رویدادهای مهم کوهنوردی (قسمت بیستم)
آغاز اکسپدیشن تراورس دوقله گاشربروم ۱ و گاشربروم ۲ در اولین صعود زمستانه دو قله ۸۰۰۰متری
سیمونه مورو و تامارا لانگر در پاکستان و آغاز اکسپدیشن تراورس دوقله گاشربروم ۱ و گاشربروم ۲ در اولین صعود زمستانه دو قله ۸۰۰۰متری، در عین حال بحثها و انتقادات در مورد آمادگی و همهوایی قبلی آنها در محفظه هیپوباریک بالا گرفته است.
در حالیکه “دنیس اوربکو”، “دان بویی” و “لوتا هینستا” در ترکینگ بسوی بیسکمپ برودپیک از یخچال “بالترو” هستند و از سویی “جوست کوبوش” کوهنورد جوان و مصمم آلمانی هم “همهوایی” خود را در آیلندپیک کامل کرده است تا خود را برای صعود سولوی زمستانه قله اورست آماده کند.
“سیمونه مورو” و “تامارا لانگر” در ۱۹ دسامبر در پاکستان فرود آمدند تا بعنوان سومین اکسپدیشن زمستانی در کوههای هیمالیا تلاش خود را که “اولین تراورس گاشربرومها” است را در زمستان آغاز کنند.
اکسپدیشن ایتالیایی که شامل فیلمبرداران (ماتئو زانگا و ماتئو پاوانا) با هواپیما به اسکاردو پرواز میکنند و در آنجا بعد از یک روز فورا به سمت آسکوله حرکت میکنند و یک هفته ترکینگ در یخچال بالترو آنها به بیسکمپ گاشربروم خواهند رسید.
در مسیرشان آنها از نزدیکی بیسکمپ “برود پیک” خواهند گذشت و جایی است که “مورو” و “تامارا” دوستشان “دنیس اوربکو” را ملاقات میکنند (آنها اولین صعود زمستانه نانگاپاربات در سال ۲۰۱۶ را بهمراه علی سدپارا رقم زدند با وجودی که که تامارا لانگر ۷۰متر به قله به علت بیماری نتوانست تا قله سه کوهنورد را همراهی کند).
از سویی بحثها و انتقادات در مورد “همهوایی” قبلی “مورو” و “تامارا لانگر” در محفظه هیپوباریک که طراحی و اداره آن توسط آزمایشگاه تحقیقاتی علمی “اوراک” در بولزانو ایتالیا انجام شد، آغاز شده است.
این انتقادات بر این پایه استوار است که این شیوه “همهوایی” زیرپا گذاشتن اصول خالص و پاک کوهنوردی است و به گونهای آن را تقلب و تقریبا به گونهای “دوپینگ” در کوهنوردی خالص عنوان میکنند.
این انتقادات حتی موسسه تحقیقاتی “اوراک” را هم شامل شده است که آنها را متهم کردهاند که با پروژهای علمی بصورت غیرمنصفانه باعث “دوپینگ” دو کوهنورد شدهاند.
سیمونه مورو و تامارا لانگر اما در مقابل انتقادات پاسخ دادند که آنها در پروژهای برای کمک به پروژهای عملی شرکت داشتهاند. آنها حتی این پروژه را از نقطه نظر سایکولوژیگ (روحی-روانی) دشوار توصیف کردند که در ماه آخر در محفظه هیپوباریک حتی تا ۷ ساعت با آزمایشات متنوع پزشکی مواجه شدهاند و شرایط دشواری را سپری کردهاند.
هر دو کوهنورد با قاطعیت اعلام کردند که دیگر اینگونه شرایط را تکرار نخواهند کرد، چون لذت “همهوایی” در کوهستان را به شرایط محفظه و آزمایشگاه ترجیح میدهند.
