روز جمعه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ ساعت ۴ صبح ۷ نفر از اعضای باشگاه اسپیلت با دو خودروی شخصی از پل سیدخندان به سمت روستای آبنیک فشم حرکت کردیم.
پس از عبور از روستا در امتداد دره آبنیک وسایل نقلیه را کنار رودخانه پارک کرده و ساعت ۰۵:۴۵ در هوای مطبوع بهاری پیمایش را آغاز کردیم.
از روستای آبنیک میتوان قلههای جانستون(شرقی و غربی) و خرسنگ(شرقی و غربی) را صعود کرد.
خط الرأس کامل این قلل با مسافت ۵۰ کیلومتر از قله اشتر (روستای گرمابدر) شروع شده و به سمت غرب پس از عبور از قلل پَلَک، خاتون بارگاه، گیزنو ، خرسنگها، نسیجر، جانستونها، ورزا، گردنه ورزا، برج، هرزهکوه، خرسچال، فراخنو، بند دالکولی، دالکولی و نوسومبویدر به پیست دیزین میرسد.
پس از عبور از رودخانه و باغات روستا طی نیم ساعت به چشمه رسیدیم.
از اینجا مسیر تابستانه و زمستانه جانستون از هم جدا میشوند.
مسیر سمت راست به سمت خرسنگها و مسیر تابستانه جانستون میرود که تا غار آقابیوک مشترک است.
از آنجا مسیر قله خرسنگ به صورت تراورسی از سمت راست (شرق) و دره پشت غار عبور می کند و مسیر سمت چپ (غرب) نیز به سمت غار و در ادامه به قله جانستون میرسد.
به دلیل بهمنی و گلآلود بودن مسیر تابستانه تصمیم گرفتیم از مسیر زمستانه صعود را ادامه دهیم.
مسیر زمستانه از چشمه به سمت چپ (غرب) فرود می رود و پس از عبور از رودخانه به یال اصلی صعود میرسد که به قله جانستون منتهی میشود.
ساعت ۱۱:۱۵ به قله جانستون غربی رسیدیم.
پس از گرفتن عکس یادگاری تیم به دو گروه تقسیم شد.
تیم اول به تعداد ۴ نفر به سرپرستی حامدرضا قنبری از همان مسیر صعود به آبنیک بازگشتند و تیم دوم به تعداد ۳ نفر به سرپرستی بهنام پیروزرام به سمت خط الرأس خرسنگ ادامه مسیر داد.
تیم دوم در ادامه مسیر بعد از نیم ساعت قله جانستون شرقی را صعود کرده و به سمت تیغههای نسیجر و قله نسیجر حرکت کرد.
گفتنی است این مسیر در این فصل سال نقابهای برفی متعدد و عظیمی دارد که در صورت برداشتن حتی یک گام اشتباه تیم با خطر ریزش بهمن روبرو خواهد شد.
بارشهای برف کم سابقه در زمستان سال قبل نیز مزید بر علت شده بود تا شاهد نقاب های وسیعتری باشیم.
دست به سنگهای متعدد و تیغه ای بودن مسیر یکی دیگر از چالشهای این مسیر است که نیازمند تجربه کافی و مهارت دست به سنگ میباشد.
بیشتر تیغهها را از روی تیغهها عبور کرده و در ساعت ۱۳ به قله نسیجر رسیدیم.
بعد از قله نسیجر یک قله فرعی وجود دارد که به گردنه خرسنگ به جانستون می رسد و مسیر فرود قله خرسنگ به سمت دشت جانستون نیز می باشد.
قبل از قله فرعی با توجه به اینکه زمان کافی در اختیار نداشتیم و بر روی آن قله نیز خطر بهمن متوجه ما نبود تصمیم گرفته شد از قله فرعی به شکل تراورسی عبور کنیم.
در حین تراورس با دهلیزهای پرشیب و برفچالهای سفت مواجه شدیم که وقت زیادی از تیم گرفت.(گفتنی است صعود قله فرعی تصمیم بهتری بود)
به هر حال با دقت فراوان از این منطقه نیز عبور کردیم و ساعت ۱۵ به گردنه رسیدیم.
پاکوب فرود از گردنه به سمت دشت جانستون برف کوبی شده و کاملا مشخص بود.
استراحت کوتاهی کرده و به سمت قله خرسنگ ادامه مسیر دادیم.
ساعت ۱۶:۱۵ به قله خرسنگ غربی رسیدیم و بلافاصله فرود را آغاز کردیم.
در پایان ساعت ۱۹:۳۰ به روستای آبنیک رسیدیم.
تیم اول نیز در ساعت ۱۵:۳۰ به روستا رسیده و به تهران بازگشته بودند.