هفته‌نامه دیواری باشگاه کوه‌نوردی و سنگ‌نوردی اسپیلت
سال چهارم            شماره۱۶۹             تاریخ ۹۴،۱۱،۱۸

ضعیف‌الاراده کسی است که با هر شکستی بینش او نیز عوض شود. «ادگار‌ آلن‌پو»

 

عکاس:ناصرکاویانی(آرشیو باشگاه)

 

  نشست هفتگی باشگاه ۹۴،۱۱،۱۳:
سی و نهمین نشست هفتگی اختصاص داشت به ارائه یک گزارش برنامه و برگزاری کلاس تئوری برای اعضا.
گزارش برنامه صعود قله سرکچال ۱ که توسط امیرحسین ذوالفقار همراه با عکس و فیلم ارائه شد.
در ادامه نیز کلاس آشنایی با باطوم و نحوه استفاده از آن توسط رضا خلیل آبادی برگزار شد.

 

تبریک تولد:
روز ۱۵ بهمن مصادف با تولد رامین شریف زاده ، از اعضای هیئت مؤسس و مربی سنگ‌نوردی باشگاه بود . ضمن عرض تبریک ، برایشان آرزوی بهترینها داریم .

 

اعضای جدید باشگاه:
هفته گذشته آقای مهراد باقرلو و خانم سبا نازی عضو باشگاه شدند. ضمن خوش آمدگویی ، آرزوی صعودهای امن و موفق در کنار هم نوردانشان داریم.

 

قله آرا کوه صعود شد:
برنامه جمعه گذشته ۱۶ بهمن ۹۴ صعود قله آراکوه بود. این برنامه با حضور ۲۳ نفر اجرا گردید .

 

صعود زمستانه قله دماوند توسط یکی از اعضای باشگاه: 

 

هفته گذشته همنورد باشگاه اسپیلت حسین قربان نژاد (عضو پایه یک) طی روزهای چهارشنبه تا جمعه موفق به صعود قله دماوند از مسیر شمالی شد . 

 

بدین وسیله از طرف اعضای این باشگاه به ایشان تبریک می گوئیم.

حسین قربان نژاد این صعود را با همراهی یکی از دوستان خود به نام هادی شریفی راد انجام داده است.

  پیام مسئول باشگاه ذبیح اله حمیدی به مناسبت این صعود:

حسین قربان نژاد عزیز ؛ به یاد دارم اولین صعود زمستانی جبهه شمالی دماوند در سال ۱۳۵۵ توسط تیمی مشترک از باشگاه دماوند و کوه نوردان دیگر تهرانی و شهرستانی رقم خورد. سرپرستی آن تیم به عهده کوه نورد نام آشنا و فقید جلال رابوکی بود.

اینک پس از قریب ۴۰ سال خوشحالم که یکی از اعضای این باشگاه با برنامه ریزی صحیح و تلاشی قابل تقدیر توانسته است این صعود را با حداقل نفرات (دو نفر) و حداقل زمان(سه روز) اجرا نماید.

هر چند سال هاست که این گونه صعودها توسط کوه نوردان کشور تکرار می شود ولی صعود شما از لحاظ کیفی و کمی شاخص و قابل ذکر می باشد.

بسیار سپاسگزارم که این صعود را به همنوردان پرسابقه خود در باشگاه اسپیلت تقدیم کردی.

از طرف خود و تمام اعضای باشگاه این صعود را به هر دوی شما عزیزان تبریک و شاد باش می گویم.

«امیدوارم همواره شاد و پیروز باشید». بهمن ۱۳۹۴

 

***********

به اطلاع اعضای باشگاه می رساند ؛ سه شنبه ۲۷ بهمن گزارش این صعود توسط حسین قربان نژاد در باشگاه اسپیلت ارائه خواهد شد.

 

گل ریزان محیط زیستی :

عصر روز دوشنبه ۱۲ بهمن ۹۴ گل ریزان محیط زیستی در سالن اجتماعات سندیکای شرکتهای ساختمانی برگزار شد. این گل ریزان که به هدف جمع آوری کمک مالی برای آزادسازی محیط بانان دنا از زندان بود ، طبق برنامه ریزی و فراخوان مؤسسه گنجه پشتیبان زیست بوم ایران که متولیان آن انجمن کوه‌نوردان ایران و هیئت کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی استان تهران هستند ، با همکاری باشگاه ها و گروه های کوه‌نوردی برگزار شد.
در این مراسم باشگاه کوه‌نوردی اسپیلت نیز حضور داشت و تعدادی از اعضای باشگاه مبلغ ۱۴,۰۰۰,۰۰۰ میلیون ریال را اهدا کردند که طی یک فقره چک تقدیم شد.
همچنین خانم اردانی مادر یکی از اعضا و ازهواداران این باشگاه نیز با مبلغ ۱۵,۰۰۰,۰۰۰ میلیون ریال بصورت کمک مردمی در این مراسم شرکت کردند.
بدین وسیله از طرف مدیریت باشگاه اسپیلت از عزیزانی که در این امر انسان دوستانه شرکت کردند ، کمال تشکر و قدردانی را داریم.

 

درگذشت جوان کوه نورد:

«یزدان محرمی» از کوه‌نوردان اردبیلی و حاضر در اردوهای تیم امید کشورمان براثر حادثه ای فوت شدند. ضمن تسلیت به خانواده ایشان و جامعه کوه‌نوردی استان اردبیل و کشور ، آرامش و مغفرت ابدی از خداوند منان برایش خواستاریم.

 

یاد جان باختگان دیزین گرامی باد:

یاد و خاطره کوه‌نوردان ایثارگر و جان‌باخته در حادثه‌ی ریزش بهمن (در ۱۵ بهمن۱۳۸۸ – دیزین) مربی فقید؛ شادروان «فرشاد خلیلی خوشه مهر» و زنده یادان «محمد مهدی خراسانی»، «اکبر کشاورز»، «علی اکبر ابراهیم پور»، «حمیدکاظم زاده»، «مجید شهپری»، «سید سعید طاهری موسوی» و «نادیا آنجفی» گرامی باد

 

نتیجه دوره داوری صعودهای ورزشی قاره ای:

سایت فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی به گزارش فدراسیون سنگ‌نوردی آسیا؛ فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی ACC of IFSC آقای «محمدامین حواله دار نژاد» تنها داور ایرانی شرکت کننده در دوره داوری صعودهای ورزشی قاره ای، این دوره را با موفقیت سپری کرده است. مدرس این دوره که در تاریخ ۹ و ۱۰ آذر در شهر Putrajaya کشور مالزی برگزار گردید آقای Francis LO از کشور هنگ کنگ بود. این دوره با حضور ۱۱ نفر شرکت کننده از ۶ کشور به شرح ذیل برگزار گردید: …
هنگ کنگ ۱ مرد
چین ۱ خانم
ژاپن ۴ مرد
مالزی ۱ مرد
سنگاپور ۳ مرد
ایران ۱ مرد