موسسه تحقیقاتی “اوراک” یک بیانیه در دفاع از پروژه خود صادر کرده است و در آن به دلایل انجام پروژه پرداخته است که جزییات آن در وبسایت موسسه موجود است:
«محققین ما و پزشکان اوژانس طبی در کوهستان در حال حاضر یک لیست بلندی از آزمایشات نوآورانه را بروی سیمونه مورو و تامارا لانگر انجام دادهاند (شرایطی در محفظه که برابر ارتفاع ۷۱۰۰متر در کوهستان بود).
ما در عین حال اطلاعاتی را در مورد شرایط فیزیولوژیک دو کوهنورد در زمان عزیمت به قراقروم جمعآوری کردهایم جایی که آنها در تلاش تراورس صعود زمستانه گاشربروم۱ و گاشربروم۲ هستند.
تامارا و سیمونه در حال حاضر تجربیات چالش برانگیری با مرکز شبیهسازی “ترا اکس کیوب” ما دارند. حال اکسپدیشن واقعی در کوهستان آغاز شده است: بچهها کولههای خود را به خانه برگردانید!»
پس از اکسپدیشن زمستانه، “تامارا” و “سیمونه” در بازگشت برای بخش دوم تحقیقات به “terraXcube” باز میگردند تا از نظر “دی کلایمت” و عدم همهوایی بدن مورد مطالعه قرار گیرند.
منبع:دسنیول
*****
سب بوین صخرهنورد فرانسوی اولین صعود در مسیر “دریم” در آلبانی را کامل کرد.
“سب بوین” که علاقهای به شرکت در مسابقات صخرهنوردی از خود نشان نمیدهد، امسال قبل از عزیمت به آلبانی چندین مسیر شامل “پاتنانیک + F9a ” را صعود کرده بود.
در سفر به آلبانی به همراه چندین نفر از جمله مادرش، اکسپدیشن را آغاز کرد و با اتومبیل و با گذر از اسلوونیا، کروآت، بوسنی-هرزگوین و صعود چندین مسیر صخرهنوردی، به آلبانی وارد شدند، ولی متاسفانه ورودشان به آلبانی با رطوبت و خیس شدن مسیر صخرهنوردیشان که سنگهای آتشفشانی (Tufas) بود، همراه شد.
اما “سب بوین” ازحرکت باز نایستاد و برای دستگرمی چندین مسیر (F8a و F8b) را صعود کرد.
اما هدف اصلی او مسیر “دریم- Dream” بود که سال قبل توسط “آدام اوندرا” بولتگذاری شده بود و او به مسیر گرید F9b داده بود.
تا انتهای نوامبر خیس بودن مسیر هنوز برای “سب بوین” مشکلساز بود ولی او شروع به بولتگذاری در مسیری جدید کرد.
“سب” در مسیر “دریم” پیشرفت خوبی داشت اگر چه دو بار در بخشهای کراکس مسیر سقوط داشت ولی سرانجام صعود مسیر جدید “دریم” به نتیجه نشست.
او درباره این اولین صعود در آلبانی میگوید: بعد از ستیز با آب و شرایط دشوار سرانجام موفق شدم اولین صعودم را در مسیر “دریم” که سال قبل توسط “آدام اوندا” بولتگذاری شده بود در مسیری جدید به پایان برسانم.
من این مسیر را دوشنبه هفته قبل در هوایی خوب صعود کردم. خوشحالم این پروژه ویژه را در این سطح در جایی به پایان رساندم که سنگهای آتشفشانی “tufas” و خیسی مسیر کار را دشوار میکرد.و جالب اینجاست که موفق شدم که پروژه را قبل از کریسمس به پایان برسانم.
فکر میکنم که این هدیه کریسمس خوبی است.
“سب بوین” امسال کاملا فعال بوده و از پروژهای به پروژه دیگر در تلاش صخرهنوردی در دیوارههای چالش برانگیز بود، بنابراین وقت و علاقهای به مسابقات صخرهنوردی از خود نشان نمیدهد.
منبع: مجله کلایمبر
*****
تاریخ کوهنوردی
آناتولی بوکریف یکی از اسطورههای کوهنوردی جهان در چنین روزی ۲۵ دسامبر ۱۹۹۷ (روز کریسمس) به علت ریزش بهمن جان خود را در آناپورنا از دست داد.
