این قله منفرد و زیبا در بین سه منطقه کوهستانی کشور :

– جنت رودبار(مازندران – رامسر)
– اشکورات (گیلان – رحیم آباد)
– الموت (قزوین)

واقع است.

بُزابُن به معنی جایگاه بزهای وحشی مسیرهای صعود گوناگونی دارد اما رخ شمالی آن که رو به منطقه اشکورات است از نما و زیبایی خاصی برخوردار است.

از چندین روستای منطقه اشکورات می توان این قله را صعود کرد که عبارتند از : چاکُل – گیری – تمل – کیت و جورده که تیم باشگاه اسپیلت به راهنمائی عضو پایدار این باشگاه جناب باقر یوسفی که خود از زادگان منطقه اشکورات و روستای جورده است این قله را از روستای جورده در تاریخ ۱۳۹۸/۸/۱۸ صعود نمود که باید متذکر شد مسیر صعود از این روستا بسیار طولانی و پر پیچ و خم است «حدود ۳۶ کیلومتر» رفت و برگشت می باشد لذا پیشنهاد می شود قبل از اقدام به صعود، همنوردان گرامی مسیرهای دیگر این قله را نیز مطالعه نمایند.

در مورد اطلاعات کوه شناسی و منطقه شناسی این قله پیشنهاد بعدی ما این است که گزارش صعود قبلی باشگاه به تاریخ ۲۲ تا ۱۳۹۲/۰۸/۲۴ روی همین وب سایت را در اینجا مطالعه فرمائید.

 

و اما شرح صعود:

«برای رسیدن به روستای جورده از مسیر جاده تهران – قزوین – رشت – لاهیجان – رحیم آباد (منطقه اشکورات) روستای جورده بهره مند شدیم.»

 

به دلیل کوتاه بودن روزهای پاییزی، ساعت ۲ بامداد روز ۱۶ آبان ۹۸ صعود را از روستای ۲۰۵۰ متری جورده آغاز کردیم.

 

تعدادمان ۵ نفر بود.

 

قصد ما ابتدا صعود به گردنه مابین این منطقه و منطقه جنت رودبار بود که به گردنه «سور چوم رَجه» به ارتفاع ۲۹۰۰ متر معروف است.

 

در آنجا هنوز آثار ساختمان مخروبه قهوه خانه ای باقی مانده که در گذشته های نه چندان دور به عنوان استراحت‌گاه اهالی مورد استفاده قرار می گرفته (قهوه خانه میرزاعلی تکامجانی)

 

حدود ساعت ۵:۳۰ بامداد به آنجا رسیدیم.

 

تا اینجا مسیر از میان درختچه های جنگلی و کوتاه می گذشت که ابتدا به چشمه ای به نام (تله شِرزیمه) و سپس به گوسفند سرائی به نام «اشکر سر» می رسید.

 

صعود را ادامه داده در ساعت ۶ بامداد صبحانه را صرف کردیم.

 

مسیر طولانی صعود تا رسیدن به یال زیر قله از دو گردنه دیگر می گذشت که می باید به شکل تراورس و با کم و زیاد کردن ارتفاع به آنجا رسید.

 

قبل از رسیدن به یال اصلی صعود باید از زیر قله های به هم پیوسته ای به نام شیطان کوه گذشت.

 

در ساعت ۸:۳۰ صبح به آخرین یال صعود رسیدیم.

 

پس از ۴۵ دقیقه به قله اول بزابن سپس در ساعت ۹:۴۵ به قله اصلی به ارتفاع ۳۳۳۰ متر دست یافتیم.

 

یادآوری می شود بین دو قله کاملاً ضخره ای و تیغه ای و دست به سنگ است.

 

پس از ۳۰ دقیقه استراحت و عکاسی حدود ساعت ۱۰:۱۵ دقیقه به طرف ارتفاعات پایین تر حرکت کردیم و از همان مسیر صعود خود را به روستای «جورده» رساندیم. (مسیر رفت و برگشت ۳۶ کیلومتر با gps اندازه‌گیری شد)

 

به پیشنهاد راهنمای برنامه جناب باقر یوسفی ، قسمت پایانی برنامه را از داخل جنگل انبوهی که در نزدیکی روستای جورده قرار داشت عبور کردیم که بسیار زیبا و رنگارنگ بود.

این جنگل به واسطه تلاش اهالی و نیاکان روستای «جورده» بسیار سالم و دور از تخریب معمول جنگل ها نگهداری شده است.

ساعت ۱۸ به روستای جورده رسیدیم و بار دیگر مورد استقبال خانواده گرامی یوسفی قرار گرفتیم که شب گذشته را در آنجا سکنا داشتیم، آن شب را نیز در همان جا به صبح رساندیم.

ساعت ۹ صبح روز سوم برنامه با خداحافظی از خانواده یوسفی به طرف تهران بازگشتیم و از جاده زیبای کوهستانی لاهیجان – سیاه کل – دیلمان – کلیشم – انبوه به شهر قزوین رسیده، از آنجا رهسپار تهران شدیم.

 

اعضای شرکت کننده در برنامه :
آقایان : ذبیح اله حمیدی «سرپرست» – باقر یوسفی «راهنما» – دکتر علی بلوچی « gps و عکاس»
خانم : سپیده میرشانی
میهمان برنامه : آقای محمدرضا رشوند از کوهنوردان قزوین

«با سپاس مجدد از خانواده یوسفی که منزل خود را به مدت ۲ شب در اختیار تیم ما قرارداده و پذیرایی کاملی از ما انجام دادند و همینطور از جناب دکتر علی بلوچی که اتومبیل خود را در اختیار برنامه گذاشتند.»

 

گزارش از ذبیح اله حمیدی

۹۸/۸/۱۸

 

 

 

 

 

 

قله بُزابن به ارتفاع ۳۳۳۰ متر

 

 

 

 

 

در کنارخانواده محترم یوسفی – روستای جورده