همانطور که هفته گذشته در گزارش برنامه هم‌هن وعده دادیم، توضیحی درخصوص خط‌الرأس قله خلنو به شرح زیر ارائه می‌دهیم:

 

اگر به خاطر سپرده باشید، گفتیم که قله خلنو حالتی چهارراه‌گونه دارد، اما چطور؟

– از شرق خط‌الرأس قلل خرسنگ و جانستون به قله اول «برج خلنو» می‌رسد.

– از غرب خط‌الرأس طویل قلل هرزه‌کوه به زیر قله برج ختم می‌شود.

– از جنوب قلل سرکچال‌ها از طریق گردنه ورزا به برج خلنو وصل می‌شود.

– و یال شمالی خلنو «بزرگ» به قله پالون‌گردن و از آنجا از طریق خط‌الرأس نرگس‌ها به سمت کمان‌کوه ادامه می‌یابد.

 

ناگفته نماند از پالون‌گردن خط‌الرأس دیگری به سمت شرق (قلل سینه‌زا و دوخواهران) کشیده شده است.

«پس نتیجه می‌گیریم پالون‌گردن هم قله‌ای است به شکل یک سه‌راهی»

 

ذ. حمیدی

 

و اما شرح برنامه:

صبح روز جمعه ۸ خرداد ماه نود و چهار با تیم ۲۱ نفره باشگاه اسپیلت راهی روستای لالان شده و ساعت ۷:۴۵ حرکتمان را از روستا آغاز کردیم. بعد از گذشتن از روستای زیبا و سرسبز لالان از میان بوته‌های خوشبوی گل‌پر به رودخانه خروشان لالان رسیدیم.

 

چند سال پیش برای عبور از این رودخانه مجبور بودیم برای جلوگیری از خیس شدن کفشهایمان را دربیاوریم. اما در این برنامه بر روی رودخانه پلی کوچک به طور موقت گذاشته بودند. عبور از رودخانه به سهولت انجام شد و بعد از یکساعت و نیم کوهپیمایی به چشمه تلخ‌آب رسیدیم و در آنجا صبحانه را میل کردیم. هوایی صاف و آفتابی در منطقه حاکم بود. بعد از خوردن صبحانه به مسیرمان ادامه دادیم و ساعت ۹:۳۰ به آبشار خلنو رسیدیم. آبشار آخرین نقطه‌ای بود که به آب آشامیدنی دسترسی داشتیم به همین دلیل به اندازه کافی برای صعود و فرود آب برداشتیم.

 

از آبشار به سمت گردنه ورزاب دو یال مجزا برای صعود وجود دارد. یال سمت راست (شرق) شیب زیاد با مسافت کم و یال سمت چپ (غرب) شیب کمتر و مسافت بیشتر.

 

ما یال سمت راست را برای صعود انتخاب کردیم. این یال برای صعود کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما از آنجایی که این صعود جهت آمادگی برنامه دماوند بود، یال سخت‌تر را انتخاب کردیم.

 

بعد از دو توقف کوتاه، ساعت ۱۱:۲۰ به گردنه ورزاب رسیدیم که بسیار زمان مناسبی بود و این نشان از آمادگی نفرات شرکت‌کننده داشت.
دو نفر از اعضای تیم از ادامه مسیر انصراف دادند و به سرپرستی محسن شاکری به آبشار بازگشتند.

 

تیم اول به تعداد ۵ نفر قصد داشتند از قله برج و تیغه‌های ژاندارک قله خلنو را صعود کنند و ۱۴ نفر دیگر از مسیر کاسه خلنو به سرپرستی علی بلوچی تصمیم به صعود خلنو گرفتند. ساعت ۱۲:۰۰ هر دو تیم صعودشان را از مسیرهای انتخابی آغاز کردند.

 

تیم اول ۱۲:۵۰ به قله برج با ارتفاع ۴۳۱۰ متر رسید.

 

تیم دوم داخل کاسه خلنو با کمی برفکوبی مواجه شده بودند و از روی قله برج قابل رویت بودند. تیم اول ساعت ۱۳:۰۰ از روی قله برج به سمت قله خلنو حرکت کرده و بعد از عبور از تیغه‌های ژاندارک ساعت ۱۳:۴۰ به قله خلنو با ارتفاع ۴۳۷۴ متر رسیدند.

 

اولین نفرات تیم دوم ساعت ۱۳:۳۰ به قله رسیدند و تا ساعت ۱۴:۰۰ تمامی نفرات دو تیم (۱۷ نفر) بر روی قله مرتفع خلنو ایستادند.

 

بعد از گرفتن چند عکس، فرودمان را از کاسه خلنو به گردنه ورزاب آغاز کردیم.

 

به محض رسیدن به گردنه، هوا ابری و نامساعد شد و تگرگ‌های ریز که خبر از صاعقه می‌داد شروع به باریدن کرد و ما به سرعتمان افزودیم، هرچند دیدن این تگرگ زنگ خطر بود اما هیجان آن به لذت برنامه افزود.

 

بعد از رسیدن به آبشار بارندگی قطع شد و ناهار را همانجا صرف کردیم و به سمت روستای لالان به راه افتادیم. ساعت ۱۸:۳۰ همگی شادمان از اجرای یک برنامه خوب به روستای لالان رسیدیم.

 

اعضای شرکت‌کننده در برنامه: (۲۱ نفر)

خانم‌ها: اصلانی ـ بهرامی ـ جمالی ـ چهارلنگ

آقایان: اوانلو ـ بلوچی (پزشک تیم) ـ بیضاوی ـ بیک‌محمدی ـ پورصفوی ـ جوانشیر ـ رضا خلیل‌آبادی (سرپرست) ـ سلیمی (عکاس) ـ سنمار ـ شاکری ـ طوطی ـ قربان‌نژاد ـ کاظمی ـ کیقبادی ـ ملکی ـ نادری

مهمان برنامه: آقای سروش شرفیان اردکانی

 

گزارش سایت از: رضا خلیل‌آبادی
۱۳۹۴٫۳٫۹

 

روستای لالان

 

 

رودخانه لالان

 

نمای قله برج

 

آبشار خلنو

 

قلل سرکچال ها وسط دیده می شود

 

کاسه خلنو

 

نمای قله برج (چپ)، تیغه های ژاندارک و قله خلنو

 

قله برج ـ ۴۳۱۰ متر

 

عبور از تیغه های ژاندارک

 

حضور آقای سروش شرفی (با بیماری MS) عضو فدراسیون ورزش بیماران خاص و پیوند اعضا در جمع اعضای صعودکننده به قله خلنو

 

قله خلنو ـ ۴۳۷۴ متر