در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۷ سه کوهنورد “آناتولی بوکریف”، “دیمیتری سوبولف” و “سیمونه مورو” برای صعود زمستانه آناپورنا در رخ شرقی در آغاز اکسپدیشن در حال صعود بر روی دیواره بودند و پس از گذر از آخرین شکاف یخی، آنها درحال فیکس طناب در برف تازه و عمیق بودند.
سیمونه مورو در کتاب خود که به آناتولی بوکریف تقدیم کرده نوشته است: همچنانکه درشیب دیواره به پیش میرفتم و بطرف بالا صعود میکردم، هر چه شیب تندتر میشد استرس من هم بیشتر میشد.
در دیواره عمودی با فرو رفتن در برف عمیق احساس ناامنی وجودم را فرا گرفته بود و مسیر از نظر تکنیکی مشکلتر میشد.
من در جلوی مسیر در حال برفکوبی و باز کردن مسیر بودم و تا جایی که طناب برای فیکس مسیر داشتم ادامه دادم و به ارتفاع ۶۳۰۰متر رسیده بودم.
وقتی فیکس طناب را به پایان رساندم بالای سرم در حدود ۱۰۰متر بالاتر، برف و یخ غولآسای معلقی را دیدم.
“بالای سر ما مرگ بصورت معلق با یک تعادل نیروها آویزان بود”
همنوردان “سیمونه مورو” در مسیر طنابهای فیکس شده با “یومار” در حال صعود بودند تا به سیمونه برسند.
“سیمونه مورو” در حال فیلمبرداری صعود دو همنوردش بود که سعی میکردند سرمای فریزکننده را نادیده بگیرند. در همان زمان ناگهان “یخ غولآسا” با صدای بمبآسا و گوشخراشی بسوی سه کوهنورد هجوم آورد.
“سیمونه مورو” میگوید: قبل از اینکه یخ غولآسا بر رویم فرود آید با صدایی وحشت زده فریاد زدم: “آناتولییییی…..” نمیدانم چه اتفاقی افتاد، اما با وجود صدها متر فاصلهای که بین ما وجود داشت، نگاه خیره آناتولی را بخاطر میآورم. مشکل است بیان کنم که آن چشمان آبی چه چیزی را میخواستند به من بگویند. اگر میتوانستم آن نگاه تولیج (آناتولی) را تفسیر کنم، ترکیبی از ترس و قدرت در آن بود.
بهمن با صدای مهیبی گروه را بطرف پایین کشاند و قدرت بهمن کاملا نابودکننده بود و ناگهان همه جا را سکوت فرا گرفت.
از توده نامنظم برف انباشته از ریزش بهمن، تنها شخص زنده “سیمونه” بود.
“سیمونه” شدیدا مبهوت و وحشتزده بود اما زنده مانده بود و هیچ اثری از همنورانش آناتولی بوکریف و سوبولف نبود و آنها برای همیشه در کوهستان دفن شدند.
ساعت ۱۲:۳۰ روز کریسمس بود، یک کریسمس تلخ که یکی از قدرتمندترین هیمالیانوردان آن زمان را گرفت.
آناتولی بوکریف شهرت خود را با صعودهای متعددی که آغاز آن در ۱۹۸۹در کانچنجونگا بود، بدست آورد که در آن با گشایش مسیر جدید با یک اکسپدیشن روسی او چهار قله ماسیف “massif” را کامل کرد.
از آن به بعد صعودهای بی وقفه او ادامه داشت و سپس مسیر جدیدی را در رخ شرقی دائولاگیری در زمان کوتاهی گشود (و رکورد سرعتی از خود برجای گذاشت).
چندین بار اورست را دو سو (نپال و تبت)صعود کرد.
در تراژدی ۱۹۹۶ اورست “آناتولی” در اکسپدیشن کوهنوردی “اسکات فیشر” راهنما بود و جان چند کوهنورد را در بالای گردنه جنوبی اورست از مرگ حتمی نجات داد.
او رکوردهای سرعتی در ماکالو و چوآیو و شیشاپانگما و برودپیک و قله های دیگر جهان را در کارنامه خود دارد.
