هر هفته یک برنامه: این بار گزارش صعود قله سرکچال ـ ۱۳۹۲٫۰۴٫۰۷
صبح روز جمعه، هفتم تیر ماه ۱۳۹۲، با تیم دوازده نفره باشگاه از روستای شمشک بالا (سپیدستان) که ۳۰ کیلومتر با تهران فاصله دارد، به طرف این قله حرکت کردیم.
قله سرکچال یک مجموعه «3 قلهای» است که در بین قلل مرتفع خلنو و کلونبستک و دقیقاً در سر پیچی ۹۰ درجهای در البرز مرکزی قرار گرفته است.
این قله را از روستای لالون، در نزدیکی گرمابدر نیز میتوان صعود کرد.
تیم ما بعد از دو ساعت و نیم کوهپیمایی از شمشک بالا که در ارتفاع ۲۷۰۰ متری واقع است، در ساعت ۱۰:۰۰ صبح به محل پناهگاه لجنی در ارتفاع ۳۵۴۰ متری رسید و پس از کمی استراحت و صرف صبحانه به طرف قله حرکت کرد.
مسیر شمشک تا پناهگاه کاملاً پاکوب و مشخص میباشد. این پناهگاه بر روی صخرهای ساخته شده و از جهت شمالشرقی کالاً از دور مشخص است.
پناهگاه لجنی ساختمانی سنگی و یک طبقه بوده که در سال ۱۳۶۴ به دست تعدادی از کوهنوردان ساخته شده است و گنجایش بیش از ۲۰ نفر را دارا میباشد.
هوای روز صعود نیمهابری و توأم با مه و باران بود که با توجه به گرم بودن هوا و فرا رسیدن فصل تابستان، چنین هوایی خاص و استثنایی است. هوایی که صعود و فرود در آن بسیار لذتبخش و با نشاطتر از روزهای دیگر برای کوهنوردان میباشد.
حدود ساعت ۱:۰۰ بعدازظهر با تمام نفرات به قله دست یافتیم.
مسیر پناهگاه تا قله از روی یال شروع شده و بعد از یک ساعت به خطالرأس اصلی میرسد که پس از عبور از دو قله فرعی به قله اصلی سرکچال ختم میگردد.
از فراز این قله که یخچالهای غربی آن یکی از منابع مهم آبی دره و رودخانه دریوک میباشد، قلل بسیاری را میتوان مشاهد کرد که به دلیل مه این امکان میسر نشد.
نزدیکترین قله به سرکچال از سمت غرب، قله کلونبستک و از جهت شمال قله برجخلنو میباشد.
بعد از عکاسی و استراحت بر روی قله از مسیر شناسکی به طرف پناهگاه لجنی بازگشتیم. در آنجا ناهار را صرف کرده و در حالی که بارش باران کم و بیش ادامه داشت، به طرف شمشک حرکت کردیم.
ساعت ۶:۰۰ عصر در حالی که روز بسیار بانشاطی را در ورزش کوهنوردی پشتسر میگذاشتیم سوار بر مینیبوس باشگاه به سمت تهران بازگشتیم.
اعضای شرکتکننده به ترتیب حروف الفبا (۱۲ نفر):
خانمها: داداشی و شاهرخی
آقایان: احمدی، حاصلی (عکاس)، حسنی، حمیدی (مسئول برنامه)، صادقزاده (گزارشبرنامهنویس)، امید صادقی (عضو جدید)، غلامی و فومنی
مهمانان: آقایان مجید پروانهوار و علی منصوری
غایب: ۱ نفر
گزارش سایت از: ذبیحا… حمیدی
1392.4.8
مسیر صعود
ابتدای مسیر با نمایی از شمشک
دیواره شمشک
رقص مه
اعضای تیم بین سرکچال ۱ و ۲
آخرین گام ها ….
آقای وحید بهرامی از باشگاه دماوند (سمت چپ) در قله به ما پیوست.
قله اصلی سرکچال ـ ۴۲۱۴ متر
دره عظیم دریوک
مسیر بازگشت (شن اسکی)
ژوئن 30th, 2013 at 11:05 ق.ظ
“همه آرزویم؛ اما
چه کنم که بسته پایم…
سفرت به خیر؛ اما،
به شکوفهها، به باران،
برسان سلام ما را.”
جای ما خالی
جولای 1st, 2013 at 3:33 ب.ظ
آقای همتیان عزیز؛
بی روی دوست، دوش شب ما سحر نداشت
سوز و گداز شمع و من و دل اثر نداشت…..
در قله سرکچال واقعاً جایتان خالی بود. امیدوارم این جدایی کوتاه و زودگذر باشد. به قول مولانا:
ای خدا این وصل را هجرا مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هرچه خواهی کن ولیکن آن مکن
«به امید حضور سبز و دوباره تان در برنامه های هفتگی باشگاه»
جولای 3rd, 2013 at 3:46 ق.ظ
با سلام
جناب آقای حمیدی بزرگوار
دوست خوب ومهربان، در زمان های دور یاد (آنروزهای) شادی شما رابرای
تاسیس باشگاه فراموش نمی کنم.
هم اکنون هم سالگرد آن باشگاه را تبریک می گویم
و بامیدی که شما هم فراموش نشوید!
شادو سر بلند باشید.
اگر صلاح دانستید از طرف هیئت کوه نوردی کارگران
استان تهران این روزبزرگ را به همه دوستان باشگاه تبریک بگوئید
متشکرم
جولای 3rd, 2013 at 9:37 ق.ظ
همه ذرات جان پیوسته با دوست
همه اندیشه ام اندیشه اوست
نمی بینم به غیر از دوست اینجا
خدابا این منم یا اوست اینجا ؟
جناب آقای حمیدی عزیز با تمام وجودسرشار از شادی و سرور شدم
و به فرموده ی مولانا:
ای باد خوش که از چمن عشق میرسی
بر من گذر که بوی گلستانم آرزوست
در نور یار صورت خوبان همینمود
دیدار یار و دیدن ایشانم آرزوست
به امید دیدار
جولای 12th, 2013 at 6:35 ب.ظ
درود
گزارش زیبایی را رقم زده اید !