کوهنورد که باشی، جمعه ها حال و هوای دیگری داری…..

برنامه اصلی باشگاه در منطقه علم کوه اجرا می‌شد و برنامه دوم صعود به قله پاشوره اعلام شد.
مبدا مسیر اصلی صعود روستای نوا از توابع لاریجان است اما امسال بارها شنیدیم که اهالی روستای نوا از ورود کوهنوردان جلوگیری کردند یا برایشان مشکلی ایجاد کرده اند. برای آن که مشکل ناخواسته ای ایجاد نشود تصمیم بر این شد که از روستای لاسم به قله پاشوره صعود کنیم.
از این مسیر صعود نکرده بودم، هرچند در گذشته باشگاه از این مسیر فرود را تجربه کرده بود. چند تا گزارش برنامه را مطالعه کردم، با استفاده از گوگل ارث، منطقه را شناسایی کردم و یکی دوتا ترک مسیر را هم بکمک سرکار خانم افشار آماده کردم.

وقتی زیر پل سید خندان رسیدم هنوز ساعت ۴نشده بود. همنوردان سوار ون شده بودند.به اتفاق ۷ نفر دیگر از دوستان هم باشگاهی برای صعود به قله پاشوره راهی جاده هراز شدیم.حدود دو کیلومتر بعد از پلور، تابلوی بزرگی مسیر روستای لاسم را نشان می دهد. جاده ای آسفالته ‐ نه چندان مناسب – که از دره ها و دشت ها می گذرد و خط الراس دوبرابر را دور می زند تا جاده هراز را به جاده فیروز کوه وصل کند.روستای لاسم در کیلومتر ۱۶ این جاده واقع شده است.
حدود ٢ کیلومتر متر بعد از روستا، در سمت چپ مسیر اصلی در ابتدای کیادرّه یک محوطه باز وجود دارد که می توان وسیله نقلیه را پارک کرد.صدای سگ های گله و نهر آب در هم آمیخته شدند. بخش زیادی از خط الراس دوبرابر را می توان به تماشا نشست.حس های خوب را می توان در رفتار دوستان همنورد مشاهده کرد و لذت برد.
ساعت از ۶:۳۰ گذشته بود که پیمایش را شروع کردیم.یک تیم حدودا ۲۰ نفره جلوتر از ما در مسیر دره پیمایش می کرد. در مسیر برگشت که دوباره آن ها را دیدیم فهمیدم از آمل آمده اند.
با برآوردی که روز قبل کرده بودم، مسیر دره به یک گوسفند سرا و چشمه آب میرسد و در ادامه به ابتدای یالی می رسد که با پیمایش آن به سمت شرق در انتهای یال می توان به قله های ابرت و پاشوره رسید.در یکی از گزارش ها،صعود از این مسیر بیش از ۵ ساعت اعلام شده بود.
با توجه به تِرَک دیگری که در اختیار داشتیم همچنین مشاهده و مطالعه ای که در گوگل ارث کرده بودم مسیر دوم از همان ابتدا به سمت شرق میرفت و پس از پیمایش چند دامنه پر شیب، در نزدیکی قله ابرت به یال صعود می رسید. در این مسیر چشمه ای وجود نداشت.
پس از آن که دوستان همنورد اعلام کردند به مقدار کافی آب به همراه دارند، مسیر دوم را انتخاب کردم. شیب مسیر زیاد بود اما تیم مصمم بود که امروز اولین گروهی باشد که به قله می رسد. هر نیم ساعت یکی دو دقیقه برای تجدید نفس و آب خوردن به تیم فرصت دادم. قبل از ساعت ۹:۲۰ به ابتدای یال اصلی صعود و در ادامه ساعت ۹:۳۵ صبح به قله ابرت و ساعت ۹:۴۵ صبح و زودتر از هر تیم دیگر به قله پاشوره رسیدیم.
تا ساعت ۱۰:۴۵ همنشین قله پاشوره بودیم. مسیر های مختلف صعود به قله دماوند از سیمرغ تا تخته فریدون را می توان تماشا کرد. در چشم اندازی پر ابهت از قله دماوند،صبحانه خوردیم و عکس های یادگاری گرفتیم ….
در مسیر فرود دوباره به قله ابرت رفته و عکس تیمی گرفتیم. در چند ساعتی قله تیم آملی ودو تیم از بابل و تهران را دیدیم که از روستای نوا صعود را شروع کرده بودند. میانه مسیر با راننده ون تماس گرفتم و هماهنگ کردم که حدود ساعت ۱۴ در مبدا صعود باشد. وارد کیادره شدیم، چشمه پر آبی در اواسط دره در نزدیکی چادر چوپانان جاری است.
کمی پایین تر در سایه درختان، نزدیک سیاه چادر دامداران سنگسری ساعتی استراحت کرده و ناهار خوردیم.
چند دقیقه بعد از ساعت ۱۴ سوار ون شده و ساعت ۱۶:۳۰ زیر پل سیدخندان خشنود از اجرای یک برنامه خوب و موفق از هم خداحافظی کردیم.

سپاس ها

🌹 از باشگاه اسپیلت که فرصت های همنوردی و همدلی را فراهم می کند.
🌹 از همنوردانم که همراه و همدل بودند.

اعضای شرکت کننده در برنامه :
آقایان : شنتیا ربانی «سرپرست و مربی»، محمود نادری، حامدرضا قنبری، میثم کریمی، ابراهیم چاوشی ، میثم زارع
خانم ها: سعیده بهزاد افشار(مربی راهنما) ، مهناز محبوب

گزارش از شنتیا ربانی
عکس ها از گالری اسپیلت