دهانه این غار در فاصله ۵ کیلومتری جنوب شهر ساحلی سلمان‌شهر (متل قو) در استان مازندران و در دل جنگل‌های آن منطقه قرار دارد.
 

طول این غار حدود ۲۱۰۰ متر و به شکل افقی می‌باشد و کاملاً آبی است و رودخانه‌ای در داخل آن جریان دارد.
 

دانیال نام روستایی است که در نزدیکی این غار قرار گرفته و دهانه آن بر روی صخره‌ای است که در زیر آن شیب‌های تند جنگلی واقع شده و مسیر پاکوبی نیز دارد.
۲

سال قبل تیم باشگاه کوهنوردی اسپیلت موفق به پیمایش نیمی از این غار شده بود که امسال با برنامه‌ریزی دوباره موفق شد تمام طول آن را پیمایش نماید.
 

تیم ۱۹ نفره باشگاه به اتفاق چند مهمان، شب پنجشنبه ۱۳۹۲٫۴٫۱۳ در ویلای یکی از اعضای باشگاه در سلمان‌شهر اقامت کرده، صبح روز بعد به طرف غار حرکت کردیم.
 

با هماهنگی قبلی با آقای احمد رفیعی، از اعضای باشگاه دماوند که تاکنون بارها این غار را پیمایش نموده‌اند، ساعت ۷:۰۰ صبح به طرف دهانه غار حرکت کردیم.
 

(آقای وحید بهرامی یکی دیگر از اعضای باشگاه دماوند نیز در این پیمایش در کنار تیم ما حضور داشتند.)
 

ساعت ۸:۱۵ صبح با تعویض لباس‌ها و روشن کردن «هدلامپ‌ها» بر روی کلاه کاسک‌های خود وارد غار شدیم.
 

رودخانه جاری داخل غار پرآب و تقریباً سرد، ولی به دلیل گرمای هوا قابل تحمل و تا حدی لذت‌بخش بود.
 

بعد از عبور از چند تالاب بزرگ که در بعضی قسمت‌ها آب تا حدود گردن هم می‌رسید، به اولین تالار که به تالار عروسی مشهور است رسیدیم.
 

به گفته آقای رفیعی این غار دارای چند تالار با نام‌های عروسی، خفاش، شاه‌نشین و ریزان است.
 

حدود ساعت ۱۰:۳۰ صبح به نیمه‌های مسیر در کنار تالار ریزان رسیدیم. در این قسمت به دلیل سختی مسیر و طولانی بودن آن ۵ نفر از اعضای تیم به سرپرستی آقای وحید بهرامی به طرف دهانه غار بازگشتند و بقیه نفرات به تعداد یازده نفر به طرف انتهای مسیر حرکت کردیم.
 

از اینجا به بعد مسیر به شکل راهرویی باریک و کوتاه بود که در قسمت‌هایی ارتفاع آن به حدود ۵۰ سانت می‌رسید و عبور از آنها را سخت و طاقت‌فرسا می‌نمود.
 

انتهای مسیر به شکل دالانی کوتاه و باریک بود که به سی و سه حوض معروف است و عبور از آن سختی دو چندانی را در برداشت.
 

در ساعت ۱۲:۰۰ ظهر با تلاش بسیار به انتهای غار رسیدیم.
 

به گفته آقای رفیعی که از سال ۱۳۸۸ تاکنون تا انتهای غار را پیمایش نکرده بودند، تیم‌های کمی تا این قست را پیمایش می‌نمایند.
 

بعد از عکاسی به طرف دهانه غار حرکت کرده، حدود سه ساعت طول کشید تا مسیر رفته را بازگردیم. در ساعت ۱۵:۰۰ بعد از بیرون آمدن از غار، مسیر شیب‌های جنگلی را به طرف محل پارک مینی‌بوس باشگاه حرکت کردیم.
 

بعد از رسیدن دوباره به ویلا و تعویض لباس‌ها و استراحت و صرف ناهار در ساعت ۱۹:۰۰ به طرف تهران بازگشتیم.
 

مهمانان و اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا (۲۴ نفر):
خانم‌ها: بیگدلی، خلیل‌آبادی، فتحی (گزارش‌برنامه‌نویس)، محمودی و میرزایی
آقایان: بهروزی ، حاصلی، حمیدی (مسئول برنامه)، آرمین حمیدی، رضا داورزنی، سجادیان، شمشاد (عکاس)، صدیقی، غلامی و نیکومنش
خانواده ظهوری (صفتدر، حدیث و سیاوش)، خانواده نوروزی (توحید، زهره و آناهید)، خانواده پورحسینی (سیمین، پریسا و نیما)
آقایان احمد رفیعی و وحید بهرامی از اعضای محترم باشگاه دماوند

و با تشکر صمیمانه و فراوان از همنورد گرامی آقای حسین سجادیان بابت پذیرایی و دراختیار قراردادن ویلای شخصی خود.

    گزارش سایت از: ذبیح‌ا… حمیدی
    1392.4.15

انتهای غار دانیال

سمت چپ آقای احمد رفیعی از باشگاه دماوند، راهنمای ما