آناتولی ماشین سرعتی کوهنوردی از اتحاد جماهیر شوروی سابق بود که آزادی خود را در کوهستان یافت، جایی که تابع هیچ قانونی بجز شور و هیجان است.
منبع: مونتانا تی وی
*****
مینگما گیالجه شرپا و تیم بینالمللیاش در تلاش اولین صعود زمستانه قلهk2
زمانی که همگان تصور میکردند که اکسپدیشن “مینگما گیالجه شرپا” به k2 کنسل شده است، او و تیم بینالمللیاش تلاششان را برای صعود زمستانه k2 تایید کردند. اجازه صعود آنها در ۱۹ دسامبر صادر شد و تجهیزات اکسپدیشن آنها در کریسمس به اسلامآباد رسید.
همانطور که قبلا اعلام شده بود “مینگما گیالجه” سرپرستی اکسپدیشن شامل “جان اسنوری” کوهنورد ایسلندی و “گائو لی” کوهنورد چینی و همچنین در دقایق آخر “توماژ روتار” کوهنورد اسلوونیایی را به عهده دارد.
این سه کوهنورد اکسپدیشن که “مینگما گیالجه” کوهنورد حرفهای، سرپرستی آنها را به عهده دارد اخیرا به دنیای ارتفاعات ۸۰۰۰متری وارد شدهاند. اما بر اساس کارنامهاشان مصمم و جدی هستند.
“اسنوری” در ۲۰۱۹ قله k2 و برودپیک را صعود کرده است و در پاییز امسال به قله ماناسلو بسیار نزدیک شد.
“گائو لی” چینی در ۲۰۱۶ قله”ماکالو” و در ۲۰۱۷ “قله اورست” و در ۲۰۱۹ (لوتسه و ماکالو) را صعود کرد.
” توماژ روتار” اسلوونیایی در سه سال اخیر سه قله (اورست، k2 و کانچنجونگا) را صعود کرده است.
این سه کوهنورد صعودهای خود را با استفاده از اکسیژن کمکی انجام دادهاند و این بار در تلاش صعود زمستانه k2 هیچ اشارهای نشده است که رویه آنها تغییر کنند، با این وجود هنوز خبری دقیق درباره استفاده از اکسیژن کمکی به بیرون درز نکرده است، امری که سال قبل “آدام بلیچکی” آنرا تقبیح کرد و استفاده ازاکسیژن کمکی را پشت پا زدن به اصول کوهنوردی دانست.
“مینگما گیالجه” با این وجود از تمایلش در مورد عدم استفاده از اکسیژن کمکی صحبت به میان آورده است.
امر جالب اینجاست قویترین کوهنوردان اکسپدیشن امسال تلاش صعود زمستانهk2، نپالی ها هستند:
“تامتینگ شرپا”، “پاسانگ نامگل شرپا” و “کیلی پمپا شرپا” با شرکتهای کوهنوردی خارجی سالها کار کردهاند.
“تامتینگ” رزومه فوقالعاده درخشانی با ۵۰ صعود به قلههای ۸۰۰۰متری و دیگر قلههای بلند دارد، شامل: ۹ صعود به قله “اورست” در ۹ بار تلاشش.
“پاسانگ” ۸ بار به اورست صعود کرده است بعلاوه صعود به دیگر قله ۸۰۰۰متری.
اما در پاکستان، “پاسانگ” فقط گاشربروم۲ را صعود کرده است و امسال زمستان هم برای اولین بار با قله k2 مقابله خواهد کرد.
“کیلی پمبا” ۱۱ بار به “اورست” صعود کرده است.
این کارنامهای نمونه برای شرپاهای راهنمای اکسپدیشن زمستانه به k2 است که در ابتدا کارشان را از ترکینگ به قلههای ۶۰۰۰متر آغاز کردند و سپس در چوآیو و شیشاپانگما و اورست و دیگر ۸۰۰۰متریها همچون “فولاد آبدیده شدند”
برای تمامی این کوهنوردان نپالی ارتفاعات بالای هیمالیا، این بار تلاش صعود به k2 در زمستان، چالشی است که در صورت موفقیت برگ زرینی در کارنامه کوهنوردیشان خواهد افزود.
