با شروع فصل پاییز کم کم باید از مسیرهای کوهستانی برای انجام دوچرخه سواری کوهستان صرف نظر کرد. ما هم از آخرین فرصت ها برای دیدار از دشت لار از مسیری تازه و در فصلی که کمتر دشت لار پذیرای دوچرخه سواران بوده استفاده کردیم.

مطابق اکثر برنامه های دوچرخه کوهستان که توسط کارگروه دوچرخه کوهستان باشگاه اسپیلت انجام می شود ، این مسیر نیز برای اولین بار توسط جی پی اس و گوگل ارث طراحی و اجرا شد.

حدود ساعت ۸ صبح حرکت را از جاده هراز به دشت لار که در کنار راهدار خانه منظریه قرار دارد در هوایی سرد و ابری آغاز کردیم. احتمال بارندگی طبق پیش بینی هوا شناسی ممکن بود کار ما را دشوار بکند و وجود ابرهای سیاه در قسمتهایی از آسمان حدث و گمان ما را بر این احتمال تقویت می کرد. اما در این میان دیدار دماوند در بالای ابرها منظره ای زیبا و فرح بخش بود که به همه ما انرژی و روحیه می داد.

 

با ورود به دشت گل زرد با منظره پاییزی و هوای متغیر در دشت مواجه شدیم که پیاپی آفتابی و ابری می شد ولی چیزی که همواره ثابت بود بادی سرد بود که مارا وادار به استفاده از دستکش های زمستانی می کرد . توقف کوتاهی برای صبحانه داشتیم و برودت هوا مجال توقف طولانی به گروه را نمی داد.

 

 

شیب مسیر برای دوچرخه سواری کوهستان به نظر من بسیار ایده آل بود ، شیبی که در انتها ما را به گردنه ۲۸۰۰ متری گل زرد به لار می رساند . هر چند در انتهای مسیر قسمت هایی از جاده مالرو و سنگلاخ بود و تنها به صورت پیاده روی امکان عبور وجود داشت که این هم به نظر من از خصوصیات و جذابیت های مسیر های دوچرخه کوهستان است .

 

با رسیدن به بالای گردنه ، دشت لار در پایین دست نمایان شد که بسیار منظره هیچان انگیز و زیبایی بود ، هر چند هنوز از این محل خود دریاچه قابل مشاهده نبود. شدت باد در این نقطه به اوج می رسید . تیم ما بعد از حدود ۲:۳۰ و طی مسافتی حدود ۹ کیلومتر به این نقطه رسید و به سمت دشت لار سرازیر شد. نکته جالب در ادامه مسیر قسمتهایی بود که زمین  بسیار گرم بود و می شد حرارت آنرا احساس کرد . در این نقاط پوشش زمین تابستانی بود و سرسبزی این بخش های کوچک در این موقع از سال در جایی مثل ورودی دشت لار بسیار جالب و غیر منتظره بود.

 

 

با ورود به دشت لار کاملا پوشش گیاهی و آب و هوای متفاوتی را تجربه کردیم ، علف زار های خشک شده ، کاهش شدت باد و مقداری افزایش دما و از همه جذاب تر مناظر دوردست دشت لار و قله های منطقه همگی جذابیت های دشت لار بود و از بارندگی همچنان خبری نبود. پس از کمی استراحت و استفاده از مناظر اطراف وقتی به سمت دریاچه و سد لار حرکت کردیم اندکی بارندگی به شکل برف بسیار ریز اما متراکم داشتیم که زیاد به طول نیانجامید اما در همان مدت کم با ضربه های شدیدی که به سر و صورت تیم میزد به زیبایی منطقه افزود.

 

در ادامه مسیر در امتداد دریاچه لار در دامنه کوه جنوبی آن تا تاج سد لار طبق نقشه ما پیش می رفت . جاده ای که شیب نسبتا تندی داشت و ظاهرا زیاد مورد استفاده نبوده و برای نصب و نگهداری دکل های برق موردی استفاده می شود.

بالا رفتن از این جاده و تغییر منظره دریاچه و دشت لار از جذابیت های این قسمت از مسیر بود.

 

 

 

طبق نقشه ای که از گوگل ارث دیده بودیم باید از دو تونل در انتهای مسیر عبور می کردیم اما با رسیدن به اولین تونل متوجه شدیم که تونل را با در های فلزی بسته اند و ظاهرا این مسیر از این قسمت تا تاج سد ورود ممنوع است . بعد از بررسی های مختلف بالاخره از جاده پایین تری در پای دریاچه به انتهای تونل اول می رسیدیم اما باید برای رسیدن از کف دریاچه به جاده ، این اختلاف ارتفاع را همراه با دوچرخه کوهپیمایی می کردیم. البته این کار را انجام دادیم و وارد قسمت ممنوعه سد شدیم که پس از مدتی با ماموران حراست سد و در ادامه ماموران کلانتری مواجه شدیم که هم از حضور ما تعجب کرده بودند و هم اینکه مصرانه از ما میخواستند از مسیری که آمده ایم بازگردیم و به هیچ عنوان به ما اجازه عبور نمی دادند . خوشبختانه بعد از مدتی صحبت های آقای حمیدی به عنوان فرد با تجربه در گروه با مسئولان و جلب اعتماد آنها بالاخره برای عبور ما رضایت دادند و ما از تاسیسات و همچنین تاج سد عبور کردیم که همین جا از آقای حمیدی تشکر می کنیم.

 

در انتها نیز پس از حدود ۷ ساعت برنامه ما در روستای پلور به اتمام رسید .

 

اسامی شرکت کنندگان :

رضا نوروزی ، ناصری ، امیرحسین بیدمشکی ، شهاب قدیری ، رامین منفردزاده ، عبداله اسدالهی ، ذبیح اله حمیدی ، مصطفی شاملو ، روبن سرکیسیان و توحید نوروزی (سرپرست).

 

اطلاعات برنامه:

مسافت : ۳۴ کیلومتر
ارتفاع شروع مسیر: ۲۳۸۰ متر
کمترین ارتفاع : ۲۲۳۵ متر در روستای پلور
بیشترین ارتفاع : ۲۸۲۸ متر در گردنه گل زرد به لار
حداکثر سرعت : ۵۵ کیلومتر در ساعت
متوسط سرعت ۵ کیلومتر در ساعت
زمان : ۶ ساعت ۳۰ دقیقه

 

 

 

 

تهیه و تنظیم : توحید نوروزی (سرپرست برنامه و مدیر کارگروه دوچرخه کوهستان اسپیلت )

۲ آبان ۱۳۹۰