• آیا شما به کوهنوری علاقه مندید؟
• آیا شما دوست دارید که به مکان های بکر و خاصی در پهنای جهان سفر نمایید؟
• آیا شما علاقه مند به قله چینی(peak bagging) هستید یا به عبارت ساده تر آیا دوست دارید که لیستی از کوه های شاخص را داشته باشید که با هر بار صعود آنها یک علامت تیک کنار آنها بزنید؟

چنانچه پاسخ شما به تمام این سوالات با جواب مثبت همراه است، پروژه “هفت قله رفیع هفت قاره” می تواند چالشی فوق العاده جذاب و دیدنی برای شما باشد. هر ساله اکثر کوه هایی که در این لیست قرار دارند، پذیرای کوهنوردان پر شماری از نفاط مختلف جهان هستند، زیرا که عنوان فاتح ۷ قله رفیع هفت قاره، لقبی است که به شدت میان کوهنوردان مورد توجه قرار گرفته است. به همین خاطر است که هر ساله تعداد بیشتر و بیشتری از کوهنوردان حرفه ای و حتی غیر حرفه ای از سراسر جهان، قدم در این چالش دشوار ولی مهیج می گذارند.

آیا من می توانم که این ۷ قله را صعود نمایم؟ 
به واقع اگر از جنبه تجاری به این موضوع بنگریم، با توجه به وجود شرکت های مختلف تجارتی-کوهنوری که در ازای دریافت مبالغی قابل توجه، بهترین امکانات را برای شخص فراهم می سازند، صعود به این ۷ قله کار چندان دشواری نیست، بطوری که حتی یک کوهنورد غیرحرفه ای نیز شانس کسب این عنوان را داراست.

اما مسائلی که باعث شده است تعداد افراد کمتری در زمره دارندگان این لقب قرار گیرند، نکات دیگری است:

صبر، زمان، تمکن مالی بسیار قوی و یا داشتن اسپانسر های خوب، مدت زمان طولانی به تحقق رساندن پروژه، و البته تا حدی دانش اولیه کوهنوردی. همچنین داشتن حس تطبیق پذیری بالا با آداب و رسوم و فرهنگ هر مکان و حداقل داشتن تجربه چند سفر برون مرزی، می توانند تاثیر بسزایی در تکمیل و دستیابی به این مهم ایفا کنند.از لحاظ بُعد مالی نیز، بد نیست به این اشاره کرد که کوهنوردان زیادی هستند که به راحتی به چهار قله اول صعود می کنند ولی پس از آن است که تازه مشکلات آنها آغاز می شود. اورست بسیار مرتفع و گران است، پونچاک جایا فوق العاده گران است و همینطور وینسون.

چه کسی اولین دارنده این لقب است؟
اولین کسی که این عنوان را کسب کرد( ۷ قله ای که پونچاک جایا را نیز شامل می شد)، پاتریک مارو در سال ۱۹۸۶ بود. هر چند که قبل از آن،این ریچارد باس بود که در سال ۱۹۸۵ صاحب این عنوان شد(صعود به کازیسکو به جای پونچاک جایا)، ولی از آنجاییکه در لیست رسمی پونچاک جایا قرار دارد، پاتریک مارو صاحب اولین عنوان است.

چه تعداد نفراتی تاکنون به این عنوان دست پیدا کرده اند؟
لیست دارندگان این عنوان، به طور مرتب در حال رشد است. 
معتبرترین و به روزترین آنها، لیست درج شده در سایت ۷summit است. در این لیست همچنین می توانید نام سریع ترین، آهسته ترین، مسن ترین، جوان ترین و ترین های دیگر را نیز مشاهده کنید. برای مشاهده این لیست باید به آدرس زیر مراجعه کنید:

“http://7summits.com/7summits_statistics.php”

اشخاص دارای این عنوان در ایران
تاکنون هیچ کسی از ایران صاحب این عنوان نشده است.

شک و شبهه در اعلام نهایی نام این ۷ قله
بحثی که مدت های مدیدی در جریان است ، این است که چه قله هایی باید صعود شوند. 
همین امر باعث ایجاد یک تناقض آشکار در این زمینه شده که در بعضی مراجع بیش از ۷ قله در این لیست می بینید! 
اندونزی از لحاظ سیاسی جزو قاره اقیانوسیه محسوب نمی شود، ولی به لحاظ زمین شناسی اینطور نیست. به همین خاطر است که عده ای پونچاک جایا را قله ای می دانند که باید در این لیست قرار گیرد. 
از طرفی دیگر، عده ای بر این باورند که استرالیا به خودی خود، یک قاره است و کوه های بلندتر جزایر اطرافش را به شمار نمی آورند. از این روست که در بعضی کتاب ها و مقالات نام کوه کازیسکو به چشم می خورد. 
بعضی دیگر از کوهنوردان کوه کوک در نیوزلند را کوهی می دانند که باید در این لیست گنجانده شود. 
جالب اینجاست که داستان به همین جا ختم نمی شود و اظهار نظرهای دیگری نیز در این باره وجود دارند که در این مقاله فرصت بازگویی تمام آنها نیست. 
در این مقاله، ملاک ۷ قله ای است که سایت ۷summits.com از آنها برای تکمیل این پروژه نام برده است.

