فاطمه عزیزخانی کیست؟
او متولد سال ۱۳۵۹ و لیسانسیه حسابداری می‌باشد. از سال ۱۳۸۱ کوهنوردی را شروع کرده و در سال ۱۳۸۷ به عضویت باشگاه کوهنوردی اسپیلت درآمده است.

متأسفانه در برنامه نوروزی سال ۱۳۸۹ به هنگام صعود دیواره بیستون دچار حادثه شد و بعد از سقوطی ۸ متری از ناحیه کمر  صدمه‌ای جدی دید.
از آن تاریخ تاکنون با وجود اینکه هنوز قادر به راه‌رفتن کامل نیست، با روحیه‌ای وصف‌ناپذیر ضمن ادامه مداوای خویش، زندگی جدید خود را پذیرفته و به عنوان شهروندی عادی در شهرستان قم به فعالیت‌های روزمره خود می‌پردازد.

به بهانه تازه کردن دیداری با فاطمه، برنامه بازدید از غار جالب کهک را در لیست برنامه‌های پاییزی گنجاندیم و با حضور ۲۰ نفر از اعضای باشگاه و میهمانان اجرا کردیم.

بدینوسیله از کمک و یاری تمام دوستان و حضور آنان در این برنامه به ویژه پروانه کاظمی (هیمالیانورد و عضو باشگاه کوهنوردی اسپیلت) کمال تشکر و سپاس را داریم.

در این برنامه فاطمه عزیزخانی مانند یکی از اعضای این باشگاه در میان ما بود و باعث شادمانی تمامی اعضای تیم گردید. امیدواریم این حضور تا بهبودی کامل او ادامه یافته و همگان شاهد روزی باشیم که مانند گذشته بتواند با پاهای خویش در طبیعت و کوهستان زیبای کشورمان به ورزش کوهنوردی و سنگنوردی بپردازد.

فاطمه عزیزخانی با پرچم باشگاه کوهنوردی اسپیلت

و حال گزارش برنامه:
ساعت ۵:۳۰ صبح جمعه با مینی‌بوس باشگاه به طرف قم حرکت کردیم. از آنجا به طرف سلفچگان رفته، در کیلومتر ۲۰ جاده سلفچگان به دلیجان، در منطقه‌ای موسوم به حصار سرخ به طرف روستای حسین‌آباد تغییر مسیر دادیم. این جاده فرعی حدود ۱۵ کیلومتر ادامه داشت تا در نهایت به روستای کهک رسیدیم.
این روستای بی‌رونق ولی زیبا و پردرخت در میان کوه‌های کوتاهی قرار گرفته است و بخاطر دهانه غاری هم‌نام با این روستا به شهرت رسیده که بر روی یکی از یال‌ها و کوه‌های جنوب‌غربی آنجا واقع است.

دهانه غار تقریباً یک متر در یک متر است و در میان صخره‌ها قرار دارد.
ابتدای ورودی این غار به شکل فرودی حدوداً ۱۰ متری است که البته به شکل سنگ‌نوردی تیر می‌توان از آن به طور طبیعی پایین رفت.
مسئول فنی تیم با برپایی یک کارگاه طبیعی (بلوک) و با نصب یک نردبان ویژه غارنوردی در آنجا و البته با حمایت طناب تمامی نفرات را به داخل غار (فرود) فرستاد.

حدود ۲ ساعت در آنجا مشغول غارنوردی شدیم و از زیبایی طبیعی محیط بهره‌مند گشتیم. با وجود این که این غار بازدیدکنندگان زیادی دارد، ولی خوشبختانه همچنان جذابیت‌های خود را حفظ کرده است.

رنگ‌های متمایل به قرمز داخل دیواره‌های این غار و همچنین استلاکمیت‌ها و استلاکتیت‌های عظیم و چاه‌ها و فرعی‌های زیادی که این غار دارد، می‌تواند برای هر بازدیدکننده‌ای دیدنی و مهیج باشد.

در آن روز طی صحبت‌هایی که با یک تیم غارنورد از قم داشتیم، دریافتیم که تالاری بزرگ نیز در غار وجود دارد که با سنگنوردی فنی و طولانی می‌توان از آن قسمت نیز بازدید کرد. متأسفانه تیم ما از وجود این قسمت بی‌خبر بود.

ساعت ۳:۰۰ بعدازظهر با بیرون آمدن از غار، به صرف ناهار جمعی در کنار برکه‌ای در شمال روستا پرداختیم.
ساعت ۵:۰۰ عصر بعد از گرفتن عکس‌های یادگاری با فاطمه عزیز‌خانی به طرف تهران حرکت کردیم و در ساعت ۹:۰۰ شب با رسیدن به آنجا برنامه ما به پایان رسید.

اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: آتنا و بهناز حجاری‌زاده (مهمان)، داداشی، تینا زمانی، سلطانی، سوارانی، فاطمه عزیزخانی، فتحی، کاظمی، گودرزی، محمودی و نسیم نادری (همسر آقای نادری)
آقایان: بهروزی (مسئول فنی)، حمیدی (سرپرست)، دهخدایی، شهریار دیلفانیان (مهمان)، غلامحسین فقیهی (عضو جدید)، کظیمی، مرادی، م. نادری

     گزارش سایت از: ذبیح‌ا… حمیدی
     1391/8/6