هر هفته یک برنامه: این بار گزارش صعود قله زرینهکوه ـ ۱۳۹۲٫۰۳٫۱۰
زرینهکوه یکی از قلههای منفرد در دامنههای جنوبی البرز مرکزی است. جایی که بعد از آن (به طرف جنوب) دشتها و مناطق بیابانی و کویری سمنان و گرمسار شروع میشود.
تمام یالهای جنوبی زرینهکوه به این دشتها میرسد و در آنجا با آنها یکدست و همسطح میگردد. ولی برعکس آن یالهای شمالی این کوه که تعدادشان زیاد نیست، به شکل صخرهای و دیوارهای است. دره طولانی که از دلیچای در جاده فیروزکوه شروع میشود، بعد از عبور از روستاهای مومج، دهنار و هویر به دو دریاچه زیبای کوهستانی (هویر و تار) در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متری میرسد و از آنجا به شکل جادهای خاکی امتداد یافته به شهر دماوند ختم میشود.
تمام این جادهای که ذکر شد، به اضافه قسمتی از جاده فیروزکوه (حدفاصل سهراهی دماوند تا دلیچای) مانند کمربندی دورتادور این کوه وسیع را دربر گرفته است.
مسیر صعود شمالی این قله از دریاچه تار میباشد که از روی یالی مشخصی است که پاکوبی بر روی آن وجود دارد و مستقیماً به قله اصلی میرسد. مسیرهای صعود دیگر این قله از سمت جنوبی آن، از روستاهای آینهورزان، خسروان و جابان امکانپذیر میباشد.
یکی از مشخصات بارز صعود این قله دیدن تمامی طول خطالرأس قلل دوبرار (قرهداغ) از گردنه امامزاده هاشم در جاده هراز تا منطقه فیروزکوه است.
ضمناً نمای زیبایی از رخ شرقی تا غربی قله دماوند، به ویژه مسیرهای جنوب شرقی و جنوب غربی آن از فراز این قله قابل رؤیت میباشد.
قله کمارتفاع «قوچ» در جنوب منطقه آبسرد دماوند که بلندترین ارتفاع آن منطقه است، یکی دیگر از مناظر قابل توجه ما کوهنوردان در هنگام صعود این قله است.
شرح برنامه:
ساعت ۷:۳۰ صبح روز جمعه ۱۰ خرداد ماه ۱۳۹۲ با تیم ۱۹ نفره باشگاه از روستای خسروان در ۱۰ کیلومتری شرق شهر دماوند، کوهپیمایی را «به اجبار» با انتخاب یالی که شیب زیادی داشت، شروع کردیم.
بعد از یکونیم ساعت با نزدیک شدن به یال اصلی، توقفی جهت صرف صبحانه داشتیم.
بعد از طی مسافتی، قله فرعی این کوه از دور نمایان شد. شیبهای زیر این قله تند و نفسگیر بود. بعداز صعود آن، قله اصلی در دسترس و در فاصله کمی با آن قرار داشت.
در ساعت یک بعدازظهر، بعد از عکاسی و استراحت روی قله بسیار زیبای زرینهکوه به طرف شمال این کوه و دریاچه تار حرکت کردیم و توانستیم ۲ ساعته این مسیر را طی کنیم.
ارتفاع قله ۳۸۵۵ متر (با GPS) اندازه گیری شد.
در این مسیر باید در پیدا کردن یال اصلی فرود و پاکوب روی آن دقت کرد، زیرا مسیرهای دیگر به شیبهای نامناسب و صخرهای برخورد مینماید.
بعد از رسیدن به دریاچه تار و کمی شنا کردن در آب بسیار سرد و زلال آن و صرف ناهار، با مینیبوس باشگاه که در آنجا منتظرمان بود، از مسیر دلیچای به تهران بازگشتیم.
اعضای شرکتکننده به ترتیب حروف الفبا (۱۹ نفر):
خانمها: داداشی، گلجان و محمودی (عکاس)
آقایان: اسدی، پورزادی، حاصلی، حمیدی (سرپرست برنامه)، غ.ر. خلیلآبادی، دهحقی (گزارشبرنامهنویس)، رحمتی، صادقزاده، غلامی، فتحیان، فقیهی، قرباننژاد، گنجگاهی، موسینژاد و همتیان
مهمان: خانم زهرا نوکانی
غایبین: خانم شاهرخی و آقایان سیدمراد و موسوی
گزارش سایت از: ذبیحا… حمیدی
1392.3.11
مسیر صعود و فرود
ابتدای مسیر با نمایی از روستای خسروان
نمایی از قله فرعی زرینه کوه
شیب های منتهی به قله فرعی
ادامه مسیر تا قله اصلی
زرینه کوه و دماوند باشکوه
قله زرینه کوه – ۳۸۵۵ متر
نمای شمالی قله
مسیر بازگشت
شنای آخر برنامه در آب سرد دریاچه تار
ژوئن 1st, 2013 at 10:36 ب.ظ
سلام وخسته نباشید به همه همنوردای خوبم…
این شنای آخر برنامه دیگه آخرشه هااااا…
ژوئن 2nd, 2013 at 1:08 ب.ظ
سلام ودرود خدمت خانواده ی صمیمی اسپیلت
به همه ی دوستان خسته نباشید میگم
برنامه ی خوبی بود چراکه تمامی دوستان از آمادگی مناسبی برخوردار بوده وبدون اتلاف وقت و با سرعت مناسب صعود و فرود قله انجام شد.امیدوارم این زمانبندی که در نتیجه ی همراهی همنوردان بوده ، در سایر برنامه ها نیز با آمادگی های لازم مشاهده گردد،البته یادمان باشد که شنا به صورت حرفه ای هم در دستور کارمان قرار گیرد تا زین پس از قافله ی شناگران جا نمانیم(آقایان).
شاد و پیروز باشید