۱- آفریقا – کیلیمانجارو (۵۸۹۵ متر)

موقعیت
با اینکه در نزدیکی مرز کنیا قرار گرفته است، ولی تماما در تانزانیا قرار دارد. کوهی است آتشفشانی که به هیچ خط الراسی متصل نیست.
کوهنوردی
از این کوه به عنوان آسان ترین کوه در این لیست یاد می کنند( بدون در نظر گرفتن کازیسکو). برای رسیدن به قله، شما یک راه پاکوب را بدون هر گونه چالش فنی دنبال می کنید. با وجود اینکه در نزدیکی قله و در بعضی از شیب ها، یخچال هایی وجود دارد، ولی مسیر معمول صعود اکثرا خالی از برف و یخ است.
فصل صعود
هر زمانی قابل صعود است. ژانویه و فوریه، ماه های محبوبی هستند. از ژوئیه، اوت، و سپتامبر به عنوان ماه های فصل خشک یاد می شود که کوهنوردان زیادی را به خود جذب می کنند. از آوریل تا اواسط ماه ژوئن نیز به عنوان فصل بارانی یاد می شود.
هزینه
متوسط

۲- آمریکای شمالی – دنالی (۶۱۹۴ متر)

موقعیت
در قلب سرزمین آلاسکا جای گرفته است و جزو رشته کوه آلاسکا است.
کوهنوردی
به دلیل قرارگیری این کوه در یکی از شمالی ترین نقاط کره زمین، صعود به این قله یکی از سردترین صعود هایی خواهد بود که تا به حال انجام داده اید. بادهای تند و آب و هوای بسیار سرد این ناحیه، شما را وادار می کند که فوق العاده مجهز و با تجهیزات بسیار خوب پا بر این کوه بگذارید. مسیر معمول مسیری فنی نیست، هر چند شخص باید آشنا به فنون کوهنوردی در برف و یخ باشد و همینطور به تراورس کردن بر روی برف و یخ عادت داشته باشد. یخ کافت ها(Crevasses) و بهمن ها از خطرات جدی دنالی می باشند که باعث می شوند شخص برای صعود به این قله، حتما دارای تجربه کوهنوردی باشد. 
فصل صعود
آلاسکا در زمستان به شدت سرد است.به همین منظور بهترین فصل برای صعود، از اواخر آوریل تا اوایل ژوئیه است.
هزینه
متوسط

۳- اروپا – البروس (۵۶۴۲ متر)

موقعیت
کوهی است واقع در روسیه و در نزدیکی مرز گرجستان. قله البروس بلندترین قله در رشته کوه قفقاز است.
کوهنوردی
صعود به البروس، عموما بر روی برف و یخ است. مسیر معمول این کوه، به هیچ وجه فنی نیست و شخص تنها با راه رفتن می تواند قدم بر قله این کوه بگذارد. بر این اساس است که داشتن تجربه کوهنوردی، برای این کوه چندان ملاک نیست. اما از طرفی دیگر، متاسفانه کوهنوردان بسیاری شرایط آب و هوایی قله البروس را در نظر نمی گیرند و به همین خاطر است که تقریبا هر ساله عده ای جان خود را در این کوه از دست می دهند. در هر صورت از البروس به عنوان یکی از آسان ترین قله های رفیع هفت قاره یاد می شود. 
فصل صعود
در هر زمانی قابل صعود است، هر چند در بازه زمانی ماه مه تا ماه سپتامبر، شلوغ ترین فصل صعود است. البروس در زمستان می تواند بسیار سرد باشد. 
هزینه
ارزان

۴- آمریکای جنوبی – آکونکاگوا (۶۹۶۲ متر)

موقعیت
کوهی است واقع در آرژانتین و در نزدیکی مرز شیلی. قله آکونکاگوا، بلندترین قله رشته کوه آند می باشد.
کوهنوردی
مسیر معمول این کوه، مسیری است که ترکیبی از راه رفتن و دست به سنگ شدن است.عبور از شن اسکی های طولانی و راه رفتن بر روی سنگ‌ریزه های فراوان، شما را به قله این کوه از مسیر معمول می رساند. طوفان های پیاپی، حجم انبوهی از برف را در ارتفاعات نزدیک به قله انباشته می کنند. به همین دلیل است که مسیری که امروز پر از سنگ ریزه و شن اسکی است، روز بعد ممکن است که تبدیل به مسیری برفی شود که شخص را ملزم به استفاده از یخ شکن(crampons) کند. نکته دیگری که باید برای صعود به این قله در نظر داشت، ارتفاع آن است. بلندای آکونکاگوا نزدیک به ۷۰۰۰ متر است و کوهنوردان زیادی هستند که از رسیدن به قله این کوه ناکام می مانند، چرا که آنها برای انجام هم هوایی، زمانی کافی اختصاص نداده اند. هوای خراب نیز دلیل دیگری بر عدم صعود برخی کوهنوردان به این قله است.
فصل صعود
بسیاری از کوهنوردان سعی بر صعود این قله در ماه های تابستانی نیم کره جنوبی دارند که عبارتند از ماه های دسامبر، ژانویه، فوریه، و مارس.
هزینه
متوسط