 

نتایج مسابقات بولدرینگ جام فجر/ همدان:

به نقل از کوه نامه ؛ سالن سنگ نوردی فرهاد شهر همدان دیروز جمعه ۱۶ بهمن ۹۴ میزبان مسابقات سنگ نوردی بولدرینگ رده سنی آزاد جام فجر بود. در این دوره از مسابقات که با حضور۷۶ سنگنورد (۵۵سنگ نورد مرد و ۲۱ سنگ نورد زن) از سراسر کشور برگزار شد در پایان نتایج زیر بدست آمد.
نفرات اول تا سوم مردان
۱- محمد حسین ساغری
۲-محمد صادق یوسفی
۳-امیر حمزه پورشفیع
نفرات اول تا سوم زنان
۱-نگار ورشوچی
۲-زهرا حمزه ای
۳-راحیل رمضانی
با تشکر از حسین صادقی و سولماز عشقی برای ارسال خبر

 

مسابقات کوه‌نوردی با اسکی جام جهانی سوئیس و نتایج ورزشکاران ایرانی:

به نقل از سایت فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی ؛ مسابقات جام جهانی کوه‌نوردی با اسکی در شهر «سالوان» سوئیس در ماده ۱۳ کیلومتر با قهرمانی ورزشکار ایتالیایی و رتبه های دوم و سومی ورزشکاران اسپانیایی و آلمانی آغاز گردید. در این رقابت که ۸۷ ورزشکار در آن حضور داشتند، از کشورمان ابوالفضل ساوه ای در رده ۶۹ حسین کلهر ۷۳ حسین صالحی ۷۴ و بیت اله سیرایی ۸۴ شدند. این رقابتها فردا با برگزاری مسابقات ورتیکال ادامه خواهد یافت.

 

گفتگوی کوه نامه با جوان شگفتی ساز یخ نوردی ایران/ محمد رضا صفدریان:

از پهنه گسترده یخچال ها تا آبشارهای یخی، از دهلیزهای عریض یخ زده تا ستون های عمودی یخی…
برای خیلی از افراد، نزدیک شدن به یخ به معنای لرزیدن و سرمای غیر قابل تحمل است. اما افرادی هم وجود دارند که از این سرما و از چالش با شرایط و آب و هوایی متفاوت لذت می برند. ورزش یخ نوردی یکی از شاخه های محبوب ورزش های کوهستانی است که در سال های اخیر علاقمندان زیادی را به خود جذب کرده است.
عمر ورزش یخ نوردی در ایران به مجموع انگشتان دو دست هم نمی رسد. این ورزش هنوز در خیلی از نقاط ایران شناخته شده نیست و امکانات انجام آن در تعداد اندکی از شهر های کشور وجود دارد.
چندی پیش (۲۹ تا ۳۰ ژانویه ۲۰۱۶ برابر با ۹ تا ۱۱ بهمن ۱۳۹۴) چهارمین و آخرین مرحله جام جهانی یخ نوردی و نیز قهرمانی اروپا در سال ۲۰۱۶ در کشور ایتالیا برگزار شد و نمایندگان کشورمان نیز در این رقابت ها حضور یافتند . همگان منتظر بودند تا دو یخ نورد شایسته و با تجریه کشورمان “مسعود زینالی” و “زهره عبدالله خانی” که چند سالی است در این عرصه یکه تازی می کنند و عناوین قهرمانی را بدست می آورند بار دیگر کسب رتبه و مقام کنند. اما ناگهان همگان با ظهور دو پدیده ی ارزشمند در یخ نوردی کشور مواجه شدند که همه را شگفت زده کردند. “محمد رضا صفدریان” و “زینب موسوی” که با نمایش خیره کننده خود همگان را به تحسین واداشتند و خبر از ظهور یخ نوردان قدرتمندی دیگری را دادند.
عملکرد محمد رضا صفدریان یخ نورد جوان کشورمان در این رقابت ها خارق العاده بود. او موفق شد با کسب مقام پنجم جهان در رشته سرعت و کسب مقام هشتم جهان در رشته لید ، بهترین نتیجه تاریخ یخ نوردی کشورمان را رقم بزند. صفدریان جوان حالا پرافتخار ترین یخ نورد ایران در رقابت های جهانی است. شگفتی سازی این یخ نورد باانگیزه کشورمان در رقابت های جام جهانی ایتالیا بهانه ای شد تا کوه نامه به سراغ وی رفته و مصاحبه ای را با او ترتیب دهد که به نظر خوانندگان می رسد.

