دقیقاً نمی‌دانم اولین بار چه زمانی با نام این قله آشنا شدم. ولی مطمئناً از طریق زنده‌یاد جلال رابوکی بود.
 

ایشان این قله را بسیار صعود می‌کرد و به نوعی به حیات‌خلوت جلال معروف بود. فقط تفاوتش این بود که در آن زمان، صعود از روستای کشاربالا شروع می‌شد. چون هیچ جاده‌ای در هیچ نقطه‌ای از این کوهستان وجود نداشت!
 

متأسفانه چند سال قبل جاده‌ای پرپیچ و خم، تمام باغات منطقه کوهستانی «چشمه‌شاهی» را به هم متصل کرد که طرحی کاملاً غیرضروری و برخلاف ایده حفاظت از محیط‌زیست کوهستان بود.
 

این قله در کنار قله پهنه‌حصار و کندر، مجموعه قلل چشمه‌شاهی را برفراز کوهستانی رفیع تشکیل می‌دهند که از چند جهت می‌توان آنها را صعود کرد:
دره سنگان (جاده امامزاده داود)، دره کشار (سولقان)، دره وردآورد (کرج)، روستای کندر (جاده چالوس)، روستای خور و ارنگه (جاده چالوس) ۵ منطقه یا دره‌هایی هستند که می‌توان این کوهستان رفیع را صعود کرد.
 

ساعت ۷:۰۰ صبح روز جمعه ۱۸ بهمن ماه ۱۳۹۲ در قالب تیمی پانزده نفره جهت صعود این قله حرکت کردیم. محل آغاز حرکتمان ۳ کیلومتر بعد از روستای کشاربالا بود. (ارتفاع ۱۸۰۰ متر)
 

حدود ساعت ۹:۰۰ صبح به انتهای جاده کوهستانی این مسیر رسیدیم. ناگفته نماند سطح این جاده را در بسیاری از نقاط برف پوشانده بود و امکان تردد هیچ اتومبیلی را نداشت.
 

برخلاف تصور ما که در روزهای گذشته بارندگی کم‌سابقه‌ای بیشتر نقاط شمالی کشور را فراگرفته بود، این کوهستان برف کمی داشت که البته قسمت اعظم آن به دلیل جنوبی بودن مسیر صعود بود.
 

بعد از صبحانه با کمی حرکت به طرف غرب، یال صعود را انتخاب کردیم. پس از عبور از شیب‌های نفس‌گیر آن به صخره‌هایی رسیدیم که می‌بایست یکی از شکاف‌های آن را انتخاب کرده، از طریق آن به اول یال قله دست یابیم. داخل شکافی که انتخاب کرده بودیم، سنگی و ریزشی بود و در بعضی نقاط یخ داشت.
 

در آنجا تیم را به دو قسمت تقسیم کردیم. تیم اول (پیشرو) به سرپرستی رامین منفردزاده و به تعداد ۸ نفر مسیر را گشوده و به طرف قله حرکت کردند. تیم دوم نیز به تعداد ۷ نفر بعد از دقایقی به دنبال آنها جهت صعود قله راهی شدند.
 

در ساعت ۱۴:۰۰ هر دو تیم (۱۵ نفر) موفق به صعود قله شدند. ارتفاع دقیق ۳۳۰۰ متر با GPS اندازه‌گیری شد.
 

بعد از عکاسی و استراحتی کوتاه و بررسی امکان فرود از مسیری ساده‌تر که متأسفانه میسر نشد، از همان مسیر صعود، فرود را شروع کردیم.
 

حدود ساعت ۴:۰۰ عصر، بعد از گذر از مسیرهای دشوار به اول یال ساده فرود رسیدیم. بالطبع زمان عادی و نرمان برنامه را از دست داده بودیم. پس کمی عجله کرده، با کوتاه کردن زمان صرف ناهار و استراحت، با سرعت بیشتری به طرف کشار حرکت کردیم.
 

در ساعت ۱۸:۳۰ و در هوایی تاریک ولی مهتابی به مینی‌بوس باشگاه که راننده آن با نگرانی منتظرمان بود، رسیدیم و از آنجا به طرف تهران بازگشتیم.
 

(کل مسافت طی شده در این برنامه با GPS حدود ۲۵ کیلومتر اندازه‌گیری شد.)
 

ضمناً در تاریخ ۱۳۸۸٫۱۰٫۲۵ و ۱۳۹۰٫۹٫۱۱ نیز این برنامه در باشگاه اسپیلت اجرا شده است که گزارش آن را می‌توانید بر روی همین سایت ملاحظه فرمایید.

    گزارش: ذ. حمیدی
    1392.11.19
 

اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا (۱۵ نفر):
خانم‌ها: کمالی، محمودی و میری
آقایان: دکتر بلوچی، بهروزی، مجتبی جاهدی (عضو جدید)، حمید جهانبخش (عضو جدید)، حمیدی (سرپرست برنامه)، ربانی، سلیمی (عکاس)، شاکری، فتحیان، غلامی، ملکی و منفردزاده

انتهای جاده ماشین رو

مسیر صعود و فرود قله

قله بارو ـ ارتفاع ۳۳۰۰ متر

میدان وسیع چشمه شاهی