رشته کوه پامیر کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان ، افغانستان، پاکستان و چین را به هم وصل کرده است
بخش اعظم این رشته کوه در کشور تاجیکستان و قرقیزستان واقع شده و مابقی آن به افغانستان و پاکستان تعلق دارده.

وضعیت آب و هوایی:
به سبب ارتفاع بلند این رشته کوه آب و هوای آن بسیار سرد است به طوری که زمستان در این منطقه هفت ماه طول می‌کشد و درجه دماگاهی به ۴۸- درجه می‌رسد.

قله لنین یا (ابن سینا):
۷۱۳۴ متر ارتفاع داره که در بخش جنوبی کشور قرقیزستان و در شمال کشور تاجیکستان قرار گرفته است.  
قله لنین یکی از پر صعود ترین ۷ هزاری های دنیاست. خدمات خوبی که تو جبهه شمالی این کوه وجود داره و قیمت مناسب این کوه از دلایل اصلی این اتفاق میتونه باشه.
میزان برجستگی این کوه نزدیک به ۲۸۰۰ متره و کمپ اصلی زیبایی که داره قطعا این کوه رو خاص میکنه.
البته نباید از اهمیت پروژه پلنگ برفی هم غافل شد که اصطلاحاً به صعود ۵ قله ۷ هزار متری منطقه شوروی سابق اختصاص پیدا میکنه.

این قلل عبارت اند از؛
پوبدا ۷۴۳۹ متر     
مرز قرقیزستان و چین رشته کوه تیان شان

خانتنگری۷۰۱۰ متر
با یخچال طبیعی و ۶۹۹۵متر بدون یخچال. مرز قرقیزستان و چین رشته کوه تیان شان 

کمونیزم ۷۴۹۵ متر   
مرز قرقیزستان و تاجیکستان رشته کوه پامیر

کورژنفسکایا ۷۱۰۵ متر   
مرز قرقیزستان و تاجیکستان رشته کوه پامیر

قله لنین ۷۱۳۴ متر     
مرز قرقیزستان و تاجیکستان رشته کوه پامیر 

اگه این ۵ قله ۷ هزاری رو کسی بتونه صعود کنه از فدراسیون کوهنوردی کشور روسیه نشان پلنگ برفی دریافت میکنه.
اولین ایرانی دریافت کننده نشان پلنگ برفی زنده یاد مهدی اعتمادی فر بود.(محل جاودانه شدن کمپ ۳ قله دائولاگیری هیمالیا اردیبهشت سال ۸۸)
در سال ۲۰۱۶  رکورد پروژه پلنگ برفی رو آندرز بارگیل آلپینیست لهستانی در ۲۹ روز ۱۷ ساعت انجام داده.
یکی از پرتلفات ترین حادثه کوهنوردی جهان به همین (قله لنین) اختصاص پیدا میکنه که خیلی ها ساده بهش نگاه میکنن.
۴۳ نفر جون خودشون رو تو یه بهمنی از دست دادن که این اتفاق رو به یکی از مرگبارترین حادثه های‌ کوهنوردی جهان تبدیل کرده

قله‌لنین در سال ۱۸۷۱ میلادی معادل ۱۵۲ سال قبل اولین باری بوده که توسط ژنرال کافمن کشف شده به همین دلیل اسمش رو گذاشته بودن کافمن اما بعد از سال ۱۹۲۸ که انقلاب روسیه رخ داده بود نام لنین رو برای این قله انتخاب کردند.
سال ۲۰۰۶ بود که کشور تاجیکستان نام ابو علی سینا رو روی این قله گذاشت اما واسه اینکه بیشتر صعود ها از کشور قرقیزستان انجام میشه همون اسم لنین معمول تره تا به الان رایج که ازین اسم استفاده میکنن
قله لنین مسیر کلاسیک و قله رازدلنیا در جبهه شمالی قرار داره این قله ۴ کمپ داره که در حال حاضر کمپ ۴ خیلی کم مورد استفاده قرار میگیره 
بیشتر از ۳ کمپ + کمپ اصلی صعود میشه
برای ویزا اوآخر خرداد ماه اقدام کردیم چون قصد صعود قله لنین و خانتنگری رو در یک فصل داشتیم ویزا ۶۰ روزه گرفتیم حدود ۱۰ روز از دریافت مدارک تا صدور ویزا زمان میبره.

