گزارش برنامه صعود قله امیری (شاه‌طهماسب) ـ ۱۳۹۳٫۰۹٫۰۷

ارسال شده توسط در 29 نوامبر 2014 ۷ دیدگاه | دسته بندی شده در آخرین اخبار, اخبار, گالری, گزارش برنامه های اجرا شده باشگاه

منطقه امیری در جاده هراز، شامل چندین پارچه روستا و کوهستان‌های اطراف آن می‌باشد.
راه ورودی این منطقه از اولین روستای آن به نام «وانا» است. وانا در کیلومتر ۱۲۰ جاده هراز واقع شده است. (۶۰ کیلومتری آمل)

 

آبشار زیبای شاهان‌دشت و قلعه ملک‌بهمن در ابتدای ورودی این جاده یکی از جاذبه‌های توریستی این منطقه می‌باشد.
روستاهای مشهور این منطفه عبارتند از:
وانا ـ شمس‌آباد ـ دینان ـ ترا ـ حاره

 

تمام این روستاها در دره‌ای وسیع که دو شاخه می‌باشد قرار گرفته‌اند. برای صعود بلندترین قله این منطقه می‌بایست بعد از گذشتن پل فلزی «وانا»، حدود ۳ کیلومتر جاده پرشیب و پرپیچ و خم آنجا را طی نمود و بعداز آخرین روستا به محلی رسید که هم‌اکنون کارخانه آب معدنی در آنجا احداث شده است.
 

آنجا ابتدای دره‌ای است وسیع و کم‌شیب که به طرف شرق کشیده شده است و نمای قله اصلی امیری که در میان بومیان منطقه به شاه‌طهماسب شهرت دارد از این نقطه پیداست.
 

دیدن نمای جنوب‌شرقی قله دماوند از این منطقه تا قله اصلی امیری یکی از جاذبه‌های این صعود می‌باشد.
کوهستان‌های این منطقه را می‌توان جزو البرز شرقی به حساب آورد.

 

از قلل مشهوری که به فاصله نه‌چندان دوری از این قله قرار گرفته‌اند می‌توان به قله ۳۸۷۰ متری پاشوره و قله ۴۰۰۰ متری میشینه‌مرگ اشاره نمود. قله مشهور دوبرار نیز در جنوب این کوهستان واقع است.

 

به اتفاق تیم هجده نفره باشگاه اسپیلت روز جمعه هفتم آذر ماه ۱۳۹۳ موفق شدیم این قله را به شرح زیر صعود نماییم:
ساعت ۸:۱۵ صعود را در هوایی سرد و نیمه‌ابری آغاز کردیم. (ارتفاع ۲۲۰۰ متر)

 

با توجه به بارش روز گذشته، برف تازه‌ای در ارتفاعات نشسته بود ولی خوشبختانه در ارتفاعات پایین‌تر برفی وجود نداشت و تیم ما توانست با سرعت مناسبی دره اصلی را طی کرده، بعد از دو ساعت به اول شیب‌های زیر قله برسد. همانطور که در بالا ذکر شد، در ابتدای صعود می‌توان مخروط سنگی قله را از دور مشاهد کرد.
 

این قله را می‌توان از چند جهت صعود کرد.
یکی از راه‌های صعود این قله بعد از طی دره اصلی، از روبرو و از میان صخره‌ها و دیواره‌های آن می‌باشد و راه دیگر آن دورزدن کامل قله و صعود از جبهه شمال‌شرقی آن است.

 

بعد از رسیدن به زیر دیواره‌های قله و بررسی مسیر صعود به دلیل اینکه بارش برف تازه در میان صخره‌ها دیده می‌شد و به خاطر اجتناب از درگیری بیشتر با سنگ و برف و مدیریت زمان برنامه، دهلیزی را که از دور مناسب و کم‌برف دیده می‌شد، انتخاب کرده، بعد از دو ساعت تلاش توانستیم به زیر آن برسیم.
 

