گزارش صعود مسیر فنی قله پورا به کندر ۱۴۰۰/۱۰/۲۲
خط الرأس پورا به پهنه حصار به طول حدود ۲۰ کیلومتر از غرب به شرق و در سمت غربی البرز مرکزی قرار دارد.
قلل پورا ، کندر ، بارو ، چشمه شاهی و پهنه حصار به ترتیب از غرب به شرق روی این خط الرأس قرار دارند.
دامنه شمالی این کوهستان شیب ملایم تر و دسترسی آسانتری دارد اما در زمستان حجم برف بیشتری در خود جای میدهد.
بخش شمالی از روستای ارنگه شروع شده و تا روستای چاران و خور ادامه دارد.
برخلاف دامنه های شمالی، دامنه های جنوبی این کوهستان دیواره ای است و دسترسی بسیار مشکلی دارد. حجم برف کمتری نیز در خود جای میدهد.
دامنه جنوبی از ابتدای جاده قدیم کندر کنار جاده چالوس آغاز شده و تا روستای کندر ادامه دارد.
بیشتر این خط الرأس صخره ای بوده به ویژه دقیقاً بعد از قله پورا که تیغه هایی صعب العبور دارد.
عبور از این تیغه ها کمتر مورد توجه کوهنوردان قرار گرفته و من گزارشی از عبور زمستانه از آن نیافتم.
هرچه به سمت شرق و به سمت میدان چشمه شاهی میرویم از سختی مسیر کاسته میشود.
اسفند سال ۹۹ به همراه تیم باشگاه اسپیلت روی این خط الرأس تلاش کردیم و انگیزه شد تا امسال دوباره به این منطقه بازگردیم.
*******
شرح برنامه ؛
روز چهارشنبه ۲۲ دی ۱۴۰۰ ساعت ۵:۴۵ در هوایی ابری با باد شدید از روستای ارنگه از جبهه شمالی به سمت قله پورا حرکت کردیم.
حجم برف قابل توجهی در سمت شمالی وجود داشت.
به نوبت برفکوبی کردیم و ساعت ۸:۴۵ به قله پورا رسیدیم.
از اینجا به بعد مسیریابی پیچیده و همراه با سنگنوردی و عبور از دهلیز های برفی و… بود.
ابتدا در بخش جنوبی تیغه ها حرکت کردیم که تقریباً خشک و بدون برف بود اما کمی که ادامه دهیم مسیر کور میشود و باید به روی خط الرأس و سپس بخش شمالی رفت.
تفاوت حجم برف در دو سمت این کوهستان برای ما جالب بود!
در بخش شمالی به دلیل وجود دهلیزهای بهمنی، درگیری با سنگ و امکان سُر خوردن تصمیم گرفتیم در حمایت طناب این قسمت را رد کنیم.
هارنس ها را پوشیدیم و به کمک سه کارگاه طبیعی و یک کارگاه دو نقطه با ابزار کیل توانستیم از این تراورس فنی عبور کنیم.
کارگاه ها پاک بود و جمع آوری شد.
ادامه خط الرأس نیز همراه با سنگنوردی بود و چندین قله فرعی داشت که صعود و فرود این قلل زمان زیادی میگرفت.
با سرعت زیادی ادامه دادیم و تا ساعت ۱۶ تلاش کردیم اما متوجه شدیم که خط الرأس تا قله پهنه حصار بسیار طویل است و در زمستان حداقل به دو روز پیمایش نیاز دارد.
تصمیم به فرود از دامنه جنوبی گرفتیم و یالی اضطراری به سمت روستای کندر شناسایی کردیم.
بخش جنوبی کاملاً صخره ای است و دره ها و دیواره های فراوانی دارد که مسیر فرودمان از میان این صخرهها به روی یالی میرسید.
نهایتاً قبل از تاریکی به باغات بالای روستای کندر رسیدیم و به لطف یکی از افراد محلی با پاترول به روستا رفته و از آنجا با تاکسی به روستای ارنگه، محل پارک خودرو، بازگشتیم.
اعضای شرکت کننده در برنامه ؛ نیما علاقه بند و پویان خانجانی (عضو تیم صعودهای فنی باشگاه اسپیلت)
گزارش از نیما علاقه بند