هفتهنامه دیواری باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت (سال اول-شماره چهاردهم-تاریخ ۹۲،۶،۳)
هفته نامه دیواری باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت
سال اول شماره چهاردهم تاریخ ۹۲،۶،۳
زندگی سختترین تست هوش است.« الکس فریزر »
نشست هفتگی ۹۲،۵،۲۹ :
در این نشست هفتگی طبق روال ضمن دیدار اعضا با یکدیگر ، ارائه گزارش صعود گرده آلمانها بر دیواره علم کوه بود که همراه با عکس و فیلم توسط آقای حسین فقیهی ارائه گردید.
تبریک تولد:
روز ۳۰ مرداد مصادف بود با تولد خانم فاطمه درزی از اعضای باشگاه . ضمن تبریک به این عزیز ، برایشان آرزوی موفقیت در تمام مراحل زندگی را داریم.
برنامه هفتگی :
این هفته نیز باشگاه دو برنامه اجرا کرد . برنامه اول صعود قله گل زرد در منطقه پلور بود که به سرپرستی آقای حمیدی و حضور ۱۴ نفر از اعضا اجرا شد و برنامه دوم سنگنوردی در منطقه پل خواب به سرپرستی آقای صفتدر ظهوری بود که با حضور ۱۲ نفراز اعضا اجرا شد.
ترمیم و ایمن سازی کارگاهها و مسیرهای سنگنوردی بند یخچال :
به نقل از سایت هیئت کوه نوردی و صعودهای ورزشی استان تهران: روز پنجشنبه ۹۲،۵،۱۷ "کارگروه فنی بند یخچال" با حضور بعضی از اعضا (کامران اندامی – آرتیمس فرشاد یگانه – مهدی کریمخانی) جهت ادامه کار؛ در پروژه سنگ آلبرت مشغول شدند.
• تعدادی رول خراب از کلاهک آلبرت کنده شد و بر روی آخرین رول مسیر طبیعی کلاهک آلبرت ؛ یک زنجیر با مایلون قرار گرفت.
• بر روی کارگاه اصلی آیینه ، یک رول قطر ۱۲ petzl زده شد و در طول مسیر ۶ رول نصب گردید.
• مسیر چپ آیینه ، که سه رول ابتدای آن با مسیر اصلی آیینه ؛ یکی است ، سه رول بعد از آن زده شد.
• در مسیر راست آیینه، ۵ رول زده شد و کارگاه زنجیر؛ برای آن نصب گردید . رول اول آن به علت سوختن دو مته و تمام شدن باتری دریل؛ باقی ماند.
• رول های استفاده شده در مسیر های آیینه از ماموت و هیلتی بودند.
موفقیت تیم منتخب غارنوردان باشگاه «کاهار» در اکسپدیشن بین المللی :
به گزارش بخش غارنوردی فدراسیون : تیم منتخب غارنوردان باشگاه کاهار روز یکشنبه ۲۷ مرداد ماه موفق شد به انتهای پیمایش شده غار «چوکورپینار»در عمق ۱۱۹۶ متر دست یابد و با جمع آوری طنابها بازگشت را آغاز کند و در نهایت این برنامهی مشترک بین المللی را به سلامت و موفقیت به اتمام رساند.این تیم ۱۴ نفره پس از برگزاری چندین اردوی انتخابی، آموزشی و تمرینی روز چهارشنبه ۱۶ مرداد ماه برای حضور در اکسپدیشن بین المللی غار چوکورپینار (با حضور غارنوردانی از ترکیه، آلمان و لبنان)عازم ترکیه شده بود.تیم ایرانی در مدت حضور در اکسپدیشن، توانست نقش بسیار محوری، موثر و موفقی در بخشهای مختلف از جمله پیمایش غار، اکتشاف مسیرهای جدید، کشف یک غار دیگر در منطقه، نقشه برداری و … داشته باشد.
