آنجا به صبح رسانیدم. پیمایش این مسیر مشکل، توان جسمی اعضای تیم را کاهش داده بود. بعد از برپایی چادرها تمامی نفرات بعد از صرف غذا، به خواب عمیقی فرو رفتند.

خوشبختانه روز دوم پیمایش از تپه‌های رملی دیگر خبری نبود و مشکل بارش باران نیز حل شده و تیم ما با استراحت خوبی که انجام داده بود با انرژی و توان مناسب در ساعت ۷:۰۰ صبح به ادامه مسیر پرداخت.

بعد از طی حدود ۱۰ کیلومتر به کوهی با ارتفاع حدود ۱۴۰۰ متر رسیدیم که نشانه‌گذاری GPS ما مسیر را از روی قله آن نشان می‌داد. پس تصمیم به صعود آن گرفتیم ولی برخلاف پیش‌بینی ما که آن را کوه ساده‌ای تصور می‌کردیم، به علت صخره‌ای و ریزشی بودن، عبور از آن سخت بود.

بعد از صعود به قله آن متوجه شدیم که ادامه مسیر از روی آن به صلاح تیم نیست، بنابراین از دره‌ای به سمت غرب فرود آماده، خود را دوباره به حاشیه کویر رساندیم. این صعود و فرود حدود ۲ ساعت از وقت ما را گرفت.

در ساعت ۱۲:۰۰ ظهر به جاده‌ای رسیدیم که به طرف جندق ادامه می‌یافت. این جاده که به جاده معدن شهرت دارد، از کنار چند مزرعه کوچک می‌گذرد که یکی از آنها حسین‌آباد می باشد.

در این قسمت از برنامه پای چند نفر از اعضای تیم به دلیل نامناسب بودن کفش‌ها طاول زده بود که با پانسمان آنها مشکل کمی رفع شد و پیمایش ادامه پیدا کرد.

در ساعت ۱۷:۰۰ بود که به روستای جندق رسیدیم و برنامه کویرپیمایی ما با طی حدود ۸۰ کیلومتر (زمینی) به پایان رسید.

اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: داداشی، تینا زمانی (عضو سابق)، شاهرخی و گل‌جان
آقایان: اسدی (عکاس)، ابراهیم اصلانی (مهمان)، بلوچی (پزشک)، بیدمشکی، علی پزشکی (عضو سابق)، محمدحسین جوادی (مهمان)، حمیدی (سرپرست)، مهران حیدرخانی (عضو سابق)، دهخدایی، سیدمراد، م. سلیمی، فتحیان، داوود فضائلی (مهمان)، فقیهی (گزارش‌نویس)، خسرو قرتی (مهمان)، مصطفی قلی‌بیگی (مهمان)، منفردزاده و احسان مؤمنی (مهمان)

    گزارش سایت از: ذبیح‌ا… حمیدی
     1391.9.6