کوه نامه: لطفا خودتان را بیشتر برای خوانندگان ما معرفی کنید.
– من متولد ۹ آبان۱۳۷۱ در شهرستان اصفهان هستم . دارای مدرک کاردانی برق صنعتی از دانشگاه روزانه مهاجر اصفهان و در حال حاضر مشغول به خدمت سربازی در سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری اصفهان و مجرد.
کوه نامه: چند سال است که ورزش می کنید و در این مدت چه ورزش هایی را تجربه کرده اید؟
– از سال ۱۳۸۴ با تشویق و معرفی خواهر بزرگترم به این ورزش رو آوردم و با حمایت مادر و پدر عزیزم پا به عرصه ورزش سنگ نوردی نهادم و در ماه های اول موفق به کسب رتبه های استانی در رده نوجوانان شدم . به همین دلیل از بنده در آن زمان به عنوان استعداد در سنگ نوردی نام برده می شد.
از سال ۱۳۸۴ تا سال ۱۳۹۰ به صورت حرفه ای به ورزش سنگ نوردی پرداختم و در این دوران مقام های کشوری متعددی کسب کردم . از سال۱۳۹۰ با شرکت در اولین مسابقه درای تولینگ قهرمانی کشور در استان تهران موفق به کسب مقام قهرمانی شدم. با وجود اینکه در این زمان کوچک ترین شرکت کننده در آن مسابقات بودم پا به رشته یخ نوردی و درای تولینگ گذاشتم .
در طی این مدت ورزش های متعددی را نیز تجربه کردم. ورزش هایی همچون قایقرانی در گرایش رفتینگ (در مسابقات کشوری این رشته داری عنوان نایب قهرمانی هستم ) و همچنین ورزش های ماجراجویانه زیادی همچنون پرش از ارتفاع ،بانجی جامپینگ ، اسکی ، دره نوردی ، دیواره نوردی ،دوچرخه سواری کوهستان ، اسلک لاین و …
کوه نامه: یخ نوردی در ایران ورزش جدید و نوپایی محسوب می شود. چطور شد که جذب این ورزش شدید؟ ورود شما به ورزش یخ نوردی به طور اتفاقی بود ؟
– همانطور که عرض کردم بعد از شرکت در اولین مسابقه کشوری و کسب عنوان قهرمانی علاقمند به این رشته شدم چون به شخصه لذتی که در رشته یخ نوردی وجود دارد را در سنگ نوردی حس نکردم .
ورود من به این رشته دقیقا اتفاقی بود. هر از چند گاهی یکی از دوستان نزدیکم را ملاقات می کردم. در طی این ملاقات ها می دیدم که او با تبر تمریناتی را انجام می دهد . مدتی بعد وقتی با پوستر مسابقات درای تولینگ روبرو شدم برگزاری این مسابقات را به اطلاع دوستم رساندم . ایشان به من گفتند که خود تو هم می توانی مسابقه بدهی و من هم که عاشق رقابت بودم نه نگفتم . بعد از ۱۰ روز تمرین در مسابقه شرکت کردم و به مقام قهرمانی رسیدم .
کوه نامه: درگیری با آبشارها و یخچال ها و یخشارها و صعود آنها چه جذابیت هایی دارد؟ کمی از جذابیت ها و زیبایی های رشته ورزشی که به آن می پردازید برای ما بگویید.
– به علت تمرینات فشرده و سنگینی که دارم تقریبا تمام وقتم در سالن درای تولینگ می گذرد و کمتر می توانم درطبیعت و آبشار های یخی فعالیت داشته باشم . اما باید به این نکته اشاره کنم که جذابیت تمرین در روی یخ فوق العاده است به صورتی که حتی قابل توصیف نیست. فقط پیشنهاد می کنم برای یک بار هم شده آن را امتحان کنید.

کوه نامه:یخ نوردی یکی از ورزش هایی هست که بدون وجود امکانات امکان پذیر نیست. در شهر محل زندگی شما چه امکاناتی برای یخ نوردی وجود دارد؟
– من یخ نوردی را با حداقل امکانات و حتی بدون داشتن یک جفت تبر معمولی شروع کردم ، در ابتدا با تبر های ایرانی بر روی دیواره های سنگ نوردی تمرین می کردم و با قرض گرفتن تبر خارجی از دوستانم در مسابقات کشوری شرکت می کردم. خداراشکر با تمام سختی هایی که می کشیدم بهترین نتایج را هم می گرفتم چون همیشه در ذهنم این جمله که “هیچ غیر ممکنی غیر ممکن نیست” تکرار می شد و باعث می شد با غیرت و توان بیشتر به جلو حرکت کنم.
هر سال با هزینه شخصی حداقل امکانات را برای فعالیت یخ نوردی خودم فراهم می کردم. با گرفتن وام توانستم تبر و کفش تهیه کنم . اما لازم است به این نکته اشاره کنم که بعد از منصوب شدن آقای مهندس بوژ مهرانی به سمت رییس هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی استان اصفهان در مدت کمی شاهد پیشرفت های بزرگی در این ورزش بودم .
کوه نامه: مقام پنجم جهان در رشته سرعت و مقام هشتم جهان در رشته لید، محمد رضا صفدریان چطور تمرین می کند که به اینجا رسیده است؟
– بنده از ۱۰ سال پیش با مربی گری مربی عزیزم آقای پیام رضا رحمان ستایش روز به روز پیشرفت کردم . تمام دوران اوج و رسیدن به مراحل قهرمانیم را مدیون این مربی عزیز هستم و ایشان همیشه با حمایت های همه جانبه خود باعث پیشرفت بیش تر من می شد .
تمرینات من گاهی اوقات به دو جلسه در روز هم می رسید و واقعا تمرینات سنگین بود . البته حضور مجتبی هاشمی همطناب عزیزم نیز واقعا انرژی به من می داد . ایشان هم از قهرمانان خوب و با اخلاق در رشته یخ نوردی هستند .

کوه نامه: در سال های اخیر یخ نوردان ایرانی با وجود کمبود امکاناتی که برای این رشته وجود دارد عملکرد قابل قبولی را از خود به نمایش گذاشته اند. نتایجی که در قیاس با عمر کوتاه این رشته و امکانات محدود آن در ایران شاید قابل تصور نبوده و کمتر کسی فکر آن را می کرد. به نظر شما دلیل این مسئله چیست؟
– اگر نظر بنده را می خواهید من می گویم ما می توانستیم خیلی جلوتر از این جایگاهی که هستیم باشیم ولی به خاطر دوران کوچکی که طی آن متاسفانه ورزش ما در حال حاشیه رفتن بود عقب ماندیم. اما به لطف خداوند و با همبستگی تمام دوستان در این رشته و مدیریت جناب آقای رضا زارعی رییس محترم فدراسیون کوهنوردی در حال حاضر روند رو به رو رشدی را دنبال می کنیم .
کوه نامه: اجازه بدهید به مسابقات جام جهانی که در کشور ایتالیا برگزارشد برگردیم.در شرایطی که قدرت نمایی بلامنازع ورزشکاران کشور روسیه در این رقابت ها کاملا مشهود بود شما خوش درخشیدید و شگفتی آفرین شدید. آیا خودتان انتظار این نتیجه درخشان را داشتید؟ درهای موفقیت در یخ نوردی چطور به روی شما باز شد؟ کمی از تلاش خود در این مسابقات برای ما بگویید.
– من واقعا در خودم توان مقابله با ورزشکاران روسی را می دیدم و تنها تفاوت با آنها تجربه مسابقات و رقابت بر روی یخ های مختلف بود که خدارا شکر امسال با شرکت در اردوی بین المللی روسیه توانسته بودم تجربه های خوبی کسب کنم و خودم را به آنها نزدیک کنم .
در مرحله فینال تمام ۱۸ ورزشکار راه یافته به این مرحله می بایست ۳ تلاش بر روی مسیر ۱۵ متری می کردند تا بر اساس بهترین رکورد ثبت شده رتبه بندی شوند ، من تلاش اول خود را با قدرت تمام شروع کردم و از نظر خودم تایم خوبی را ثبت کردم ولی متاسفانه سنسور داوران به نقص فنی بر خورد و داروران اعلام خطای فنی کردند . می بایست دوباره تلاش می کردم که بعد از تلاش مجدد ، ۱ متر مانده به رسیدن به سنسور ، یخ از زیر تبرم شکست و متاسفانه فرصتم را مجددا از دست دادم .کمی با استرس مواجه شدم . دو صعود قبلی توان بدنم را کاهش داده بود و تایم زیادی برای ریکاوری نداشتم. دوباره نوبت به من رسید تا تلاش دوم خودم را جهت ثبت رکورد انجام بدم ولی متاسفانه هنوز به خاطر صعود مجدد به خاطر ایجاد خطای فنی ضربان قلبم بالا بود . به هر حال می بایست استارت می زدم. بعد از بوق استارت با قدرت شروع کردم ولی متاسفانه تلاش های قبلی ام تاثیر خود را گذاشت و تایم ۱۲٫۹۹ برای من ثبت شد که اصلا تایم خوبی نبود . تنها یک تلاش جهت ثبت رکورد خوب داشتم. استرس زیادی در وجود خودم احساس می کردم. باید خودم را آرام می کردم تا بتوانم رکورد بهتری از خود به جا بگذارم. در آخرین دقایق پیش از تلاش آخرم تقریبا همه بچه ها تا حدودی ناامید شده بودند و واقعا جو سنگینی حکم فرما بود .
تلاش سوم شروع شد و با ثبت رکورد باور نکردنی ۹:۴۲ ثانیه توانستم رتبه پنجم را کسب کنم . موفق شدم اولین ورزشکاری باشم که بین تمام ورزشکاران سرعتی روس قرار می گیرم . همین که توانستم دوستانم را سربلند کنم برای من به اندازه یک دنیا ارزش داشت .