اعضای تیم منتخب غارنوردان باشگاه کاهار عبارتند از: حسین بوئینی (سرپرست)، وحید مصدری (مربی)، علی صالح پور (پشتیبانی و تدارکات)، اصغر سعیدیان (تدارکات)، ابوذر مراد بیگی ثانی، محمد حسین رضوان دوست، مهیار کفاش، موسی هاشمی ارونقی، میثم خوش قدم، ساسان کرم خانی، سعادت لطفی زاده، علیرضا بلاغی، سعید کفشگیری و احمد اصغری خاتونی.
راهاندازی «کمپین ماجراجویی » :
به نقل از کوهنوشت : نشست خبری ماجراجویان در سالن ویژه برج میلاد برگزار شد. در این نشست خبری که از اصحاب رسانه و حامیان مالی طرح به عنوان میهمانان ویژه دعوت شده بود،کمپین ماجراجویی در طبیعت با هدف پذیرش مسئولیت های اجتماعی در قالب کوهنوردی و صخرهنوردی به همه معرفی شد و رسما فاز دوم کار خود را شروع کرد. مسئولین این طرح هر کدام به صورت کوتاه به اهداف مجموعه اشاره کردند.هدف از ایجاد این طرح خلاقانه جذب جوانان زیر ۳۰ سال است تا با شرکت در این برنامه ها تجربه متفاوتی از زندگی را امتحان کنند. شناخت مناطق بکر در ایران، معرفی جاذبههای توریستی و گردشگری و افزایش روحیه اجتماعی و ورزشی در جوانان از مهمترین اهداف این کمپین است. بخش مهم این طرح در نیمه شهریور است که گروه به ارتفاعات «سیاه بیشه» سفر می کنند تا تجربه مهیج و ماجراجویانه خود را در ۱۳ صخره و آبشار تکمیل کنند.
فیلمهایی که از این گروه از ابتدا تا انتهای دورههای آموزشی تا سفر اصلی گرفته شده است در قالب مستند در سینما پخش میشود و تمام درآمد آن صرف امور خیریه می شود. لازم به ذکر است سایت این ماجراجویی به زودی آغاز به کار میکند.
راهاندازی اولین شرکت حمل و نقل جهان که پرچم هم به «اورست» میبرد! :
به نقل از کوه نوشت : مدیر شرکت تحویل بار و چمدان که اخیرا در انگلستان راه اندازی شده، مدعی است که هرنوع باری را به هر مقصدی حمل میکند حتی حمل پرچم به «اورست»!درشرایطی که افزایش هزینه مسافران بابت خدمات کنترل بار و چمدان در خطوط هوایی، عادی و پذیرفته شده به نظر می رسد، یک شرکت خدمات تحویل بار از مبدا به مقصد، تاسیس شده که مدعی است جایگزین مناسبی برای کاهــش هزینههای کنترل بار است که خطوط هوایی به گردشگران تحمیل میکنند.شرکت "تحویل بار و چمدان "که اخیرا درانگلستان راه اندازی شده ، مدعی است که بدون تحمیل هزینههای گران ، رواج و رونق گذشته را به جهان سفر باز میگرداند. این شرکت درخدمات خود تمامی چمدانها و بارمسافران را پیش از این که فرودگاه را ترک کنند، از خانه و مبدا حرکتشان به خانه یا هتل محل اقامتشان تحویل میدهد .هزینه حمل و نقل بار نیز بسته به وزن و دوری و مسافت مقصد تعیین شده از ۲۹٫۹۹ پوند برای ۱۵ کیلوگرم بار آغاز شده و برای اشیای بزرگ چون دوچرخه ، چوب گلف ، اسکی ، کالسکه بچه و مانند آن نیز پذیرفته می شود.
