مقدمه کوهشناسی؛
قله پراو که به آن (شیخ علی خان) نیز می گویند به ارتفاع ۳۴۰۵ متر در کوهستانی در شمال شهر کرمانشاه واقع شده که از غرب بعد از قلل مشهور قُوت چَرمی و فرخ شاد تا قله شاهو در منطقه پاوه ادامه دارد. این کوهستان از شرق بعد از قلل نمازگاه و شاودالان به قلل سه کل و درنهایت به ارتفاعات فراز دیواره مشهور بیستون ختم می شود.
این کوهستان سنگی و دیواره ای در رشته کوه زاگرس قرار دارد که با درختان زیبا و جنگلی بلوط پوشش یافته است.
دهانه دو غار عمودی و عمیق ترین کشور به نام های غار پراو (در نزدیکی قله و میدان پراو) و غار جوجار (در نزدیکی قله شاودالان و در جوار گردنه و پناهگاه فلزی شنل) در این منطقه قرار گرفته است.
قله پراو بلندترین قله استان کرمانشاه است و جزو ۳۱ قله استانی ایران موسوم به (طرح سیمرغ) فدراسیون کوهنوردی محسوب می شود.
پراو در زبان کردی به معنی پرآب است.
گزارش صعود؛
ساعت ۳ بامداد روز جمعه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ تیم ۸ نفره باشگاه اسپیلت پس از پیاده شدن از اتوبوس تهران کرمانشاه که حدود ۷ ساعت به طول انجامیده بود، کوهپیمایی را از ابتدای جاده منتهی به روستای چالابه شروع کرد(ارتفاع ۱۳۰۰متر)
وضیعت هوا خنک و مناسب صعود بود. تیم بعد از ۴ کیلومتر به ابتدای راه پاکوب رسید. از این قسمت دو مسیر صعود تا چشمه دوزری و دشت اول این قله موسوم به دشت مانگ هلات وجود دارد. مسیر اول از کنار تنگه مشهور به بیولوژی (راست) شرق و مسیر دوم از سمت غرب تر (چپ) می گذرد که در نهایت هر دو مسیر پس از فرودی ۱۵۰ متری به کنار چشمه ای به نام دوزری میرسد که در این فصل نیز آب مناسبی داشت. تیم باشگاه، مسیر غرب را انتخاب کرد که از میان درختان جنگلی بلوط می گذشت. پس از رسیدن به چشمه دوزری پاکوب ادامه یافته کمی بعد به یک دو راهی دیگر می رسد که مسیرهای زمستانی و تابستانی صعود این قله هستند. تیم باشگاه مسیر شرقی (راست) زمستانی را انتخاب کرد که از کنار غار کوچک و جانپناهی به نام (یک شب) می گذشت که این مسیر کمی سنگی و ریزشی بود.
تیم در ساعت ۱۰ صبح به پناهگاه پرو در ارتفاع ۳۱۰۰ متری در جوار دشت دوم این قله به نام (میدان پراو) رسید.
(کل استراحت ها تا این نقطه حدود یک و نیم ساعت بود)
بعد از پناهگاه شیب نهایی قله با عبور از کنار صخره های مسیر شروع شد و تیم موفق شد در ساعت ۱۱ به قله پراو به ارتفاع ۳۴۰۵ متر دست یابد. از روی قله مناطق بسیار زیبایی دیده می شدند هوا کمی سرد و باد شدت یافته بود. بعد از عکاسی تیم به ارتفاعات پایین تر بازگشت.
پس از استراحت در کنار پناهگاه پراو مسیر فرود سمت راست (تابستانی) انتخاب شد که بیشتر شن اسکی بود. با رسیدن مجدد به چشمه دوزری و پر کردن مجدد آب قمقمه ها دوباره پر شد و صرف ناهار این بار مسیر فرود شرقی که به (بیولوژی) مشهور است انتخاب شد. این مسیر بعد از صعودی ۱۵۰ متری با شیب بسیار زیادی از میان درختان زیبای بلوط، توسط پاکوبی پایین می رفت و به بالای تنگه بیولوژی می رسید که با دور زدن سمت غربی آن به اول مسیر صعود و روستای چالابه باز می گشت.
تیم در ساعت ۱۷ پس از ۱۴ ساعت تلاش و یک روز کوهنوردی ناب پاییزی با رسیدن به چالابه با کرایه دو اتوموبیل (اسنپ) به ترمینال کرمانشاه رفت و در ساعت ۸ شب با اتوبوس به تهران بازگشت. بدین ترتیب در ساعت ۴ صبح شنبه این برنامه ۳۳ ساعته جذاب و موفق در ترمینال غرب تهران به پایان رسید.
کل مسیر کوهنوردی این صعود حدود ۲۰ کیلومتر اندازه گیری شد.
در این برنامه خانم اعظم رضایی از اعضای پایه ۱ باشگاه اسپیلت به عنوان سیزدهمین عضو این باشگاه موفق شد با صعود قله پراو طرح موسوم به سیمرغ (صعود ۳۱ قله استانی ایران) فدراسیون کوهنوردی را به پایان رساند.
با شادباش فراوان بر ایشان و تشکر از دیگر اعضای گرامی تیم که ما را در این صعود همراهی کردند.
اعضای شرکت کننده در برنامه؛
آقایان : ذبیح اله حمیدی«سرپرست» – علیرضا کاظمی«مربی» – مهرداد امیرآبادیان – محسن موسوی – افشین امامی خواه
خانم ها : اعظم رضایی – فرزانه فرجی – زهرا حیدریان
گزارش از ذبیح اله حمیدی
عکس ها از گالری اسپیلت