طبق قرار قبلی روز پنجشنبه ۱۳۹۹/۱۰/۱۱ ساعت ۶ صبح از تهران حرکت کرده به سوی جاده چالوس و روستای حسنکدر کیلومتر ۶۵ رسیدیم .

ساعت ۹ صبح از ابتدای روستا استارت زده و بعد از قرار گرفتن بر روی یال به سمت قله حرکت کردیم.

مسیر با برف زیادی پوشیده شده بود و دوستان به نوبت برف‌کوبی می‌کردند.

به دلیل نشستن حجم زیادی از برف بر روی سنگهای رو تیغه ها و گاهاً یخ بسته بودن سنگها ،مجبور شدیم که چند قسمت را از زیر تیغه دور بزنیم.

به دهلیزی رسیدیم که هر چه به سمت بالاتر می‌رفت فراخ تر میشد و حجم برف انباشته در آن نیز بیشتر.

مسیر مناسب صعود را انتخاب کردیم تا از ایجاد بهمن و درگیری در آن خودداری کنیم .

بر روی یال رسیده و استراحت مختصری کردیم.

از روی یال ادامه مسیر داده و بعد از ۲ ساعت به چند سنگ‌چین برخورد کردیم که ساعت ۱۶ بنا به تصمیم سرپرست در مکان مناسب اقدام به شب مانی کردیم.

با استفاده از بیلِ برف ، کلنگ و پاکوب کردن برفها بعد از ۴۵ دقیقه جای نسبتاً مناسبی ایجاد شد.

۳ تخته چادر برپا کرده و در آن ها مستقر شدیم .

حجم زیاد برف ، حمل کوله های سنگین ، طناب و لوازم فنی انرژی زیادی از ما گرفته بود.

ابتدا کفش‌ها را از برف تمیز کرده و سپس به آب کردن برفها پرداختیم.

بعد از صرف شام به استراحت پرداختیم .

فردا صبح بیدار شده و با توجه به این که فاصله چندانی با قله نداشتیم (چیزی حدود ۵۰۰ متر ارتفاع) ساعت ۸:۳۰ استارت زدیم.

همان ابتدای استارت ۲۰ متر بعد از چادرها دهلیز پر از برفی بود با پرتگاهی که انتهای دهلیز وجود داشت.

طناب را به خود متصل کردم و بعد از عبور از ریشه سنگها و تراورس از بالای سنگ‌هایی که از برف بیرون زده بود اقدام به نصب کارگاه نمودم .

اعضای تیم در حمایت یومار صعود کردند و استاد ظهوری و آقای یگانه اقدام به صعود از روی سنگ و ریشه سنگ نمودند.

راهی جهت صعود پیدا نشد و ناچار از همان دهلیز استاد ظهوری اقدام به صعود نمودند.

باز هم از روی سنگ‌هایی که از برف بیرون بودند بقیه نفرات در حمایت یومار صعود کردند تا به بالای یال رسیدیم .

با تراورسی به غرب به تیغه ای ظاهراً غیر قابل عبور رسیدیم.

با گره زدن طناب به خود از ریشه سنگ‌ها اقدام به صعود کردم .

در بعضی نقاط تا کمر در برف فرو می‌رفتم و بهترین کار را درای تولینگ دیدم.

بعد از تراورس از زیر تیغه ها و پاک کردن برف در بعضی قسمت‌ها ، بر روی تیغه سوار شده و در انتها کارگاهی طبیعی نصب شد تا افراد در حمایت یومار صعود کنند.

در این قسمت‌ها ردپای کل و فضولات این حیوان و محل شب مانی کل و بز کاملاً مشخص بود.

ظاهراً کاری انجام نداده بودیم ولی ساعت ۱۱:۳۰ شده بود.

از تیغه ها در مسیر سنگ‌چین ادامه دادیم و بعد از تراورس از دو شیب بسیار تند با زاویه ۶۰ درجه از روی سنگ و برف به جایی رسیدیم که احتیاج به فرود داشت.

کارگاه گرفته شد، ابتدا استاد ظهوری فرود رفته کارگاهی جدید گرفته و اقدام به صعود دهلیز به طول ۸۰ متر نمودند و در بالای دهلیز کارگاهی جدید تعبیه شد.

افراد به صورت دیوییِشِن(فرود و بلافاصله صعود برروی همان طناب در جهتی دیگر) فرود رفته و پس از آن در حمایت یومار صعود کردند .

ریب‌لِی (رد شدن از گره با نصب ابزار خودحمایت و تعویض آنها در هنگام صعود و فرود با طناب) انجام داده و تا انتهای دهلیز را صعود کردند .

بعد از رسیدن با بالای دهلیز با صعود و تراورسی زیبا و خوفناک به طول ۲۰۰ متر که پرتگاهی در یک طرف و دره و شیبی بهمنی در طرف دیگر مسیر خودتمایی می‌کرد ،به نقاب بهمن رسیدیم .

با حفظ فاصله ۴ متری از لبه نقاب تراورس کرده و به مسیر ادامه دادیم.

در انتها به تراورس بزرگ زیر قله رسیدیم به طول ۱۵۰ متر .

با احتیاط از ریشه سنگ و تاج برف ادامه مسیر دادیم و به زیر قله رسیدیم .

استاد ظهوری جهت پیدا کردن مسیر فرود به سمت پایین حرکت کردند.

ساعت ۱۷ و ۳۰ متر بالاتر از جدا شدن استاد ظهوری از ما ، با دوستان عکس یادگاری قله را انداخته و در پاکوب استاد به پایین و روستای همه جا راه افتادیم .

به مسیری رسیدیم کارگاه گرفته شد ،طناب ریخته شد و افراد فرود رفتند .

کارگاه جمع شد و دست به سنگ پایین آمده و ا‌دامه رد پای استاد را دنبال کردیم.

به پرتگاهی رسیدیم که ادامه مسیر مشخص نبود.

با نظر همه اقدام به شب مانی کردیم.

جای مناسب پیدا کرده اقدام به بریدن بلوک برفی و پاکوب کردن آن نمودیم .

۳ جای چادر بسیار مناسب مهیا شد و اقدام به شب مانی کردیم .

مجدداً برف آب کرده و فلاسک های چای بود که استفاده می شد و البته سوپ.

صبح بیدار شده و از شیب و کناره دهلیزها فرود آمدیم به انتهای دره نزدیک شده و به کوچه باغ‌های روستا رسیدیم .

حجم زیاد برف همچنان ادامه داشت از روز اول تا ابتدای باغهای همه جا.

ساعت ۱۱ به همه جا رسیده و برنامه پایان یافت.

 

گزارش از محمدرضا بهروزی

 

اعضای شرکت کننده در برنامه :

صفتدر ظهوری «سرپرست» – محمدرضا بهروزی «مربی» – میلاد حسین زاده – حسن اله قلی – مهدی یگانه – سبحان سلیمی – نیما علاقه بند 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

قله هزاربند به ارتفاع ۳۳۵۰ متر