ارجیس نام آتشقشانی خاموش و  بلندترین کوه منطقه آناتولی مرکزی است که درحدود ۲۵ کیلومتری جنوب شهر کایسری در ترکیه واقع شده است. 
 

گروه کوهنوردی باشگاه اسپیلت متشکل از ۳ نفر از اعضا به همراه راهنما و یک کوهنورد از کاشان در مورخه ۹۳٫۴٫۲۲ ساعت ۵:۳۰ صبح به منطقه شرقی کوه رسیدند. ابتدا قرار بود که یک روز در همین منطقه اقامت نمایند ولی با توجه مناسب بودن زمان و آب و هوا، با پیشنهاد اعضا و موافقت راهنما آقای احد پرتوی مقرر شد صعود در همان روز انجام شود، لذا وسایل اضافی به هتلی در همان نزدیکی برده شد و اعضا ساعت ۶:۳۰ صبح در ارتفاع حدود ۲۲۰۰ متری آماده حرکت شدند. 
 

قله ارجیس از چند مسیر قابل صعود است. طبق تصمیم راهنما به سمت غرب و یالی که ابتدای آن در چند کیلومتری هتل است و نهایتاً به خط‌الرأس جنوبی قله می‌رسد، حرکت کردیم. این مسیر طولانی‌تر است ولی مواجه با برف‌چال های زیر قله و شیب‌های تند در آن کمتر می‌باشد. 
 

در ساعت ۸:۳۰ در ارتفاع ۲۸۶۸ متری صبحانه‌ای خوردیم و به حرکت ادامه دادیم. در ساعت ۹:۱۵ در ارتفاع ۳۰۱۶ متری به روی بال اصلی رسیده و حرکت را به سمت خط‌الرأس و قله‌ای فرعی که در جنوب قله اصلی قرار دارد ادامه دادیم. در ارتفاع ۳۶۶۳ متری استراحتی کوتاه داشتیم و نهایتاً به سمت قله حرکت کردیم.
 

مسیر خط‌الرأس در زیر قله توسط صخره‌های برزگ و نسبتاً عمودی قطع گردیده است و در این محل باید به سمت راست و یا چپ صخره‌ها تراورس نمود. تراورس سمت راست (شرقی) به سمت برفچال‌هایی با شیب ریاد که در زیر صخره‌های ریزشی قرار گرفته رفته و تزاورس سمت چپ از شیبی با سنگ‌های ریزشی و نیز مسیری شن‌اسکی عبور می‌کند. 
 

در ارتقاع ۳۷۲۱ متری و در ساعت ۱۳:۰۰ مسیر سمت راست (شرقی) انتخاب گردید. اعضا هم‌طناب شدند و در یک مسیر نیز صعود به صورت انفرادی و با حمایت انجام گردید. با صعود به سمت خط‌الرأس و ادامه مسیر در ساعت ۱۴:۰۰ به وقت محلی، به قله ۳۹۱۶ متری ارجیس رسیدیم. 
 

بعد از گرفتن چند عکس به سمت پایین حرکت کردیم. با توجه به افزایش شدت باد ابرها و شدت باد، راهنمای تیم تصمیم گرفت که مسیر برگشتن را عوض کرده و از تراورس غربی استفاده کند. اگرچه این مسیر طولانی‌تر بوده و سنگهای ریزشی زیادی دارد، ولی شیب آن کمتر است و می‌توان از مواجهه با برفچال‌ها و صخره‌ها اجتناب کرد. اعضا با احتیاط این مسیر را طی کرده و بعد از دور زدن صخره‌ها مجدداً به خط‌الرأس رسیده و مسیر را به سمت پایین ادامه دادند. 
 

ساعت ۱۶:۰۰ جهت صرف ناهار توقف نموده و سپس از همان مسیری که صعود نموده بودیم به سمت هتل حرکت کردیم. شدت باد در هنگام عصر شدیدتر شده بود و تا پایین یال ادامه داشت. حدوداً ساعت ۲۰:۰۰ به هتل رسیدیم و مورد استفبال مدیر هتل که خود مربی اسکی هم هست قرار گرفتیم. 
 

مواردی که می‌توان در این صعود به آنها اشاره کرد:
–    بیشتر مسیر در تابستان فاقد منبع آب طبیعی است. 
–    تجهیزات اصلی برف و یخ مورد نیاز است.
–    به علت احتمال ریزش سنگ‌های ریز و درشت، بهتر است کلاه کاسکت برده شود.
–    عبور از برف‌چال‌ها و صخره‌هایی که در زیر قله قرار دارد، نیار به دقت و تجربه کافی دارد.
–    با توجه به وجود چند هتل در پیست اسکی سمت شرقی کوه، می‌توان بدون همراه بردن تجهیزات شب‌مانی صعود را انجام داد.

گزارش از: آریا همدان‌چی
 

تیم صعودکننده (به ترتیب حروف الفبا):
احد پرتوی (راهنما ـ شرکت کوهنوردی اطهر تبریز)
زینب داداشی (باشگاه اسپیلت)
احسان سیاح (کاشان)
محمدتقی غلامی (باشگاه اسپیلت)
آریا همدان‌چی ـ پزشک (باشگاه اسپیلت)
 

عکس هوایی از کوه ارجیس (ترکیه) ـ ۳۹۱۶ متر
منبع www.mountain-forecast.com
 

نمای شرقی 

به سمت یال

خط الراس

برفچال‌های زیر قله

قله ارجیس ـ ۳۹۱۶ متر

مسیر فرود