جبهه شرقی دماوند ۳ مسیر صعود مشخص دارد که به ترتیب پس از نادیده گرفتن مسیرهای داخلی دره یخار از شمال به جنوب عبارتند :
اول : مسیر یال تیغه های ملار
دوم : مسیر یال وزمین چال
سوم : مسیر یال آب گرم
هر سه مسیرها در ارتفاع بین ۵۲۰۰ تا ۵۴۰۰ به هم رسیده از شرق تپه گوگردی وارد قله دماوند می شوند.
دو یخچال اصلی شرقی در بین یال های این ۳ مسیر قرار گرفته اند.
نا گفته نماند مسیر صعود وزمین چال دارای دو یال صعود است که در ارتفاع ۴۸۰۰ متر به هم متصل می شوند که در فصول سرد ، برف چالی بین این دو یال وجود دارد .
هر دو این یال ها در ارتفاعات پایین دست به مراتع وزمین چال (در ارتفاع ۴۲۰۰ متری) ختم می شوند.

این هفته برنامه ۳ روزه باشگاه اسپیلت صعود یال وزمین چال طی روزهای ۱۲ تا ۱۴ خرداد ۱۳۹۶ بود که با حضور ۱۶ نفر از اعضا به شرح زیر اجرا شد؛
ساعت ۱۰:۳۰ صبح روز جمعه دوازده خرداد از محل تأسیسات معدن اول ملار که با جاده ای دو کیلومتری از روستای ملار فاصله دارد ، صعود را شروع کردیم.(ارتفاع ۲۵۰۰ متر)
(جاده فرعی روستای ملار از کنار روستای آب گرم (لاریجان) در شرق دماوند شروع شده و ۳ کیلومتر طول آن است.)
مسیر صعود از روی تپه های پوشیده از گل های گَوَن نو رسیده شروع شده ، به طرف ارتفاعات بالا ادامه داشت سرسبزی و زیبایی دامنه های شرقی دماوند در این فصل به اوج خود می رسد.
برنامه صعود، ما با حمل کوله ها توسط اعضا انجام گرفت.
وزن متوسط کوله ها بین ۱۸ تا ۲۰ کیلو بود.
هر ساعت یک بار استراحت کوتاهی کرده سپس به صعود ادامه دادیم.
این مسیر مشخص با پاکوبی نامحسوس بین دو دره اصلی (شرقی دماوند) قرار دارد (وضعیت هوا آفتابی و خنک بود).
با رسیدن به ارتفاع بالای ۴۰۰ متری باد نسبتاً شدیدی وزیدن گرفت که درجه سردی هوا را کاهش داد.
در کنار برکه آب باریک برف چالی که چمنزار نسبتاً مسطحی داشت در ارتفاع ۴۱۰۰ متری کمپ شب مانی را برپا کرده ، هفت تخته چادر برقرار کردیم .
ساعت ۶ عصر همه اعضای تیم به استراحت و هم هوائی پرداختند .
شدت باد بین ۳۰ تا ۴۰ کیلومتر در ساعت تخمین زده شد.
ساعت ۶:۳۰ صبح پس از کم شدن شدت باد صعود نهائی را شروع کردیم .
هوا صاف بود و سردی آن به حدود ۵ تا ۱۰ درجه بالای صفر می رسید.
بعد از ۲ ساعت صعود ، قسمت اول یال سنگی وزمین چال به پایان رسید و پس از یک ساعت دیگر در جائی که دو یخچال شرقی به هم رسیده و پل برفی را تشکیل می داد به ارتفاع حدود ۵۰۰۰ متر رسیدیم .
از اینجا مسیر به سمت شمال منحرف شده ، از قسمت بالای یخچال شرقی به سوی مسیر انتهائی تیغه های ملار تراورس می کرد که به دلیل ارتفاع زیاد احتیاط بیشتری بخرج داده به ترتیب از آن گذرگاه برفی عبور کردیم.
حدود ساعت ۱۲:۳۰ به یال منتهی به قله رسیدیم که سمت راست صعودمان (شمال) شیبهای منتهی به دره مخوف و سرسخت یخار ختم می شد.
ساعت ۱۳:۱۵ پس از عبور از کنار دودکش بزرگ گوگردی دماوند با دوازده نفر به «بام ایران زمین» دست یافتیم.(ارتفاع ۵۶۱۰ متر)
(چهار نفر از اعضای تیم به دلیل عدم آمادگی لازم تا ارتفاع ۵۰۰۰ متری تلاش نمودند و صعود قله را به زمان دیگری موکول کردند.)
در ساعت ۱۳:۳۰ پس از عکاسی و شادمانی بر روی قله که هوای ملایمی را دربرداشت از همان مسیر صعود ، فرودمان را آغاز کردیم.
در ساعت ۱۷:۳۰ با رسیدن آخرین نفرات تیم به کمپ ، شب مانی دوم برنامه در هوائی سرد و بدون باد را در همان نقطه به صبح رساندیم.
روز آخر ساعت ۸ صبح پس از جمع آوری کمپ با حمل دوباره کوله ها به ادامه فرود پرداختیم و در ساعت ۱۲:۳۰با رسیدن به مینی بوس باشگاه که در روستای ملار در انتظارمان بود برنامه به پایان رسید.
حسن ختام این برنامه استفاده از آب گرم طبیعی لاریجان بود که پس از دو روز و نیم تلاش و صعود قله بسیار دلچسب و فرح بخش بود.

با تشکر و قدردانی از زحمات تمامی اعضای تیم ، بدین وسیله شادمانی خود را به مناسبت چهلمین سال صعودم به دماوند که با این صعود به عدد یکصد رسید ابراز نموده امیدوارم تک تک شما همنوردان گرامی همواره شاد و سربلند باشید.

اعضای شرکت‌کننده در برنامه:
آقایان: ذبیح اله حمیدی(سرپرست) – رضا خلیل آبادی (سرپرست فنی)- بابک فتحیان – دکتر علی بلوچی – علیرضا کاظمی – محمدحسین اله یاری – سجاد پاپایی – امیر دوردیان – فراز ساسانی – علیرضا گوهری – محمدحسن اله قلی – محمد زیودار – مهدی یگانه – نیما اسماعیلی – بابک صبری
میهمان برنامه : آرش فتحیان از همدان

گزارش از: ذبیح اله حمیدی
        ۱۳۹۶٫۳٫۱۶