دماوند بلندترین قله ایران به ارتفاع ۵۶۱۰ متر و مرتفع‌ترین کوه در کشورهای خاورمیانه است .

این مخروط عظیم آتشفشانی در استان مازندران بخش لاریجان قرار دارد.

کوه دماوند در سی‌ام تیرماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

۱۷ دی ماه ۱۴۰۰ بعد از صعود قله ناظر بزرگ به همراه تیم باشگاه اسپیلت این عکس را از دماوند گرفتم .
مدتی بود به آن فکر میکردم تا بتوانم از مسیر شمال غرب هم به دماوند صعودی داشته باشم.

مسیر شماره یک ؛ یال سیوله
مسیر شماره دو ؛ یال سرداغ
مسیر شمار سه ؛ یال داغ

خوشبختانه دو هفته ی گذشته به همراه هم باشگاهی عزیزمان آقای الله قلی از شمال غربی دماوند موفق به صعود یک روزه یال سنگی سرداغ شدیم. در حین صعود به خوبی منطقه را مورد برسیقرار دادم

بین یالهای شمال غرب یال داغ و یال تیغه ای سرداغ مسیری را شناسایی کردم که از گردنه سرداغ یه نوار سنگی بلند در امتداد یخچال شمال غربی و یخچال عظیم سیوله تا به قله کشیده شده بود.

و البته مابین یخچال سیوله و یخچال دوبیسل هم یال سنگی تکه ای بلند دیگری وجود دارد که از دشت ناندل (چم بن) قابل صعود است * تیغه های یال شمالی اصلی * نام دارد.

« تنها گزارشی که مرتبط به این یال وجود داشت از نخستین صعود زمستانه دماوند یال سیوله آقای نیما اسکندری و دوستانشان بود»

 

غروب پنجشنبه ۲۷ مرداد ماه ۱۴۰۱
با یک دستگاه خودرو نیسان آقای زیاری به همراه همنورد باشگاه اسپیلت خانم افسانه عزیزاده به قصد صعود دماوند از محیط بانی وارد منطقه دشت لار شدیم.

بعد از ۲ ساعت به گردنه سر داغ گوسفند سرای چاک اسکندر رسیدیم . (ارتفاع ۳۶۰۰ متر)

پس از برسی مسیر کمی به جهت شمال قله صعود را پیش گرفته ساعت ۲۳ به محل کمپ سرداغ رسیدیم .بین یخچال داغ و یخچال شمال غربی. (ارتفاع ۴۱۰۰ متر)

آنقدر صدای ریزش سنگ از یخچالهای بالا دست در منطقه زیاد و بصورت رگباری بود که به اجبار تصمیم گرفتم چند ساعتی تا روشنی هوا در محل مناسب بیواک داشته باشیم .

میدانستم از اینجا با تراورس یخچال بزرگی تا به یال مورد نظر فاصله داریم.

با افزایش سرعت باد ۲۵ کیلومتر و کاهش دما تا ۱۰- بیواک خاطره انگیزی و شب سردی را با کوله تکیه بر سنگ گذراندیم.

(باد در دماوند غالباً از غرب به سمت شرق میوزد و مسیر صعود ما روی نوار شکست باد قرار دارد نسبت به یالهای دیگر دماوند از شرایط آب و هوای خاصی برخوردار است)

تقریبا ۴ ساعت از بیواکمان در شرایط سخت گذشت خورشید از زیر ابرها خود را بالا می کشد جانپناه شمالی کاملا از این ارتفاع پیداست با تراورس به طرف چپ از انتهای یخچال شمال غرب با احتیاط روی‌ ابتدای سنگهای یال سیوله قرار گرفتیم. (ارتفاع ۴۲۰۰ متر)

مسیر به صورت سنگی با شیبی بسیار تند به سمت قله ادامه داشت .
برای انتخاب مسیر مناسب باید بیشتر دقت میکردم اصلا امکان فرود ندارد .
( ۳ کراکس در مسیر مشاهده شد که عبور از آنها کار دشواری نیست فقط نیاز به ذهنی آرام و مهارتهای سنگنوردی دارد و هیچ جای مناسبی برای کمپ در این مسیر تا به قله وجود ندارد . آنتن دهی منطقه ضعیف است).

در ارتفاع ۵۱۰۰متر به بالا به یک سنگ نسبتا عمود برخوردیم اینجا کاملا بین دو یخچال قرار گرفتیم که با کوچک‌ترین خطا امکان سقوط بر روی هر دو یخچال ها وجود داشت.

به علت بارشهای اخیر دماوند برای سوار بر سنگ شدن و صعود از آن قسمت ها با وجود یخ و برف زمان زیادی را از ما گرفت.

یخچال شمال غربی و یخچال داغ سمت چپ کاملا در ارتفاع ۵۲۰۰ متصل به هم هستند و شکاف عظیمی در بین آن دیده میشد.

ارتفاع ۵۵۰۰ به انتهای برجهای سنگی سرخ رنگ و طلایی میریسیم رو به رو سنگهای بزرگ گوگردی قله نمایان است.

قله کاملا از دهانه شمال غرب صعود میشود.

ساعت ۱۹ به قله دماوند بام ایران رسیدیم.
با حساب زمان بیواک تقریبا ۲۰ ساعت از تلاشمان روی این مسیر تا به قله گذشته بود.

۱۵ دقیقه ای در قله استراحتی داشتیم و سپس به طرف دهانه ی جنوبی قله به راه افتادیم و بعد از گذشت ۶ ساعت به پارکینگ رسیدیم و به تهران بازگشتیم.

لوازم الزامی؛ کلاه کاسک، کلنگ، طنابچه انفرادی

 

اعضای شرکت کننده در برنامه : 

فرامرز شاه محمدی«سرپرست» و افسانه عزیززاده «عکاس»

 

مسیر شماره ۱ یال سیوله

مسیر شماره ۲ یال سرداغ

مسیر شماره ۳ یال داغ

 

طلوع خورشید و نمای آزادکوه

 

 

 

 

 

 

شکاف یخچال شمال غرب

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 آبان ماه ۱۴۰۰
مسیر شمالی دماوند – یال پناهگاه ها