مشخصات: قله توچال همواره یکی از قلل مورد توجه کوهنوردان بوده که می توان از دلایل آن دسترسی نزدیک به شهر تهران و همچنین وجود مسیرهای مختلف صعود با دشواری های مختلف و طوفان های سهمگین آن اشاره کرد.
خط الرأس توچال که اولین نوار از قلل منطقه البرز مرکزی به حساب می آید از قله منار در جاده چالوس شروع شده و طی ۵۰ کیلومتر به قله دارآباد در تهران می رسد که از این میان می توان به قلل منار، سه سنگ، لوارک، بازارک، شاه نشین، توچال، پیازچال، سیاه بند و دارآباد اشاره کرد.
مسیرهای صعود: قله توچال از مسیرهای زیادی قابل صعود می باشد که مهمترین آنها در جنوب از مسیرهای دربند (شیرپلا)، توچال (ایستگاه ۱) و کلک چال و پیازچال صعود نمود و در شمال از سه مسیر ایگل، شکرآب و شهرستانک قابل صعود می باشد که طولانی ترین آن را می توان مسیر ایستگاه ۱ و دشوارترین آن را مسیر ایگل نامید.
باشگاه کوهنوردی اسپیلت از سال ۱۳۸۵ تاکنون اقدام به صعودهای زیادی از یال ایگل نموده است.
امسال تیم صعودهای تخصصی باشگاه تصمیم به اجرای صعود زمستانی یک روزه قله توچال از این مسیر را کرد. مسیری که در زمستان با حجم برف سنگین و بادهای بسیار سهمگین آن را به یکی از صعودهای شاخص البرز مرکزی تبدیل کرده است.
ساعت ۵:۳۰ دقیقه بامداد را نشان می داد که با دمایی حدود ۱۲ درجه زیر صفر از روستای ایگل برنامه خود را آغاز کردیم.
با گذر از کوچه باغ های ایگل و صعود مسیری بسیار تند به ابتدای یال صعود رسیدیم. در اینجا دو قسمت از مسیر بسیار لغزنده و خطرناک و آماده ریزش بهمن بود که به دلیل یخ زدگی صبح خطری متوجه ما نمی شد. به راحتی آنها را رد کردیم و به صعود خود در حجم برف سنگین که با گرم شدن تدریجی هوا برفکوبی بیشتری را نیز می طلبید و در بعضی جاها حجم برف تا سینه هم می رسید، ادامه دادیم.
با خوردن صبحانه ای مختصر در ساعت ۸:۳۰ صبح، بعد از چهار ساعت صعود پرشیب و پربرف به صعود خود به سمت یال اصلی ادامه دادیم که شنیدن یک صدای مهیب ما را قبض روح کرد. بله، ما در حال صعود یک مسیر بهمنی بسیار بزرگ بودیم که هر لحظه امکان ریزش داشت. در آنجا چاره ای جز صعود نداشتیم. صعودی که با هر بار شنیدن صدای خالی شدن هوای بین لایه های برف ضربان قلب ما بالا و بالاتر می رفت. با رسیدن به روی یال اصلی نفس راحتی کشیدیم و خوشحال از زنده بودنمان یال ایگل را به سمت قله توچال پیش گرفتیم که در بعضی از نقاط بسیار یخ زده و در بعضی جاها بسیار پربرف بود، اما با صعودی بسیار خوب در ساعت ۱۳:۳۰ دقیقه ظهر به قله رسیدیم و با دیدن جمعی از دوستان باشگاه که از مسیر دربند صعود کرده بودند، روحیه ای دوباره گرفته و به سمت شیرپلا و دربند فرود خود را آغاز کردیم و این برنامه را نیز به آلبوم افتخارات کارگروه صعودهای تخصصی باشگاه اضافه کردیم.

نفرات تیم به ترتیب حروف الفبا:
رضا خلیل آبادی (سرپرست)، پروانه کاظمی، احمدرضا مطهری و باقر یوسفی

گزارش از: احمدرضا مطهری ـ ۱۹/۱۰/۱۳۹۰