گزارش برنامه صعود قلل کرچان و کلاش ویا ۱۴۰۲/۵/۲۷ – هرهفته یک برنامه «شماره ۱۰۴۷»

ارسال شده توسط در 3 سپتامبر 2023 بدون دیدگاه | دسته بندی شده در گزارش برنامه های اجرا شده باشگاه

جمعه ساعت ۳ بامداد به همراه ۶ تن از دوستان و به وسیله دو دستگاه خودروی شخصی عازم روستای سپه سالار در بخش آسارا شدیم.

با عبور از فاز یک آزادراه تهران-شمال، وارد جاده ۵۹ یا همان جاده چالوس به سمت کرج شدیم و در ساعت ۴:۳۰ در روستای سپه سالار بودیم.

پس از آماده شدن، در ساعت ۴:۴۵ به راه افتادیم.

شروع مسیر از انتهای روستا و در امتداد رودخانه بود، مسیری که باتوجه به حضور گردشگران و طبیعت گردها، شلوغ بود.

ابتدای مسیر را با کمک نور هدلایتها  گذر کردیم.پس از طی مسافتی نه چندان طولانی، به یک دو راهی در ارتفاع ۲۱۷۰ متر رسیدیم که مسیر ما از سمت راست عبور میکرد.

از میان تنگه و از بین درختان عبور کردیم که حقیقتا بسیار بکر و زیبا بود.

پس از یک ساعت پیمایش، مشغول صرف صبحانه شدیم.بعد از آن ادامه مسیر را در پیش گرفتیم.کمی بالاتر شیب مسیر بیشتر میشد.

اینجا شروع دست به سنگهای این منطقه بود که البته سنگها سست و ریزشی بودند.

با دقت و احتیاط کامل از این منطقه عبور کردیم.

کمی جلوتر میدان دید وسیع تر شد و چشم انداز بهتری نسبت به قله های اطراف داشتیم.همچنان به مسیر ادامه دادیم تا اینکه به پایکوب خوبی رسیدیم.

زین پس مسیر پایکوب را ادامه دادیم.

حوالی ساعت ۷:۵۰ به گوسفندسرایی رسیدیم که یک گله گوسفند در بالادست مشغول چرا بودند.ترک مسیر را همراه داشتیم و دائما موقعیت خود را نسبت به ترک موجود بررسی میکردیم.با نظر جمعی قرار گذاشتیم که یال و گرده ای که مقابلمان بود را صعود کنیم(این گرده با ترکی که همراه داشتیم متفاوت بود- بین این گرده و ترک موجود، یک یال و دو دره فاصله بود)

پس خود را به ابتدای گرده رساندیم.ساعت ۸:۰۵ بود.کمی استراحت و تجدید قوا کرده و سپس شروع به صعود از گرده کردیم.

کمی صعود کرده بودیم که متوجه شدیم این گرده اجازه صعود نمیدهد.به ناچار کمی فرود آمده و دهلیز سمت چپ را برای صعود انتخاب کردیم.دهلیز مسیر مناسب تری به نظر میرسید. حدودا ۱۵ دقیقه از انتهای این دهلیز فعالیت کردیم ولی بازهم به سنگهایی برخورد کردیم که با تجهیزات موجود، امکان صعود را میسر نمیکرد.

به جای اصرار بر کاری بیهوده و پرخطر، تصمیم گرفتیم که به سمت یال سمت چپ تراورس کرده و آن یال را صعود کنیم.

حدودا ۹۰ دقیقه اتلاف وقت داشتیم ولی بهترین کار این بود که ریسک را کم‌ کرده و زمان بیشتری را از دست ندهیم.پس سریعا خود را به یال مجاور رسانده و آن یال را صعود کردیم.

این یال درگیری کمتری با سنگ داشت.

حوالی ساعت ۱۰:۵۶ به ارتفاع ۳۲۰۰ متر که دقیقا روی خط الراس بود رسیدیم.دقایقی را استراحت کردیم.

هوا گرم بود و فقط گاهی نسیم خنکی به صورتمان میوزید.

