برداشت دوم (نقد و تحلیل اخبار مهم کوهنوردی کشور)
در این قسمت از برداشت دوم (بخش جدید سایت باشگاه اسپیلت) که کار خود را از هفته پیش شروع کرده است، به تفسیر تنها رویداد مهم چند روز اخیر میپردازیم:
*****
تصمیم عجیب دولتمردان ورزش ما در مورد فدراسیون کوهنوردی!
هفته پیش از طرف وزارت ورزش و جوانان، رسماً اعلام شد که فدراسیون کوهنوردی به زیرمجموعه ورزشهای همگانی پیوست.
به نظر میآید این خبر عجیب و دور از انتظار تمام جامعه کوهنوردی را در بهت و حیرت فرو برده است. زیرا هنوز به جز چند اظهارنظر کوتاه، هیچ مقام رسمی کوهنوردی نتوانسته است درخصوص این تصمیم دولتمردان وزارت ورزش و جوانان اظهارنظر روشنی ابراز کند.
بنابر گزارش دبیرخانه شورای راهبردی این وزارتخانه، فدراسیون کوهنوردی (با قدمتی بیش از ۵۰ سال) در کنار ورزشهایی چون همگانی ـ روستایی ـ باستانی ـ کونگفو ـ نجاتغریق ـ بدنسازی ـ ورزشهای کارگری ـ دانشگاهی و دانشآموزی، از سال آینده بودجه، برنامهریزی و تصمیمات کلان خود را از معاونت همگانی وزارت ورزش دریافت خواهد کرد و به نوعی ارتباط مستقیمشان با وزارتخانه قطع خواهد شد.
هرچند در ادامه این خبر آمده است که این تصمیم منجر به تقویت حوزه قهرمانی نیز خواهد شد!!!
مطمئناً پایه منطق این تصمیم نگاهی است که کارشناسان وزارت ورزش به حوزه عمومی و تفریحی کوهنوردی دارند و آن را مهمتر از حوزه قهرمانی و حرفهای آن میدانند.
این که در جامعه ما بعضیها هنوز کوهنوردی را مساوی با رفتن به قهوهخانهها و کشیدن قلیان در کوهپایهها و همینطور یک گردش خانوادگی در روزهای جمعه میدانند و یا در سطحی بالاتر به طبیعتگردی و گلگشت لفظ کوهنوردی اطلاق میکنند، فرهنگی است که از رویکرد و علاقه مردم عادی به کوهها برگرفته شده است و به نظر نگارنده دلیل اصلی این رویکرد و علاقه را باید در نبود تفریحات دیگر جستجو کرد.
در چندسال اخیر شاهدیم مسیرهای بسیاری در کوهها و قلههای کشور ایجاد شده است که باید آنها را «مسیرهای توریستی کوهنوردی» نامید و زمانی که با تیمی جدی و حرفهای در آن مسیرها کوهنوردی میکنیم آثار مخرب آن را مانند تولید زباله، آلودگیهای زیستمحیطی و فرهنگی را شاهدیم. گویا با این تصمیم وزارت ورزش، قرار است این سبک کوهنوردی ساماندهی و مورد توجه قرار گیرد….
سئوال اصلی در اینجاست: حال چه بلایی بر سر ورزش حرفهای و جدی کوهنوردی وارد خواهد شد؟؟؟
جامعه جوان کوهنوردی حرفهای و قهرمانی ایران در حال رشد و گذر از پیچهایی است که بهای گزاف آن را کوهنوردان با جانفشانی، فداکاری و تلاشهای خود پرداخت کردهاند. هرچند بیشتر این تلاشها از سوی کوهنوردان غیردولتی و بیجیره و مواجب بوده است، اما بیانصافی است اگر نقش راهبردی و تعیینکننده مدیران وقت فدراسیونهای کوهنوردی را نادیده بگیریم:
راهاندازی صعودهای هیمالیانوردی در کشور ـ تدوین کلاسهای آموزشی متعدد و بهروز و همچنین مدیریت کلان این ورزش در درونشبکه وسیع کشور در قالب هیئتها، حوزهها، باشگاهها و گروههای کوهنوردی، بخشی از خدمات دولتی و حرفهای فدراسیون به جامعه کوهنوردی کشور بوده است.
تا قبل از اینکه فدراسیون کوهنوردی مسئولیت همگانی این ورزش را برعهده بگیرد با کمبود بودجه، کارمند و حتی با نگرانی داشتن مکانی ثابت به عنوان دفتر دائمی خود و غیره روبرو بوده است.