قیمت یکماه ۵۰ دلار، دو ماه ۶۰ دلار
پروازمستقیم به منظور رفاه حال اتباع ۲ کشور ایران و قرقیزستان هم فقط از مشهد داریم به شهر اوش که ماهی یکباره.
پروازها معمولا با یه توقف در دبی یا ترکیه به قرقیزستان شهر بیشکک انجام میشه که به دلیل حجم بار ۳۰ کیلویی کیسه بار ما پرواز فلای دبی انتخاب مناسبی بود.

**********

گزارش صعود؛
بامداد ۱۲ تیرماه  
با بدرقه دوستان اسپیلتی برای صعود قله لنین عازم کشور قرقیزستان شدیم «به همراه همنوردم داود زارعی». 
پرواز ما از تهران به فرودگاه دبی بود .
در طی ۲ ساعت ، چند ساعتی توقف داشتیم. 
و پرواز بعدی دبی به بیشکک طی ۴ ساعت انجام شد

به محض ورود به فرودگاه بیشکک سیم کارت از شرکت O خریداری شد به قیمت ۸ دلار که ۳۵ گیگ اینترنت داشت.
ترانسفر به هتل بعد از ساعتی استراحت 
لوازم برنامه رو یبار دیگه برسی کردیم.که اگه کسری داریم اینجا تهیه کنیم.
بخاطر محدودیت که تو پروازها داشتیم کسریمون فقط کپسول گاز بود و مایعات نوشیدنی.
قیمت گاز ۲۳۰ گرمی در کمپ اصلی ۹ دلار و کمپ پیشرفته ۱۲ دلار.
برای‌مجوز ورود به منطقه حتما باید با شرکتهایی که اکسپدیشن برگزار میکردن قرار داد می‌بستیم.
شرکت مد نظر ما اکسای تراول بود .اکسای کمپانی بزرگیه .بیس کمپ خانتنگری و پوبدا انحصاری اکسای برگزار میکنه.
تو ویزا شرکت اکسای تراول رو سرچ کردیم از هتل ما تقریبا پیاده ۳۰ دقیقه بود .دفتر شرکت داخل نمایندگی برند ردفاکس قرار داشت. قراردادمون روفول پکیج بستیم. خدمات و اقامت نامحدود در بیس کمپ و کمپ ۱
بابت بیمه هم روزی ۱۰ دلار برای ۱۰ روز رزو کردیم .
در آخر بلیط پرواز بیشکک به اوش هم گرفتیم.

۵ صبح هتل رو ترک کردیم به طرف فرودگاه بیشکک برای پرواز به شهر اوش که طی ۱ ساعت انجام شد .
تراسفر به هتل برای خرید به مرکز خرید و بازار اوش  رفتیم واسه تهیه کپسول گاز .
خیلی گشتیم اما مغازه ای پیدا نکردیم که تجهیزات کوهنوردی داشته باشن .

روز بعد حدود ساعت ۱۰ صبح حرکت کردیم از هتل به طرف بیس کمپ که معمولا با خودرو ون انجام میشه و ‌۶ ساعت زمان میبره.
داخل خودرو آقای عزیز عبدی رو دیدم و همسفری با ایشون باعث دلگرمی من شد تا افتخار اینو داشته باشم از تجربیات ایشون در اجرای این برنامه استفاده کنم.
ساعت ۴ عصر رسیدیم کمپ اصلی .
«بیس کمپ لنین»در ارتفاع ۳۶۰۰ متری قرار گرفته.
داخل چمن‌زاری که اطرفش دریاچه‌های زیادی وجود داره به همراه رودخونه هایی که از یخچال آچیک تاش سرچشمه میگیرند.
شب بارش برف داشتیم .تیم های حاضر در منطقه از ایران به سرپرستی آقای مهدی قلی پور تیم آذران تبریز بود که ۴ روز جلوتر اونجا بودن.
هوارو برسی کردیم قرار شد فردا همگی به کمپ ۱ بریم.
در صعود های اکسپدیشن مبحث هم هوایی یکی از اصول مهم طراحی برنامه صعود است.
هم هوایی به معنی تطبیق بدن با شرایط ارتفاع ( فشار کم هوا و غلظت کم اکسیژن) است که این امر در صعودهای محاصره ای با روش صعود مرحله ای انجام میشه.
(روش‌ محاصره‌ای؛ این‌روش‌معمولادر ارتفاعات‌ بالای۶۰۰۰ متراستفاده‌می‌شود.تعداد نفرات کم و تجهیزات زیاد و طول مدت چندین هفته ای برنامه از خصوصیات صعود های محاصره ای محسوب می شود. پایه و اساس این سبک صعود وجود یک کمپ اصلی در پایه ی کوه برقراری کمپ های متعدد در ارتفاع انتقال تجهیزات به کمپ هایبالاتر و صعود مرحله ای است)

