هر هفته یک برنامه: این بار گزارش صعود زمستانی قله و دهلیز شرقی اسپیلتها ـ ۱۳۹۱٫۱۰٫۲۹
در دامنه جنوبی کوه رفیع توچال در شمال تهران، قلههایی با ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۳۵۰۰ متری قرار دارند که از شرق به غرب عبارتند از:
دارآباد، سیاهبند، پیازچال، کلکچال، اسپیلتها، ولنجک (کُمایچال)، شاهنشین (۳۸۰۰ متر)، پلنگچال، سیاهسنگ، دوشاخ و چینکلاغ
چکاد تمام این قلهها که در آغوش رخ جنوبی توچال قرار گرفتهاند را میتوان از تهران و از داخل شهر تشخیص داد و رویت کرد.
برنامههای کوهنوردی بسیاری را میتوان در مسیر این قلهها اجرا کرد که هر کدام تنوع و جذابیت خاص خود را داراست.
برنامه این هفته ما صعود یکی از این قلهها، یعنی «اسپیلتها» بود.
دیواره عظیم «اسپیلتها» یا همان «شروین» در جنوب این قله، به ارتفاع تقریبی ۳۰۰ متر قرار دارد و شرق و غرب این قله را صخرهها و گردههای سنگی فراگرفته است.
تنها مسیر ساده دستیابی آن از گردنه کلکچال به شیرپلا (گردنه لوپهنه) است.
با تیم ۲۸ نفره باشگاه، ساعت ۶:۰۰ صبح از میدان سربند (مجسمه) به طرف پسقلعه حرکت کردیم. هوا سرد و بیشتر مسیر (پاکوب) یخزده و پوشیده از برف بود. ساعت ۸:۰۰ صبح در منطقه شمالی «بندیخچال» در کنار «سنگ قاسم» صبحانه را صرف و پس از آن تیم به دو قسمت تقسیم شد.
تیم فنی باشگاه به تعداد ۵ نفر و به سرپرستی خانم شهربانو درزی، به قصد صعود دهلیز جنوبی دیواره شروین از تیم جدا شدند و بقیه نفرات به طرف گردنه «وزباد» ادامه مسیر دادند.
حجم برف در این قسمت اندکی بیشتر بود، ولی پس از رسیدن به گردنه از حجم آن کاسته شد. مسیر تیم اصلی به شکل گردهای سنگی و نیازمند به دست به سنگ شدن بود که تا قله اصلی ادامه داشت.
در ساعت ۱۲:۳۰ تمام نفرات (به جزء ۲ نفر) به قله صعود کردند. ارتفاع آن با GPS، ۳۰۵۴ متر اندازهگیری شد.
باید توجه کرد که این مسیر از گردنه تا قله، نیاز به یک سنگنوردی ابتدایی دارد و نفرات باید آمادگی این امر را داشته باشند.
با تماسی که با تیم فنی گرفته شد، متوجه شدیم آنها در قسمتهای نهایی مسیر هستند و تا یکساعت دیگر به قله خواهند رسید.
مسیر صعود آنها با شیب زیادی توأم بود که از داخل یک دهلیز سنگی و یخی به طور مستقیم به قله ختم میشد و نیاز به صعودی فنی و ترکیبی داشت. خوشبختانه تیم با آمادگی کامل در ساعت ۱۳:۳۰ موفق به عبور از این دهلیز شده، قله را صعود کرد.
تیم اصلی در ساعت ۱۳:۰۰ فرود را از روی قله آغاز کرد. به دلیل انباشتگی برف بر روی تیغههای سنگی، نیاز به استفاده از طناب شد که به مدت یک ساعت این امر به طول انجامید.
در ساعت ۱۴:۰۰ بر روی گردنه کلکچال به شیرپلا، تیم به دو قسمت تقسیم شد. ۱۵ نفر به طرف اردوگاه کلکچال و ۶ نفر از مسیر غربی دیواره اسپیلتها به طرف پناهگاه شروین فرود رفتند.