سرپرست اکسپدیشن “مینگما گیالجه” تا بحال ۱۳ قله از ۱۴ قله ۸۰۰۰متری را صعود کرده است و فقط صعود “شیشانگما” او را به باشگاه ۸۰۰۰متریها وارد خواهد کرد.
“مینگما گیالجه” ۵ بار قله “اورست” و ۲ بار قله “k2″را صعود کرده است.
او در عین حال در سه “اولین صعود” قلههای ۶۰۰۰متری در نپال شرکت داشته است. یکی از آنها (چویوجه ۶۶۸۶متر) است که او بصورت انفرادی خطالراس غربی را صعود کرد.
در عین حال “مینگما گیالجه” گواهی IFMGA/UIAGM را بعنوان راهنمای کوهستان دارد و مالک کمپانی کوهنوردی خود بنام “ایمجین نپال” میباشد.
امسال زمستان علاوه بر اکسپدیشن “مینگما گیالجه” برای تلاش صعود زمستانه K2، “دنیس اوربکو” هم با تیمش در تلاش برای صعود زمستانه “برودپیک” در تقویم بر مبنای هوا (تا پایان ۲۸فوریه) است و در صورتی که زمان کافی داشته باشد برای صعود زمستانه k2 هم اقدام میکند.
“سیمونه مورو” هم برای تراورس گاشربروم۱ و ۲ تلاش میکند.
“آلکس تکسیکون” هم امسال برای بار سوم بخت خود را برای اولین صعود زمستانه بدون اکسیژن کمکی به قله “اورست” خواهد آزمود.
منبع: اکسپلوررز وب
*****
دنیس اوربکو و دن بویی کوهنوردان روس و کانادایی در دوم ژانویه به کمپ اول برودپیک (۵۸۰۰متر) در زمان ۴ ساعت از بیسکمپ رسیدند.
“اوربکو” و “لوتا هینستا” کوهنورد فنلاندی قبلا در ۲۶ دسامبر مقداری از تجهیزات را به بالا حمل کرده بودند.
“دن بوئی” که بعد از ورود به پاکستان تا ۲ هفته بخاطر آنفلوانزا زمینگیر شده بود با صعودش به کمپ اول نویدبخش ادامه این اکسپدیشن دشوار در کنار “اوربکو” خواهد بود.
“دن بویی” در فیسبوکش صعود به C1 را اینگونه شرح میدهد:
اولین روز واقعی کوهنوردی برای من در کوهستان….. “دنیس اوربکو” و من به کمپ اول “برودپیک” در مدت زمان ۴ ساعت از بیسکمپ رسیدیم. زمان نامناسبی با توجه به شرایط وخیم بود، مسیری که ما به طرف بالا صعود کردیم با یخ بسیار سختی پوشانده شده بود و در بخشی خطر سقوط بهمن تهدیدکننده است.
در تابستان، صعود این مسیر در تابستان کاملا آسان است اما در زمستان این مسیر عاری از برف است و یخ سخت و صخرههای یخی و در عین حال تودههایی از برف لغزنده صعود را دشوار میکند.
با وجود چهره یخی من در عکس و خستگی که از تقریبا ۳ هفته عفونت ریه و بیماریام داشتم، روز نسبتا بدی نبود.
بالاتر از لهستانیها در سال ۲۰۱۳
بر اساس استراتژی برپایی سه یا چهار کمپ تا قله برودپیک، کمپ اول نزدیک به اولین خط مشترکی مسیر نرمالی است که برودپیک مرکزی (۸۰۱۱متر) را از قله اصلی (۸۰۵۱متر) جدا میکند. معمولا این خط مشترک در ارتفاع ۶۰۰۰متر و یا کمی بیشتر واقع شده است و این منوط به آن است که اکسپدیشن استراتژی برپایی سه یا چهار کمپ تا قله را داشته باشد.