نکته آخر اینکه فدراسیون کوهنوردی علاوه بر مسئولیت ورزش کوهنوردی مسئولیت بخش سنگنوردی یا همان صعودهای ورزشی را نیز بر عهده دارد که سطح مسابقات آن در داخل و خارج کشور به هیچ وجه همخوانی با ورزشهایی مانند همگانی و … ندارد.به جز سنگنوردی ، ورزش تکنیکی و مهیج غارنوردی هم از زیر مجموعههای این فدراسیون است …
حال باید منتظر بود و عکسالعمل رسمی مدیران ورزش کوهنوردی را در قبال این تصمیم وزارت ورزش شاهد باشیم و جواب این سئوال را که آیا در این تصمیمگیری مهم با کارشناسان حرفهای فدراسیون کوهنوردی نیز مشاورهای صورت گرفته است یا نه، را از لابلای اظهارات آنان جویا شویم.
نوشتن در ابعاد گوناگون این خبر میتواند بیش از این یادداشت کوتاه باشد ولی بهتر است صبوری به خرج داده ، منتظر وقایع و اخبار تکمیلی بعدی باشیم و از اظهارنظر بیشتر خودداری کنیم.
ذبیحاله حمیدی
۱۳۹۳٫۱۲٫۴
مارس 1st, 2015 at 10:18 ق.ظ
به نام خدا
خبر ساده اما تکان دهند است .اینکه ورزش حرفه ای کوهنوردی در کنار ورزشهای همگانی قرار می گیرد اگر چه جای تامل دارد ولی باز انچنان اهمیت ندارد انچه مایه تاسف است نوع نگرش متولیان ورزش کشور به مقوله کوه کوهنوردی است .باوری غلط به کوه و کوهنوردی با قدمتی به درازای تاریخ بشریت(۱- دوران پیش از تاریخ
۲-دوران تاریخی) جای بسی تامل دارد.
-ایا لازم است به ارائه دهندگان تصمیم (نابجای)اخیر یاد آوری گردد دو سلسله جبال زیبای البرز و زاگرس جاودان و سایر قلل مستقل و رشته کوههای ایران در دنیا بی نطیر است با توجه به نبود متولی خاص(سازمان جنگلها و مراتع صرفا متولی پاسبانی دام شده است-سازمان محیط زیست در روزمرگی آلودگی هوا در گیر است) این کوهنوردان و باشگاهها و گروهای کوهنوردی مردم نهادنند که رصد و پایش و دیده بانی کوهها را با مستند سازی به عهده دارند
-ایا لازم است یادآوری گردد مناطق کوهستانی ایران با حدود ۴۰۰-۵۰۰ قله بی نظیر فراتر از حتی یک فدراسیون نیاز به یک وزارتخانه جهت حفظ این نعمت و هدیه الهی دارد( به شگفتی قرن اینترنت سری بزنید )
-فدراسیون کوهنوردی و شخص آقای زارعی(خوشحال بودیم که ایشان لااقل از جامعه کوهنوردی و درد آشناست) باید پاسخگو باشند که ایا منفعل بوده اند در برابر این هجمه غیر علمی وغیر فنی پیشنهاد دهنندگان
-شایداقتصاد فدراسیون ( که بعید است با توجه به بودجه های مطرح)کمی بهبود یابد
اما توهین به قدمت کوه و کوهنوردی و تاریخچه اخیر آن و پیشکسوتانی آگاه و هشیار که بوده اند و هستند چه کسی پاسخگوست.
ایا ما امانت داری (حتی ساده )برای زحمتکشانی به این ودیعه را بنیان نهاده اند هستیم.
اعتراض به این نگرش غیر کارشناسی حداقل ادای دین به کوههای است که به ما ارامش -ثبات و پایداری میدهند…………………………………….
م.ح.صائمیان
۱۰-۱۲-۱۳۹۳
مارس 1st, 2015 at 12:19 ب.ظ
با بررسی و مطالعه مقاله ” تصمیم عجیب دولتمردان ورزش ما در مورد فدراسیون کوهنوردی!” در قسمت برداشت دوم ، فقط میتوان گفت افسوس و صد افسوس که “کوهنوردی حرفه ای ” که هنوز رگه های از روح پاک ورزش در آن موج میزند ، اینچنین مورد کم لطفی و یا بهتر بگویم بی لطفی قرار میگیرد .