روز اول ؛
ما صعود و بارگزاری رو شروع کردیم کیسه بارو با اسب فرستادیم کمپ پیشرفته در انتظار ماشین موندیم .
ازجایی که خدمات دهی منطقه دست روس ها بود بعد از تیم اونها نوبت ما شد حدود ۲۰۰ متر مسیر ترکینگ دشت آچیک تاش رو با ماشین بالا آمدیم شروع پیمایش از این محل آغازمیشه (ارتفاع ۳۸۰۰ متر .)
ابتدای آبشار تعدادی تابلو یاد بود کوهنوردایی بود که جون خودشون رو تو این کوه از دست دادن ۴ ساعت بدون توقف صعود کردیم تا کمپ ۱ 
ارتفاع کمپ یک ۴۲۰۰ متر. ابتدای یخچال روی مورن های یخچال آچیک تاش قرار گرفته .
با توجه به قراردادی که امضا میشه خدمات خوبی داره .
معمولا اینجارو کمپ پیشرفته حساب میکنن چادرهارو تحویل گرفتیم .کیسه بارو داخل چادر قرار دادیم .
وقت ناهار بود داخل سالن شدیم .اصولا هر دو روز یکبار هوای جدید رو اعلام میکنن.
هنوز هیچ تیمی بالا نرفته بود. 
یه تیم از شرکت نپالی سون سامیت کلاپ برای خدمات دهی یه میز کنار ما در حال ناهار خوردن بودن .
مدیر کمپ ۱ وقتی پلن فردارو ازشون پرسید قرار بود شبانه به کمپ ۲ برن کمپهای بالا رو برپا کنن. 
به نقل از سایت هواشناسی یه پنجره باز برای صعود داشتیم .امکانش بود با کمک برفکوبی این تیم شرپاها ، ما با یکروز استراحت در کمپ۳ به قله برسیم و به روش آلپی صعود کنیم.
ما پلنمون رو گفتیم ؛ فردا به کمپ ۲ میریم.
بعد از ناهار وقتی برای استراحت وارد چادر شدم نیم ساعت بعد خانم ناتالی با رفتن ما مخالفت کرد و گفت فردا شما نمیتونید از کمپ ۱ بالا برید به علت اینکه بیمه ندارید! ۲ روز برای ثبت بیمه هم زمان نیاز داریم و الان ساعت ۶ عصرشرکت بسته‌اس ! فردا اگه از بیس کمپ مدارک بفرستیم ۲۴ ساعت بعد بیمه شما ثبت میشه که قطعا ما پنجره هوارو برای صعود از دست میدادیم!
در صورتی که تو شرکت به ما موقع قرارد بستن گفتن برای مدیریت زمانبندی بیمتون میتونید از کمپ ۱ اعلام کنید و ما ثبت میکنیم !
آقای عبدی بیمه شون از ایران بود پیشنهاد دادن که ماهم از ایران بیمه شیم تا باهم بتونیم برای بارگزاری به کمپای بالا بریم .
کمپ ۱ آنتن نداشتیم. 
برای تماس مجبور شدم یک ساعت اینترنت بگیرم که قیمت اون ۵ دلار بود.
با آقای حمیدی تماس گرفتم . ایشان گفتن چرا انقدر عجله داری از طبیعت اونجا لذت ببر . با سر صبر صعود کن . گفتم تا ۱۰ روز آینده هوا خراب و پر بارشه . پاسپورت رو کمپ اصلی اصولا تحویل میگیرن تا آخر برنامه ما هم عکسی از پاسپورت تو‌ گوشی نداشتیم.

