کلیمانجارو کوهستانی‌ست که با نظارت سازمان یونسکو و با همیاری دولت تانزانیا در نهایت دقت در داخل پارک ملی کلیمانجارو ، محافظت و نگهداری می شود.

سالانه صدها نفر از سراسر جهان جهت بازدید و صعود این قله به تانزانیا سفر می کنند.

این قله ۵۸۹۵ متری در نزدیکی خط استوا و در مرز دو کشور تانزانیا و کنیا قرار گرفته است و به عنوان بام آفریقا شهرت دارد.

کلیمانجارو یکی از قله های هفت گانه مرتفع هفت قاره جهان و همچنین یکی از قلل آتش فشان هفت قاره محسوب می شود.

این قله اولین بار در اواخر قرن ۱۹ صعود شده است .

برای رسیدن به چکاد این کوهستان ، مسیرهای گوناگونی وجود دارد که متداول ترین آن ها مسیر جنوبی (دروازه مارانگو) است ، برنامه تیم شش نفره باشگاه اسپیلت صعود از این مسیر بود که از تاریخ ۹۵/۱۱/۷ تا ۹۵/۱۱/۱۷ به شرح زیر اجرا شد؛

بامداد روز جمعه ۹۵/۱۱/۸ بعد از چندین ساعت پرواز از تهران و استانبول ، در نهایت به فرودگاه کلیمانجارو رسیدیم.

این فرودگاه در ۵۰ کیلومتری دو شهر موشی و اروشا قرار گرفته است.

با هماهنگی های قبلی بلافاصله به شهر موشی رفته ، در هتلی اقامت کردیم.

 

 

«روز اول»شنبه از شهر موشی پس از طی حدود ۴۰ کیلومتر جاده نیمه کوهستانی با مینی بوس به محل شروع کوهپیمائی عزیمت کردیم.
(دروازه مارانگو – ارتفاع ۱۸۰۰ متر)

لازم به ذکر است جهت عبور از دروازه مارانگو و وارد شدن به کوهستان کلیمانجارو ، به دریافت مجوز ورود و پرداخت هزینه نیازمند است که از سوی شرکت های طرف قرارداد کوهنوردان انجام می گردد.

پس از ثبت نام تک به تک و نوشتن مشخصات کامل در ساعت دوازده ظهر اولین گام ها جهت رسیدن به بام آفریقا برداشته شد.

کوهپیمایی مسیر روز اول تا کمپ ۱ که در ارتفاع ۲۷۲۰ متری قرار دارد کاملاً جنگلی و انبوه است. پاکوبی بسیار مناسب و پهن و تابلوهای چوبی راهنماهای مشخص صعود هستند .

کوله ها توسط باربرها حمل می شد و سه نفر (Guide- راهنما) در کنار تیم ما حرکت می کردند.

در تمام کمپ ها اقامت کوهنوردان در اطاق های چوبی که دارای تشک و روشنائی (برق) بود ، صورت می گرفت.

باعقد قرارداد با شرکت های مربوطه (تانزانیایی)کوهنوردان از سرویس هایی مانند غذای کامل صعود – باربر و محل خواب بهره مند می شوند.

(داشتن کیسه خواب و لباس کامل صعود در این سفر الزامی است)

طول مسیر روز اول هشت کیلومتر بود.

 

 

«روز دوم»ساعت ۸ صبح کوهپیمائی را شروع کردیم.

مسیر روز دوم به طول یازده کیلومتر بود .

بعد از مدتی از انبوه درختان کاسته شد و کم کم کوهستان نمایان گردید.

هوای نیمه ابری و مفرح و دیدن گیاهان و درختان زیبای آفریقایی مسیر را چشم نواز کرده بود.

در ساعت ۱۵ به کمپ دوم رسیدیم(ارتفاع ۳۷۲۰ متر) و بلافاصله در اطاق های چوبی ویژه کوهنوردان مستقر شدیم.

در تمام کمپ ها هم زمان با ورود ، ثبت نام انجام می شد.

بعد از کمی استراحت ، جهت تمرین و آمادگی بیشتر حدود ۳۰۰ متر هم هوائی انجام دادیم.

امروز بیشتر مسیر به شکل تراورس بود که می باید قله مجاور (شرق) کلیمانجارو موسوم به «موانزی» به ارتفاع ۵۱۴۹ متر را دور می زدیم.

 

 

«روز سوم» مسیر تا نیمه های راه به شکل تراورس ادامه داشت که پس از آن به شیب های مسطحی رسیدیم که بی شباهت به مسیرهای بیابانی نبود ، از دور نمای قله و شیب های منتهی به چکاد آن نمایان می شد.

