مقدم زیر برگرفته از گزارش صعود این قله است که در تاریخ ۲۴ تا ۹۲٫۷٫۲۶ توسط اعضای این باشگاه اجرا شده که در اینجا قابل مشاهد می‌باشد.

مقدمه :

درفک که در گویش گیلکی «آشیانه عقاب» معنا می‌دهد، کوهی است منفرد از رشته‌کوه البرز غربی که در عین کم‌بودن ارتفاع، یکی از جذاب‌ترین کوه‌ها برای صعودکنندگان به حساب می‌آید.

در این برهه از زمان و در کوهنوردی نوین، مدت‌هاست که به جای ارزش دادن به ارتفاع کوه‌ها، به جاذبه‌های آن کوه می‌پردازند.

از جاذبه‌های مهم این کوه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– صعود از ارتفاع حدود ۳۰۰ متری سطح دریا از مسیر غربی (شیرکوه)

– وجود دهانه بزرگ آتشفشانی و منحصربه‌فرد این کوه که به دلیل وسعت و متناسب بودن، محل نگهداری احشام در فصل تابستان است.

– وجود غار یخی (برفی) قله که منبع آبرسانی احشام و آشامیدن ییلاق‌نشینان و خوش‌نشینان منطقه می‌باشد.

– دیواره‌ها و جنگل‌های انبوه و کم‌تردد شمالی این کوه یکی از جاذبه‌های صعود فنی از مسیر شمالی است.

– دو قله جنوبی و شمالی این کوه، هر کدام نمای جالب و چشم‌اندازی بی‌نظیر را به ارمغان می‌آورند.

از فراز قله شمالی می‌توان به عظمت و شکوه دیواره شمالی این کوه نظاره‌گر بود و از قله جنوبی مناظر منطقه جنگلی رستم‌آباد قابل مشاهده می‌باشد.

– مناظر زیبا و جنگلی و چمن‌زارهای اطراف این کوه که حتی در فصل پاییز سبزی و طراوت خود را از دست نداده‌اند، یکی از جاذبه‌های آن شمرده می‌شود.

– مناطق سه‌گانه رستم‌آباد، سیاه‌کل و دیلمان با روستاها و ییلاق‌های فراوان خود که در اطراف این کوه پراکنده شده‌اند، ضمن ایجاد یک پایگاه مهم دامی در خطه شمال کشور، هر کدام به تنهایی به دلیل جاذبه‌های فراوان طبیعی و زیبا، پتانسیل فراوان گردشگری را در خود جای داده‌اند.

چشمه همه این مواهب و مظاهر طبیعی کوهی است به نام درفک که همانند مادری مهربان و بخشنده بال‌های خود را گسترانیده و اجازه داده است تا موجودات زنده در دامانش سکنی گزیده و از آب، خاک و هوای مطبوعش نسل اندر نسل بهره‌مند شوند و ارتزاق کنند.

امیدواریم همه در حفاظت از این کوه زیبا و بخشنده نهایت تلاش و کوشش خود را به عمل آوریم.

*******

ساعت ۵:۰۰ صبح شنبه ۹۵٫۹٫۲۷ با تیم چهارده نفره باشگاه صعود را از روستای راجعون به ارتفاع ۶۰۰ متر از سطح دریا شروع کردیم.

هوا سرد و نیمه‌ابری بود و با پیش‌بینی هواشناسی، از ظهر به بعد با بارش برف توأم می‌شد.

به دلیل بارش‌های قبلی سطح زمین و کوهستان سپیدپوش بود.

(حدود ۱۵ کیلومتر مسافت و ۲۱۰۰ متر ارتفاع صعود پیش رو داشتیم.)

ابتدای مسیر از جاده جنگلی می‌گذشت که طول آن حدود ۶ کیلومتر برآورد شده بود. بعد از دو ساعت به پایان جاده رسیدیم. (به گوسفندسرایی موسوم به لارنه)

بعد از آن مسیر از لابلای درختان جنگلی با شیبی «تراورس‌گونه» گذشته، بعد از یک ساعت به گردنه کوچکی رسیدیم. پس از عبور از یک سراشیبی کوتاه، شیب‌های اصلی مسیر از میان جنگلی انبوه با درختان افراشته گذشته و به اولین خط‌الرأس کوهستانی قله درفک رسیدیم.

باید توجه داشت عبور از این جنگل در هوای مه‌آلود و ابری بدون راهنما و یا مختصات GPS بسیار دشوار و گمراه‌کننده است.

حدود ساعت ۱۱:۰۰ صبح با پایان یافتن جنگل، در ابتدای خط‌الرأس قله درفک بودیم. باد سردی وزیدن گرفته و به شدت به میزان ابرها افزوده می‌شد. در ادامه صعود، ساعت ۱۲:۰۰ ظهر بوران برف آغاز شد. (ارتفاع ۲۳۰۰ متر)

به دلیل کم بودن وقت و عدم آمادگی برخی از شرکت‌کنندگان، تیم به دو قسمت تقسیم شد. تیم اول به سرپرستی غلامرضا خلیل‌آبادی به اتفاق ۶ نفر با سرعت بیشتری به طرف قله حرکت کرده و تیم دوم مسیر بازگشت و فرود به طرف روستای راجعون را پیش رو گرفتند.

بارش برف و مه غلیظ منطقه را پوشانده بود. تیم اول موفق شد در هوایی مه‌آلود و برفی در ساعت ۱۴:۰۰ بعد از ۹ ساعت تلاش قله ۲۷۲۰ متری درفک را صعود کرده و به طرف ارتفاعات پایین‌تر بازگردند و در ساعت ۲۰:۰۰ به تیم دوم در روستای راجعون پیوسته، به اتفاق با مینی‌بوس باشگاه به طرف تهران حرکت کردند.

در ساعت ۱:۰۰ بامداد روز یکشنبه ۹۵٫۹٫۲۸ این برنامه در جلوی درب باشگاه به پایان رسید.

با تشکر ویژه از امیر درودیان عضو باشگاه اسپیلت که با کمک GPS ، مسئولیت راهنمایی این مسیر را به خوبی برعهده داشت.

اعضای شرکت‌کننده در برنامه:
آقایان: ذبیح‌اله حمیدی (سرپرست) ـ علی بلوچی (پزشک تیم) ـ غلامرضا خلیل‌آبادی ـ علیرضا گوهری ـ نوید شایسته ـ امیر درودیان (نقشه و GPS) ـ سجاد پاپایی (عکاس) و خانم نرگس غمیلویی

مهمانان برنامه:
خانم‌ها: الهام جعفری ـ غزاله تهرانی ـ آیدا اسیری
آقایان: بهزاد سالاروند ـ سید مهدی سیف ـ دکتر عزت‌اله ابراهیمی

گزارش از: ذ. حمیدی
۱۳۹۵٫۹٫۲۹

 

نقشه و مسیر صعود قله درفک

 

 

گوسفندسرای لارنه و دورنمای قله درفک

 

 

محل تقسیم دو گروه

 

 

قله درفک ـ ۲۷۲۰ متر