کوه نامه: به نظر شما ورود ورزش یخ نوردی به بازیهای المپیک چه دستاوردهایی می تواند داشته باشد؟
– با ورود به المپیک این ورزش با سرعت صعودی فوق العاده ای پیشرفت خواهد کرد و ما نیز امیدوار خواهیم بود تا موفقیت های بزرگی برای کشور عزیزمان ایران کسب کنیم .
کوه نامه: تفاوت یخ نوردی با سایر ورزش های کوهستان ( کوه نوردی ، سنگ نوردی ، غارنوردی و …) چیست؟ برای موفقیت در این رشته ورزشی چه فاکتورهایی لازم است؟ به نظرشما ورزشکاران این رشته در کشور ما برای پیشرفت با چه موانعی روبه‌رو هستند؟
– تفاوت های بسیاری وجود دارد ولی همه جزء یک خانواده یک مجموعه هستند و هر فردی حق انتخاب دارد و می تواند در زمینه ورزشی که علاقه بیشتری به آن دارد فعالیت کند.
به نظر من برای موفقیت در ورزش یخ نوردی ، افرادی که دارای بدن های استقامتی و مقاومتی هستند در گرایش سختی مسیر و افرادی که دارای بدن های انفجاری و در عین حال هوش بالا هستند در گرایش سرعت می توانند موفق تر باشد .

کوه نامه: ایران کشوری است که پتانسیل های طبیعی فراوانی برای ورزش یخ نوردی دارد. به نظر شما چطور می توان از این جذابیت ها و پتانسیل ها برای جذب افراد به سمت این رشته بهره برد؟
– با برگزاری کارگاه های آموزشی و دوره های استعداد یابی می توان نفرات با پتانسیل بالایی را جذب نمود .
کوه نامه: موفقیت همیشه بهایی دارد که باید آن را پرداخت. برای رسیدن به موفقیت چه هزینه هایی را پرداخته اید ؟کمی از سختی هایی که در راه ورزش حرفه ای خود متحمل شده اید بگویید.
– در تمرین روزهایی داشتم که تنها در یک سالن بولدرینگ تمرین می کردم و شدت سرما به حدی بود که هیچ کس حاضر به تمرین کردن نبود.
دوران سختی است، وقتی ورزش حرفه ای را ادامه می دهی ولی شغلت ورزش نیست و مجبوری در کنار تمام سختی ها ورزش کنی .
روزهایی را به یاد می آورم که به علت مشکلات مالی قادر به تهیه کفش و تبر یخ نبودم . روزهایی را به یاد می آورم که به خاطر اعزام به مسابقات و افتخار آفرینی برای کشورم مجبور بودم از یک ماه قبل مسابقه( یعنی دقیقا زمانی که ورزشکار باید در حداکثر آرامش جهت مسابقات باشد) کفش آهنین به پا کنم و به دنبال امور اداری در ارتش جهت گرفتن مجوز خروج برای شرکت در مسابقات بروم.
بارها و بارها فقط به خاطر گرفتن یک نامه از مجموعه ارتش ( که شاید بین دو ساختمان مجاور هم انجام می شد ) مجبور بودم ۴۰۰ کیلومتر مسافت اصفهان به تهران را طی کنم و دوباره بازگردم .
روزهایی را به یاد می آورم که تمام تلاش خودم را می کردم تا به مسابقات اعزام شوم . اما در نهایت ارتش به دلایل کمبود زمان جهت طی روند اداری مانع از شرکت بنده در مسابقات جهانی می شد. مسابقاتی که من یک سال برای آن تمرین کرده بودم و هزینه های سنگینی را جهت خرید بلیط هواپیما و ویزا پرداخت کرده بودم .
کوه نامه: آخر خط آرزوهای محمد رضا صفدریان کجاست؟
– داشتن یک سالن تخصصی در شهر اصفهان جهت تمرینات داری تولینگ و یخ نوردی و همچنین به یاری پروردگار امیدوارم سال آینده این موقع با کوه نامه جهت موفقیتم در سطح قهرمانی جهان مصاحبه کنم .(انشاالله )
کوه نامه: در خاتمه اگر صحبت خاصی دارید با خوانندگان کوه نامه در میان بگذارید.
– اول از پدر و مادر عزیزم که در طول این چند سال به بهترین نحو حامی و پشتیبان من بودند تشکر می کنم و دستشان را می بوسم و همچنین از مربی عزیزم آقای پیام رضا رحمان ستایش جهت تمام لطف ها و راهنمایی های ایشان و از آقایان رضا زارعی و مهندس بوژ مهرانی جهت تمام حمایت های مادی و معنوی تشکر می کنم .
از سایت کوه نامه نیز جهت تهیه این گزارش تشکر ویژه ای می کنم .
کوه نامه : سپاس از شما برای وقتی که گذاشتید.
تهیه و تنظیم مصاحبه : طیبه طاهری
عکس ها : ارسالی محمد رضا صفدریان

 

ایران مقصد ورزش های زمستانی/ فیلم:

 

