مطابق معمول برنامه های باشگاه، این برنامه هم از پل سیدخندان ولی این بار به دلیل غیبت یکی از دوستان با پانزده دقیقه تأخیر شروع شد.
پس از رسیدن به شهر دماوند بعد از میدان امام خمینی و طی حدود ۵ کیلومتر، وارد روستای چنار شرق شدیم.

بعد از حدود ۵۰ متر که از مسجد روستا گذر کردیم به یک دوراهی رسیدیم که سمت راست به روستای اشندر و سمت چپ به دریاچه تار متصل میشود.
مسیر از اینجا تا روستای اشندر به صورت خاکی ولی هموار بود.
در آخرین نقطه روستا با راهبند مواجه شدیم؛ این محل نقطه آغاز صعود بود.
بعد از توجیه کردن راننده برای حضور در روستای جابان جهت برگشت، به راه افتادیم.
ساعت ۵:۵۵ با تعداد ۸ نفر شروع کردیم.
۱۰۰ متر جلوتر با گوسفندسرایی روبرو شدیم که سگهای نگهبان به محض روبرو شدن با تیم ما شروع به ایجاد سر و صدا کردند.
بعد از گذر از این محل در ساعت ۶:۱۰ به تک درختی رسیدیم که چشمه آبی در کنار آن جاری بود.
همگی دوستان آب کافی به همراه داشتند ولی با این وجود یکی از اعضای تیم به کنار چشمه رفته و کمی آب خنک برداشت.
همچنان که به مسیر خود از درون دره و از کنار فنسهای منطقه نظامی پادگان حیدر کرار ادامه میدادیم، قله فرعی اشندر را در مقابل خود میدیدیم؛ قله ای که با توجه به ارتفاع نه چندان زیادش، رخ سنگی و جذابی داشت.
کمی جلوتر به دشتی رسیدیم که هم یال صعود و فرود اشندر مشخص بود و هم گردنه ای که اشندر را به خط الرأس زرینه کوه متصل میکرد.
طبق معمول هر یک ساعت جرعه آبی نوشیده و نفسی تازه میکردیم.
بنا به تصمیم جمع قرار شد صبحانه را در پایین دست قله اشندر صرف کنیم.
پس به راه ادامه داده و مسیر سنگی قله را با دقت طی کردیم.
در ساعت ۸:۱۰ به قله فرعی اشندر رسیدیم که نشانه آن یک میله بود.
قله اصلی و تابلوی آن روبروی ما خودنمایی میکرد.
گردنه مابین این دو قله را برای صرف صبحانه انتخاب کردیم، ساعت ۸:۲۰ شده بود.
سی دقیقه را به صبحانه و استراحت اختصاص دادیم و در ساعت ۸:۵۰ به سمت قله اصلی اشندر حرکت کردیم.
در نهایت در ساعت ۹ تمامی اعضای تیم بر بلندای این قله به ارتفاع ۳۳۳۰ متر ایستادیم.
عکسهای تیمی و انفرادی را گرفتیم و ادامه مسیر را نظاره کردیم؛ بلافاصله به سمت قله زرینه کوه حرکت کردیم
ابتدا مسیر سنگی پشت قله را تا گردنه فرود آمدیم.

از اینجا به بعد خبری از دست به سنگ نبود و تمام مسیر صرفا خاکی بود.
یک قله فرعی را تراورس کرده و بر روی یال قرار گرفتیم.
در اینجا منظره زیبای خط الرأس دوبرار و کوه دماوند همه هوش و توجه ما را به خود جلب کرده بود.
برای دقایقی مشغول تماشا و ثبت عکس و ویدئو از این مناظر شدیم.
سپس ادامه مسیر را در پیش گرفتیم.
تقریبا دویست متر به قله زرینه کوه مانده بود که با دوستان تصمیم گرفتیم این مسافت را کوهنوردی سرعتی داشته باشیم.
البته قرار بر این شد که قبل از قله همگی توقف کرده تا قله را باهم صعود کنیم. این صعود سرعتی به گفته دوستان برایشان لذت‌بخش بود و از آن به خوبی یاد میکردند.
درساعت ۱۲:۳۵ تیم باشگاه اسپیلت برفراز قله زرینه کوه به ارتفاع ۳۸۵۰ متر ایستاد.
علاوه بر خط الرأس دوبرار و قله دماوند؛دریاچه های تار و هویر از روی قله زرینه کوه بوضوح دیده میشد.
کمی بعد از ما یک گروه سه نفره که از یال آیینه ورزان صعود میکردند به قله رسیدند.
بعد از استراحت و ثبت عکسهای یادگاری، در ساعت ۱۳:۱۰ تصمیم به فرود از روی یال به سمت روستای جابان گرفتیم.

تقریبا بیست دقیقه که جلوتر رفتیم با یک یال پرشیب ولی به صورت شن اسکی مواجه شدیم که سرعت فرود را بیشتر میکرد.
همچنان که به مسیر فرود ادامه میدادیم گرمای هوا و خنکای بادی که به صورتمان میوزید را لمس میکردیم.
در ساعت ۱۴:۴۰ مشغول صرف ناهار شدیم.
پس از حدود نیم ساعت مسیر روستا را در پیش گرفتیم.
در نهایت این برنامه در ساعت ۱۶:۳۰ در مقابل مسجد جامع جابان و در ساعت ۱۸ زیر پل سید خندان به اتمام رسید.
کل پیمایش حدود ۲۳ کیلومتر بود.

اعضای شرکت کننده در برنامه:
آقایان: امین شاه محمدی «سرپرست» – محمود نادری – مهدی یگانه – حمید زعفرانی – میثم زارع نژاد 

خانمها: افسانه عزیززاده – مهناز محبوب

میهمان برنامه : آقای مجید علیخانی 

گزارش از امین شاه محمدی

عکس ها از گالری اسپیلت