در دومین برنامه نوروزی سال ۹۶ به سراغ صعود یکی از قله های مطرح استان خراسان مرکزی (رضوی)شتافتیم.

به همین منظور با تیمی نه نفره در صبح نهم فروردین از طریق جاده تهران ، سمنان ، سبزوار به طرف شهرستان بردسکن عزیمت کردیم و شب اول برنامه را در منزل ییلاقی و خانوادگی یکی از اعضا در روستای «سیر» گذراندیم.

این منطقه که دارای روستاهای بسیاری است در شمال شرقی و بیست کیلومتری بردسکن قرار گرفته است که دارای کوهستان های سنگی و دیواره ای و تیغه ای‌ست و همچنین به واسطه‌ی آهکی بودن غارهای کوچک و بزرگ بسیاری در آن منطقه یافت می شود.

ساعت سه بامداد روز دهم فروردین از استراحت شبانه دست کشیده پس از آماده شدن به قصد صعود قله ، روستای سیر را ترک کردیم.
بعد از سوارکردن راهنمای محجوب برنامه در شهرستان خلیل آباد که یکی از کوهنوردان بنام استان می باشد «آقای مجید زحمتکش» به طرف روستای حصار ادامه مسیر دادیم .

بعد از گذشتن از حصار به روستای رودمعجن رسیدیم.

قصد ما صعود از مسیر جنوبی قله بود .

حدود ساعت ۷ صبح کوهپیمایی را شروع کردیم.

بعد از نیم ساعت پیمایش داخل دره اصلی که نسبتاً کم آب بود ، به یک آبشار زیبا و پرآبی رسیدیم که نام این آبشار از روستای هم جوار آن (رودمعجن)گرفته شده بود«آبشار رودمعجن»

پس از عبور از گذرگاه کنار آبشار وارد دره اصلی شده همچنان مسیر را ادامه دادیم .

در این قسمت به پهنای دره اضافه شده ، مسیر گذر به مانند دشتی بود که می باید پشت سر می گذاشتیم.

بعد از یک و نیم ساعت پیمایش دیگر به دره ای دو شاخه رسیدیم که با راهنمایی آقای زحمتکش از مسیر سمت چپ (غربی) صعود را ادامه دادیم.

داخل دره ، گذرگاه تنگ می شد و در قسمت هایی نیاز به سنگ نوردی ملایمی داشت ، پس از یک ساعت دیگر کم کم به گردنه ای نزدیک شدیم که در زیر برج اصلی قله قرار داشت.

قسمت نهایی صعود قله مُلکوه و با همان چهل تن که در برخی نقشه ها به این نام ذکر شده است، به شکل یک برج سنگی حدوداً ۳۰۰ متری‌ست که ادامه دامنه دیواره های آن از بخش شمال شرقی طولانی و بلندتر است .

بعد از دور زدن کامل این برج از سمت غرب آن ، به دهلیزی رسیدیم که قابل صعود برای تیم های چند نفره کوهنوردی است.

لازم به ذکر است عبور از این مسیر نیازمند به مهارت نسبی در سنگ نوردی است.خوشبختانه تیم ما با سرعت مطلوبی توانست از این معبرهای سنگی به راحتی عبور نماید.

وضعیت هوا در طی روز ابری و مه آلود بود .

با نزدیک شدن به قله به سردی نسبی هوا اضافه شد.

درساعت دوازده ظهر به اتفاق هفت نفر به قله مُلکوه به ارتفاع ۳۰۱۳ متر که با تابلوئی مشخص بود ، رسیدیم.

با نگاهی به مسیر دیواره ای شمال شرقی که از منطقه تربت حیدریه و روستای کدکن آغاز می شد ، سیم بکسل طویلی نظرمان را جلب نمود که از روی قله تا حدود ۲۵۰ متر کشیده شده بود که گویا مسیر صعود این قله در فصول نرمال می باشد که البته در این موقع از سال انباشته از حجم برف زیادی بود.

بعد از عکاسی از همان مسیر صعود به طرف پارک اتومبیل ها حرکت کردیم و در ساعت ۵ عصر با رسیدن به آن نقطه برنامه به پایان رسید.

شب دوم برنامه را نیز در روستای باصفای سیر به صبح رساندیم .

روز بعد با اتومبیل ها به طرف بازدید از کویر «آبی نمکی» بردسکن و یا با نام شهر نزدیک آن «بجستان» حرکت کردیم.

فاصله حدوداً صد کیلومتری سیر تا روستای صالح آباد که کاملاً به طرف جنوب بود در مدت یک و نیم ساعت طی کردیم. تشکیل این کویر به شکل آبی نمکی می باشد که بسیار دیدنی است.

حدود دو ساعت در آن کویر پیمایش داشتیم . سپس به روستای سیر بازگشته بعد از آماده شدن به طرف تهران حرکت کردیم.

**************

با تشکر ویژه از حسین صادق زاده عضو باشگاه اسپیلت که با پذیرایی گرم در منزل ییلاقی «سیر» ما را در اجرای این برنامه یاری نمود و سپاس فراوان از همنورد خوب خراسانی جناب مجید زحمتکش که با فراست و دید یک کوهنوردی حرفه ای این برنامه را راهنمایی کرده به صعود قله ختم نمود.

اعضای شرکت‌کننده در برنامه:
خانم ها : مریم نامنی
آقایان: ذبیح‌اله حمیدی (سرپرست) – حمید محمودی (مربی) – غلامرضا خلیل آبادی (مربی) – حسین صادق زاده(عکاس) -محمدتقی غلامی 
میهمانان برنامه: پیشکسوت گرامی آقای علی ملک ، خانم ها لیلا رفتاری و مستانه ملک شاهی

راهنمای صعود : جناب مجید زحمتکش

گزارش از: ذبیح اله حمیدی
        ۱۳۹۶٫۱٫۲۳

آبشار رودمعجن 

 

 

برج اصلی قله مُلکوه 

(آقای مجیدزحمتکش راهنمای تیم نفر اول از سمت چپ)

 

 

قله مُلکوه(چهل تن) به ارتفاع ۳۰۱۳ متر

 

 

کویر نمکی آبی بردسکن (بجستان)

 

 

دیواره صعود نشده روستای سیر