کمپانی موسوم به "نخستین چمدان" نیز که عنوان خواهرخوانده این شرکت را دارد، درآینده همین خدمات را در سراسر جهان ارائه خواهد داد اما در مراحل آغازین این خدمات تنها در مقصدهای اروپایی ارائه میشود. "گیدئون کاسیفر" مالک این شرکت اظهار کرده است که این شرکت را در پاسخ به تقاضا برای خدمات تحویل بار ارزان در اروپا و در بازارهای بزرگ و انبوه راه اندازی کرده است.«کاسیفر» میگوید: هزینهای که خطوط هوایی بابت کنترل بار به مسافران تحمیل میکنند بهحدی روند افزایشی دارد که تصور میکنم به زودی برای کیفهای دستی مردم هم از آنها پول بگیرند. درچنین شرایطی ما شاهد افزایش تقاضا برای ارائه خدمات ارزانتر حمل بار هستیم که به مراتب ارزانتر از هزینهای است که خطوط هوایی به مردم تحمیل میکنند. به گفته وی تفاوت قیمت این شرکت با خطوط هوایی تفاوت میان هزینه ۱۲۰ یورویی خطوط هوایی و ۳۴ یورویی شرکت وی برای هر ۲۰ کیلوگرم بار از لندن به پاریس است. طبق تحقیقات انجام شده از سوی یک موسسه مقایسه آماری قیمتها به نام "سوپرمارکت سفر" تنها از سال ۲۰۱۲ تا کنون هزینه حمل بار در خطوط هوایی ۴۷ درصد افزایش داشته است.
«کاسیفر» میافزاید: «ما تمام بار شما را از منزل به هتل حمل کرده و تحویل میدهیم و دیگر نیازی نیست شما برای کنترل بار خود در فرودگاهها منتظر بمانید.» شرکت تحویل بار همچنین مسافران را ردیابی و از طریق ایمیل و اس.ام.اس و تلفن آنان را درجریان وضعیت بار و خدمات این شرکت قرار میدهد.«کاسیفر»مدعی است: «ما هزاران چیز را هر ماه درسراسرجهان منتقل میکنیم، حتی حمل پرچم به قله اورست!».
موافقت نپال با کوهنوردی در پنج قله بالای ۸۰۰۰ متر :
به نقل از کوه نیوز : یک مقام وزارت گردشگری نپال روز سه شنبه اعلام کرد ؛ این کشور پنج قله بیش از ۸۰۰۰ متر دیگر را از ابتدای فصل آینــده ( پاییز امسال ) به روی کوهنوردان می گشاید. نپال تاکنون برای کوهنوردی در هشت قله بیش از ۸۰۰۰ متر مجوز صادر کرده است که اورست مرتفعترین آنهاست.سه قله در منطقه کانچنجونگا Kanchenjunga و دو قله دیگر در اورست قرار دارد.اسامی این قلهها عبارت است از: لوتسه Lhotse میدل، لوتسه شِر، کانچنجونگا جنوبی، کانچنجونگا مرکزی و کانچنجونگا غربی که همگی بیش از ۸۴۰۰ متر ارتفاع دارند.کوهنوردی در این قله ها با توافق اتحادیه بین المللی فدراسیونهای کوهنوردی آغاز می شود. این اتحادیه مستقر در سوییس اوایل اکتبر در نشست سالانه خود این تصمیم را اتخاذ می کند.کوهنوردی در حدود ۳۰۰ قله نپال مجاز است که منبع درآمد ارزشمندی برای این کشور به حساب می آید. نپال در بهار گذشته، ۳۵ میلیون روپیه نپال ( ۲۵۷ هزار روپیه ) از کوهنوردی درآمد کسب کرد.
صعودهای دشوار و فنی در پرو:
به نقل از وبلاگ سولدوز کلوب ؛ کوهنورد افسانهای ژاپنی یاسوشی یامانوی (Yasushi Yamanoi) به همراه همنورد خود ماسارو نودا (Masaru Noda) دو مسیر فنی و سخت رو در کوردیلرا هایهاش (Cordillera Huayhuash) واقع در پرو صعود کردند که یکی از این صعودها برای اولین بار و دیگری دومین صعود به شمار می رفت. این دو همنورد با همهوایی در منطقه کوردیلرا بلانکا (Cordillera Blanca) و با صعود از جبهه جنوب غربی پیرامید گارسیلاسو (Piramide de Garcilaso) به ارتفاع ۵۸۸۵ متر سریع با اتوبوس های محلی خود را به روستای کاجاتامبو (Cajatambo) در انتهای غربی Huayhuash رساندند و از آنجا و در جهت شرقی بالا رفته تا به جبهه صعود نشده جنوب شرقی پوسکانتورپا استه (Puscanturpa Este) به ارتفاع ۵،۴۱۰ متر برسند.مجموعه پوسکانتورپا از لحاظ ساختاری با دیگر قلل Huayhuash متفاوت هستند و از دیوارههای عمودی آتشفشانی که به موازات هم قرار گرفته اند تشکیل شده اند و lithic tuff نامیده می شوند.یامانوی این مسیر سنگی را به مدت سه سال از دیواره پایینی تا شیب های برفی و ترکیبی بالا دست مورد بررسی قرار داده است. این دو کوه نورد ژاپنی ابتدا با صعود ۸۰۰ متری با یک بیواک در روز اول به کار خود پایان دادند و در روز دوم با صعود تا نیمه های قبل از ظهر به قله رسیده اند. آنها در مسیر صعود خود در دیواره پایینی با عبور از یک شکاف در دیواره عمودی به برف های پودری و سنگ های ریزشی در قسمت های بالای مسیر خود صعود سختی رو تجربه کردند.
