طبق تقدیم برنامه‌های زمستان ۱۳۹۱ باشگاه کوهنوردی اسپیلت، قرار بود این هفته صعود قله سیاه‌بند را از مسیر شمالی (اوشان) داشته باشیم.
 

ولی متأسفانه (یا خوشبختانه!) به دلیل بارش برف سنگین که تا صبح روز پنجشنبه ادامه داشت و انباشتگی آن در دره‌ها و حتی یال‌ها و احتمال ریزش بهمن، به ویژه در مسیر شمالی، این برنامه تغییر کرده و صبح روز جمعه ۱۳۹۱٫۱۲٫۱۸، ساعت ۷:۰۰ صبح با حضور بیست نفر از اعضا به قصد صعود قله دارآباد و سیاه‌بند از مسیر نرمال (دارآباد) صعود را شروع کردیم.
 

هوا آفتابی و کمی سرد بود. حجم برف در ارتفاعات زیاد و چشمگیر به نظر می‌آمد. در ساعت ۱۲:۰۰ ظهر بعد از رسیدن به قله دارآباد، ۶ نفر از اعضا به قصد صعود قله سیاه‌بند از تیم اصلی جدا شدند.
 

قله دارآباد به ارتفاع ۳۲۰۰ متر در منتهی الیه (آخرین قله) خط‌الرأس شرقی توچال واقع شده است.
 

این خط‌الرأس از گردنه قوچک شروع شده، قبل از قله دارآباد با خط‌الرأس دیگری که به یال بیمارستان دارآباد معروف است یکی شده، تا قله توچال ادامه دارد.
 

مسیر صعود دارآباد به قله توچال یکی از مسیرهای فنی این منطقه می‌باشد که مهمترین قسمت آن مسیر قله دارآباد به سیاه‌بند است که تماماً مسیری سنگی و تیغه‌ای است که در زمستان سختی صعود آن دوچندان می‌شود.
 

تیم صعودکننده به سیاه‌بند بعد از ۲ ساعت تلاش، بدون دستیابی به قله، در ساعت ۱۴:۰۰ به قله دارآباد بازگشتند و به اتفاق هم بعد از صرف ناهار از مسیر دره (چشمه دراز لش) به محل پارکینگ دارآباد بازگشتیم و برنامه ما به پایان رسید.
 

اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: بیگدلی، داداشی، عاشق‌حسینی، گلجان، محمودی (عکاس) و میرزایی
آقایان: امین، بهروزی، حمیدی (سرپرست)، غ.ر. خلیل‌آبادی، دهخدایی، سلیمی، شاهینی، ظهوری (سرپرست تیم سیاه‌بند)، غلامی، کولائیان، مهدی محمدیان (مهمان)، منفردزاده، میرفخرایی و اسدا… همتیان
غایبین: آقایان بلوچی و فتحیان

    گزارش سایت از: ذبیح‌ا… حمیدی
    1391.12.19