کمپ ۳ یا همان بیس کمپ در ارتفاع ۴۷۰۰ متری قرار دارد.

فاصله کمپ ۲ به ۳ ، هشت کیلومتر می باشد.

در ساعت ۱۴ با رسیدن به آنجا در اطاق ها مستقر شدیم و به استراحت پرداختیم .

کم کم اثرات ارتفاع و معضلات آن در افراد دیده می شد.

در ساعت ۱۷ با یک نفر از اعضای تیم جهت هم‌هوایی بیشتر تا ارتفاع ۵۰۰۰ متری صعود کرده ، به کمپ بازگشتیم .

 

 

«روز چهارم»در دقایق اولیه بامداد کمی بعد از ساعت ۱۲ شب صعود نهائی را شروع کردیم .

هوا کاملاً تاریک ، ابری و بارش برف خفیف شروع شده بود.

درجه سردی هوا حدود صفر بود .

سه نفر راهنمای مسیر به اسامی (فِرِد – دتو و گِرِگ) همراه ما بودند.

با توجه به کندی حرکت یک دختر کوهنورد آلمانی که از روز اول از سوی شرکت تانزانیایی در ترکیب تیم ما قرار داده شده بود ، یکی از راهنمایان با او هم گام شد  و کم کم از ما فاصله گرفتند .

تمامی شش نفر اعضای باشگاه با نظم و هماهنگی به عنوان اولین تیم صعود کننده آن روز در ساعت ۶ صبح موفق شدیم قله اصلی کلیمانجارو به ارتفاع ۵۸۹۵ متر را صعود نماییم.

مسیر صعود از کمپ سه از شیب های بسیاری می گذرد که در ارتفاع ۵۶۰۰ متری شیب های تند پایان یافته به اولین قله می رسد.

پس از آن مسیر با کمی فراز و نشیب به دومین قله و سپس در انتهای فلات نیمه سنگی چکاد کلیمانجارو به مرتفع ترین نقطه و به بام آفریقا ختم می شود(ارتفاع ۵۸۹۵ متر).

بعد از کمی استراحت و عکاسی از همان مسیر به طرف کمپ ۳ بازگشتیم و در ساعت ۹ صبح به آنجا رسیدیم .

حدود ۲۰ سانتی متر برف همه مسیر را پوشانده بود.

پس از کمی استراحت جهت شب مانی آخر به کمپ دو بازگشتیم .

فاصله کمپ ۳ تا قله حدود ۶ کیلومتر می باشد که با احتساب جمع فاصله بقیه کمپ ها ، مسیر صعود قله کلیمانجارو حدود ۳۳ کیلومتر است .

 

 

«روز پنجم» بعد از جمع آوری لوازم طی حدود ۷ ساعت فرود رفته ، به دروازه مارانگو رسیدیم و بلافاصله با مینی بوس شرکت به هتل‌مان در شهر موشی بازگشتیم .

و بدین ترتیب برنامه کوهنوردی صعود قله کلیمانجارو به پایان رسید.

لازم به ذکر است در طول پنج روز کوهنوردی در کلیمانجارو ، به هیچ وجه زباله ای را مشاهده نکردیم.

 

******************

 

در پایان سفر یک روز را جهت بازدید یکی از سه پارک مشهور حیات وحش تانزانیا با نام سافاری Gorongoro اختصاص دادیم که بسیار دیدنی و جالب بود.

 

 

اسامی اعضای تیم ؛
ذبیح اله حمیدی (سرپرست)
مجتبی توتونچیان
علی فیض آبادی (عکاس و فیلمبردار)
محمدحسین اله یاری (هماهنگی و برنامه ریز)
راشا ملک شاهدهی (پزشک یار – Nurse)
فرزانه محمدی

 

 

*هزینه هر نفر

۱- ۱۹۰۰ دلار با احتساب انعام ها و هزینه ویزا
۲- هزینه ریالی خرید بلیط هواپیما
*نام شرکت تانزانیایی Amazing Usambarar

 

گزارش از ذبیح اله حمیدی
 

شهر موشی به همراه دوستان تانزانیایی

ورودی دروازه مارانگو

کمپ اول 

کمپ دوم 

هم‌هوای روز دوم 

اولین نمای قله کلیمانجارو

کمپ سوم 

حرکت نهایی در شب 

قله اول 

قله کلیمانجارو به ارتفاع ۵۸۹۵ متر 

هنگام فرود

عکس پایانی (دروازه مارانگو)

نشنال پارک Gorongoro