این برنامه در انتهای پائیز ۹۴ به صورت ضمنی به باشگاه پیشنهاد شد و در همان ابتدا به دلیل بزرگی و اهمیت این برنامه و مشکلات عدیده و غیرقابل دسترس بودن صعود آن ، تذکراتی مبنی بر عدم امکانات و نفرات باشگاه داده شد . در هر صورت برنامه گرده علم کوه در لیست برنامه های زمستان ۹۴ قرار گرفت پس باید تمهیداتی برای اجرایش چیده می شد.
ابتدا پیدا کردن نفرات شرکت کننده بود که ۱۲ تا ۱۷ نفر علاقمند اعلام آمادگی کردن و در زمان بارگذاری به ۷ نفر و در نهایت برنامه اصلی با ۵ نفر به همراه چند نفر پشتیبان اجرا شد.

 

برنامه های آماده سازی و به اصطلاح پیش برنامه‌ها چیده شدند … دیواره شروین (زمستانه)، یخ نوردی (خور) و قلل چهار هزار متری اطراف تهران ، گرده آبک و …
در نهایت یک مرحله بارگذاری در علم چال تا سکوی دوم که یک برنامه فشرده‌ای بود با همراهی هوای خوب در ابتدای بهمن ماه که با موفقیت انجام شد و انتظار هوای خوب که گویا تا انتهای بهمن ماه سرناسازگاری داشت .

 

چند نفر مسئول چک کردن انواع سایت های هواشناسی شدند و برنامه با شک و تردید نسبت به هوای خوب در ساعت یک بامداد جمعه ۲۳ بهمن از تهران شروع شد . پس از رسیدن به قرارگاه کوه‌نوردی رودبارک ، طبق هماهنگی با آقای فرضی ، با پاترول ایشان به قرارگاه فدراسیون در (ونداربن) رفتیم و برنامه عملاً رأس ساعت ۱۰:۳۰ جمعه شروع شد . با حمل کوله های سنگین (حدوداً ۱۸ تا ۲۵ کیلوگرم).
حجم برف زیاد و بهمنی بودن مسیر حرکت را بسیار کند کرده بود در نهایت بدون در نظر گرفتن زمانی برای صبحانه و ناهار ، رأس ساعت ۱۴:۳۰ به بالای کشتی سنگ (گوسفندسرا) رسیدیم.
قرار شد محسن و سعید برای برف کوبی به سمت بالا حرکت کنند و من ، آزاده و مهران جای چادرها را آماده و برف آب کرده و همزمان ناهار و شام را صرف کنیم .
پس از نیم ساعت بچه ها برگشتند . ظاهراً به یک شیب بهمنی برخورد کرده و ادامه نداده بودند.

روز بعد پس از جمع کردن چادرها به سمت سرچال حرکت کردیم و در روز شنبه بعد ازظهر با خستگی فراوان به سرچال رسیدیم و مقرر شد فردا ساعت ۴ صبح به سمت علم چال حرکت کنیم.

قرار بود همان روز محسن و سعید با چادرها و لوازم فنی به سمت علم چال حرکت کنند که ضمن برف کوبی مقداری از بارها را به بالا منتقل نمایند.
در نهایت با تمامی نفرات (یکشنبه) ساعت ۴ صبح به سمت علم چال راه افتادیم .

در میانه راه ، آزاده به این علت که کفش ، پایش را می زد همراه با مهران به سرچال برگشتند و من ، محسن و سعید با تمامی بارها به سمت علم چال حرکت کردیم .

ساعت ۱۰:۳۰ صبح به علم چال و سکوی دوم رسیدیم .
وسایل دپو شده را از زیر برف درآوردیم و پس از برپایی چادر و تقسیم بندی وسایل ساعت ۱۵:۳۰ به سمت شانه کوه حرکت کردیم که حدوداً قبل از تاریکی هوا به ابتدای سمت راست شانه کوه رسیدیم چادر را برپا و متظر هوای مناسب شدیم . طبق تماس هایی که با حسین فقیهی داشتیم ، هوای نامناسب فردا به ما اعلام شد و مقرر شد در چادر بمانیم و حرکت نکنیم.

 

روز دوشنبه از ابتدای صبح هوا خوب بود و اثری از هوای بد دیده نمی شد .
حدود ساعت ۱۰:۳۰ تصمیم گرفتیم با انتقال چادر به بالا و تا آنجایی که هوا اجازه می داد ، شانه کوه را رد کرده و در ابتدای گرده مجدداً چادر را برپا نماییم .
هوا تقریباً خوب بود و علاوه بر شانه کوه ، سه طول از گرده را نیز صعود کردیم و بالای سه رکابی به علت خراب شدن هوا تصمیم به برپایی چادر گرفتیم .
شب بارش داشتیم و باد نیز در جریان بود .
هواشناسی، هوای فردا را خوب پیش بینی کرده بود ولی اینطور نشد.

