نوا، روستایی کوهستانی از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل است. کیلو متر ۸۸ جاده هراز (حدود سه کیلومتر بعد از آب اسک) یک جاده کوهستانی در سمت راست جاده ، پس از هفت کیلومتر به روستای نوا می رسد. مناسب ترین مسیر های صعود به قله های پاشوره و عبرت از این روستا شروع می‌شود.

مسیر های صعود:
۱) روستا ی نوا، دشت آزو، دره منتهی به قله پاشوره
۲)روستا ی نوا، دشت آزو، یال جنوب شرقی، خط الراس عبرت، قله عبرت، قله پاشوره

دشت آزو:
با حدود نیم ساعت کوهپیمایی در یک مسیر پاکوب و مالرو از روستای نوا به دشت آزو می رسید.
دشتی با مناظری زیبا و کم نظیر.
بهارش سیراب از آب های جاری، تابستانش مطبوع و سرسبز، پاییزش رنگارنگ و زمستانش تا چشم کار می کند سپیدی…
از دشت آزو می توان شکوه دماوند را به تماشا نشست، گستره ای از مسیر شمال شرقی تا مسیر جنوبی.

در انتهای دشت کلبه و چشمه آبی است که اغلب کوهنوردان و گردشگران در هنگام صعود و فرود از آن ها بهره مند می شوند.

گزارش صعود:
ساعت ۵:۳۰ صبح روز جمعه ۸ اسفند از زیر پل سیدخندان حرکت می کنیم و ساعت ۷:۳۰ به روستای نوا می رسیم.
بعد از ورودی روستا از ماشین پیاده می شویم.از کنار کارخانه آب معدنی نوا و جلوتر پارکینگی که هیچ ماشینی در آن پارک نکرده بود عبور می کنیم.
مشاهده پاکوبی که اثری از عبور کسی نداشت یعنی جلوتر ازما تیم یا گروهی حرکت نکرده است.
روزی آفتابی، یال های پوشیده از برف و خلوت بودن کوهستان شاید نوید یک روز خوب را بدهد، اما وقتی فقط تیم شما مهمان کوهستان در یک روز زمستانی باشد لازم است در انتخاب مسیر، مدیریت زمان صعود و فرود، شناخت و بهره بردن از توانایی همنوردان و… بیشتر از همیشه دقت داشته باشید.
پس از حدود ده دقیقه کوهپیمایی یک تابلو جهت حرکت به سمت دشت آزو را مشخص می کند.
هم مسیر صعود طولانی است و هم از ابتدای یال تا خط الرأس و بعد از آن تا قله ناچار به برف کوب خواهیم شد .بنابراین مسیر کنار رودخانه را انتخاب می کنیم تا هم زودتر به انتهای دشت برسیم و هم درگیر برف کوبی احتمالی در دشت آزو نشویم.
ساعت ۸:۴۵ صبح ، بالاتر از کلبه برای صبحانه ۱۵ دقیقه توقف کردیم.
قبل از حرکت برای همنوردان توضیح می دهم که امروز فقط تیم ما در منطقه حضور دارد، برف کوبی سنگینی پیش رو داریم و اگر بتوانیم تا دوازده ظهر به خط الرأس برسیم امکان صعود به قله وجود خواهد داشت.
هشت نفر از اعضای تیم به نوبت، متناوب و با تلاشی ستودنی برف کوبی کردند.
ساعت یازده و نیم به نزدیکی خط الرأس رسیدیم.
با توجه خستگی یکی دو نفر از همنوردان تیم را به دوگروه تقسیم کردیم.
گروه اول که با سرعت بیشتر برای صعود به قله ادامه مسیر بدهند و گروه دوم که قرار گذاشتیم تا حدود ساعت یک و نیم صعود کنند و از همان مسیر صعود برگردند.
گروه اول قبل از ساعت ۱۲به خط الرأس رسیدیم و امیدوار شدیم که شانس رسیدن به قله را داریم.
از ابتدای خط الرأس عبرت تا قله پاشوره، دماوند در سمت چپ و خط الرأس دوبرار در سمت راست همراه ما هستند.
شکوه دماوند خیره کننده است.
جبهه شمالیِ دوبرار، سراسر سفید پوش است و شالی از مه برجبهه جنوبی دارد که ابهتش را رمزآلود نموده است.
با گام هایی پر انرژی برای رسیدن به قله شتاب داریم و این اشتیاق ، قبل از ساعت ۱۴ به نتیجه می‌رسد.
ابتدا قله عبرت و دقایقی بعد به قله پاشوره سلام می دهیم و با پرچم باشگاه در کنارشان عکس های یادگاری می گیریم.
دل کندن از تماشای دماوند و دوبرار در این هوای مطلوب سخت است ولی باید سریعتر برگشت و….
از همان مسیر صعود بر می گردیم.
ساعت ۳ بعد از ظهر جهت صرف ناهار توقف کوتاهی می کنیم.
قبل از ساعت ۱۶ به تیم دوم که در حال فرود است می پیوندیم و ساعت ۱۷:۳۰ عصر به روستای نوا می رسیم.
ساعت ۲۰:۳۰ زیر پل سید خندان با تجربه های مفید از یک صعود و اجرای یک برنامه موفق از هم خداحافظی می کنیم.
به امید هفته ای بهتر و صعودی موفق تر.

*از همه اعضای تیم به جهت همراهی، تلاش و همدلی سپاسگزارم. بویژه از دوست خوبمان محمد رهبری که از صعود به قله صرف نظر نموده وبا گروه دوم تا ارتفاع ۳۷۰۰ متری صعود کردند.
*تقریبا در تمام مسیر موبایل آنتن می دهد.
* فاصله قله های عبرت و پاشوره حدود پنج دقیقه کوهپیمایی دارد.
* قله های عبرت و پاشوره به ترتیب حدود ۳۸۷۰ متر و ۳۸۵۵مترارتفاع دارند.

نفرات شرکت کننده در برنامه:
آقایان : محمد رهبری، شنتیا ربانی «سرپرست»،ناصر کاویانی، حامدرضا قنبری، بابک گنجی زاده، ناهید نوروزی، امین شاه محمدی، بابک حاجی تقی، حسین یعقوبی

خانم : ناهید نوروزی

میهمان برنامه خانم شرفی

گزارش از شنتیا ربانی 

عکس ها از گالری اسپیلت

مسیر صعود و فرود قله پاشوره

قله عبرت به ارتفاع ۳۸۷۰ متر

قله پاشوره به ارتفاع ۳۸۵۵ متر