بسیاری از کوهنوردان نام این قله را با قله زرینه کوه منطقه شهر دماوند ، جاده فیروزکوه اشتباه می‌گیرند.

در صورتی که قله زرین کوه در جوار علم کوه قرار گرفته و ارتفاع آن ۴۲۰۲ متر است اما قله زرینه کوه قله ای تقریباً منفرد به ارتفاع حدود ۳۸۵۰ متر می باشد.

نام دیگر قله زرین کوه (ماسه چال) است که بر روی خط ارأس اصلی البرز غربی و حدفاصل گردنه کندوان تا قلل لشکرک های منطقه علم کوه قرار دارد و علاوه بر منطقه طالقان (مسیر جنوبی) می توان از مسیر شمالی و از روستاهای دلیر و الیت(جاده چالوس) نیز آن را صعود نمود.

صبح روز جمعه ۲۵ تیرماه ۱۴۰۰ ساعت ۷ صبح در هوایی ابری و بارشی صعود را از روستای ناریان در شرق منطقه طالقان شروع کردیم.

مسیر پاکوب ابتدایی از داخل دره اصلی و سمت چپ رودخانه شروع می شد.

پس از گذر از کوچه باغ های زیبای ناریان و بعد از یک ساعت کوهپیمایی به یک پل چوبی قدیمی و دیدنی که بسیار اصیل و منحصر به فرد بود ، رسیدیم.

دقیقاً روبروی پل ، بر روی یال پاکوب ادامه دارد .

باید توجه کرد به هیچ وجه داخل دره نشد(نه چپ و نه راست) و فقط از رودخانه عبور کرده وارد راه پاکوب شد.

این پاکوب پس از دقایقی به یک بلندی وسیع می رسد که یالی از انتهای آن به طرف بالا ادامه دارد و دو دره اصلی در سمت چپ و راست آن قرار گرفته است.

از اینجا از دو طریق می توان مسیر را ادامه داد :

اول- از همان یال پرشیب به طرف ارتفاعات بالادست.

دوم- راه پاکوب را ادامه داده که کمک کمک این پاکوب به سمت چپ منحرف مس شود و وارد دره ای وسیع می گردد که پس از چندی به یک بیدستان و چشمه کوچک می رسد و سپس پاکوب ادامه می یابد و به گردنه ای می رسد که قله فرعی و سنگی زرین کوه از آنجا پیداست .

و اما مسیر اول که بالا ذکر شد و تیم ما از آن مسیر صعود کرد تماماً از روی همان یال به شکل خط الرأسی می گذرد و به همان گردنه ای می رسد که ادامه آن با مسیر دوم مشترک می شود.

هوا کاملاً ابری و ریزش باران گاه و بی‌گاه ادامه داشت اما خوشبختانه وزش باد کمک می کرد تا ابرها به شکل متراکم در یک جا ساکن نشود .

صدای رعد و برق نیز گاهی از دور به گوش می رسید که فقط در یک مورد بالای سر ما قرار گرفت و باران تندی را بر ما ارزانی داشت. 

مسیر صعود به شکل خط الرأسی پهنی ادامه یافت و به بلندی های وسیع دیگری رسید که دو حفره بزرگ طبیعی در آنجا دیده می شد.

از این قسمت به بعد که صخره های زیر قله فرعی دیده می شوند به سمت چپ (غرب) رفته به سنگ چین هایی رسیدیم که با توجه مه آلود بودن هوا علائم خوبی برای ادامه مسیر صعود بود.

ناگفته نماند با کمی دقت پاکوب مناسبی در مسیر دیده می شد.

در اینجا ۵ نفر از اعضای تیم به صلاح‌دید سرپرست از ادامه مسیر بازماندند و بقیه نفرا ت تیم به ادامه صعود پرداختند.

با توجه به نامناسب بودن هوا احتمال لغو شدن صعوددر هر گام پیش بینی می شد اما خوشبختانه وضعیت هوا اجازه داد تا این صعود با موفقیت کامل نائل شود.

یال های زیر قله پرشیب هستند که پاکوب مناسبی در میان آنها دیده می شود.

دقیقاً زیر قله اصلی فلات نسبتاً بزرگی وجود دارد.

در ساعت ۱۴ با بیست و سه نفر از اعضای تیم در هوایی مه آلود اما بدون بارش و رعد و برق که وزش باد ملایمی نیز داشت به قله رسیدیم.(ارتفاع ۴۲۰۲ متر)

مسیر بازگشت طولانی بود و بالطبع پس از عکاسی با سرعت قله را ترک کرده از همان مسیر صعود در ساعت ۱۹ خود را به مینی بوس باشگاه رسانده به طرف تهران بازگشتیم.

«لازم به ذکر است مسیر فرود را از راه پاکوب و از کنار بیدستان و چشمه ای که در قسمت اول گزارش ذکر شد ، انتخاب کردیم که مسیر مناسبی جهت فرود داشت اما به نظر نگارنده مسیر صعود تیم ما جهت رسیدن به این قله مرتفع مناسب تر است.

کل مسافت رفت و برگشت این برنامه حدود ۲۵ کیلومتر با gps اندازه گیری شد.

 

اعضای شرکت کننده در برنامه :

آقایان : ذبیح اله حمیدی «سرپرست» – محمد رهبری « کمک سرپرست» – ارسلان بیک محمدی «کمک سرپرست» – آرش گریمی – حامدرضا قنبری –  احمد مشیری –  پیمان کمیجانی – محمود رجبی – علی رضایی – مهران خوش فرجام – امین شاه محمدی – مرتضی ماهروزاده – محمد خلیلی راد – حمید پورعلی – غلامرضا علیپور – سینا تقی پور – کاوه فکور  – نیکزاد فرزینی – محمدحسین جلالی و عضو جدید مصطفی اسمعیلیان

خانم ها : ناهید نوروزی – مونا اوریات – افسانه عزیز زاده – نگار حسینی – سعیده افشار – مهناز برزویی

میهمانان برنامه : آقایان رسول پیری – حمید سعیدی

گزارش از ذبیح اله حمیدی

عکس‌ها از گالری اسپیلت

نقشه مسیر صعود به قله زرین کوه از ناریان

 

پل قدیمی و جالب مسیر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

قله زرین کوه به ارتفاع ۴۲۰۲ متر