قله آتشکوه از لحاظ موقعیت جغرافیایی در منطقه لواسان (روستای افجه) واقع شده و جزء رشته‌کوه البرز مرکزی می‌باشد. این قله با قلل ساکا، ریزان، سیاه‌لت و پرسون همسایه است که از همه این قلل مرتفع‌تر می باشد. (۳۸۵۰ متر)
 

برای صعود این قله باید از روستای افجه به دشت هویج عزیمت کرد.
 

قله آتشکوه را از دشت هویج از دو مسیر می‌توان صعود کرد:
۱- شمال دشت هویج، یال صعود به قله سیاه‌لت (مابین یال قله ریزان و آبشار سوئک)، صعود قله سیاه‌لت و تغییر مسیر به سمت غرب و در ادامه قله آتشکوه
۲- غرب دشت هویج، دشت سوئک بالای دشت هویج، ادامه مسیر به یال اصلی آتشکوه و در نهایت قله آتشکوه (مسیر نرمال)
لازم به ذکر است قله آتشکوه در شمال‌غربی دشت هویج قرار دارد. (اطلاعات بیشتر در آرشیو باشگاه ـ ۱۳۸۹٫۷٫۲ و ۱۳۹۱٫۱٫۱۸)
 

جمعه ۱۴ آذرماه ۱۳۹۳، صبح ساعت ۵:۰۰ از سیدخندان تیم یازده نفره باشگاه اسپیلت از اتوبان بابایی و جاده لشگرک و گردنه قوچک به سمت لواسان حرکت کردیم. در انتهای لواسان بوسیله یک جاده آسفالته کوهستانی به طول ۷ کیلومتر به روستای افجه رسیدیم.
این روستا در شمال‌شرق لواسان قرار دارد و بسیار زیباست به طوری که در تابستان از سرسبزی و در زمستان طراوت خاصی برخوردار است.
 

ساعت ۶:۰۰ در تاریکی صبح، در حالی که ستاره‌ها در آسمان صاف سوسو می‌کردند به افجه رسیدیم. با وجود هوای صاف سرمای زیادی در منطقه حاکم بود.
سریعاً برای صعود آماده شدیم و بعد از عبور از باغ‌های افجه، با یک کوهپیمایی سبک به دشت هویج رسیدیم.
 

اغلب برای صرف صبحانه در این مکان توقف می‌کنند. اما ما به مسیرمان ادامه دادیم و ساعت ۸:۰۰ به دشت سوئک که در غرب دشت هویج قرار دارد رسیده و صبحانه را صرف کردیم. (چشمه دشت هویج آخرین نقطه دسترسی به آب می‌باشد.)
 

پس از صرف صبحانه، به سمت یال اصلی آتشکوه حرکت کردیم. از دشت سوئک به یال، مسیر با شیب تندی همراه است. به دلیل بارش‌های اخیر منطقه مملو از برف بود. به همین دلیل ما از دشت با برفکوبی سنگینی مواجه شدیم. نفرات به نوبت برفکوبی می‌کردند. به غیر از تیم اسپیلت، چند تیم هم در منطقه حضور داشتند. اما پشت سر تیم ما حرکت می‌کردند. بعد از تلاش زیاد ساعت ۱۰:۰۰ به یال اصلی آتشکوه رسیدیم. (اصطلاحاً کاسه آتشکوه) بعد از استراحتی کوتاه به مسیر و برفکوبی ادامه دادیم و ساعت ۱۱:۰۰ به گردنه رسیدیم. (جایی که مسیر قله آتشکوه و قله ساکا از هم جدا می‌شود.)
 

استراحت کوتاهی هم در آن منطقه داشتیم. در آنجا تا حدودی قله آتشکوه را می‌توانستیم ببینیم اما رخ غربی دماوند جلوه خاصی به منطقه داده بود.
 

از آن منطقه قلل زیادی مانند ساکا، پرسون، ریزان، سیاه‌غارها و در دوردست قله رینه‌کوه و …. را می‌توانستیم به وضوح مشاهده کنیم.
 

بعد از گردنه به تیغه‌های آتشکوه رسیدیم که با احتیاط از آنجا عبور کردیم. بعد از تیغه‌ها تصمیم گرفتیم تیم را به دو گروه تقسیم کنیم. گروه اول از برج‌های سنگی قبل از قله به دشت هویج بازگشت و گروه دوم به قصد صعود به قله مسیر را ادامه داد. به علت بارش زیاد برف و یخ‌زدگی روی سنگ‌ها، حرکت به کندی پیش می‌رفت. تا ساعت ۱۴:۰۰ به صعودمان ادامه دادیم. اما حداقل یک ساعت دیگر وقت نیاز داشتیم که به قله برسیم. به دلیل کمبود وقت تصمیم گرفتیم از صعود قله انصراف دهیم و برای فرود آماده شدیم.
 

از آنجا کاملاً قله آتشکوه دیده می‌شد و همچنین قلل مهرچال و پیرزن‌کلون هم به چشم می‌خورد.
 

عبور از روی سنگ‌های یخ‌زده احتیاط و توان فنی و فیزیکی زیادی را طلب می‌کرد و نفرات به نوبت از این معبرها عبور می‌کردند.
 

از همان مسیر صعود که برفکوبی شده بود فرود آمدیم و ساعت ۱۷:۰۰ در حالی که تیم اول در دشت هویج منتظرمان بود، به آنها رسیدیم و بعد از استراحتی کوتاه به سمت افجه حرکت کردیم و ساعت ۱۸:۰۰ به افجه رسیدیم و سپس به سوی تهران راه افتادیم.

 گزارش سایت از: رضا خلیل‌آبادی
 1393.9.15

اسامی اعضای تیم باشگاه اسپیلت به ترتیب الفبا (۱۱ نفر):
خانم‌ها: داداشی، مقدم و هنرجو
آقایان: اوانلو، رضا خلیل‌آبادی (سرپرست)، دهخدایی، قربان‌نژاد، کاویانی (عکاس)، محققی، محمودی و ملکی

نمای قله ریزان
 

قله ساکا در پشت عکس دیده می شود
 

آخرین «برج» صعود شده