این مسیر با درجه سختی ED3, UIAA VII, M5+ and A1 به نام Qiumplirgun Swerminganta نام گذاری شد. این صعود چهارمین صعود در منطقه پوسکانتورپا به شمار می رفت که برای اولین بار توسط سه عضو اکسپدیشن بریتانیایی جان نیکسون در سال ۱۹۸۶ از مسیر ۴۵۰ متری گرده شمال غربی صعود شده بود. دو عضو دیگر این اکسپدیشن بر روی جبهه پر ابهت شرقی تلاش کردند که در مواجه با صخره های بسیار ریزشی و بیواک احتمالی بر روی دیوراه مجبور به بازگشت شده بودند. لازم به ذکر است که این گرده قبل از صعود بریتانیایی ها توسط آلمانی ها مورد تلاش واقع شده بود.بعد از صعود ۱۹۸۶ احتمالا این کوه به مدت بیست سال هیچ صعودی به خود ندیده بود تا اینکه در سال ۲۰۰۷ تیم قدرتمند اسلوونیایی متشکل از دو کوه نورد به نام های پاول کوژک و گرگا کرسل جبهه چالش برانگیز شرقی را انتخاب کرده و با یک مسیر متشکل از شکاف های تمیز و مسیر اصطکاکی عالی اما با بخشهایی متشکل از بلوک های بزرگ سنگی ریزشی مواجه شدند.آنها ده طول طناب با درجه سختی VII+ and 70° تا قله را صعود کردند و مسیر ۶۰۰ متری خود را Stonehenge نامگذاری کردند.
در سال ۲۰۱۲ پنج کوه نورد هلندی یک طول طناب از مسیر Stonehenge را صعود کرده و سپس به سمت بالا در جبهه صعود نشده شمالی تراورس کرده و به قله رسیدند. آنها مسیر ۶۰۰ متری (TD, VI+) خود را Poco Loco نامگذاری کردند.اما دو کوه نورد ژاپنی بعد از صعود خود در جبهه صعود نشده جنوب شرقی پوسکانتورپا به سمت مسیر ۷۰۰ متری جبهه جنوب شرقی تراپیسیو (Trapecio) به ارتفاع ۵،۶۶۳ متری حرکت کردند که دارای سه دهلیز می باشد که دهلیزهای سمت چپ و مرکزی قبلا صعود شده بودند و دهلیز سمت راست دست نخورده باقی مانده بود.تیم دو نفره ژاپنی این دهلیز را در یک تلاش ۱۴ ساعته صعود کرده و از جبهه راحتتره شمالی با یک بیواک فرود آمدند. این مسیر با اینکه در قسمت های پایینی شیب ۵۰ الی ۷۰ درجه داشت، اما در قسمت های بالایی به کراکس شیب دار یخی با سنگ های ریزشی برخورد کردند. آنها مسیر ۷۰۰ متری خود را Magic Bell نامگذاری کردند. درجه سختی این مسیر ED3, AI6 and M5 می باشد.