باید توجه کرد که این مسیر در زمستان کمی دشوار و ناشناخته است که نیازمند آشنایی کامل به منطقه را دارد.
در ساعت ۱۵:۰۰ به پناهگاه شروین رسیدیم. بعد از تماس با تیم فنی، متوجه شدیم آنها پس از صعود قله در حال فرود به طرف پناهگاه شروین هستند.
بعد از رسیدن آنها و استراحت و صرف ناهار، به بندیخچال رفته و از مسیر پسقلعه به تهران بازگشته و برنامه پایان یافت.
اعضای تیم فنی به ترتیب حروف الفبا:
خانمها: ش. درزی (سرپرست) و سوارانی
آقایان: آهویی، ثابتتبار و شمس
اعضای شرکتکننده به ترتیب حروف الفبا:
خانمها: راحله خانی (عضو جدید)، داداشی، ف. درزی، عاشقحسینی، کیانی، سلطانی، محمودی و میرزایی
آقایان: اسدی، امین (عقبدار)، تیموری (گزارشنویس)، حاصلی (عکاس)، حمیدی (سرپرست)، ر. خلیلآبادی، غ.ر. خلیلآبادی، دهخدایی، سرکیسیان، سلیمی، صدیقی، فقیهی، منفردزاده، نظری و همدانچی (پزشک)
غایبین: آقایان رهبری و موسینژاد و خانم گلجان
گزارش سایت از: ذبیحا… حمیدی
1391.10.30
مسیر صعود قله اسپیلت ها
شدت آلودگی هوای تهران از روی اسپیلتها
ژانویه 20th, 2013 at 1:10 ق.ظ
سلام و خسته نباشید به همه اسپیلتیها
برنامه ای بسیار عالی..تو این برنامه خیلی چیزا یاد گرفتم…
تشکر و سپاس از آقای حمیدی
تقدیم به همه شما دوستان گرامی:
****قله آن بالاست. آن بالا سرزمین صداقت و پاکیها است. بر فراز قله که میرسی دشتها و کوهستانهای بسیار زیر نظر توست. قلههای بسیار میبینی؛ رسیدن به آن بالا پرزحمت است؛ پیچ و خمها و فراز و نشیبها دارد. مبارزهای خستگی ناپذیر با ضعفها و کاستیها میطلبد؛ اراده ی قوی و همت بلند میخواهد؛ در اوج خستگی و ناتوانی جسمی احساس خشنودی قلبی، توانایی، اعتماد به نفس، ایمان، خود باوری و … میکنی لذتش مادی نیست در آنجا هیچ کس نیست جز یگانه؛ تماشاچی نداری؛ شاید فرشتگان برایت کف میزنند! هر چه راه صعب العبورتر و قله بالاتر، لذتش بیشتر و ماندگارتر****
ژانویه 20th, 2013 at 9:36 ق.ظ
با خود اندیشیدم رفتن بهتر است یا ماندن در کنار همنوردی که هنوز توان همراهی مارا ندارد.هرچند دیدن قله وهمنوردانم که عاشقانه به سوی قله گام برمیداشتند من را وسوسه میکرد اما ماندن راترجیح دادم تا شاید همنوردجدیدمان احساس تنهایی نکندو این را یاد بگیردکه همیشه هدف صعود نیست.غ خلیل ابادی
ژانویه 20th, 2013 at 12:11 ب.ظ
سلام بر همنوردان خوبم در باشگاه اسپیلت
خداقوت . گزارش و تصاویر زیبا هستند . آرزوی موفقیت و سلامتی برای همه دوستان کوهنوردم را در باشگاه محبوب اسپیلت از خداوند منان خواهانم . به امید دیدار
ژانویه 21st, 2013 at 12:17 ب.ظ
درود بر همه همنوردان خسته نباشیــــــد.
آقای حمیدی خسته نباشیـــــــــــــــد.
ژانویه 22nd, 2013 at 9:43 ب.ظ
زنده بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد عمو غلام…