لهستانیها که اولین صعود زمستانه “برودپیک” در سال ۲۰۱۳ را عملی کردند کمپ اول را در ۵۶۰۰متر برقرار کردند.
بخش بعدی مسیر باید به کمپ دوم در ۶۵۰۰متر یا ۶۸۰۰متر و کمپ سوم در ارتفاع ۷۱۰۰متر یا ۷۳۰۰متر باشد و از کمپ سوم مسیر طولانی “تلاش نهایی” به قله “برودپیک” صورت میگیرد.
هوای مناسب
تا بحال وضعیت هوایی در “برودپیک” برای اکسپدیشن “اوربکو” و “بوئی” بر وفق مراد بوده است، البته هوا فوقالعاده سرد است و در بیسکمپ سرمای هوا به منفی ۲۰درجه هم رسیده است.
بر اساس پیشبینی هوا تا یکشنبه هوا خوب و کمی ابری است. از روز دوشنبه و سهشنبه بادهای سنگین و بارش برف منطقه را فرا میگیرد.
منبع: دسنیول
*****
تلاش صعود گاشربرومها ـ زمستان ۲۰۲۰
سیمونه مورو و تامارا لانگر با وجود هوای نامناسب متوقف نشدهاند و در ۸ ژانویه موفق شدند به ارتفاع حدود ۵۵۰۰متر برسند.
این در حالی است که تلاشها به علت هوای نامناسب در “برودپیک” و “اورست” فعلا متوقف شده است.
“تامارا لانگر” کوهنورد برگامویی (ایتالیا) در پستی نوشت: ما دیروز (۸ژانویه) در تلاش بودیم که مسیری که قبلا برفکوبی کرده بودیم و بعلت طوفان شکافها و مسیرها پوشانده شده بودند را با تلاش طاقتفرسا و خستهکنندهای باز کنیم.
ساعت ۹:۳۰ صعود خود را آغاز کردیم و در ساعت ۱۵:۰۰ به ارتفاع حدود ۵۵۰۰متر رسیدیم و سپس از این ارتفاع در زمان یکساعت و چهلوهفت دقیقه به بیسکمپ بازگشتیم.
هوا بسیار بد و مهآلود و کمی باد همراه بود، تلاشمان واقعا خستهکننده بود، روز سختی برایم بود اما به کارمان ادامه دادیم و گذر از ترکهای متعدد موضوعی بود که از نظر ذهنی سخت بود. اما با این وجود باید بگویم که به ارتفاع خوبی رسیدیم!
منبع: مونتانا تی وی
*****
تلاش اولین صعود زمستانه k2
سرانجام اکسپدیشن به سرپرستی “مینگما گیالجه شرپا” که امسال زمستان در تلاش برای اولین صعود زمستانه به قلهk2 هستند در “اسکاردو” جمع شدند.
به علت فقدان پرواز از اسلامآباد، “جان اسنوری”، “توماژ پوتار”، راهنمای پاکستانی “سرباز خان” و گروه شرپاها (تامتینگ شرپا، پاسانگ شرپا نامگل، کیلی پمپا شرپا) در “گیلیگیت” فرود آمدند و از طریق جاده به مسیر خود ادامه دادند. مسیری که برای آنها ۱۶ ساعت زمان برد (معمولا در حالت نرمال و در شرایط مساعد ۶ تا ۷ ساعت طول میکشد) و این زمان طولانی بعلت بسته بودن جاده و شرایط نامناسب هوا بود.
خوششانسترین افراد اکسپدیشن زمستانی k2، “مینگما گیالجه شرپا” و “گائو لی” کوهنوردچینی بودند که در ۸ ژانویه به اسلامآباد رسیدند و پروازی برای اسکاردو یافتند.
هدف اکسپدیشن k2 به سرپرستی “مینگما گیالجه شرپا” رسیدن به بیسکمپ k2 تا ۲۰ ژانویه است.
منبع: مونتانا تی وی
*****
جمعآوری، ترجمه و تدوین: محمد اسماعیلی
۱۳۹۸٫۱۰٫۲۳