با این حال دو کوه نورد ژاپنی از صعود دو کوه نورد اسپانیایی در سال ۲۰۰۶ از این مسیر بی خبر بودند. در سال ۲۰۰۶ خوزه مانوئل فرناندز و میگوئل آنجل پیتا این مسیر را تا شیب های برفی قله پیش رفتند اما به دلایلی بدون اینکه قله را لمس کنند تصمیم به بازگشت گرفتند که در چهارمین طول فرود خود یک ستون برفی فرو ریخت و فرناندز را نیز همراه با طناب با خود برد. فرناندز در این حادثه کشته شد. پیتا بدون راه بازگشت ۱۲ ساعت را بر روی یک تکه یخ نشست و سپس مسیر خودشان را تا قله بدون طناب صعود کرد و از گرده شمال غربی فرود آمد. بدین ترتیب صعود ژاپنی ها در این مسیر دومین صعود به شمار می رود.مسیری که در اصل اسپانیایی ها برای اولین بار صعود کرده بودند Los Viejos Roqueros Nunca Mueren نامگذاری شده است و به این معنا ست: "سنگ نوردان قدیمی هرگز نمی میرند".هر دو صعود ژاپنی ها از این لحاظ بسیار تاثیر گذار می باشند که در سال ۲۰۰۲ یاسوشی یامانوی در یک صعود و فرود شاخص آلپاین از مسیر اسلوونیایی ها در جبهه شمالی گیاچونگ کانک (Gyachung Kang) واقع در تبت به ارتفاع ۷،۹۵۲ متر پنج انگشت از انگشتان هر دو دست خود و تمام انگشتان پای راست خود را به خاطر شرایط بد آب و هوایی از دست داده بود.
پایان فصل صعودها در قرهقروم پاکستان:
به نقل از وبلاگ سولدوز کلوب؛ فصل صعودهای پرحادثه در قره قروم پاکستان به پایان رسید و تمامی کوه نوردان در حال بازگشت به کشورهای خود هستند. فصل ۲۰۱۳ صعودهای قره قروم پاکستان یکی از پرحادثه ترین فصل های تاریخ این کشور به شمار می رود، فصلی پر از حوادث مصیبت بار که از قتل عام بیس کمپ نانگا پاربات تا از دست رفتن چندین کوه نورد را در بر می گیرد که صعودهای موفق بسیار کم اتفاق افتادند.
آمار این تلفات به ۲۲ نفر می رسد که از این تعداد یازده نفر در حمله تروریستی گروهک وابسته به طالبان در بیس کمپ نانگا به قتل رسیدند. K2 بدون صعود بود و علی رغم قتل عام در جبهه دایامیر نانگا، ۴ کوهنورد رومانیایی موفق شدند از جبهه روپال به قله نانگا برسند. برودپیک نیز در این میان ۸ صعود به خود دید که سه صعود از مسیر جدید بودند. حدود ۱۳ کوهنورد به قله گاشربروم یک و بیش از ۳۰ کوهنورد نیز به قله گاشربروم دو صعود کردند که در این میان حدود ۹ کوهنورد نیز موفق شدند هر دو قله گاشربروم ها را صعود کنند.
صعودهای قره قروم شروع فاجعه باری داشت و در این آغاز یک گروه تروریستی وابسته به القاعده به بیس کمپ نانگا پاربات حمله کرده و با بستن دست پای کوهنوردان و غارت اموالشان، 10 کوهنورد خارجی و یک خدمه پاکستانی را به قتل رساندند که در نتیجه این کشتار دیگر کوهنوردانی که در کمپهای بالاتر بودند از منطقه تخلیه شدند. در این کشتار تنها یک کوهنورد چینی که سابقا در ارتش چین خدمت می کرده موفق به فرار از مهلکه شده بوده است.
در برودپیک که امسال فصل حادثه خیزی داشت ، برای اولین بار در فصل ۲۰۱۳ جوزف اینهوگر از اتریش موفق شد در تاریخ ۵ جولای به قله برسد. در این صعود ۲۴ کوهنورد دیگر نیز حضور داشتند که به خاطر شرایط بد جوی ، هیچکدام موفق نشده بودند به قله برسند. در ادامه همین صعود و در نزدیکی بیس کمپ برودپیک یک بانوی کوه نورد آلمانی به نام دانا (Dana) با سقوط به رودخانهای در یخچال جان خود را از دست داد. جسد این کوهنورد پس از دو روز به دست آمد.