 

روز سه شنبه تماماً باد ، بارش و کولاک بود ولی چون هواشناسی پیش بینی هوای خوب را داشت ، ما صبح به سمت بالا حرکت کردیم .
هوای سرد ، باد و کولاک پیش رو صعود را سخت کرده بود ولی چاره ای نبود . در نهایت بعد از تاریکی هوا به سنگ سماور رسیدیم .
به سرعت چادر را در پائین سنگ سماور برپا نموده و مستقر شدیم .
تمام شب ، باد با سرعت بالا و کولاک داشتیم . گاها از شکستن تیرک یا پاره شدن چادر وحشت داشتیم.
کناره چادر به سمت بالا تقریبا تا ارتفاع ۶۰ تا ۷۰ سانت با برف پوشیده شده بود و در عوض سمت دره به علت باد کاملاً خالی شده بود.
لازم به یادآوری است در تمامی مراحل صعود چه در شانه کوه ، بالای سه رکابی و سنگ سماور در چادر حمایت داشته و حتی در خواب از حمایت استفاده می کردیم.

 

صبح روز چهارشنبه خیلی دیر از چادر خارج شدیم . حدوداً ۱۱:۳۰ دقیقه به سمت قله حرکت کردیم.
پس از حدود دوطول و نیم به انتهای گرده رسیدیم و به سمت قله علم کوه حرکت کردیم .
رأس ساعت ۱۴:۳۰ قله بودیم .
پس از گرفتن چند عکس به سمت پناهگاه سیاه سنگها حرکت کردیم و حدود ساعت ۱۶:۳۰ به جان پناه سیاه سنگها رسیدیم .
در حقیقت جانپناهی وجود نداشت !
تنها بدنه ای فلزی مملو از برف ! حتی ۱۰ سانتی متر جای خالی از برف وجود نداشت . از قبل فکر می کردم وضع جانپناه خراب باشد ولی تا این حد را هیچکس حتی بدبین ترین کوه نورد پیش بینی نمی کرد!
به ناچار پس از آب کردن مقداری برف و خوردن مقداری غذای مختصر ، به سمت پائین حرکت کردیم .

 

گذر از سنگ های یخ زده بسیار خطرناک ولی قابل گذرتر از بهمن های مسیر سیاه سنگ ها بود.
به ناچار از مسیر معمولی عبور نکرده و درست زیر شاخک و مسلط به علم چال با چند مرحله فرود به زیر قله سیاه سنگ رسیدیم و پس از آن با دو طول صعود روی گردنه رسیدیم .
حدوداً ساعت ۲۲:۳۰ به گردنه چالون رسیدیم و از دره اول فرود آمدیم .

 

همنوردان همدانی مستقر در علم چال هنگام عبور از سیاه سنگها و با چراغ پیشانی علامت می دادند ولی اکنون درخواب بودند.
به سرعت به سمت سرچال حرکت کردیم . قبل از رسیدن به پناهگاه توسط مهران و آقای سهرابی(کوه نورد آزاد از ساوه) با آب گوارا مورد استقبال قرار گرفتیم .کوله هایمان را هم گرفتند و سبک بار به سمت سرچال حرکت کردیم. واقعاً برنامه تمام شده بود؟!؟!

 

نهایتاً ساعت ۱:۳۰ بامداد پنج شنبه به پناهگاه سرچال رسیدیم و با انواع سوپ ، غذا ، چای توسط آزاده ، مهران و آقای سهرابی از ما پذیرائی شد و بعد از آن خوابی راحت در پناهگاه.

روز بعد ساعت ۸ صبح بیدار شدیم و پس از جمع آوری وسایل ، حدود ساعت ۱۰:۳۰ به سمت پائین حرکت کردیم و بعد از تاریکی هوا حدود ساعت ۱۷:۳۰ به ونداربن رسیدیم .
از ونداربن که به رودبارک رسیدیم ،با استقبال و پذیرایی دو نفر از اعضای باشگاه محمدرضا بهروزی و حسین فقیهی قرار گرفتیم .

 

اعضای تیم:

صفتدرظهوری«سرپرست»

محسن سلیمی(عکاس)

سعیدجوانشیر

مهران دهخدایی

آزاده مقدم

 

گزارش سایت : صفتدر ظهوری

 

مسیر بین پناهگاه سرچال و علم چال

 

 

علم چال – نمایی از شانه کوه و گرده آلمان ها

 

 

میان سه چال به شانه کوه

 

 

ابتدای گرده بعد از شانه کوه

 

 

 

 

 

 

سه رکابی 

 

 

 

قبل از سنگ سماور

 

 

 

 

 

 

بعد از سنگ سماور و نمایی از یخچال اسپیلت ها

 

 

عکس سلفی قله علم کوه به ارتفاع ۴۸۵۰ متر