تا ۲ تا عکس از پاسپورت دانلود بشه اینترنت تموم شد!
آقای عبدی هم با سیم کارت ماهواره ای (ثریا)پیامک فرستادن به آقای تقی زاده بلکه بشه مشکل رو حل کرد. اما ایشون هم گفتن باید قبل از سفر از ایران بیمه میشدیم!

خلاصه که اصرار و تلاشها هیچ فایده ای نداشت.

روز سوم :
 برای اینکه از فرصت استفاده کنیم اطراف کمپ ۱  به طرف شمال در رأس ساعت ۱۳ 

قله ۵ هزاری یوهین قرار گرفته اصولا تیم ها برای هو‌ایی صعود میکنن تصمیم گرفتم با کمپ خودمون روی این قله شبمانی داشته باشیم.
هوا نیمه ابری بود .
یال رو شناسایی کردم و از مدیر کمپ پرسیدم چقدر زمان میبره برای صعود و گفت تقریبا ۴/۵ ساعت پیماش داره.
تو مسیر که بودیم هوا رو به خرابی رفت .دو نفر در حال صعود بودن .روی یال زیر قله دیدمشون .پشت ما کسی تو مسیر این قله نبود .
ساعت۱۷ به قله رسیدیم . ارتفاع ۵۱۰۰ متر رو نشون میداد.
زیر یه تاج یخی که ۳ تخته چادر از طرف شرکت اکسای برای رنت به تیم ها اینجا برپا بود.
نیم ساعتی زمان برد تا بتونیم جای کمپ درست کنیم .برف خیلی زیاد بود .شب سرد و خاطره انگیزی روی این قله سپری کردیم.

روز چهارم؛
صبح که بیدار شدیم از جای پاها مشخص شد ۲ نفر روی قله رفتن.
ماهم صعود کردیم و قله لنین با مهمون نوازیش مارو مهمون چشم اندازی از کوهستان پامیر و قله لنین همگی در یک قاب پانومرایی زیبا کرد.
چادر رو جمع کردیم برگشتیم به کمپ ۱ .
حمام و شستشوی لباسها و استراحت .

روز پنجم؛
هوا مه آلود همرا بارش برف .
نیمه شب با صدای بهمنی عظیم بیدار شدم برای من جالب بود که ساعت ۳ چطور ممکنه بهمن بزنه !

فقط یه تیم از روسا به صعود ادامه دادن که تا ارتفاع ۷هزار و ۲۰ متر صعود کرده بودن و دست خالی برگشتند.
از ارتفاع ۷ هزار تا قله تقریبا ۳ ساعت پیمایش داره. 
سال متفاوتی برای صعود لنین بود به گفته شرپاها و افرادی که سالهای گذشته هم صعود این قله رو تجربه کرده بودن صعود لنین خیلی تکنیکال و سخت شده بعد از استراحت تو کمپ۳ به کمپ ۱ برگشتیم

روز سیزدهم؛
کمپ ۱ حضور تعداد زیادی از کوهنوردها که موفق به صعود نشدن آقای اِستفان مدیر کمپ با پیگیری های مکرر از سایتهای معتبر خبر یه پنجره هوای باز رو بهمون داد. ما بلیط بازگشتمون رو جا به جا کردیم تا با یه شانس دیگه یه تلاش دیگه انجام بدیم.

روز چهاردهم ؛ 
هوای کمپ ۱ خراب بود بارش برف و بارون داشتیم .نتونستیم از کمپ ۱ حرکت کنیم .استرس زیادی بود چون بالای کمپ ۲ هوا خوب بود چند تیمی که کمپ ۳ آماده صعود بودن. از جمله چند نفر از یه تیم ایرانی به سرپرستی آقای احسان پور از اصفهان صعود کردن.

