طبق قرارهای همیشگی باشگاه اسپیلت، جمعه ۱۳ آبان ۱۴۰۱ ساعت ۴ بامداد با همراهی ۵ تن از دوستان توسط یک دستگاه ون خود را به روستای مورود از بخش آسارا در جاده چالوس رساندیم.
ساعت ۵:۳۰ دقیقه به ابتدای روستای مورود رسیدیم که در آنجا یک راهبند و یک اطاقک نگهبانی خودنمایی می‌کرد که از ورود غیر بومیان با خودرو به داخل روستا جلوگیری می‌شد.
در همان زمان کوهنوردی که به تنهایی به منطقه آمده بود از ما اجازه خواست تا با فاصله اندکی پشت تیم ما به سمت قله منار حرکت کند که مورد موافقت تیم قرار گرفت.
بعد از آماده کردن هدلایت ها و پوشیدن کفشهای کوهنوردی در ساعت ۵:۴۰ در زیر نور مهتاب مسیر خود را از کنار زمین فوتبال شروع کردیم. کمی جلوتر و با استفاده از جی پی اس، پایکوب مسیر را یافتیم.
خط الرأس روبرویمان و در جهت جنوب دیده می‌شد.
مسیر را در شیب مناسبی ادامه دادیم و در ساعت ۶:۵۰ بر روی خط الرأس قرار گرفتیم.
بعد از کم کردن لباس به سمت قله منار حرکت کردیم.
اولین نقطه ای که آفتاب بر روی پوستمان تابید را برای صرف صبحانه انتخاب کردیم.
ساعت حدود ۸ بود و ۲۰ دقیقه ای را مشغول صرف صبحانه شدیم.
سپس ادامه مسیر را در پیش گرفتیم و در ساعت ۹:۳۱ بر فراز قله ۳۵۲۰ متری منار ایستادیم.
بلافاصله مشغول ثبت عکسهای تیمی و انفرادی شده و به مسیر ادامه دادیم.
مسیری نسبتا طولانی تا قله سیاه سنگ در مقابلمان بود که مشخصه ی این قله دکل‌های فشار قوی و جاده کنار آن بود.
همچنان فراز و فرودها را طی می‌کردیم و درنهایت در ساعت ۱۱ بر بلندای قله سیاه سنگ به ارتفاع ۳۵۲۸ متر تکیه زدیم.
در اینجا دوستی که همراهمان بود تصمیم گرفت مسیر پیموده شده را برگردد، بنابراین از ایشان خداحافظی کرده و فرودی ایمن را آرزو کردیم.
در این نقطه با توجه به زمان خوب طی شده و همچنین قوای جسمی و ذهنی نفرات، تصمیم گرفتیم مسیر را به سمت شهرستانک ادامه دهیم.
قبل از حرکت در سمت شمال شرقی قله جایی‌ که خبری از باد نبود را انتخاب کرده و مقداری استراحت نمودیم و خود را برای ادامه مسیر آماده کردیم.
اینجا خط الرأس به دو قسمت تقسیم می‌شد که ما سمت شرق را برای ادامه مسیر انتخاب کردیم.
کمی از قله فاصله گرفته بودیم که سه کوهنورد که گویا از روستای سنگان آمده بودند به قله سیاه سنگ رسیدند و سگی نیز همراه آنها بود.این سگ در ادامه مسیر به تیم ما پیوست و تا انتها همراهیمان کرد.
خورشید گهگاهی در پشت ابرها ناپدید می‌شد و همزمان باد سردی که در منطقه وزیدن گرفته بود بر سرما می افزود.
در مسیر به سمت قله تالون از بالای یکی از تونلهای آزادراه تهران شمال گذر کرده و بعد از چندین فراز و نشیب در ساعت ۱۴:۱۱ قله تالون به ارتفاع ۳۳۰۰ متر را لمس کردیم.
سرمای خط الرأس بیشتر شده بود و گاهی چند قطره برف می بارید.
قله های لوارک، بازارک و سی و سه چم قابل مشاهده بود ولی ادامه خط الرأس به سمت توچال در زیر ابرها مخفی شده بود.
آخرین قله این برنامه یعنی سرلت بوضوح دیده می‌شد که البته قبل از آن چند فراز و فرود وجود داشت.کم کم به سرعت باد نیز افزوده می‌شد.