به نقل از کوه نامه ؛
CNN گزارش جذابی از امکانات ورزش های زمستانی ایران به شرح زیر منتشر کرده :
در عمق کوه های سترگ البرز، نزدیک به دماوند، بلندترین کوه ایران، مکانی وجود دارد که تعداد اندکی در غرب از آن اطلاع دارند. جمهوری اسلامی ایران دارای مکان های بی شماری برای ورزش اسکی و سایر ورزش های زمستانی برای کسانی است که تمایل به سفر به این کوهستان در شمال تهران را دارند. سفر ما به سوی جاده ای کاملا باریک و بادخیر و عبور از درون دره های سرسبز و دیواره های سنگی پرشیبی بود که لغزش سنگ ها، خطری جدی در این جاده بود.
پیست اسکی دربند سر

دربندسر در ارتفاع ۳۴۰۰ متر بلندترین شهر ایران است. مجموعه این پیست حتی از این ارتفاع بلندتر است و در ۳۶۰۰ متر واقع شده که یکی از بزرگ ترین و مدرن ترین پیست های اسکی ایران است و توسط سرمایه گذاران خصوصی اداره می شود. در دامنه ها، ایرانی هایی را ملاقات کردیم که ساکن کانادا هستند اما اغلب تعطیلات خود را در تهران و در پیست اسکی سپری می کنند. یکی از آنها می گفت: ” قبل از اینکه به کشورم برگردم تصور می کردم که همه چیز مثل قبل است، اما وقتی وارد این مکان شدم از اینکه این همه امکانات اینجا ارتقاء یافته غافلگیر شدم و تصور می کنم که باید به مابقی دنیا اعلام شود و برای دیدار از آن تبلیغ شود” بالابرها بیش از ۴۰۰۰ متر بالا می روند و رفت و آمد را برای شش ماه از سال امکان پذیر می کنند. مدیریت مجموعه کمتر نیاز به توپ برف برای آماده ساختن پیست ها دارد. یکی از اسکی بازان در این باره می گفت: “این برف پودری است، من عاشق آن هستم ، شگفت انگیز است”
امکاناتی به سبک غربی

گذشته از ورزش فوق العاده اسکی، دربندسر در تلاش برای ارائه امکاناتی مشابه آن چیزی است که در امریکا و اروپا وجود دارد. یک DJ جدیدترین آهنگ ها را در رستوران پناهگاه می نوازد در حالی که متصدی بار، کوکتل های مخلوط بدون الکل تهیه می کند که با برف خنک می شوند. غذاهایی که سرو می شود پیتزا، مرغ سرخ شده، برگرها و سیب زمینی سرخ شده است و مراجعه کنندگان را مردد می سازد که اینجا آسپن است یا تهران (آسپن پیست اسکی در کوه های راکی کلرادو است) . لازم به یادآوری است که حکومت، جمهوری اسلامی است و به زنان یادآوری می شود که موهای خود را بپوشانند اگرچه تذکراتی که در کوهستان به آنها داده می شود بسیار ملایم تر از سایر مکان های کشور است.بعد از توافق هسته ای و لغو بسیاری از تحریم ها بر علیه تهران، ایران در انتظار افزایش قابل توجه گردشگران است.
گردشگری طبیعت

در مصاحبه ای که با مسعود سلطانی فر، رئیس گردشگری ایران داشتم ایشان اظهار امیدواری کرد که ورزش های زمستانی می توانند زمینه رشد و جذب گردشگر را فراهم آورند. ” ما انواع مختلفی گردشگر داریم که به اینجا می آیند، گردشگران مذهبی، گردشگران پزشکی و بهداشتی، گردشگران فرهنگی که از سایت های باستانی دیدن می کنند و گردشگران طبیعت. آن هایی که از کوهستان دیدن می کنند در دسته آخر قرار دارند که همراه با کوه پیماها و مابقی از کوه ها، جنگل ها و دریاچه های این کشور پهناور و متنوع دیدن می کنند. ” تا به حال گردشگرانی که برای اسکی از ایران دیدن کردند چندان زیاد نبوده در حالی که مدیریت مجموعه دربندسر آماری از آنها ندارد می گوید که برای خارجی ها دیدار از دامنه ها بسیار خوشایند است.
شیب های لغزنده، یخ نوردی ورزشی خطرناک اماجذاب و پرطرفدار
همین توصیف را می توان در مورد ورزش زمستانی دیگر، یخ نوردی، بکار برد که در ایران جاذبه زیادی دارد. قدیمی ترین مدرسه یخ نوردی بسیار نزدیک به پیست اسکی دربندسر است که در روستایی به نام میگون قرار دارد. مهدی پناهی پور، مسئول مدرسه یخ نوردی میگون می گوید: ” مردم از انجام این ورزش توسط ما شگفت زده می شوند، واکنش خارجی ها به دیواره یخی که برای آموزش استفاده می شود دیدنی است، آنها مجذوب کاری می شوند که ما انجام می دهیم. در تعطیلات عده زیادی برای صعود از دیواره یخی با تبر یخ و کفش های مجهز به کرامپون مراجعه می کنند. این یک ورزش دشوار و چالش برانگیز است اما حداقل در مدرسه یخ نوردی میگون زن و مرد بطور یکسان برای تمرین علاقه نشان می دهند.

خطرناک تر از سنگ نوردی

در طول دیدار ما، سپیده جاودان یکی از بهترین یخ نوردان زن با سرعت از دیواره یخی در حال صعود بود او می گوید: ” یخ نوردی بسیار خطرناک تر از سنگ نوردی است، هر لحظه ممکن است یخ روی شما فرو ریزد، سنگ بیشتر از یخ پایدار است اما اگر این ورزش را دوست داشته باشید همه چیز برای شما خوب بنظر می رسد” بیشتر افراد ثروتمند به یخ نوردی روی می آورند زیرا تجهیزات آن گران قیمت است اما به هر حال جاذبه خود را دارد.
پناهی پور ادامه می دهد” ما چهارده سال پیش کار خود را شروع کردیم و حالا بسیار نام آشنا هستیم. هر روز بین ۶۰ تا ۷۰ نفر برای آموزش و مسابقه به اینجا مراجعه می کنند، آرزوی من برگزاری مسابقات بین المللی در میگون است.”
ترافیک و فضای پارکینگ

در حالی که ایران کوه ها، برف و یخ و مقصد ورزش های زمستانی است اما هنوز راه درازی برای رقابت با مجموعه های اروپایی و شمال امریکا دارد. در حالیکه امکانات پیست اسکی دربندسر بسیار عالی است، عمده کمبود و نقص آن فضای پارک خودرو است. به نحوی که گاهی اسکی بازان فاصله زیادی تا خودروهای خود پیاده روی می کنند تا به ورودی مجموعه برسند.
چرا ایران مقصد بعدی اسکی شما نباشد؟ چرا نباید در زمستان امسال ایران را برای اسکی انتخاب کنید؟. امیدواری زیادی وجود دارد که کوه های البرز مقصد ورزش های زمستانی همگان شوند. آن ها امیدوار هستند که گردشگران این مناطق را برای اسکی و یخ نوردی کشف کنند و به این منطقه رونق اقتصادی دهند.

