هر هفته یک برنامه: این بار گزارش صعود قله سبلان/ ۹ و ۱۰تیر ۹۰

سبلان این کوهستان زیبای سرزمین آذربایجان که شهرت جهانی دارد، عنوان سومین قله مرتفع کشورمان بعد از دماوند و علم کوه را از آن خود کرده است.

این کوهستان از ۳ قله مجزا به نام های سبلان، هرم داغ و کسری داغ تشکیل شده است که به شکل شرق به غرب قرار گرفته اند. هرم داغ که در وسط این کوهستان قرار دارد، ۳ قله متصل به هم دارد که کاملاً صخره ای و ریزشی است. ۳ یخچال مشهور و دائمی این کوه ها نیز همواره مورد توجه کوهنوردان است و بسیاری از دوره های فنی و آموزشی در پهنه این یخچال ها برگزارمی شود.

صعود زمستانی سبلان به دلیل سرد بودن و بارش زیاد برف از مشکل ترین صعودهای کوهنوردی زمستانی است.

این قلل را می توان از چند مسیر صعود کرد:

۱-مسیر شمالی: از طریق روستای شابیل و قطورسوئی

۲-مسیر غربی: از طریق روستای شابیل یا مشکین شهر

۳-مسیر جنوبی: از طریق روستای سرعین و پیست آلوارس

۴-مسیر شرقی: از طریق روستای سردآبه

به اتفاق تیم ۱۴ نفره باشگاه ساعت ۷ صبح ۹ تیر ماه سال جاری، به روستای شابیل و از آنجا با جیپ های لندرور و تندرو به پناهگاه یا همان مسجد در ارتفاع ۳۷۰۰ متری سبلان رسیدیم. بعد از آماده شدن، ساعت ۹:۱۵ صعود را شروع کردیم. هوا معتدل و کم باد بود. صعود ما یک روزه برنامه ریزی شده بود. با توجه به ارتفاع زیاد منطقه، با سرعت کم حرکت می کردیم و حدود ۲ ساعت طول کشید تا اعضای تیم به هم هوایی معتدلی دست یابند. از آنجا که در این مسیر کوهپیمایان زیادی تردد دارند، پاکوب مناسبی همراه با علائم و پرچم نصب شده است.

برف چال های کوچکی در مسیر وجود داشت که به راحتی از آن عبور کرده در ساعت ۱ بعدازظهر به شیب آخر زیر قله رسیدیم. پس از کمی استراحت از پاکوب مناسب این شیب بالا رفته و در ساعت ۲:۳۰ به سنگ مشهور(محراب داشی) بر فراز قله رسیدیم و پس از چند دقیقه کوهپیمایی دیگر به کنار دریاچه قله سبلان که از پدیده های استثنایی کوه های ایران و جهان است قدم گذاشتیم.

سطح دریاچه نیمه یخ زده بود ولی همچنان زیبایی و شگفتی خود راحفظ کرده بود. حدود یک ساعت در آن ارتفاع استراحت کردیم و سپس از همان مسیر به طرف پایین بازگشتیم. GPS ما ارتفاع ۴۷۹۵ متر را روی قله ثبت کرد.

پس از رسیدن مجدد به پناهگاه با وجود اینکه وسایل شب مانی و چادر به همراه داشتیم، به پیشنهاد دوستان با جیپ به طرف شابیل حرکت کردیم و شب را در هوای خنک و فرح بخش آنجا به صبح رساندیم.

سبلان جزء کوه های مقدس کشور ما محسوب می شود. گویا در برخی کتب تاریخی و مذهبی از این کوه به عنوان جایگاه ظهور زرتشت پیامبر نام برده شده است. چندان مهم نیست که این موضوع چه اندازه صحت دارد، حتی اگر افسانه هم باشد، مهم آن است که با سفر به این کوه و با بالا رفتن از آن نفس و روحیه ما تزکیه و پالایشی دوباره می یابد.

مطمئناً این گونه مکان ها به قدرت و شخصیت افرادی که دارای نیروهای ماورای انسانی باشند می افزاید. بیراه نیست که بیشتر شخصیت های پیامبرگونه در عصرهای گوناگون اکثراً یا از کوهستان الهام گرفته اند و یا در آنجا سکنا گزیده اند.

برای ما انسان های معمولی صعود سبلان مساوی است با شور و شعفی وصف ناپذیر و دلپذیر، حال باید بیاندیشیم در کوهستان چه چیز قریبی است که همه گونه انسان می تواند از آن بهره مند شود.

مطمئناً سبلان کوهی است که مشخصات کامل آن را دارد و برای همه در نوع خود بی نظیر و الهام بخش است.