روز پانزدهم ؛
مجبور به صعود انتحاری شدیم .
از کمپ ۱ صعود کردیم به کمپ ۲ بعد از ۱۵دقیقه استراحت صعود به کمپ ۳ ساعت ۲۱ کمپ ۳ بودیم .
از تیم ایران هادی سرور از باشگاه آلپ تهران و هم چادریش نیما شاه محمدی از کشور آذربایجان آماده برای صعود بودن .
ساعت ۲ به طرف قله حرکت کردن.  
ما تقریبا ۵ رو ساعت با کفش آماده بودیم برای صعود.
بند کرامپون یخ زده بود .خیلی انرژی زیادی ازمون میگرفت تا بخواییم باز کنیم و مجدد ببندیم. زمان زیادی نداشتیم.
باید از حداقل زمان استفاده میکردیم .کولاک کف چادر رو جمع و فشرده کرده. شرایط جالبی نبود این تلاش تلاش آخر ما بود.
تیم تبریز هم ساعت ۱۲ حرکت کردن 
تجربه ای که از تلاش اول به دست آوردیم گفتم کمی دیرتر شروع کنیم تا به طوع خورشید نزدیکتر باشیم 

شب گذشته وقتی با سبحان سلیمی صحبت کردم گفت راز صعود این قله جنگیدن با باد و سرما تا طلوع خورشیده .
ما ساعت ۲:۴۵ آخر همه تیم ها شروع کردیم.
چراغهای تیم های که جلوتر تلاش میکردن مشخص بود. قبل از کمپ ۴ به هادی و نیما رسیدیم. هوا مه شد. ۲ نفر از تیم آسیا تراول جلوتر برگشتند.
تیم تبریز هم برگشت.
آقای قلی پور گفت هوا جت استریمه. شماهم برگردین. 
هادی گفت هوارو گرفتم خوب میشه. منم حرف سبحان آمد تو ذهنم .
مدام تکرار میکردم تا طلوع خورشید ادامه میدم اگه شرایط بهتر نشد برمیگردیم پایین.
به هادی گفتم ما هم ادامه میدیم .
از تیم آذران تبریز ۲ نفر مونده بودن یک شیرازی بود که شرایط خوبی نداشت .
مدیر کفش کوهسار تبریز هم همراشون بود. الباقی با تلاش اول برگشته بودن بیس کمپ.
 آقای ولی پور مدیر کفش کوهسار از اون تیم جدا شد گفت من با شما میام.
ما ادامه دادیم تا روی کمپ ۴ قبل شیبی که شروع میشد کنار یه تخته سنگ بزرگ که صلیب روش بود توقف کردیم.
زیر چادر ناجی کمی استراحت کردیم. خیلی هوا سرد و بورانی بود
مجددبه صعود ادامه دادیم.
به زیر ‎تیغه ی نایف رسیدیم معروف به (لبه چاغو) 
اینجا آخرین کراکس مسیر صعود قله لنین هست که همیشه شلوغ و پر ترافیکه .
باید پشت تیم ها صعود و فرود انجام میشد.
اصولا هم طناب ثابت کار گذاشته میشه یه طول طنابش با کارگاه زیر برف دفن بود.
کارگاه دوم بالای تیغه بود که از طنابش حدودا ۴مترش آزاد بود.
حادثه های زیادی داشته این قسمت پس با احتیاد ازش رد شدیم .
ارتفاع ۶۷۰۰ متر بعد از نایف مسیر با شیب ملایم ابتدا دور یه صخره ای که سنگهای سفید رنگ داره میگذره و در ادامه بعد از ۳۰۰ متر صعود با تراورس به طرف قله ادامه داره.
لنین با فرازهای که در ارتفاع ۷ هزار داره ذهنت رو خیلی خسته میکنه .
۲۳ جولای ۲۰۲۳ ساعت ۱۲ به وقت محلی موفق شدیم قله ۷۱۳۴ متری لنین رو صعود کنیم و بعد از عکس بانوارهای رنگی پارچه ای قله فرود رو پیش گرفتیم به کمپ ۳ بازگشتیم .
مدت زمان صعود انتحاری از کمپ ۱ به قله و فرود تا کمپ ۳ حدود۳۰ ساعت شد .

روز هفدهم؛ 
فرود از کمپ ۳ تا بیس کمپ

شروع این برنامه ۱۴ تیرماه از بیس کمپ و ۱ مرداد بازگشت بیس کمپ در مدت ۱۷ روز انجام شد.

فرامرز شاه محمدی عضو پایدار باشگاه اسپیلت
داود زارعی عضو باشگاه نانگاه ارومیه