« گزارش تلوزیونی CNNرا میتوانید با کلیک بر روی این لینک ببینید »

 

تراورس توره پاتاگونیا کمتر از ۲۱ ساعت:

کوه نامه ؛ کالین هیلی و آلکس هانولد تراورس توره را از شمال به جنوب، توره استندهارت، پونتا هرون، توره ایگر و سروتوره در عرض ۲۰ ساعت و ۴۰ دقیقه انجام دادند. اولین و تنها تراورس توره در سال ۲۰۰۸ انجام شده بود که کالین هیلی و رونالدو گاریبوتی در بیش از ۴ روز این برنامه را تکمیل کردند.
زمان بندی تراورس هیلی – هانولد از گردنه شمالی سرو استندهارت به سمت قله سروتوره انجام شد. آنها ازیال جنوب شرقی (مسیر قدیمی کمپرسور) به یخچال برگشتند. اضافه کردن زمان های کمپ به کمپ در صعود و فرود زمان را به حدود ۳۲ ساعت افزایش می دهد. گاریبوتی در صفحه فیسبوک پاتاگونیای عمودی خبر ویژه ای بدین شرح منتشر کرد:
” اوه پسر چقدر زمانه عوض شده ، جنبش دیوانه وار این ورزش است، یک جهش عظیم به سمت جلو … بله تراورس توره در عرض یک روز … انگار همین دیروز بود که پروژه دون کیشوتی، ندیدن مطلق روشنایی روز بود”
تراورس توره رویای چندین دیواره نورد ایتالیایی بوده منجمله غول پاتاگونیا ارمانو سالواترا که در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه ۹۰ میلادی چندین تلاش در این ارتباط داشته . در سال ۲۰۰۵ توماس هوبر آلمانی و اندی اشنارف سوئیسی تراورس را از استندهارت تا ایگر انجام دادند، بخش قفل شده پازل. بعدا در همان سال گاریبوتی و سالواترای ایتالیایی و آلساندرو بلترامی تکه نهایی را با صعود آرکا دلوس ونیتوس، یک مسیر جدید تا بالای جبهه شمالی سروتوره، آخرین بخش تراورس انجام دادند.

فصل گذشته هیلی و هانولد تلاشی برای تراورس یک روزه توره داشتند که نزدیک به موفقیت بود، تمامی مسیر را تا دو طول زیر قله سروتوره فقط در عرض ۲۲ ساعت انجام دادند. در آن هنگام یک طوفان وحشتناک به توقف و در نهای یک عقب نشینی دردناک از جبهه غربی سروتوره و سرتاسر کلاهک یخی منجر شد. زمانیکه به شهر رسیدند ۵۳ ساعت متوالی بدون چراغ و تجهیزات بیواک را پشت سر می گذاشتند.ژانویه گذشته، هیلی ومارک آندره لکرک “تراورس معکوس” گروه توره را انجام دادند. از جبهه غربی سروتوره صعود کردند. از جبهه سترگ شمالی سروتوره فرود آمدند سپس سه برج دیگر را از جنوب به شمال صعود کردند. همانند تراورس اصلی توره، این مسیر که آنها نام آن را “لاتراورسیا اوسا بودا” گذاشتند چهار روز طول کشید.
نمودار بالا، توسط رونالدو گاریبوتی در سال ۲۰۰۸ بعد از تراورس اصلی توره در عرض ۴ روز ترسیم شده.

 

اولین D15 درای تولینگ جهان:

کوه نامه ؛ چهار سال بعد از +D14 معروف رابرت جاسپر در سوئیس به نام Ironman (مرد آهنین) تام بالارد بریتانیایی مدعی اولین صعود از A Line Above the Sky در Tomorrow’s World دولومیت شده. اگر این درجه مورد تایید قرار گیرد دشوارترین درجه درای تولینگ جهان D15 خواهد بود. تام (توماس) در رقابت های یخ نوردی جام جهانی عملکرد خوبی نداشت و مقام سی و هفتم رشته لید را بدست آورد. اینطور که او می گوید انرژی خود را برای تکمیل این پروژه نگهداشته بود. تام می گوید بین مرحله ساسفی و روبنستاین تعدادی از یخ نوردان بریتانیایی برای دیدن این سقف شگفت انگیز نزد او رفته اند و روی مسیر تلاش کردند .

 

اخبار نانگاپاربات(به نقل از وبلاگ کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی گل کوه)
نانگاپاربات در انتظاری طولانی(۱۳ بهمن ۱۳۹۴ مصادف با ۲ فوریه ۲۰۱۶ میلادی):
کریستف ویلیچکی کوه نورد پیشگام لهستانی معتقد است امسال نانگاپاربات صعود خواهد شد، حس او اینطور می گوید واخبار و اطلاعاتی که بخصوص از سوی تیم آلکس تکسیکون منتشر می شود، اطلاع رسانی بسیار دقیق و بروز از آنچیزی است که در نانگاپاربات در حال جریان است و موجب شده این ایده قوی تر شود که دستیابی به آن دور از انتظار نمی باشد .

سیمونه مورو و تامارا لانجر

سایت آلکس تکسیکون با انتشار خبری از حادثه ای که بین کمپ اصلی و کمپ یک رخ داده بروز رسانی شده، رالف دویموویتس همسر گرلیند کالتنبرونر که خود نیز تنها کوه نورد آلمانی عضو باشگاه هشت هزارمتری ها است در مصاحبه ای حین شرکت در نمایشگاه بین المللی ISPO در مونیخ نظر خود را در باره اکسپدیشن های سال جاری نانگاپاربات اعلام کرده و سایت alanarnette نیز نظر خود را در مورد تک تک تیم ها اعلام داشته ، desnivel هم طبق معمول خبر خود را منتشر کرده، چکیده ای از آنچه آنها عنوان داشته اند را به شرح زیر تقدیم علاقمندان می کنیم.
بهمن کوچکی بین کمپ اصلی و کمپ یک آوار شده، چیزی که این روزها در سمت دیامیر زیاد اتفاق می افتد.

