هر هفته یک برنامه گزارش صعود قله تزرجان(برفخانه)  ـ ۱۲ فروردین ۹۰

یزد شهری است با دو نوع آب و هوای متفاوت(کوهستانی و کویری). در شرق یزد ـ شهرستان تفت ـ کوه معروف شیرکوه قرار گرفته است که سه قله مشخص دارد: شیرکوه، گاوگوساله و تزرجان یا همان برف خانه.

تزرجان نام روستایی کوهستانی است به ارتفاع ۲۴۰۰ متر که حدود ۴۰ کیلومتر با یزد فاصله دارد. درختان میوه این روستا در این فصل پر از شکوفه های بهاری بودند و چشم هر بیننده ای را نوازش می کردند.

تیم ما روز پنجشنبه ۱۱ فروردین ۹۰ ساعت ۴ عصر به اتفاق ۱۶ نفر، از روستای تزرجان به طرف پناهگاه برفخانه حرکت کرد. ۲ نفر از اعضای گروه کوهنوردی شهباز یزد ـ خانم زهرا دهقانی و آقای علی اکبر دهقانی زاده ـ تیم ما را به عنوان راهنما همراهی می کردند. مسیر تا پناهگاه به شکل پاکوب از روی یالی نیمه سنگی و از کنار ۲ چشمه مشخص می گذشت. ۵/۲ ساعت طول کشید تا به پناهگاه برفخانه در ارتفاع ۳۲۰۰ متری برسیم.

هنگام غروب سایه برفخانه بر روی کوه های غربی این منطقه جلوه زیبایی داشت. دیدن برج عظیم کنار دیواره تزرجان که به میل فریدون(زنده یاد فریدون اسماعیل زاده) مشهور است، بسیار جالب و دیدنی بود. دور تا دور این دیواره و برج، یخچالی و یخ زده بود که همه ما را به یاد کوه های آلپ اروپا می انداخت، کوه هایی که از هر جهت برای صعودشان باید با سنگ و برف و یخ دست و پنجه نرم کنی. به ویژه رخ دیواره ۳۵۰ متری تزرجان که شوق سنگنوردی را در آن ارتفاع در دل هر سنگنوردی بیدار می کرد.

شبی به یادماندنی را در پناهگاه برفخانه به صبح رساندیم. در طول شب نشینی مان تمام اعضا به نوبت هنری را به نمایش درآوردند. شعر، خاطره، ترانه و… . صبح روز بعد ساعت ۵ بیدار شدیم و صعود را در ساعت ۷ شروع کردیم، کمی تأمل کردیم تا آفتاب کمی از یخ زدگی برف ها بکاهد. 

مسیر صعود با تراورس طولانی به سمت جنوب غربی آغاز می شود. بعد از طی حدود ۲ ساعت با دور زدن کامل برج و قله تزرجان به جبهه جنوبی این کوه رسیدیم. به دلیل سفت بودن برف های منطقه باید احتیاط بیشتری می کردیم. به همین دلیل از گرانپون، یخ شکن و کلنگ در این قسمت استفاده کردیم. پس از رسیدن به جبهه جنوبی کوه، دره ای باریک و سنگی به نام امید قرار دارد که مسیر صعود قله هم هست.

برف داخل این دره سفت و در بعضی قسمت ها یخ زده بود و در بعضی از نقاط نیز نیاز به دست به سنگ شدن داشت. در ساعت ۱۲:۳۰ ظهر ۱۳ نفر به قله رسیدیم.

ارتفاع قله با GPS، ۴۰۱۰ متر اندازه گیری شد.

بعد از عکاسی از همان مسیری که صعود کرده بودیم فرود را آغاز کردیم. ولی از آنجایی که همواره فرود آمدن از این گونه مسیرها کمی مشکل تر از صعود است، برای سهولت کار و ایمنی بیشتر به وسیله کلنگ ۴ کارگاه ۵۰ متری برپا کردیم و تمام نفرات با طناب فرود رفتند.

در ساعت ۱۶:۳۰ دوباره به پناهگاه بازگشتیم. پس از کمی استراحت به طرف روستای تزرجان حرکت کردیم و در ساعت ۲۱ هم در شهر یزد بودیم.

لازم به ذکر است یک روز قبل و بعد از اجرای برنامه را به بازدید از جاذبه های تاریخی و فرهنگی شهر یزد اختصاص دادیم که این برنامه هم مانند تمام برنامه های نوروزی توأم شد با ورزش و گردشگردی.

یکی از خصوصیات ورزش ما چند بعدی بودن آن است. چرا که به دلیل پراکندگی کوه های کشور، هر کوهنورد بعد از چند سال تبدیل به یک ایرانگرد متبحر و حرفه ای می شود.

سرپرست برنامه: ذ.حمیدی/ ۱۷ فروردین ۹۰