از میان برف‌چالی که شیب زیادی داشت و درمیان صخره‌ها (دهلیز) واقع بود عبور کردیم و به بالای خط‌الرأس رسیدیم. (ارتفاع ۳۶۰۰ متر)
این بخش از صعود احتیاط بیشتری را طلب می‌کرد زیرا شیب برف‌چال زیاد و اکثر صخره‌ها ریزشی و لغزنده شده بودند. حدود ۳۰ دقیقه طول کشید تا تمام نفرات این قسمت هیجان‌انگیز مسیر را عبور نمایند.

 

هوا همچنان نیمه‌ابری بود و با تماسی که داشتیم مطلع شدیم تهران و قسمت‌های غربی بارانی و برفی می‌باشد. (مسیر از اینجا به بعد روی خط‌الرأس تا قله ادامه داشت.) پس باید عجله می‌کردیم زیرا امکان داشت هوا تغییر کرده و روبه وخامت بگذارد.
 

ساعت ۱:۴۵ با تمام نفرات بر روی قله رسیدیم. (ارتفاع با GPS باشگاه ۳۸۴۰ متر ثبت شد.)
 

بعد از عکاسی از مسیر شمال‌شرقی قله فرود را شروع کردیم.
 

در ابتدای این مسیر می‌باید کمی روی خط‌الرأس اصلی پایین رفته، سپس به سمت راست تغییر مسیر داده و به نوعی از زیر صخره‌های شمالی، قله را دور زده و کم‌کم به طرف جنوب‌غربی قله رسید.
در این قسمت از فرود، زمانی که در حال دورزدن و تراورس کردن مسیر بودیم، با چندین برف‌چال با شیب‌های تند مواجه شدیم که خوشبختانه برف آن خیلی سفت نبود که با کمک کلنگ توانستیم جای پای مناسبی جهت عبور بر روی آن ایجاد کنیم.
 

بعد از آن به منطقه کم‌شیب ولی پربرف مسیر رسیدیم که با برفکوبی و عبور از آنجا، بعد از دو ساعت تلاش در مکانی که تقریباً خشک بود استراحت کردیم.
 

بعد از این قسمت برف پایان یافت و با دورزدن دره به اول مسیر صبح رسیدیم. از آنجا به بعد پاکوب از میان درختان کوتاه و خشک شده جنگل تا پایین ادامه داشت.
 

در ساعت ۵:۰۰ عصر قبل از غروب زیبای یک روز کوتاه پاییزی به محل پارک اتومبیل‌ها رسیدیم و از آنجا به طرف تهران حرکت کردیم.


 گزارش سایت از: ذ. حمیدی
 1393.9.8

IMG_6902ابتدای مسیر صعود
 

IMG_6911صخره های قله دیده می شود
 

IMG_6915

IMG_6922نمای جنوب شرقی قله دماوند
 

IMG_6923

IMG_6946

IMG_6955

IMG_6959عبور از دهلیز
 

IMG_6961

IMG_6963

IMG_6982بر روی خط الرأس
 

IMG_6985

IMG_6998قله اصلی امیری (شاه طهماسب) ـ ۳۸۴۰ متر
 

IMG_7001اسامی نفرات تیم ایستاده از راست به چپ:

اوانلو ـ باختری ـ پیشکوهی ـ جوانشیر ـ قربان نژاد ـ حمیدی (سرپرست) ـ ادیب ـ منفردزاده ـ مقدم ـ صابری (مهمان) ـ کاویانی ـ شریعتی

نشست از راست به چپ: صباغی ـ منصوری ـ صادق زاده (عکاس) ـ بیک محمدی

عکس از دکتر بلوچی

نفر خارج از عکس: دهخدایی
 

IMG_7018

IMG_7022مسیر تراورس زیر قله
 

IMG_7036

IMG_7049

۷ دیدگاه to “گزارش برنامه صعود قله امیری (شاه‌طهماسب) ـ ۱۳۹۳٫۰۹٫۰۷”

  1. غلامرضا خلیل ابادی می گوید:

    با سلام و درود بر همنوردان خوبم .هرچند که روز جمعه با شما نبودم امالحظه لحظه روز جمعه دلم با شما بود و امروز با دیدن عکس های زیبا چهره های مسمم شما همنوردان خوبم روحیه ایی دو چندان پیدا کردم .همیشه سرفراز باشید.

