«آزادکوه» کوهی است منفرد که به خاطر شکل ظاهری‌اش، آن را «شاهزاده گردن‌کج» نیز می‌نامند. دور تا دور این قله را از ارتفاع ۳۰۰۰ متر به بالا صخره‌های بسیاری فرا گرفته است.
 

شمال آزادکوه کاملاً دیواره‌ای است که در گذشته مسیرهایی از آن صعود می‌شد.
 

شرق این قله را گرده‌ای سنگی تشکیل داده است و غرب آن نیز صخره‌ای و صعب‌العبور می‌باشد.
 

تنها مسیر غیرصخره‌ای آن، مسیر جنوبی است که تنها یال متصل این کوه به رشته‌کوه البرز از طریق «گردنه چورن» و «قله یخچال» می‌باشد.
 

مسیر صعود قله توچال به آزادکوه، یکی از مسیرهای خط‌الرأسی قابل توجه کوهنوردان است.
 

قله آزادکوه تقریباً در میانه جاده بلده قرار گرفته است که دو جاده مهم و اصلی شمال، یعنی هراز و چالوس را به هم متصل می‌کند.
 

روستاهای زیادی در این جاده وجود دارند که معمولاً قله آزادکوه از روستای «نِسِن» و یا «کلاک» صعود می‌شود. علاوه بر آنها از روستای والنگرود در جاده دیزین نیز قابل صعود است.
 

تیم ۲۰ نفره باشگاه کوهنوردی اسپیلت صبح روز پنجشنبه، ۱۴ دی ماه ۱۳۹۱ بعد از عبور از کرج ـ جاده چالوس، در مکانی معروف به «پل زنگوله» وارد جاده بلده شد و در ساعت ۹:۰۰ صبح به روستای کلاک بالا رسید و بعد از آماده شدن، کوهپیمایی را شروع نمود.
 

هوا صاف، بدون باد و حتی لکه‌ای ابر بود، ولی سرمای گزنده‌ای داشت.
 

مسیر صعود را از داخل دره شروع کردیم. به دلیل حجم کم و مناسب برف، بعد از ۲ ساعت در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متری، پس از مشورت و بررسی، دو نفر از اعضاء، آقایان صفتدر ظهوری (سرپرست) و محمدباقر شمس، جهت صعود گرده شرقی آزادکوه از تیم جدا شدند.
 

بقیه نفرات تیم، بعد از گذشتن از دره و دورزدن گرده شرقی، در ارتفاع ۳۵۰۰ متری و در نزدیکی خط‌الرأس منتهی به «قله نارچو» و «گردنه چورن»، اقدام به برپایی کمپ شبمانی را نمودند.
 

(لازم به ذکر است ۳ نفر از یک تیم کوهنوردی در روز گذشته اقدام به صعود قله از این مسیر (دره) نموده بودند که جای پای آنها در برف بجا مانده و چادرهای ما در محل قبلی چادر آنها نصب شد.
 

بعد از غروب آفتاب، سرمای شدید که قبلاً از طریق سایت هواشناسی پیش‌بینی شده بود و به ۱۷- درجه می‌رسید، در منطقه حاکم شد. از طریق تلفن همراه با تیم گرده تماس گرفته شد و مطلع شدیم آنها با صعودی سخت، خود را به گرده رسانده و بعد از پیشروی، کمپ را در ارتفاع ۳۷۰۰ متری برپا نموده‌اند.
 

همگی شب بسیار سردی را به صبح رساندیم.
 

ساعت ۵:۳۰ از خواب بیدار شده و ساعت ۷:۰۰ صبح صعود را شروع کردیم. خوشبختانه حجم برف کم و جای پای نفرات قبل کمک خوبی برای تیم ما بود. هرچند تعداد نفرات قوی و آماده برفکوبی در تیم ما کم نبودند.
 

بعد از رسیدن به «گردنه چورن» متوجه شدیم تیم گرده هم حرکت خود را شروع کرده و در حال پیشروی است. در طول مسیر گهگاهی در تیررس دید ما قرار می‌گرفتند و می‌توانستیم آنها را از فاصله دور ببینیم.
 

از این قسمت به بعد برف زیادی در مسیر وجود نداشت و بیشتر یال تقریباً خشک بود.
 

در ساعت ۱۱:۰۰ صبح، هر دو تیم به طور همزمان و با تمامی نفرات به قله صعود کردیم. صعودی که شادمانی و سرور بسیاری در همه ما به وجود آورد.
 

