این هفته به دلیل تعطیلات مناسب دو برنامه‌ی صعود قله سه شاخ رشته کوه منفرد چوپار و پیمایش ۳۲ کیلومتری بخشی از کویر لوت (کلوت‌ها) در منطقه کرمان در پنج روز اجرا شد که خلاصه گزارش آن به شرح زیر ارائه می شود؛

به تعداد ۱۵ نفر ساعت ۲۱:۳۰ دقیقه دوشنبه ۱۹ مهرماه ۱۳۹۵ با اتوبوس به طرف کرمان حرکت کردیم .

با هماهنگی قبلی دوستانمان ، حدود ظهر پس از رسیدن به کرمان به طرف خوابگاه سالن سنگ‌نوردی اداره ورزش رفته بعد از آماده شدن با مینی بوس به طرف روستای قنات غستان که بین شهرستان ماهان و چوپار قرار دارد ، ادامه مسیر دادیم .

از آنجا جاده خاکی به طول تقریبی ۶ کیلومتر تا اول دره ورودی مسیر نرمال صعود قله سه شاخ و قلل دیگر منطقه وجود دارد که با مینی بوس طی کردیم .

در نهایت بعد از قریب به هفده ساعت طی مسیر با ماشین ، در ساعت ۱۴:۳۰ با پیوستن به تیم ۸ نفره کوهنوردان آزاد کرمان به سرپرستی آقای آرش حسن زعیم به تعداد ۲۳ نفر صعود را آغاز کردیم.

ابتدای مسیر(داخل دره) بعد از یک ساعت پیمایش اولیه که شیب آن چنانی ندارد و به دره فرعی دیگری ختم می شود که به (راهرو رجب)مشهور است.

برای عبور از این معبر سنگی که طول آن حدود ۱۰۰ متر است به مهارت اولیه در سنگ نوردی نیاز است.

تیم ما با راهنمایی همنوردان کرمانی به سرعت از این معبر عبور کرد .

سپس مسیر پاکوب را ادامه داده ، حدود ساعت ۱۷ به معبر سنگی دیگری رسیدیم که به (خرپران)شهرت دارد.

عبور از این معبر ساده تر از معبر قبلی بود.

در ساعت ۱۷:۳۰ به جان‌پناه ۲۹۵۰ متری چوپار رسیدیم .

به دلیل فصل پاییز هوا به سرعت تاریک شد اما مهتاب زیبائی در آسمان خودنمائی می کرد .

چادرها به سرعت نصب شد و اعضای دو تیم به شب مانی و استراحت در کمپ پرداختند . وضعیت هوا در روز اول نیمه ابری ، خنک و در بعضی ساعات همراه با بارش خفیف باران بود.

رأس ساعت ۳ صبح روز بعد بیدار شده پس از آماده شدن با کمک نور هدلامپ ها به طرف قله حرکت کردیم.

مسیر صعود ابتدا از روی یالی پهن به طرف شمال ادامه یافته سپس وارد دره ای می شود که به (قیف مصیبت) شهره است .از این دره باید با احتیاط عبور کرد زیرا در بعضی نقاط ریزشی و تا حدودی نیاز به سنگ نوردی دارد.

در ساعت ۷ صبح به گردنه‌ای مشهور به چهار گردنه رسیدیم . این نقطه در خط الرأس اصلی چوپار قرار دارد…

جایی که قله سه شاخ بزرگ در شمال آن و قله رفیع بلوچی که از دیگر قلل این منطقه است در منتهی الیه جنوب آن واقع است.

خط الرأس منفرد چوپار به طول حدود ۴۰ کیلومتر در جنوب کرمان قرار دارد که جملگی صخره ای و دیواره ای هستند .

از قلل مشهور این خط الرأس می توان به کِیل جلال – تَل‌خونی – برج – سه شاخ کوچک – کیش ۱ و ۲ – شاخ شکسته و تل خاکی اشاره کرد.

از گردنه(چهارگردنه) به طرف شمال ادامه مسیر دادیم و در ساعت ۷:۳۰ به جان‌پناه دوم این مسیر که با تکیه بر یک دیواره به شکل سنگ چین و سقف کاذب فلزی ساخته شده بود ، رسیدیم .(ارتفاع ۳۷۰۰ متر)

بعد از کمی استراحت به سوی قله حرکت کردیم .

از این جا مسیر به شکل یک تراورس (شمالی) ، برج سنگی بزرگی را که روبرویمان بود ، دور زده سپس با سنگ نوردی و کمک گرفتن از علامت ها و سنگ چین های مسیر خود را به زیر برج عظیم و اصلی سه شاخ بزرگ رساندیم .

بعد از فرودی کوتاه و در ادامه با یک صعود دست به سنگ شدن ، در ساعت ۹ صبح برفراز قله ۴۱۳۰ متری سه شاخ بزرگ ایستادیم.

