این قله در منطقه طالقان قرار گرفته و همسایه شرقی قله مرتفع شاه‌البرز است که از نظر طول مسافت و سختی صعود دست‌کمی از آن ندارد. (البته در صعودهای یک روزه)

تحقیقات ما در رابطه با معنا و ریشه نام قله «ساد» بی‌نتیجه ماند. متأسفانه این قله علی‌رغم مرتفع بودن، از معدود قللی است که به ندرت صعود می‌شود.

مسیر صعود قله ساد از چند روستا امکان‌پذیر است که به توصیه راهنمایان برنامه، آقایان صادقیان (۲ نفر) که از کوهنوردان طالقان می‌باشند، تیم ما ساعت ۶:۴۵ صبح از روستای جزینان در ارتفاع ۲۰۵۰ متری صعود را شروع کرد.

تعدادمان ۲۵ تن بود که از داخل دره اصلی حرکتمان را آغاز کردیم.

به دلیل سیلاب‌های فصلی، راه‌گذر کنار رودخانه نامناسب و ریزشی شده بود که بعضی از اعضای تیم به سختی از آنجا گذشتند.

در این فصل رودخانه آب زیادی دارد و نمی‌توان به راحتی از آن عبور کرد. ما فقط در یک نقطه آن هم بعد از یک ساعت کوهپیمایی از داخل رودخانه گذشتیم.

البته مسیرهای جایگزین و مناسب‌تری برای صعود این قله وجود دارد که به نظر می‌سد در فصل پرآبی رودخانه و زیاد بودن نفرات تیم باید از آن مسیرها استفاده کرد.

بعد از صرف صبحانه در محل درختان اول، از رودخانه جدا شده و با انتخاب یک یال به طرف شمال‌شرقی حرکت کردیم. این مسیر طولانی، بعد از فرازونشیب زیاد و عبور از یک گوسفندسرا و سه گردنه کوچک، به شیب‌های زیر قله رسید. در این جا راهنمایان از ما جدا شدند و تیم در ساعت ۱۲:۰۰ ظهر حرکت خود را به سمت قله ادامه داد.

بعد از حدود یک ساعت صعود،  یال‌های قله از دور نمایان شد که برف زیادی داشت. در این قسمت سه یال (مسیر صعود) منتهی به قله دیده می‌شد. یک مسیر در سمت راست (شرق) بود. مسیر دیگر وسط و سومین مسیر سمت چپ (غرب) قرار داشت که با مشورت دوستان، مسیر راست (شرق) را انتخاب کردیم.

به اجبار حدود ۲۰۰ متر از میان صخره‌ها و برف‌چال‌ها فرود آمده، به اول یال صعود رسیدیم که سنگ‌چین آن از دور نمایان بود.

حدود ساعت ۱۴:۳۰ به سنگ‌چین‌های بزرگ آنجا که به شکل آدمک‌های بزرگ و در ارتفاع ۳۷۰۰ متری بود، رسیدیم و بقیه مسیر را که حدود یک ساعت دیگر باقی مانده بود، با سرعت تا قله اصلی طی کردیم و دیرهنگام ساعت ۱۵:۴۵ به قله ساد به ارتفاع ۴۰۱۳ متر (با GPS) رسیدیم.

از اعضای تیم ۹ تن به قله اصلی رسیدند. ۳ تن به قله فرعی به ارتفاع ۳۹۰۰ متر، ۵ تن تا ارتفاع ۳۸۰۰ متر، ۵ تن تا ارتفاع ۳۶۰۰ متر و ۳ تن تا ارتفاع ۳۲۰۰ متری صعود کردند.

از روی قله ساد، قلل جنوبی علم‌کوه، شاه‌البرز، خشچال، سیالان، بوزابون، ناز و کهار، شاه‌کرم، خراسان‌کوه و بسیاری از قلل دیگر دیده می‌شد.

ساعت ۱۶:۰۰ از قله به طرف روستا حرکت کردیم. مسیر بسیار طولانی (بیش از ۲۰ کیلومتر) پیش رو داشتیم. باید قبل از تاریکی از رودخانه عبور کرده و از گذرهای ریزشی کناره آن می‌گذشتیم. ساعت ۲۰:۱۵ به رودخانه رسیدیم. آب آن بالطبع بیشتر شده و پریدن از روی آن امکان‌پذیر نبود.

شدت جریان آب زیاد بود. با احتیاط به آب زده، در آن سوی رودخانه (غرب) مسیر را ادامه دادیم. متأسفانه به علت طولانی بودن مسیر، زمان را از دست داده و هوا تاریک شد و در قسمت آخر مسیر (ریزشی‌های کنار رودخانه) که هوا کاملاً تاریک شده بود، به نوبت و با کمک هدلامپ‌ها از آن گذشتیم که البته بخش زیادی از این اتلاف وقت به دلیل کم‌تجربگی و عدم آمادگی برخی از اعضاء بود که برای اولین بار با چنین مسائلی در کوهستان روبرو می‌شدند. به هر حال ساعت ۱۱:۰۰ شب به روستای جزینان بازگشتیم و سوار بر مینی‌بوس باشگاه به طرف تهران حرکت کردیم و برنامه به پایان رسید.

در پایان لازم می‌دانم از آقای رضا خلیل‌آبادی کوهنورد جوان و باتجربه باشگاه که در طول برنامه زحمات بسیاری کشیدند، تشکر و قدردانی نمایم. درضمن از آقایان رضاخانی و طاهریان (کوهنوردان نظرآباد و طالقان) به خاطر هماهنگی‌هایی که انجام دادند سپاسگزارم.

اعضای شرکت کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: داداشی، ش. درزی، ف. درزی، سلطانی و عاشق‌حسینی
آقایان: احمدی، بلوچی، پزشکی، تقوی، جعفری، جمشیدی، حمیدی (سرپرست)، حاصلی (عکاس)، ر. خلیل‌آبادی، غ. خلیل‌آبادی، دهخدایی، رحمتی، سعیدی (مهمان)، شمس، صباغی، فانی، بابک فتحیان (عضو جدید)، لطفی، محمودی و منفردزاده

    گزارش از: ذ. حمیدی
    1391.02.30