۵- اقیانوسیه – پونچاک جایا (۴۸۸۴ متر)

موقعیت
کوهی است اسرارآمیز در اندونزی و در استان پاپوآ. این کوه که در غرب گینه نو قرار دارد، جزو رشته کوه سودیرمان به حساب می آید.
کوهنوردی
از قله صخره ای پونچاک جایا که در میان مه و ابرهای جنگل های بارانی اندونزی قرار گرفته است، به عنوان فنی ترین قله در این لیست یاد می کنند. برای صعود به این قله، شخص باید از مسیرهای شیب دار سنگی وصخره ای عبور کند و همینطور در قسمت انتهایی مسیر، باید بر خط الراسی که در اکثر اوقات مه آلود است سوار شود. برای عبور از این خط الراس پرافت و خیز، در بعضی از قسمت ها نیاز به فرود با طناب دارید(rapelling). قله این کوه در خیلی از اوقات با شرایط بد آب و هوایی روبرو است و همینطور باید به این نکته اشاره کرد که میدان دید بسیار کم(در بعضی اوقات نزدیک به صفر به خاطر وجود ابرهای حاصل از جنگل های بارانی) از دیگر شاخصه های این قله است.
فصل صعود
در تمامی فصول سال، این قله قابل صعود است.
هزینه
بسیار گران

۶- قطب جنوب – وینسون (۴۸۹۷ متر)

موقعیت
کوهی است پهناور در رشته کوه های السورث در جنوبگان. از آنجایی که این کوه در قاره قطب جنوب واقع شده، به طور رسمی به هیچ کشوری تعلق ندارد.
کوهنوردی
قله ای است که با واژه سرما عجین شده است. باد های سرد حاصل از یخ ها و دمای پایین هوا، دو مشخصه ای هستند که باعث شده اند از وینسون به عنوان هدفی سخت در این لیست یاد شود. باید به این نکته اشاره کرد که احتمال سقوط بهمن در مسیر معمول این قله پایین است. صعود به قله این کوه از مسیر معمول به هیچ وجه فنی نیست، اما از آنجاییکه این کوه کاملا سفید پوش است، داشتن مهارت های کوهنوردی در برف و یخ یک مزیت محسوب می شود.
فصل صعود
از ماه دسامبر تا ماه فوریه. بقیه ماه های سال، درجه حرارت در این کوه بسیار پایین است.
هزینه
بسیار گران

۷- آسیا – اورست (۸۸۵۰ متر)

موقعیت
اورست، قله تمام قله ها است. بلندترین قله جهان در مرز بین چین و نپال و در قلب رشته کوه پرابهت هیمالیا جای گرفته است.
کوهنوردی
در ارتفاع تقریبا ۹۰۰۰ متری، اکسیژن چندانی وجود ندارد، هوا بسیار سرد است و بادهایی وجود دارند که به راحتی میتوانند نقش یک قاتل را بازی کنند. این عوامل فارغ از سختی های فنی، به تنهایی تهدیدهای اصلی برای کوهنوردان به حساب می آیند. یخشار(ice fall) خومبو به خاطر وجود یخ کافت‌های(crevassess) خطرناک و سقوط سراک ها(برج های یخی که در میان یخ کافت ها و بر روی یخچال ها وجود دارند.معمولا در شیب های تند قرار گرفته اند) به یکی از خطرناک‌ترین یخشارهای جهان مشهور است. اورست شاید سخت ترین کوه برای صعود، در میان کوه های دارای ارتفاع بالای ۸۰۰۰ متر نباشد، اما به هیچ عنوان شخص نباید تصور کند که صعود به قله اورست، صعودی آسان است. به قطع و یقین، این صعود سخت ترین صعود در این لیست می باشد.
فصل صعود
قله اورست برای کوهنوردان حرفه ای در تمام فصول به جز فصل بادهای موسمی(monsoon season) قابل صعود است. اما به طور کلی ماه های معمول برای صعود به این قله، ماه های آوریل، مه، ژوئن، سپتامبر، و اکتبر هستند.
هزینه
گران

گردآوری و ترجمه: امیر درودیان

منابع:

http://7summits.com/”summits.com 

 “http://www.summitpost.org

  “http://climbingthesevensummits.com