درست چند روز بعد از فاجعه نانگا جامعه کوهنوردی با فقدان دیگری روبرو شد. آرتور هایزر که رهبر پروژه صعودهای زمستانی هیمالیا (۲۰۱۰-۲۰۱۵) بود ، بر اثر سقوط در دهلیز ژاپنی ها در گاشربروم یک جان خود را از دست داد. او قصد داشت با صعود به گاشربروم یک و دو برای پروژه دیگر زمستانی در هیمالیا آماده شود. همنورد او مارسین در این حادثه نجات پیدا کرد. پیکر بی جان آرتور نیز در نزدیکی کمپ دو دفن شد.
حادثه بعدی برای تیم ایرانی برودپیک اتفاق افتاد که در این حادثه سه کوهنورد ایرانی (آیدین بزرگی، مجتبی جراهی و پویا کیوان) بعد از سه بیواک در ۱۶ جولای به قله رسیدند اما در مسیر بازگشت به اشتباه از گرده سنگی قله فرعی فرود آمده و مسیر اصلی فرود را گم می کنند. این تیم تا ۲۰ جولای با ایران در تماس بودند اما متاسفانه هیچ کس نتوانست به آنها دسترسی پیدا کند. در این حادثه کوهنوردان حادثه دیده با بیس کمپ در ارتباط نبودند و اطلاعات از ایران به بیس کمپ و تیم پشتیبانی در کمپ سه می رسید و بالاخره در ۲۵ جولای اعلام شد که این کوهنوردان جان خود را از دست داده اند.
بعد از حادثه گمشدن ایرانیها در برودپیک ، اینبار سه کوهنورد اسپانیایی در مسیر بازگشت خود از قله گاشربروم یک جان باختند. در این صعود هفت کوهنورد شرکت داشتند که دو کوهنورد در همان ابتدای صعود به دلیل شرایط نامساعد جوی بازگشتند و در ادامه با پیچیدهتر شدن صعود یک کوهنورد دیگر اسپانیایی موفق شد برگردد و خود را به کمپ یک برساند و نهایتا یک کوهنورد دیگر به نام آلفردو گارسیا نیز در تلاش نهایی به کمک جی پی اس به کمپ سه بازگشت و سه کوهنورد دیگر که موفق به صعود قله بودند در مسیر بازگشت راه خود را گم کرده و هر سه جان باختند. گارسیا برای چند روز در کمپ سه گرفتار شده بود.
در بهبوهه تمام این حوادث و در ۱۹ جولای، یک تیم چهار نفره از رومانی موفق شد از جبهه روپال و از مسیر شل (Schell) به قله نانگا صعود کنند. صعود نانگا حاوی پیام امید و شجاعت بود و اینکه تروریست ها نمی توانند ماهیت صعود را شکست دهند.
در ۲۶ جولای ۲۱ کوهنوردی که در کمپ دو K2 مستقر شده بودند به دلیل افزایش خطر وقوع بهمن مجبور به بازگشت شدند اما یک پدر و پسر نیوزلندی به نامهای مارتی و دنالی اشمیت که از تجربه بالایی نیز برخوردار بودند با اصرار بر ادامه صعود دچار حادثه بهمن شده و هر دو جان باختند و بدین ترتیب K2 در فصل صعود ۲۰۱۳ هیچ صعودی به خود ندید. مارتی و دنالی قبل از عزیمت به K2 موفق شده بودند برودپیک را صعود کنند.
اما گاشربروم یک نیز همانند برودپیک در این فصل بسیار حادثه خیز بود و اینبار یک کوهنورد اهل چک در این کوه دچار حادثه گردید. بعد از اینکه تیمهای دیگر گاشربروم ها را ترک کرده بودند، تنها یک تیم چهار نفره از چک در منطقه حضور داشت. از این چهار نفر، دو نفرشان موفق شدند هر دو قله گاشربروم ها را از مسیر استاندارد صعود کنند اما دو کوهنورد دیگر به نامهای مارک هولسک (Marek Holecek) و زنک هروبی (Zdenek Hruby) قصد داشتند گاشربروم یک را از مسیر تازه ای در جبهه جنوب غربی صعود کنند. زنک هروبی که خود رئیس فدراسیون کوهنوردی چک و از کوه نوردان با سابقه این کشور بود به همراه همنوردش مارک بعد از صعود ناموفقشان بر روی دیواره و در مسیر بازگشت بر اثر سقوط جان خود را از دست داد.