وضعیت هوا کاملاً صاف و آفتابی بود و اثری از گرما وجود نداشت .

«کرمان سرزمین کوهستان‌ها و کویرهاست .»

از فراز قله سه شاخ برخی از قلل منطقه کرمان مانند پلوار ، هزار، لاله زار و بیابان ها و کویرهای اطراف آن نیز دیده می شدند.

بعد از یک ساعت توقف روی قله ، به طرف ارتفاعات پایین تر حرکت کردیم .

مسیر فرود ابتدا از شن اسکی زیر قله شروع و سپس با انحراف مسیر و با سنگ نوردی نسبتاً دشواری به گردنه (چهارگردنه)می رسید .

به دلیل ذیق وقت بلافاصله به طرف جان پناه اصلی فرود رفتیم .

عبور از قیف مصیبت باید همچنان با احتیاط انجام می شد .

در ساعت ۱۳ به جان‌پناه رسیدیم.

لازم به ذکر است سه نفر از اعضای تیم اسپیلت به دلیل عدم آمادگی لازم در این برنامه موفق به صعود قله نشدند .آن‌ها در ارتفاع ۳۵۰۰ متری با هماهنگی سرپرست به صعود خود پایان داده و به جان‌پناه بازگشتند.

در ساعت ۱۴:۳۰ با جمع کردن کمپ از همان مسیری که صعود کرده بودیم به طرف ارتفاعات پایین تر بازگشتیم.

در ساعت ۱۶ در بالای مسیر (راهرو رجب) که نیاز به فرودی دست به سنگ و رعایت نکات فنی داشت استراحت کرده بعد از تقسیم نفرات کم تجربه و با تجربه با هم (دو به دو) از این معبر سنگی با احتیاط فرود رفتیم .

در ساعت ۱۸ در تاریکی زود هنگام پاییزی به اول جاده رسیده ، با مینی بوسی که در انتظارمان بود به طرف کرمان بازگشتیم.

 

با تشکر ویژه از آقایان رضازاهدزاده (عضو باشگاه اسپیلت) و آرش حسن زعیم (از کوهنوردان و سنگنوردان آزاد کرمان ) که در این برنامه ما را یاری نمودند.

 

 

نقشه مسیر صعود قله سه شاخ چوپار

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عبور از راهرو رجب

 

 

 

 

 

 

منطقه خرپران

 

 

 

 

 

 

ابتدای قیف مصیبت

 

 

 

 

محل جان‌پناه دوم

 

 

 

 

قله اصلی دیده می شود

 

 

قله سه شاخ با ارتفاع ۴۱۳۰ متر

 

 

سمت راست آرش حسن زعیم ، سمت چپ رضا زاهدزاده
راهنمایان ما در این برنامه

 

 

محل کمپ شب‌مانی

 

 

جان‌پناه اول چوپار

 

قسمت دوم گزارش ؛ عبور ۳۲ کیلومتری کویر لوت (کلوت‌ها)

این پیمایش از کیلومتر ۴۵ جاده نهبندان به شهداد شروع شد و در کمپ کویری شهداد به پایان رسید.

عبور از این مسیر تماماً از میان کلوت های این کویر است.

کلوت ها واژه ای‌ست که به برآمدگی های کلوخی و رُسی اطلاق می شود که به اشکال گوناگون و گاهاً چندضلعی به شکل طبیعی در این منطقه وجود دارد . جهت رو به باد کلوت ها صاف و طرف دیگر آن شیب دار می باشد.

جاذبه دیدن این کلوت ها در سراسر جهان پرآوازه گشته است و سالیانه توریست های بسیاری برای دیدن آن ها به کرمان سفر می کنند.به این منطقه شهر خیالی لوت نیز اطلاق می شود.

لوت نام بزرگ ترین کویر طبیعی ایران بعد از دشت کویر(مرکزی) می باشد که از شمال به استان خراسان جنوبی و از جنوب به استان سیستان و بلوچستان و از غرب به استان کرمان متصل است…

ساعت ۱۲:۳۰ روز پنجشنبه ۹۵/۷/۲۲ در گرمای حدود ۴۰ درجه کویر پیمایی را شروع کردیم .

در ساعات اولیه با گرمای شدیدی روبرو شدیم سپس هوا رو به خنکی گذاشت.در بین ساعات حرکت در سایه کلوت ها به استراحت و نوشیدن مایعات می پرداختیم.

روز اول موفق به پیمایش ۲۱ کیلومتر از مسیر شدیم و شب را در بین کلوت ها در هوائی کاملاً ستاره باران به صبح رساندیم.

روز دوم ساعت ۵:۱۵ صبح پیمایش را شروع کرده ، قبل از گرم شدن هوا در ساعت ۸:۳۰ صبح به کمپ کویری شهداد رسیدیم و برنامه پایان یافت .