قله کرچان را در مقابلمان مشاهده می کردیم. ادامه صعود را در پیش گرفته و با دو استراحت مختصر، در ساعت ۱۲:۲۰ به قله کرچان با ارتفاع ۳۷۷۲ متر رسیدیم.

سوای از زمانی که از دست دادیم، باتوجه به سنگینی برنامه؛ این موضوع را با دوستان مطرح کردم که در فکر صعود قله هفت خان نباشیم چرا که حتی اگر به قله هفت خان هم برسیم، مسیر بازگشت را باید یه صورت کامل در شب پیمایش کنیم که خطرات خودش را دارد‌.مخصوصا اینکه این مسیر را هیچکدام قبلا پیمایش نکرده بودیم.همگی موافق این تصمیم بودند.حدودا ۴۵ دقیقه استراحت کرده و فرود را از قله کرچان به سمت قله کلاش ویا در پیش گرفتیم.مسیر تا گردنه پایین دست اکثرا به صورت شن اسکی بود.

در ساعت ۱۴ به گردنه به ارتفاع ۳۳۷۰ متر رسیدیم.این گردنه محل فرود تیم پس از قله کلاش ویا به سمت روستای سپه سالار بود.

قله کلاش ویا روبرویمان خودنمایی میکرد.

پایکوب قله را در پیش گرفتیم.چندین فراز و فرود در مسیرمان بود.با ریتمی مناسب و یکنواخت ادامه دادیم.مسیر گاهی در سمت راست و گاهی در سمت چپ یال منتهی به کلاش ویا قرار داشت.در نهایت در ساعت ۱۵:۴۰ به قله کلاش ویا به بلندای ۳۸۵۰ متر رسیدیم.

سرعت باد بیشتر شده بود.مختصر استراحتی کردیم، عکسهایی به یادگار گرفتیم و بعد از آن، مسیر فرود را در پیش گرفتیم.

کمی پایین تر از گردنه یک گوسفندسرا و چشمه آب وجود داشت.بنا را براین گذاشتیم که نهار را در کنار این چشمه صرف کنیم.

ساعت ۱۷:۲۰ به چشمه رسیدیم.

سی دقیقه مشغول صرف نهار و استراحت شدیم.

پس از آن به موازات مسیر آب و از روی ترکی که از قبل تهیه کرده بودیم، مسیر فرود را به سمت روستا در پیش گرفتیم.البته پایکوب مسیر هم به وضوح مشخص بود.

در ادامه مسیر به گوسفند سرای اول رسیدیم، مسیر صعودمان و یالهای مجاور را مجدد بررسی کردیم و سپس فرود را ادامه دادیم.

کمی پایین تر پایکوبی را در سمت راست دره دیدیم که تا ابتدای دوراهی که در اول صعود با اون روبرو شده بودیم امتداد داشت.این پایکوب، عبور از تنگه و درگیری با مسیرهای ریزشی را دور میزد و البته سرعت فرود را بیشتر میکرد.

تلاشمان این بود که قبل از تاریک شدن هوا، به ابتدای دوراهی برسیم که البته با همت و توان اعضای تیم، این امر میسر شد.

انتهای این پایکوب شن اسکی بود.

(این پایکوب را میتوان برای صعود نیز انتخاب کرد و در وقت و انرژی کل تیم صرفه جویی کرد.)

به محض اینکه به دوراهی رسیدیم هوا تاریک شده بود و جهت دقت بیشتر از هدلایت استفاده کردیم.

این برنامه در ساعت ۱۹:۳۰ در محل پارک خودرو به اتمام رسید.

 

اعضای شرکت کننده در برنامه ؛
آقایان : امین شاه محمدی «سرپرست و مربی راهنما»- علی طوطی «پزشک تیم» – محمدرضا جعفری – محمد ملکی – ابراهیم چاوشی
خانم ها : مهسا الفتی
 
گزارش از امین شاه محمدی
عکس ها از گالری اسپیلت
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

دیدگاه خود را بیان کنید