هوا همچنان صاف و بدون باد بود. از روی قله قسمت اعظم خط‌الرأس البرز با تمام قله‌های آن از دماوند تا علم‌کوه به خوبی دیده می‌شدند.
 

بعد از عکاسی و ثبت GPS و استراحتی کوتاه به طرف پایین حرکت کردیم. (ارتفاع قله ۴۳۷۰ متر اندازه‌گیری شد.)
 

تیم گرده کار دشوار دیگری را پیشرو داشت و آن برگشتن از همان مسیر بود. چون چادر و لوازم خود را در محل کمپ بجا گذشته بودند.
 

تیم اصلی در ساعت ۱:۰۰ بعدازظهر به کمپ بازگشت و بعد از صرف غذا و جمع‌آوری چادرها، به طرف دره حرکت کردیم. با تماسی که با تیم گرده گرفتیم متوجه شدیم آنها خوشبختانه بدون مشکل خاصی به محل کمپ خود رسیده و در حال جمع‌آوری لوازم هستند.
 

در ساعت ۱۵:۳۰ تمام نفرات تیم در ارتفاع ۳۰۰۰ متری به هم رسیده و به اتفاق هم به روستای کلاک بازگشتیم. در آنجا مینی‌بوس باشگاه منتظرمان بود و بعد از بستن کوله‌ها بر روی باربند، به طرف تهران حرکت و ساعت ۱۰:۰۰ شب در مقابل درب باشگاه برنامه به پایان رسید.
 

نکاتی مهم در مورد صعود زمستانی گرده شرقی آزادکوه:
همانطور که در گزارش بالا ذکر شد، این گرده سنگی از ارتفاع حدود ۳۳۰۰ متری شروع شده و تا قله آزادکوه ادامه دارد. بنابر اظهارات آقای صفتدر ظهوری (مدرس سنگنوردی و صعودکننده تا ارتفاع ۷۸۰۰ متری قله برودبیک هیمالیا) که از اعضای پایدار باشگاه کوهنوردی اسپیلت و سرپرست تیم گرده بودند، درجه سختی این گرده را بعضی نقاط، ۵٫۱۰ اعلام کردند که با توجه به فصل زمستان و برودت هوا و ترکیبی بودن (یخ و سنگ) صعود، شاید بتوان درجه بالاتری نیز به آن اطلاق کرد.
 

ایشان که از دیواره‌نوردان باتجربه می‌باشند و تا بحال تمام دیواره‌های ایران به ویژه دیواره علم‌کوه را از چندین مسیر صعود کرده‌اند، عنوان نمودند که سختی صعود این گرده در بعضی نقاط از گرده آلمان‌های علم‌کوه بیشتر می‌باشد.
 

با توجه به اظهارات ایشان و تجربیات قبلی، به نظر می‌رسد تاکنون این گرده در فصل زمستان صعود نشده باشد. لذا چنانچه همنوردان دیگر قبل از تیم ما موفق به این صعود شده‌اند، می‌توانند از طریق همین سایت نظرات خود را اعلام نمایند.
 

لازم به ذکر می‌باشد صعود و فرود این گرده به شکل free solo و بدون استفاده از ابزارهای فنی سنگنوردی انجام گرفته است.
 

اینجانب این صعود را به این دو همنورد و دیگر اعضای تیم و همچنین تمامی اعضای باشگاه کوهنوردی اسپیلت تبریک گفته، آرزومندم تمامی صعودهای این فصل "سرد زمستانی" با سلامتی و موفقیت اجرا گردد.
 

(سعی می‌کنیم عکس و گزارش دقیق صعود گرده شرقی را به زودی و به قلم این همنوردان در همین سایت منتشر نماییم.)
 

اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: ف. درزی و پروانه کاظمی (بانوی همالیانورد کشور)
آقایان: اسدی (گزارش‌نویس و عکاس)، امین (عقب‌دار)، عبدالعظیم برهمنی (میهمان و از پیشکسوتان کوهنوردی)، بلوچی (پزشک)، بهرامی، تفضلی، جزایری، حمیدی (سرپرست)، دهخدایی، سلیمی، شاهینی (نقشه و GPS)، شمس (عضو تیم گرده)، ظهوری (سرپرست تیم گرده)، فتحیان، کازرونی، محمودی، منفردزاده و ناصری
غایب: آقای رهبری

    گزارش سایت از: ذبیح‌ا… حمیدی
    1391.10.16