نوروز ۱۴۰۳ مبارک باد

خداوند کوهساران؛
سپاسگزاریم فرصت دادی یک سال دیگر در صف هایی واحد چون یک خانواده بزرگ کوههای گوناگون را در پهنه بیکرانات ایمن صعود کرده به کاشانه های خود بازگردیم.
هر چند در این میان تعدادی از ما رخت از این جهان بربسته در آغوش تو به خوابی ابدی فرو رفتند.
ما دلشادیم که آنان در راه عشق و در مسیر پر شور رسیدن به معشوق خود جان باختند.
ما عاشقان کوهستان با خود عهد می بندیم با تمام توان و دانش در پاسداشت هستی خود کوشا باشیم و هرگز از راه عقلانیت راستین دور نشویم و صلاح غائی خویش را بر تو وا گذاریم.
ای خداوندگار کوهستان در این واپسین روزهای سال در این دوران سخت بر تو شکر گذاریم که ما را در کوهستان دور هم گرد آوردی تا بر عرصه ظهور پیامبرانات گام نهیم و در آن لحظات ناب دعا کنیم از خشم و کینه و دشمنی که در این دوران سیاه در میان مردمان ات ریشه دوانیده دور شده ندای صلح و دوستی سر دهیم و از تو بخواهیم این مودت و رفاقت را در ما حفظ نمایی و از هر چه کبر و دروغ و غرور و جاه طلبی ست دور مان گردانی و دل های مان را به نور سپید عشق های راستین و پایدار انسانیت پر فروغ نمایی. از تو می خواهیم در راه مبارزه با پلیدی ها و سیاهی ها پیوندمان را مستحکم نمایی تا با اتحاد و مدنیت و معنویت دست در دست هم به استقبال روزهای روشن آینده گام برداریم.
(بهاران خجسته باد)
۲۸ اسفند ۱۴۰۲
ذبیحاله حمیدی
باشگاه اسپیلت
دیدگاه خود را بیان کنید