لازم به ذکر است عبور پیاده از این مسیر با حمل کوبه پشتی ها نیاز به آمادگی جسمانی لازم و آشنایی با کارکرد دستگاه موقعیت یاب GPS دارد .

همان روز با مینی بوس به کرمان بازگشتیم و در ساعت ۱۷:۳۰ با اتوبوس به طرف تهران رهسپار شدیم و بدین ترتیب برنامه ۵ روزه ما با دست آوردی مطلوب از صعود قله سه شاخ چوپار و کویرپیمایی کلوت ها با موفقیت به پایان رسید.

**************

در مورد زیبائی های کلوت ها توجه شما هم باشگاهیان گرامی را به نوشته ای که در سال ۹۲ بعد از پیمایش این مسیر نگاشته ام جلب می کنم :

 
برای سومین بار در طول عمر باشگاه اسپیلت به سراغ پیمایش «کلوت‌های» کویر لوت رفتیم.
 

این بار تعدادمان اندک بود ولی هیبت و جلال این کویر همچنان بزرگ و دست‌نیافتنی بود و شکوه آن همچنان سربه افلاک می‌کشید و فخر حضورمان را در آن وادی، مانند همیشه وصف‌ناپذیر و شگفت‌انگیز ساخته بود.
 

عبور از میان ابعادی هندسی شکل از جنس خاک و گل که به طور منظم و در اندازه‌هایی کوچک (شاید ۳۰ سانت) و بزرگ (شاید ۵۰ متر) کنار هم قرار گرفته‌بودند و با زبان بی‌زبانی و بالحنی رمزآلود از چگونگی شکل‌گیری خود برایمان نجوا می‌کردند که داستان آن گویا به دوره چهارم زمین‌شناسی (حدود دومیلیون سال پیش) باز می‌گشت….
 

چه طوفان مهیبی رخ داده بود که در آن سرزمین لوت و بی‌آب و علف این خانه‌های گلی (بدون در و پنجره) کج و مأوج در کنار هم ظاهر شهری جنگ‌زده و ویران را برایمان تداعی می‌کرد.
 

شهری رمزآلود و بدون سکنه (حتی یک گیاه یا یک حشره) با خیابان‌های شن‌زده به رنگ سیاه و سفید و شاید هم قهوه‌ای و خاکستری…
 

و چه زیباست این حس انسان زمانی که از میان آنها عبور می‌کند و غرق در آن رویا و پنداری می‌شود که نمی‌توان با این قلم به آنها پرداخت.
 

کلوت‌ها یک شگفتی و اتفاق در دنیای کویرهاست….
 

کویر و بیابان باید صاف باشد و مسطح نه اینطور فشرده و درهم که به سختی بتوانی از میان آنها عبور کنی!!
 

اگر طوفان و تغییرات جغرافیایی در کار بوده است چرا تمام سطح کویر را نپوشانده است؟
 

از این چراها فراوان می‌توان در آن جا یافت!!! ….
 

چرا دانشمندان معتقدند گرمترین نقطه زمین در نزدیکی همین کلوت‌ها در جایی موسوم به «گندم بریان» است.
 

از آن نقطه به فاصله کوتاهی به خوبی می‌توان ستیغ کوهستان‌های رفیع «پلوار» و «جفتان» را نظاره‌گر بود.
 

مگر می‌شود گرم‌ترین نقطه زمین در فاصله کوتاهی (شاید ۳۰ کیلومتری) از کوهی ۴۰۰۰ متری قرار گیرد؟ این چه رمز و رازی است که در این سرزمین وجود دارد و ما آدمیان به حالتی حیران، مات و مبهوت و البته شادان و پرنشاط به آنجا سفر می‌کنیم و با اندوخته‌ای فراوان و وصف‌ناپذیر به دیار خود بازمی‌گردیم و آنجا را به حال خود و با تنهایی خود رها می‌کنیم که با شب‌های سرد و روزهای گرم خود سال‌ها و قرن‌ها را پشت سر گذاشته و بدین ترتیب زمان سپری شده و این رموز در دل تاریخ مدفون گشته و به ابدیت بپیوندد….

 

 

اسامی اعضای شرکت کننده در برنامه :
خانم‌ها: پگاه شارخی – آزاده مقدم(gps و کمک سرپرست) – مریم بهرامی
آقایان : ذبیح اله حمیدی(سرپرست) – امیر چایچی – رامین منفردزاده – روح اله موسوی – دکتر علی بلوچی(gps) – مسعود علیزاده – اشکان جهانگیری – سروش معمار – علی اکبر فیض آبادی – سجاد پاپایی(عکاس) – علیرضا گوهری – رضا زاهد زاده(راهنما)

 

گزارش سایت: ذبیح اله حمیدی 

 

 

نقشه مسیر پیمایش کویر شهداد

 

 

 آغاز پیمایش جاده نهبندان

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کمپ شب‌مانی 

 

 

 

 کمپ کویری شهداد دیده می شود(پایان پیمایش)