شرایط جوی بد در نانگاپاربات این کوهستان را غرق در طوفان، باد شدید و درجه هوای بسیار پایین کرده که به کوه نوردان اجازه کار را برای تلاشی مجدد نمی دهد. حتی اقامت در کمپ اصلی هم آسان نیست و کوه نوردان به استقامت و شکیبایی زیادی احتیاج دارند. پنج کوه نورد در سمت دیامیر و چهار کوه نورد در سمت روپال در انتظار فرا رسیدن پنجره شرایط جوی هستند. تامارا بیمار شده و سرفه می کند اما کم کم در حال بهبودی است، لازم به یادآوری است که هفته پیش او و سیمونه مورو تلاش روی مسیر مسنر را متوقف ساخته و به تیم بین المللی پیوستند. پیش بینی هواشناسی کارل گیبل هواشناس اینسبورگی که مشاور سیمونه مورو است تا به اینجا درست بوده و او بود که موجب شد تومک و الیزابت با آگاهی از شرایط روزهای بعدی دست از تلاش بردارند و به خانه های خود برگردند. گیبل معتقد است این شرایط تا ۴ فوریه ادامه خواهد داشت.
هیچگاه در چنین شرایطی کوه نوردان نباید خود را در چادرحبس کنند و باید بطور مداوم و در حد امکان از چادرها خارج شده و هوایی تازه کنند تا قدرت عضلانی و استقامت ریه های آنها حفظ شود. به همین دلیل آلکس و علی روز جمعه عازم کمپ یک می شوند، برای تحرک و باز کردن دوباره مسیر که بارش مداوم برف آنها را پوشانده. آنها خیال داشتند ردپاها را روی مسیر حفظ کنند، برف بطور مداوم می بارد، توده ای را روی هم تلنبار می سازد که بهمن های کوچک و باد آنها را متلاشی می کند و دوباره برف می بارد . آلکس هنگام عزیمت به سمت کمپ یک درون کانالی که به یک یخچال منتهی می شود فرو می رود و تا گردن درون برف گرفتار می شود، توده یخ و برف موجب شده بوده که حتی تنفس او دچار مشکل شود . علی سدپارا بلافاصله به کمک او می شتابد و او را از درون حفره نجات می دهد. به گفته آلکس انتشار تصاویر این حادثه توسط روزنامه نگار همراه آنها در شبکه های اجتماعی نباید موجب ترس و وحشت شود بلکه هدف درس عبرت برای سایرین بوده که هیچ گاه کوهستان و خطرات آن را دست کم نگیرند. هرگز نباید با خیالی آسوده به خصوص در فصل زمستان کوه نوردی کرد.
آلکس و علی تا ارتفاع ۶۷۰۰ متری مسیر کینشوفر را ثابت گذاری کرده اند، سبک آنها در این صعود سیژ (محاصره ای یا کلاسیک) است، طناب نصب می کنند اما از اکسیژن مکمل استفاده نمی کنند. بخش فنی مسیر کینشوفر ۹۰۰ متر یخ سفت در سایه است و دهلیزی است که از ارتفاع ۵۱۰۰ متر تا پای دیواره کینشوفر ادامه دارد. این استحکامات سنگی گویی دریچه ای است به سمت کمپ ۲ در ارتفاع ۶۱۰۰ متر و شامل ۷ طول یخ آبی است. آلکس و علی بخوبی این بخش را ثابت گذاری کرده اند.
رالف دویموویتس که سال ۲۰۱۴ یک تلاش نافرجام زمستانی روی نانگاپاربات داشته معتقد است که همگی می خواهند نخستین فرد باشند که در این فصل پای بر نانگاپاربات می گذارد. من بسیار تحریک شده ام که دوباره روی کوه عریان تلاش کنم اما اگر امسال این صعود انجام شود هرگز به آنجا برنخواهم گشت. به گفته رالف صعود ازسمت روپال غیرممکن است زیرا مسیر به یال مازنو ختم می شود و از آنجا هم راه زیادی تا قله ذوزنقه ای باقی است، یک تراورس طولانی که در زمستان توإم با یخ سفت است و این راه طولانی به زمانی زیاد نیاز دارد. اما در سمت دیامیر شانس بیشتری برای موفقیت وجود دارد، مسیر مسنر در سمت چپ گزینه خوبی است و یا مسیر کلاسیک کینشوفر که باید با طناب ثابت به دلیل شیب و یخ سفت ثابت گذاری شود. . رالف اعلام کرده تمرکز من بر صعود بدون اکسیژن به اورست است و بعد از آن ۷ قله هشت هزارمتری بکر باقی مانده که خیال دارم روی یکی از آنها در پاکستان تلاش کنم. سن من اجازه نمی دهد که روی K2 تلاش زمستانی داشته باشم اما اگر نانگاپاربات امسال صعود نشود من نیز داوطلب این صعود خواهم بود.

 

اختلاف نظر در تیم کینشوفر(چهارشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۴ مصادف با ۳ فوریه ۲۰۱۶ میلادی):
خلاصه خبر:
کوه نوردان نانگاپاربات در کمپ اصلی بسر می برند زیرا باد شدید در کوهستان در حال وزیدن است با این حال آنها خود را با پیمایش کوتاه تا پای مسیر و یا کمی بالاتر، اگر شرایط اجازه دهد، سرگرم می کنند. در شرایطی که طوفان در حال تغییر شرایط مسیر ایجاد شده می باشد اختلافاتی هم بین کوه نوردان کمپ اصلی بوجود آمده است.
مشروح خبر:
شرایط جوی به نحوی است که در حال حاضر در بخش بالای کوهستان باد شدید است، تا حدی هوا آفتابی است ، مقدار زیادی برف، پایین مسیر پخش شده است. ۲۹ ژانویه علی سد پارا و آلکس تکسیکون از کمپ اصلی به سمت کمپ یک برای بازگشایی مسیر حرکت می کنند. هدف آنها رسیدن به کمپ یک بود اما یک حادثه کوچک که پیامدی جدی نیز نداشت آنها را مجبور به عقب نشینی کرد.
حادثه در یک کانال که به سمت یخچال منتهی می شد، اتفاق افتاد که چندان از کمپ اصلی دور نبود، کمی شکستگی در سطح این کانال کوه نوردان را زیر برف گرفتار کرد. آلکس تمام قد زیر برف فرو رفت اما خوشبختانه موفق به خروج شد. علی بلافاصله به کمک دوست خود شتافت و پاهای او را آزاد ساخت، ایگونه خبرنگار مستقر در کمپ اصلی اینطور توضیح می دهد:
” بعد از حادثه آنها راه خود را به سوی کمپ یک ادامه دادند اما سقوطی دیگر در اثر یک شکاف کوچکتر در همان کانال موجب شد آنها به طور قطع از صعود منصرف شوند و به کمپ اصلی برگردند.”