  2. زهره ادیب می گوید:

    آفتابا مدد کن که امروز
    باز بالنده تر قد برآرم
    یاری ام ده که رنگین تر از پیش
    تن به لبخند گرمت سپارم
    چشم من، شب همه شب نخفته ست
    آفتابا قدح واژگون کن
    گونه رنگ شب شسته ام را
    ساقی پاک دل پر ز خون کن
    روزهای کوهستان روزهای عشقند و شور، این جمعه با این هوای عجیب! که هر لحظه یک رنگ بود، انگار مرا برده به سفر، لای ورقهای کتابی که ماه ها بود ورق نخورده بود! سلام کوهستان!

  3. رضا فتحی می گوید:

    بهتر نیست یادگاری در کوهستان به جای نگذارید!
    این پرچم شما یک آلودگی بصری و زیست محیطی است.
    متاسفانه گروه شما این نکته ساده را رعایت نمی کند.
    متاسفانه.

    ……….
    پاسخ:
    آقای فتحی با احترام به دیدگاه شخصیتان باید عرض کنم:
    پرچم باشگاه ما برفراز قلل، یک یادگاری نیست. بلکه نماد تلاش گروهی است که بعد از طی کردن مشکلات فراوان به هدف بزرگ خود می رسند.
    انتخاب پارچه با دقت انجام شده. زیرا بعد از گذشت چند ماه پوسیده، از بین می رود و چوب آن را هم میتوان یک دوست طبیعت برشمرد.
    تاجایی که تاکنون به قلل خارج از ایران صعود کرده ام و همچنین با مشاهده عکسهای صعود دیگران، تاکنون قله ای را ندیده ام که علامت و نشانی از تلاش و صعود انسان برآن نباشد.
    بیایید جهانی فکر کنیم
    محلی عمل کنیم

    ذبیح ا… حمیدی
    مسئول باشگاه اسپیلت

  4. حسین قربان نژاد می گوید:

    درود بر اسپیلت و همنوردان عزیز با تشکراز جناب آقای حمیدی مثل همیشه برنامه خوب و عالی انجام شد

  5. غلامرضا خلیل ابادی می گوید:

    باسلام خدمت کوهنورد عزیز اقای فتحی.دوست عزیز اقای حمیدی در این مورد توضیح کامل فرمودند.
    اما ازاینکه فرمودید این پرچم یک الودگی بصری است متاسف شدم چون دیدن نشان یک باشگاه یا وجود علامت در قله و دیگر علائمی دیگر که در مسیر قله قرار دارد نباید یک کوهنورد را اینقدر عصبانی وناراحت کند.
    دوست عزیز منظور از الودگی به چیزی تلقی می شود که به محیط ودیگران اسیب برساند نه اینکه نشان دهنده چیزی باشد .بعضا پیش امده که در زمستان و هوای مه الود همین نشان ها جان انسان ها را نجات داده است.

  6. مصطفی می گوید:

    با سلام از اینکه از منطقه زیبای امیری دیدن کردید بسیار خرسندیم بنده ساکن امیری ومالک اخرین مزرعه منتهی جاده هستم باتوجه به اینکه فرمودید به قله شاه طهماسب صعود کردید اشتباه است قله شاه طهماسب دقیقن روبه رو ی شما بود به این منطقه منطقه سرخ تلار است با تشکر

  7. پرویز کلانتری می گوید:

    با سلام جناب حمیدی
    میخواستم خواهش کنم اگر شما GPS قلّه امیری را دارید به ایمیل من ارسال کنید.
    پیشاپیش متشکرم.
    ………..
    پاسخ: با سلام
    متأسفانه فایل gps این قله در آرشیو باشگاه موجود نیست.

دیدگاه خود را بیان کنید