با اینکه این فصل پر از خبرهای ناراحت کننده بود اما برخی از کوهنوردان در رسیدن به اهداف خود موفق بودند. یکی از این موفقیت ها متعلق به ماریانو گالوان (Mariano Galvan) بود که برای اولین بار توانست گاشربروم یک و دو را بدون استفاده از طناب ثابت و به شکل سولو صعود کند. در کل بیش از ۳۰ نفر موفق شدند به گاشربروم دو و ۱۳ نفر به گاشربروم یک صعود کنند که از این تعداد هشت کوهنورد موفق شدند هر دو قله را صعود کنند. یک کوهنورد روس نیز به نام الکسی کوسیاکوف (Alexei Kosjakow) که در زمان وقوع حادثه نانگا در ارتفاعات بالاتر این کوه بود به جای بازگشت به خانه ، به تیم روسی گاشربروم پیوست و توانست هر دو قله را صعود کند.
دیگر کوهنورد موفق در قره قروم پاکستان که نام او ذکر شده، اسکار کادیاک (Oscar Cadiach) از اسپانیاست که در این فصل موفق شد با صعود به گاشربروم یک ، سیزدهمین قله بالای هشت هزار متری خود را به ثبت برساند. با این صعود اسکار برای دست یابی به چهارده قله تنها قله برودپیک را در پیش روی خود دارد.
آدام اوندرا و یک ۵٫۱۵b دیگر:
به نقل از وبلاگ بیواک؛ آدام اوندرا در تاریخ۲۰ آگوست برابر با ۲۹ مرداد موفق شد در منطقه فلاتانگر نروژ مسیر "حرکت" Move به طول ۵۵ متر و با درجه سختی ۵٫۱۵b را صعود نماید .آدام اوندرا: " دو هفته و نصفی طول کشید ، اما همراه با احساسی از قدرت و شرایطی بسیار عالی . این مسیر ( حرکت( برای من سخت بود، یکی از سخت ترین ها، اگرچه هنوز تکرار مسیر "تغییر"( با درجه ۵٫۱۵c ) سخت تر است "
اگر برنامه های اوندرا به همین شکل ادامه یابد بدون شک او یکی دو سال آینده صعود با درجه ۵٫۱۵d و صعود آنسایت با درجه ۵٫۱۵a را به ثمر خواهد رساند .اریک گراندلیوس Erik Grandelius یکی از سنگنوردان سوئدی می گوید : "هر تلاش یا هر حرکت برای آدام اوندرا همچون یک جریان زیبا در او جاری است …. صعود های او ؛ به استثنای اشتباهات بسیار کوچک در کراکس های مسیر ؛ تماما کامل و بدون عیب ونقص هستند . آدام ، برای هر کاری یک برنامه ی تفصیلی دارد ".
اوندرا فعلا عازم کشورش ( چک ) می باشد و البته در ماه سپتامبر و قبل از گشایش مدرسه ها مجددا به نروژ برمی گردد . او در حال حاضر نفر اول سنگنوردی جهان است و بالاترین درجه صعود ، مسیر "تغییر" با درجه ۵٫۱۵c ، از آن اوست.
بسته پیشنهادی هفته :
پیشنهاد ۱ – «انتشار مقالهای از دومین جشنوارهی سنگنوردی بیستون در نشریه CLIMB» :سایت فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی کشور
پیشنهاد ۲- «گزارش و ویدوئی از برنامه گرده شرقی سرکچال به خلنو» :کوه نوشت
پیشنهاد ۳-«بهرام ریحانی» و تجربهی اجرای پانتومیم بر قلهی «دماوند» : کوه نیوز
گردآورنده و تنظیم : ساقی محمودی
آگوست 26th, 2013 at 9:14 ب.ظ
دروووووووووووووود و سپاس تشکر فراوان از خانم محمودی عزیز