کوه نوردان به سمت کمپ یک

سفری کوتاه به کمپ یک
در اوایل این هفته آلکس تکسیکون و علی سدپارا به همراه سیمونه مورو و تامارا لانجر تا ارتفاع ۵۱۰۰ متری طی مدتی که شدت باد کمتر بود، پیشروی کردند. تامارا و سیمونه تجهیزات لازم را در کمپ یک (۴۸۰۰ متر) دپو کردند. این اولین صعود آنها روی مسیر کینشوفر بود. این دو قبلا در سمت شمال شرقی تلاش می کردند. هنگام صعود در بالای کمپ یک آلکس و علی مشاهده کردند که باد شدید شرایط مسیر را به نحو قابل توجهی تغییر داده. آنها سطح زمین را بسیار متفاوت تر از زمانی دیدند که در ۲۴ ژانویه از کمپ دو به پایین برمی گشتند. تکه های بزرگ یخ فرو ریخته از برج های یخی روی مسیر تلنبار شده بود. آنها اشاره کردند تعدادی شکاف در زمین باز شده که موجب شده حرکت آنها با احتیاط صورت گیرد. همیشه امکان لغزش احتمالی وجود دارد.

اختلاف نظر بین کوه نوردان
بین اعضای تیم بین المللی دو دستگی بوجود آمده. بدیهی است که این اختلاف بین دانیل ناردی و آلکس تکسیکون می باشد ، آنها از این پس بعنوان یک تیم واحد با یکدیگر همکاری نخواهند داشت. از سویی دیگر واضح است که این اختلاف از قبل وجود داشته، همکاری و مشارکت بین آنها به دلیل عدم توافق مستمر در چگونگی پیشروی این اکسپدیشن، آهنگ حرکت، اولویت ها، تفسیرهای متضاد از برخی رویدادها و همینطور اختلاف نظر در اقامت در کمپ اصلی است. در شرایط که آلکس، علی، تامارا و سیمونه شروع به تلاش در کنار یکدیگر برای حمله احتمالی به قله کرده اند، برنامه دانیل برای استراحت توجیهی ندارد.
دست آخر اینکه از کلئو و همراهانش در سمت روپال خبر تازه ای وجود ندارد.

 

احتمال برگشت تومک و ریزش بهمن در نانگاپاربات(جمعه ۱۶ بهمن ۱۳۹۴ مصادف با ۵ فوریه ۲۰۱۶ میلادی):

تامارا، سیمونه، علی و آلکس در کمپ یک

تومک مکیوویچ بعد از آخرین تلاش زمستانی خود در نانگاپاربات که ظاهرا هفتمین بار بوده است اعلام کرد که هرگز به این کوهستان برنخواهد گشت اما ظاهرا در حال حاضر این احتمال قوی تر از هر وقت دیگری است که ممکن است برگردد. این کوه نورد لهستانی اعلام کرده که احتمالا به کمپ اصلی جبهه دیامیر برخواهد گشت. بعد از تلاش ناموفق او و همنورد فرانسویش، الیزابت روول در دو هفته پیش که مجبور شدند از ارتفاع ۷۳۰۰ متری عقب نشینی کنند آنها این کوهستان را ترک کردند. مکیوویج بلافاصله بعد از فرود در مصاحبه ای اعلام کرده بود که قطعا دیگر نمی خواهد روی نهمین کوه بلند دنیا برای اولین صعود زمستانی تلاش کند و شاید در نهایت با هیمالیا و قراقروم خداحافظی کند اما چند روز استراحت همه چیز را تغییر داده او حالا می گوید: ” هنوز این شانس وجود دارد و من کاملا هم هوا هستم” تومک از شهر چیلاس واقع در رودخانه ایندوس (سند) نزدیک به ۵۰ کیلومتر فاصله با نانگاپاربات این موضوع را اعلام کرده، مکیوویچ واضح اعلام نمی کند که برنامه او چیست شاید هم محرمانه باشد. این جنگجوی یخ نورد لهستانی و متخصص در صعودهای زمستانی برای یک دهه، ظاهرا دوباره انگیزه برگشت به نانگا را بدست آورده . با این حال تومک به اندازه کافی پول ندارد، به همین دلیل یک کمپین مردمی به هدف جمع آوری حدود ۲۵۰۰۰ یورو برای شروع فعالیت خود راه انداخته.

دانیل در کمپ یک

تنش بین تکسیکون و ناردی ظاهرا از بین رفته، شایعات بیشتر ناشی از عدم خروج کوه نورد ایتالیایی برای ادامه فعالیت تا کمپ یک بوده با این وجود ناردی در صفحه فیسبوک خود وجود اختلاف سلیقه را با آلکس طبیعی دانسته و اعلام کرده در هر اکسپدیشنی که دموکراسی حاکم باشد چنین چیزی امکان دارد اما اختلاف ما عمیق نیست و ما به بهترین راه حل رسیده ایم . شاید علت دامن زدن به اختلاف آنها عدم خروج دانیل و همراه شدن با مابقی تا کمپ یک بوده، یک بار نیز در انزوای کامل به کمپ یک رفته است .
این روزها شرایط جوی بد و خطر ریزش بهمن به دلیل بارش مداوم برف بیشتر از هر زمانی در نانگاپاربات وجود دارد. با حادثه فرو رفتن آلکس در یک کانال و اصابت یک بهمن کوچک شروع شد و با فروریختن بهمنی بزرگ تر ناشی از تجمع ناپایدار برف روی یک برج یخی در کمپ یک ادامه داشته و اینطور که سیمونه مورو از این حادثه فیلمبرداری کرده کمپ یاد شده را ویران کرده. سیمونه گفته اگر موقع ریزش بهمن کسی روی مسیر سال ۱۹۷۸ مسنر، تیغه ماموری و حتی کمپ یک بود، کشته می شد. شدت ریزش بهمن در حدی بوده که سیمونه به اعضای تیم گفته درب و پنجره های کمپ را محکم ببندند زیرا انفجار پودر برف ممکن است حتی به آنها اصابت کند. خسارت وارده برآورد نشده زیرا خوشبختانه بهمن زمانی فرو ریخته که همگی در کمپ اصلی بوده اند اما نانگاپاربات به شدت صدمه دیده و تلاش های تیم برای ثابت گذاری روی مسیر احتمالا از بین رفته است.

 

بسته پیشنهادی هفته :میخ طلایی برای هشت صعود و چهره برتر سال ۲۰۱۵:

 

کوه نامه ؛ مجله Climbing با کمی وقفه در اول فوریه امسال هشت میخ طلایی خود را به صعودها و چهره های برتر سال ۲۰۱۵ اهداء کرد.

ادامه متن را در اینجا بخوانید.